ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΚΑΚΙΟΥ…ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ

Τον Δεκέμβριο του 2016 τα παιδιά της ομάδας του περιοδικού βρεθήκαμε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, για να παρακολουθήσουμε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Σκακιού τυφλών και μερικώς βλεπόντων. Στον χώρο επικρατούσε απόλυτη ησυχία, διότι ο αγώνας είχε ιδιαίτερη βαρύτητα, αφού οι πέντε πρώτοι νικητές θα εκπροσωπήσουν τη χώρα μας στους Παραολυμπιακούς Αγώνες τυφλών και μερικώς βλεπόντων.

Εκεί γνωρίσαμε τη Φανή Τσικούρα, από το Αθλητικό Σωματείο Θεσσαλονίκης

« Ήφαιστος», η οποία σπουδάζει Παιδαγωγικά. Δέχτηκε να μας μιλήσει για το άθλημα και για τον εαυτό της:

1. 1.                  ΕΡ. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το σκάκι;

        ΑΠ. Από περιέργεια. Έμαθα πως παίζουν τυφλά άτομα, και θέλησα να δοκιμάσω. Συνειδητοποίησα πως μπορούμε να παίζουμε όχι μόνο όσοι δεν βλέπουμε  μεταξύ μας, αλλά και με βλέποντες, επί ίσοις όροις.

1. 2.      ΕΡ. Πόσες φορές έχετε λάβει μέρος σε πρωτάθλημα σκακιού;

Συμμετέχω για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα και είναι για μένα μια ενδιαφέρουσα εμπειρία.

1. 3.      Τι προσφέρει , κατά την γνώμη σας, το σκάκι στον παίκτη;

Το σκάκι σου προσφέρει πολλά. Αυτό που εγώ θεωρώ σημαντικό είναι η διαδραστικότητα με  τον αντίπαλο. Έχεις να πάρεις πράγματα απ τον αντίπαλο σου. Γι αυτό άλλωστε κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικό.

1. 4.              ΕΡ. Θα θέλατε να μας πείτε δυό λόγια για σας, για τη ζωή σας…

 ΑΠ. Κατάγομαι από το Δομένικο Λάρισας. Επειδή γεννήθηκα πρόωρα με έβαλαν σε θερμοκοιτίδα. Εκεί έχασα την όρασή μου. Μέχρι τα 19 μου δεν είχα πάει ποτέ σχολείο. Για πρώτη φορά φοίτησα στη Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης. Από εκεί πήγα στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο. Εκεί, μεταξύ άλλων, πήρα μαθήματα κινητικότητας, προσανατολισμού, τεχνικής για κίνηση με το μπαστούνι και, φυσικά, διδάχτηκα το σύστημα γραφής και ανάγνωσης Μπράιγ.

Στην συνέχεια φοίτησα στο 6^ο Γυμνάσιο και στο 24^ο Λύκειο Θεσσαλονίκης με φροντιστηριακή υποστήριξη από τη Σχολή Τυφλών και με ενδοσχολικές εξετάσεις πέρασα πέμπτη στο Παιδαγωγικό του Αριστοτέλειου.

1. 5.       Πολλές φορές ανα ρωτιόμαστε ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά μας απέναντι στους τυφλούς.

Αν βλέπουμε ένα τυφλό άτομο πρέπει να  προσέχουμε  να μην το σπρώχνουμε, να το ρωτάμε αν θέλει  βοήθεια. Επίσης δεν παρκάρουμε σε  ράμπες τυφλών. Και να θυμόμαστε ότι η τύφλωση είναι ιδιαιτερότητα, όχι διαφορετικότητα. Άλλωστε διαφορετικοί είμαστε όλοι ως χαρακτήρες. Έχουμε  όμως τις ίδιες ανάγκες και τις ίδιες χαρές.