Μαρία Γρηγορίου, Β1

Η κοινωνική απήχηση του ποδοσφαίρου είναι τεράστια. Μάλιστα,  υπερβαίνει τα εθνικά σύνορα και παρασύρει εκατομμύρια ανθρώπους στη λατρεία της «στρογγυλής θεάς». Κάποιοι παίκτες γίνονται λαϊκά ινδάλματα από τη μια στιγμή στην άλλη. Έτσι, πολλά αγόρια τους έχουν ως πρότυπό και ονειρεύονται να τους μοιάσουν. Προσδοκούν να γίνουν επώνυμοι και σεβαστοί. Θέλουν να βγουν από την αφάνεια και να πάψουν να είναι ασήμαντοι. Προσπαθούν να αποδείξουν ότι έχουν αξία και ταυτότητα. Πιστεύουν ότι είναι σπουδαίοι μπαλαδόροι. Επιζητούν με πάθος τιμές και δόξα και αυτό γίνεται το νόημα της ζωής τους.

Επιπλέον, τα μεγάλα ποσά που παίρνουν, κάνουν πολλά παιδιά να νομίζουν ότι το ποδόσφαιρο θα τους χαρίσει γρήγορα οικονομική ανεξαρτησία, χωρίς κοπιαστικές σπουδές. Έτσι, λοιπόν, το ποδόσφαιρο γίνεται, όχι μόνο μέσο προβολής και κοινωνικής καταξίωσης, αλλά και σίγουρης επαγγελματικής αποκατάστασης.

Θα μπορούσε να παρομοιαστεί με ένα χρηματιστήριο ονείρων, που προσφέρει η σύγχρονη κοινωνία. Οι νέοι επενδύουν σ’αυτό τα όνειρά τους και συχνά χάνουν, αφού δεν πετυχαίνουν τόσο υμηλούς στόχους.

Βέβαια, όλοι ξέρουμε ότι η τηλεόραση καλλιεργεί μαζικά τις προσδοκίες αυτές. Μοιάζει σαν να παρασύρει τους νέους να βάλουν ένα «στοίχημα» ή να επενδύσουν τα όνειρά τους σ΄ αυτό το «χρηματιστήριο ονείρων».

Οι νέοι συχνά φέρονται άστοχα, με αφέλεια και ματαιοδοξία. Η πραγματικότητα δείχνει ότι μόνο ελάχιστοι τα καταφέρνουν. Τις περισσότερες φορές οι ελπίδες τους είναι  ψεύτικες και καταλήγουν σε φιάσκο, αποτυχία. Καταντούν «φώνια» και η ζωή τους αποδεικνύεται  μια χίμαιρα, ένα ψέμα.  Υπάρχουν, ωστόσο και άλλοι τομείς όπου μπορούν να  αναζητήσουν την επιτυχία και να καταξιωθούν κοινωνικά, όπως είναι η μόρφωση, το επάγγελμα που θα επιλέξουν, η οικογένεια που θα δημιουργήσουν καθώς και  ένας κύκλος αξιόπιστων φίλων και οι  ψυχαγωγικές δραστηριότητες.