Ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ γεννήθηκε στη Λυόν της Γαλλίας στις 29 Ιουνίου του 1900. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια, η οποία όμως είχε χάσει όλη της την περιουσία. Μετά τον θάνατο του μικρού αδερφού του, Φρανσουά, ο Σαιντ-Εξυπερύ προσπάθησε να καταταχτεί στο ναυτικό, αλλά απέτυχε στις εξετάσεις και τις δύο φορές που προσπάθησε. Επιχείρησε να σπουδάσει αρχιτεκτονική, αλλά τα παράτησε μετά από ένα χρόνο. Μετά από όλα αυτά ξεκίνησε την καριέρα του στον στρατό. Υπηρέτησε στο Στρασβούργο, όπου δοκίμασε για πρώτη φορά να πιλοτάρει αεροπλάνο. Μέσα σε ένα χρόνο, υπηρετούσε στην αεροπορία και στη γαλλική βάση στο Μαρόκο.

Καθώς οι πιλότοι πειραματίζονταν με τα αεροπλάνα, ρίσκαραν τη ζωή τους κάθε φορά που πετούσαν, με αποτέλεσμα τα συχνά ατυχήματα. Ο Σαιντ-Εξυπερύ είχε πολλά ατυχήματα, όπου τραυματίστηκε βαριά και προς το τέλος της ζωής του, αντιμετώπιζε πολλές κινητικές δυσκολίες, αλλά δεν σταμάτησε ποτέ να πετά. Ακόμα και με τη μνηστή του χώρισε, όταν εκείνη απαίτησε να εγκαταλείψει τα αεροπλάνα και να βρει μια πιο ασφαλή δουλειά. Αυτό δείχνει τη επιμονή του αλλά ταυτόχρονα και τη απέραντη αγάπη του για το επάγγελμα του πιλότου.Ήταν πρωτοπόρος στο επάγγελμα του και στα ταξίδια διαμέσου Ευρώπης-Αφρικής.

Το 1929 έγινε γνωστός για τα γραπτά του, αφού είχε δημοσιεύσει ένα βιβλίο <<L’Aviateur(Ο αεροπόρος) >>. Το 1931, το δεύτερο βιβλίο του με τίτλο «Νυχτερινή Πτήση» έγινε τεράστια επιτυχία και αναδείχθηκε σε σταρ της λογοτεχνίας.Τότε γνώρισε επίσης τη γυναίκα της ζωής του, Κονσουέλο Σούνκιν. Μεταξύ τους υπήρχαν έντονες διαμάχες αλλά η αγάπη τους δεν έσβησε ποτέ.Σε αυτήν αφιερώνει και τον χαρακτήρα του τριαντάφυλλου στο έργο του Μικρού Πρίγκιπα. Στις 30 Δεκεμβρίου του 1935, το αεροσκάφος του έπεσε στη έρημο Σαχάρα. Σε αυτό το ατύχημα κόντεψε να χάσει τη ζωή του. Με βάση αυτή τη εμπειρία, εμπνεύστηκε την αρχή του «Μικρού Πρίγκιπα». Ο Σαιντ-Εξυπερύ έμεινε στις ΗΠΑ μέχρι το 1943. Εκεί έγραψε τον «Μικρό Πρίγκιπα»,το οποίο θαυμάζουμε όλοι ,αφού αποτελεί σύμβολο του σχολείου μας,του 1^ου Γυμνασίου Αιγίου.Ο «Μικρός Πρίγκιπας» είναι ένα από τα σπουδαιότερα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και έχει μεταφερθεί στο θέατρο, αλλά και τον κινηματογράφο. 

Στις ΗΠΑ εκδόθηκε το 1943, αλλά στη Γαλλία απαγορεύτηκε, όπως και όλα τα έργα του, από την κυβέρνηση του Βισί. Κυκλοφόρησε μετά την απελευθέρωση, όταν πια ο Σαιντ-Εξυπερύ ήταν νεκρός.

Βιβλία:

• 1926:L’Aviateur (Ο αεροπόρος)

• 1928:Courrier sud(Ο Ταχυδρόμος του Νότου)

• 1931:Vol de nuit(Νυχτερινή Πτήση- Βραβείο Φεμίνα, τον ίδιο χρόνο) ― ελλην.μετάφρ.Κ.Τσαϊλα («Γκοβόστης»)
• 1938:Terre des hommes(Γη των ανθρώπων)
• 1942:Pilote de guerre(Πιλότος πολέμου)
• 1943:Le Petit Prince(Ο Μικρός Πρίγκιπας) ― ελλην.μετάφρ.Ν.Αθανασιάδης («Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος»)
• 1943:Lettre à un otage(Γράμμα σε έναν όμηρο)
• 1948:Citadelle, δημοσίευση μετά θάνατον
• 1982:Γραπτά του πολέμου 1939-1944, επιστολές, δημοσίευση μετά θάνατον

Η μοιραία πτήση του ήταν τον Απρίλιο του 1943,όταν έφυγε μαζί με τον αμερικάνικο στρατό για την Αλγερία, όπου θα πολεμούσε με τη γαλλική αντίσταση και τους Συμμάχους.Ήταν 43 ετών,δηλαδή μεγαλύτερος από τους περισσότερους πιλότους. Ανεξάρτητα από τη ηλικία του όμως,είχε να αντιμετωπίσει και τα κινητικά του προβλήματα. Παρ’ όλα αυτά,πέταξε. Η τελευταία αποστολή του ήταν να παρακολουθήσει τις κινήσεις των Γερμανών στην Κοιλάδα του Ροδανού πριν την εισβολή των Συμμάχων στη Νότια Γαλλία. Απογειώθηκε την 31η Ιουλίου του 1944 από την Κορσική, αλλά δεν επέστρεψε ποτέ. Το σκάφος του εξαφανίστηκε μαζί με το πτώμα του. Μία γαλλική στρατιωτική στολή βρέθηκε μερικές μέρες αργότερα, χωρίς να αποδειχτεί ότι ήταν η δική του. Η κηδεία του έγινε σε κενοτάφιο. Το 1998 ένας ψαράς στη νότια Μασσαλία βρήκε ένα ασημένιο βραχιόλι που έγραφε το όνομα του Σαιντ-Εξυπερύ και της Κονσουέλο και το 2000 βρέθηκε τμήμα του αεροσκάφους στα ανοιχτά της Μασσαλίας. Για δεκαετίες, οι θαυμαστές του κρατούσαν ζωντανό το μυστήριο του θανάτου του, υποστηρίζοντας πως δεν πέθανε ποτέ. Έτσι δημιούργησαν αναρίθμητα πιθανά σενάρια για την εξαφάνισή του.

Σωτηρία Δημητρίου

Τμήμα: Β’4

Έτος: 2016-2017

1^ο Γυμνάσιο Αιγίου