Χαρακτηρισμός βασικού ήρωα με αναφορά σε στοιχεία του κειμένου
Μελετώντας το διήγημα του Παπαδιαμάντη ορίζουμε ως βασικό ήρωα την μητέρα του Κωνσταντή, μια ηλικιωμένη χήρα γυναίκα η οποία βοηθάει την εγκυμονούσα νύφη της στον τοκετό ενώ ταυτόχρονα, έχει τον καημό του υιού της που βρίσκεται στα ανοιχτά με την βάρκα του. Βασικό χαρακτηριστικό της γερόντισσας είναι ο δυναμισμός της και ο τρόπος που ηγείται στην οικογένεια καταφέρνοντας πάντα να γίνει το δικό της. Επιπλέον, αγαπάει την νύφη της, παρά τις φήμες που κυκλοφορούν ότι ως πεθερά θα ήθελε τον θάνατο της, και προσπαθεί να την ανακουφίσει από τους πόνους και μαζί με την μαμή τήν βοηθούν στην γέννα. Είναι γυναίκα θρησκευόμενη διότι φωνάζει τον παπά της περιοχής για να τελέσει την Παράκληση προς όφελος της ωδυνούσης. Ένα άλλο γεγονός που δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό αυτό είναι ότι βλέποντας τον αγώνα που δίνει ο γιός της με τα κύματα σκέφτεται ότι καλά έπαθε και βασανίζεται τώρα γιατί δεν την άκουσε να περιμένει να έρθουν τα Φώτα και να αγιασθούν τα νερά και μετά να ξανοιχτεί. Βέβαια σαν άνθρωπος που είναι πάνω στην αγωνία και την στενοχώρια της , που βλέπει την βάρκα του γιού της να χάνεται στο πέλαγος, ξεσπάει πάνω στην νύφη της και της μιλάει άσχημα ενώ λέει στην μαμή να πνίξει στην θάλασσα το μικρό αγόρι που γεννήθηκε- γιατί είναι γρουσούζικο- και να καρυδοπνίξει την μητέρα του. Τελικά όμως παραμένει δυνατή και φροντίζει το μωρό και ετοιμάζει την βάφτισή του και το γιορτινό τραπέζι ενώ παράλληλα παίρνει μια δόση ευτυχίας και ανακούφισης όταν βλέπει τον γιό της να επιστρέφει. Στρέφεται με αγάπη προς την λεχώνα νύφη της και της μιλάει γλυκά ζητώντας συγχώρεση για τα άσχημα λόγια που ξεστόμισε πριν πάνω στην ταραχή της που δηλώνει έναν άνθρωπο ταπεινό που ξέρει να αναγνωρίζει τα λάθη του.

Γεωργιάδη Περιστέρα