Οι συνθήκες ζωής, από την αρχαιότητα έως σήμερα, έχουν αλλάξει, διότι η ανάπτυξη των επιστημών, έχει εισβάλλει στη ζωή μας, με αποτέλεσμα και οι ίδιο οι άνθρωποι να γίνονται διαφορετικοί- όχι μόνο εμφανισιακά, αλλά και εσωτερικά- χωρίς να το καταλαβαίνουν.

 Για παράδειγμα, τα σημερινά παιδιά, έχουν ό,τι και να ζητήσουν, επειδή οι γονείς τους θέλουν να τα ευχαριστούν, δίχως να περνάνε τις δυσκολίες που έχουν αντιμετωπίσει αυτοί στο παρελθον. Αυτό, έχει ως αποτέλεσμα, τα παιδιά να γίνονται «κακομαθημένα», αλλά και να ζητούν περισσότερα πράγματα από όσα έχουν.

 Έτσι, οδηγούμαστε στην «αρρώστια» της πλεονεξίας. Αντί να σκεφτούμε πως άλλοι άνθρωποι, δεν έχουν στέγη, αλλά ούτε τροφή για να ζήσουν, προσπαθούμε να πείσουμε τους γονείς μας να μας πάρουν πράγματα περιττά. Παρόλα αυτά, αν δε γίνει το θέλημά μας, νευριάζουμε και τους φέρνουμε σε δύσκολη θέση, ενώ άλλα παιδιά δεν έχουν καν γονείς να ανησυχούν και να ενδιαφέρονται γι” αυτά.

 Ας μείνουμε, λοιπόν, ευχαριστημένοι με τα αγαθά που μας παρέχονται και ας σκεφτούμε πώς θα ήταν να μην είχαμε ούτε τα απαραίτητα. Γιατί, στο τέλος, θα ζητάμε περισσότερα πράγματα απ” όσα υπάρχουν.