Την προηγούμενη εβδομάδα είχα τα γενέθλιά μου και η μητέρα μου, μου είπε πως δε θα μου δώσει ένα συνηθισμένο δώρο, αλλά κάτι διαφορετικό. Πράγματι, την ημέρα των γενεθλίων, μου έδωσε ένα φάκελο, που περιείχε δυο εισιτήρια για μία θεατρική παράσταση. Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη! Αγαπώ το θέατρο, όπως άλλωστε όλα τα μέλη της οικογένειάς μου, και ενθουσιάστηκα πολύ με την ευκαιρία που μου δόθηκε.
Η ημέρα που θα δινόταν η παράσταση έφτασε. Συναντηθήκαμε έξω από το θέατρο της πόλης μας με την καλύτερή μου φίλη, την οποία είχα προσκαλέσει να δει μαζί μου την παράσταση. Το έργο που θα παρακολουθούσαμε ήταν ο «Βυσσινόκηπος» του Άντον Τσέχωφ που γράφτηκε το 1903. Το έργο είναι εμπνευσμένο από μια εποχή κατά την οποία ο ρωσικός λαός αν και θεωρητικά ελεύθερος εξαιτίας της κατάργησης της δουλοπαροικίας κατά το 1861, ζούσε ακόμα στη φτώχεια και την αμάθεια. Μπήκαμε στο θέατρο γεμάτες ανυπομονησία. Δώσαμε τα εισιτήριά μας στην ταξιθέτρια, που με τη σειρά της μας οδήγησε στις θέσεις μας. Η αίθουσα άρχισε να γεμίζει, αφού η προσέλευση του κόσμου ήταν αθρόα. Αργότερα, τα φώτα έσβησαν και οι ηθοποιοί βγήκαν στη σκηνή.
Καθώς η υπόθεση του έργου εξελισσόταν, μας παρέσερνε μαζί της. Η μαγεία της εποχής, τα επιβλητικά σκηνικά και η ερμηνεία των ηθοποιών μας καθήλωσε. Στο έργο ήταν ξεκάθαρη η αδυναμία των ανθρώπων, κυρίως των αριστοκρατών, να κατανοήσουν τις αλλαγές στο κοινωνικό περιβάλλον, όπως επίσης και τον ρόλο που έπαιζαν αυτές οι αλλαγές στην προσωπική τους ζωή. Οι ήρωες προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν το οικονομικό τους αδιέξοδο” ο βυσσινόκηπος, μαζί με το αρχοντικό τους θα έβγαιναν σε πλειστηριασμό. Στο τέλος ήρθε η κατάρρευση. Η κύρια πρωταγωνίστρια σωριάστηκε στη σκηνή και η τραγικότητα κορυφώθηκε. Συμπάσχαμε μαζί με τους πρωταγωνιστές κι όλοι ευχόμασταν κάτι να γίνει και όλα να αλλάξουν. Μα, στο τέλος, ο βυσσινόκηπος χάθηκε… Όλα αυτά φανέρωναν βέβαια τις αλλαγές της ρωσικής κοινωνίας και τα νεα κοινωνικά στρώματα που έρχονταν στο προσκήνιο, εξαιτίας των πολιτικών και κοινωνικών ζυμώσεων.
Η θεατρική παράσταση είχε επιτύχει το στόχο της. Μετέδωσε στους θεατές όλα εκείνα τα βαθύτερα νοήματα σχετικά με την επικράτηση του χρήματος και τη θυσία της ομορφιάς στο βωμό του κέρδους. Ανάμεικτα συναισθήματα μας κατέκλυσαν…
Βγήκαμε από το θέατρο μαζί με τη φίλη μου και πήραμε το δρόμο της επιστροφής γεμάτες σκέψεις, εικόνες και εντυπώσεις. Η θεατρική παράσταση που παρακολουθήσαμε κατάφερε να μας συνεπάρει ενισχύοντας τη άποψή μας πως οι θεατρικές εκδηλώσεις αποτελούν πραγματική ψυχαγωγία και αναβαθμίζουν το πνευματικό επίπεδο του ανθρώπου!
