Τα παιδιά από μικρά να κατανοούν την ισότητα των δύο φύλων

Οι διακρίσεις εξ αιτίας του φύλου άρχισαν από την αρχαιότητα, καθώς οι γυναίκες κάθονταν στο σπίτι και δεν τους επέτρεπαν να παίρνουν μέρος σε εκδηλώσεις, σε πανηγύρια και γενικά να κυκλοφορούν έξω και να μορφώνονται. Καθώς ο καιρός περνούσε, σιγά σιγά λιγόστευαν αυτές οι διακρίσεις, αλλά ακόμα υπάρχουν διακρίσεις λόγω φύλου. Σε πολλές χώρες οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να δείχνουν τα πρόσωπά τους. Σε κάποιες άλλες χώρες δεν αφήνουν τις γυναίκες να οδηγούν, σε κάποιες δουλειές δε δέχονται γυναίκες. Ακόμα και χώρες που είναι πολύ προοδευτικές, υστερούν στην ισότητα ανδρών γυναικών. Στην Αμερική, στο Hollywood, στις ταινίες που παίζουν και άντρες και γυναίκες, οι γυναίκες παίρνουν τα μισά χρήματα από τους άντρες. Μέχρι τις αρχές του 20^ου αιώνα δεν δίνανε δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες. Με τις διαμαρτυρίες και τους προβληματισμούς των γυναικών ιδρύθηκε το κίνημα του Φεμινισμού, που μέσω αυτού του κινήματος οι γυναίκες εκφράστηκαν, διεκδικώντας τα δικαιώματα και την ισότητα των δύο φύλων.

Λύση για το πρόβλημα αυτό είναι τα παιδιά από μικρά να κατανοούν την ισότητα των δύο φύλων και να φέρονται με τον ίδιο τρόπο και στα αγόρια και στα κορίτσια.

Ηλιάνα Χατζηπαναγιώτου, Στ1

Η κοινωνική θέση δε φτιάχνει το χαρακτήρα

Η κοινωνική θέση ενός ατόμου δε φτιάχνει τον χαρακτήρα του, οπότε δεν μπορούμε να τον κρίνουμε από αυτή.

Τα παλαιότερα χρόνια γινόταν περισσότερες διακρίσεις για την οικονομική και κοινωνική θέση που δυσκόλευαν την ζωή πολλών ανθρώπων. Για παράδειγμα οι φτωχοί δεν είχαν δικαίωμα ψήφου και οι ευγενείς μεγαλοκτηματίες τους εκμεταλλεύονταν.

Σήμερα λέμε για τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ίσο πολίτη με όλους, αλλά οι διακρίσεις δεν έχουν σταματήσει. Δεν πρέπει να βγάζουμε συμπεράσματα πριν γνωρίσουμε κάποιον, αλλά να τους θεωρούμε όλους ως ίδιους με εμάς που έχουν τις ίδιες ανάγκες και υποχρεώσεις.

Παναγιώτης Μακρής, Στ1

Φτώχεια και πλούτος

Υπάρχουν πολλοί φτωχοί και λίγοι πλούσιοι στον πλανήτη μας. Οι φτωχοί άνθρωποι δεν έχουν αρκετά χρήματα για να ζήσουν. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν τρόφιμα, σπίτι και φάρμακα. Οι περιοχές που έχουν τους περισσότερους φτωχούς είναι η Ασία, η Αφρική και μερικές χώρες στην Ευρώπη. Η φτώχεια υπάρχει λόγω πολέμου, ανεργίας και οικονομικής κρίση.

Εγώ νιώθω λύπη για τους φτωχούς γιατί δεν έχουν πρόσβαση στη μόρφωση. Τις λύσεις του προβλήματος πρέπει να τους αναλάβουν οι υπουργοί. Κατά τη γνώμη μου η καλύτερη λύση είναι να μοιραστεί όλος ο πλούτος και τα χρήματα σε όλους τους ανθρώπους.

Νικόλα Αυγέρος, Στ1

Το χρώμα του δέρματος

Το χρώμα του δέρματος κάθε ανθρώπου είναι κάτι που γεννιέται με αυτό. Δεν το επιλέγει ο ίδιος, ούτε είναι κριτήριο για το χαρακτήρα το και την προσωπικότητά του.

Τι νόημα έχει να κοροϊδεύουμε κάποιον για το χρώμα του; Κανένα. Το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να τον στεναχωρούμε χωρίς λόγο. Να τον κάνουμε εχθρό μας! Ας σκεφτούμε λίγο: Αν ένας με μαύρο δέρμα κοροϊδεύει το δικό μας άσπρο δέρμα, εμάς μας αρέσει; Εμείς, λοιπόν, γιατί να το κάνουμε;

Δεν πρέπει να κοροϊδεύουμε κανέναν για το χρώμα του δέρματός του.  Δεν είναι το χρώμα που καθορίζει το αν αυτός είναι καλός ή κακός.

Μαρία Μανουσαρίδη, Στ1

Ο φόβος είναι το μεγάλο πρόβλημα

Ο φόβος που έχουν οι άνθρωποι μιας ομάδας, μιας περιοχής ή ακόμα μιας χώρας για κάποιους άλλους ανθρώπους που δεν ανήκουν σε αυτό το σύνολο, αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα.

Εξαιτίας αυτού του συναισθήματος, η συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων πολλές φορές δεν είναι σωστή και καταλήγουν σε άσχημες πράξεις. Διώχνουν τους «ξένους» από το σημείο που είναι οι ίδιοι, ακόμα και στη δουλειά, δεν τους θέλουν στη γειτονιά, δεν θέλουν τα παιδιά τους στα σχολεία μαζί με τα δικά τους. Μερικές φορές οι πράξεις αυτές γίνονται με βίαιο τρόπο, ακόμα και ξυλοδαρμούς.

Αν ο κάθε άνθρωπος ζει με τιμιότητα και δικαιοσύνη, με τις αξίες του Χριστιανισμού, δηλαδή, ο φόβος θα φύγει όπως και η άσχημη συμπεριφορά.

Θανάσης Χατζηστεργίου, Στ1

Χρειάζονται και αυτά μόρφωση

Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτό τον καιρό η χώρα μας είναι το προσφυγικό. Άνθρωποι με μικρά παιδιά έχουν έρθει στη χώρα μας για ένα καλύτερο μέλλον. Δυστυχώς, όμως, δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι χώροι για τη διαμονή τους και για την ασφάλεια της υγείας τους.

Πριν λίγες μέρες εντάχθηκαν τα παιδιά των προσφύγων στα ελληνικά σχολεία, αλλά δυστυχώς οι γονείς πολλών ελληνόπουλων είχαν άσχημη αντίδραση γι αυτά τα παιδιά και έκαναν φασαρίες.

Είναι άδικο, γιατί όλα τα παιδιά έχουν το δικαίωμα της μόρφωσης. Όλα είναι παιδιά του Θεού. Είναι τόσο ταλαιπωρημένα, χωρίς τα απαραίτητα για τη ζωή, και αυτό είναι στενάχωρο. Όλοι πρέπει να βοηθήσουμε και να αγκαλιάσουμε αυτά τα παιδιά με αγάπη για να γίνουν σωστοί άνθρωποι και να αποκτήσουν τα καλύτερα για τη ζωή τους.

Νίκος Παπούλωφ, Στ1

Ο πόλεμος πρέπει να σταματήσει

Πάντα συνέβαινε αυτό. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο αναγκάζονται να φύγουν από τη χώρα τους λόγω πολέμου. Ο πόλεμος πρέπει να σταματήσει και να σταματήσουν να φέρνουν κακό οι άνθρωποι που δεν νοιάζονται. Όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε. Η καταγωγή, το χρώμα, η εμφάνιση είναι κάτι που δεν πρέπει να μας εμποδίζει να κάνουμε περισσότερους φίλους.

Άνθρωποι από όλο τον κόσμο πρέπει να είμαστε ενωμένοι.

Γκρέισι Κόλα, Στ1

Καθώς τέλειωνε η χρονιά, η Δ΄ τάξη επεξεργάστηκε και δραματοποίησε τη σύντομη εκδοχή του γνωστού παραμυθιού ‘Πετρόσουπα’ που υπάρχει στο βιβλίο εργασιών των αγγλικών. Το κείμενο διασκευάστηκε και συνδυάστηκε με την κινέζικη παραλλαγή του, αλλά και με το βασικό θέμα του πρότζεκτ etwinning της Ε΄τάξης We are all migrants, στο οποίο συμμετείχε περιστασιακά και η Δ΄ τάξη. Έτσι η ιστορία αφορούσε πλέον μια οικογένεια προσφύγων που φθάνουν σε ένα χωριό, όπου οι κλειστοί κάτοικοι σταδιακά τους πλησιάζουν και τους βοηθούν χάρη στο τέχνασμα της πετρόσουπας. Η επεξεργασία έγινε μέσα στις ώρες των μαθημάτων αγγλικών και θεατρικής αγωγής και στα πλαίσια των τελικών επαναλήψεων, με την καθοδήγηση των υπεύθυνων εκπαιδευτικών, κκ. Γεωργοπούλου και Βιδάλη.

αφίσα της Αγγελικής (Γ1)

«Υπάρχουν άνθρωποι που δε φαίνονται μέσα στην κοινωνία. Τους κρύβουν, δεν τους βλέπουν και βολεύονται όλοι. Έτσι νομίζουν δηλαδή».

Ζακλίν Πόιτρας

Τα λόγια της Ζακλίν Πόιτρας, μητέρας παιδιού με νοητική στέρηση και κινητικά προβλήματα.

Γι “ αυτό το λόγο αποφάσισα να γράψω μια επιστολή στο δήμαρχο στη οποία θα του επισημάνω τα προβλήματα των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και να του προτείνω λύσεις για να γίνει η ζωή τους πιο ευχάριστη.

Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε.

Σας γράφω αυτήν την επιστολή για να σας αναφέρω τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με ειδικές ανάγκες στην πόλη μας.

Πρώτα απ “ όλα έχω παρατηρήσει πως δεν υπάρχουν αρκετά ηχητικά φανάρια στους δρόμους για ανθρώπους με προβλήματα όρασης. Έχω εντοπίσει πως δεν έχουν τοποθετηθεί σε αρκετά σημεία ειδικές πινακίδες γραμμένες με Μπράιγ που να διευκολύνουν τους ανθρώπους αυτούς.

Επίσης είναι σε έλλειψη τα ειδικά διαμορφωμένα λεωφορεία, για να μεταφέρουν τα άτομα με κινητικά προβλήματα. Τέλος, δεν υπάρχουν ειδικές ράμπες σε πολλούς δημόσιους χώρους γεγονός που δυσκολεύει την μετακίνηση ανθρώπων με κάποια αναπηρία.

Έτσι λοιπόν σας προτείνω κάποιες λύσεις.

Αρχικά, ωφέλιμο θα ήταν να διατίθενται δωρεάν τα αναπηρικά καροτσάκια σε όλα τα άτομα που τα χρειάζονται. Επίσης, καλό θα ήταν να τοποθετηθούν ράμπες σε όλους τους δρόμους αλλά και σε όλους τους δημόσιους χώρους.

Επιπλέον, μπορείτε να οργανώσετε αθλητικούς αγώνες στον δήμο μας, για να συμμετέχουν σε δραστηριότητες και για να μην αισθάνονται μοναξιά τα άτομα αυτά. Ακόμη, εάν είναι εφικτό, να αυξήσετε την κυκλοφορία των ειδικών διαμορφωμένων αστικών λεωφορείων.

Ελπίζω να λάβετε σοβαρά υπόψη τα θέματα που σας ανέφερα και να κάνετε πράξη τις λύσεις που σας πρότεινα για να γίνει η ζωή των ανθρώπων με ιδιαιτερότητα πιο αισιόδοξη και εύκολη.

Με εκτίμηση

η μαθήτρια της Δ” τάξης

Αφροδίτη Τσαλίκη

Όλοι έχουν δικαίωμα…

Όπως κάθε άνθρωπος, δηλαδή και οι πρόσφυγες, στη χώρα που πάνε έχουν δικαιώματα. Πρόσφυγες και μετανάστες φύγανε από τη χώρα τους για ένα καλύτερο αύριο, και αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες. Αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και συχνά ότι αγαπούν περισσότερο για να ζήσουν καλύτερα. Κάποιοι φεύγουν από φόβο, άλλοι γιατί τους εξανάγκασε η οικονομική τους κατάσταση.

Πολλοί από αυτούς, ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά, αναγκάζονται να ζουν στους δρόμους.

Πρέπει να διασφαλιστεί η αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά τους. Ένα από τα πιο σοβαρά δικαιώματα που έχουν κοινό όλοι είναι το δικαίωμα στην ελευθερία από διακρίσεις και σε μια αξιοπρεπή ζωή καθημερινά.

Στην τελευταία τους στάση σε ελληνικό έδαφος στην Ειδομένη, βρέθηκαν πρόσφυγες που ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο.

Εύχομαι και ελπίζω το όνειρο αυτό να γίνει πραγματικότητα γιατί όλοι αξίζουν ένα καλύτερο αύριο.

Χριστίνα Αντάκη, Στ2

Τα παιδιά χρειάζονται ειρήνη

Αξιότιμε γενικέ γραμματέα του Ο.Η.Ε.

Σας στέλνω αυτή την επιστολή εξαιτίας των πολέμων στους οποίους παίρνουν μέρος ανήλικα παιδιά. Είναι ένα απαράδεκτο γεγονός και πιστεύω πως πρέπει να σταματήσει άμεσα, γιατί τα τελευταία 10 χρόνια έχουν χάσει τη ζωή τους εκατομμύρια παιδιά.

Ένα παιδί δεν πρέπει να συμμετέχει στον πόλεμο γιατί η μόνη του υποχρέωση είναι να πηγαίνει σχολείο, να παίζει και να χαίρεται την ηλικία του. Δεν μπορεί να χειρίζεται  τέτοιου είδους εξοπλισμό. Τραυματίζονται και σωματικά αλλά και ψυχικά.

Θα ήθελα λοιπόν ο Ο.Η.Ε να πάρει μέτρα για να απαγορεύσει τη συμμετοχή των παιδιών στον πόλεμο. Να σταματήσει τους πολέμους και να ορίσει ποινές για όσους παραβαίνουν τους νόμους.

Φίλιππος Γρίβας, Στ2

Μας επισκέφτηκε μόνο μια φορά.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΑΔΕΡΦΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ

 Γεια σου γιαγιά, θα σου πάρω μια συνέντευξη για τον αδερφό σου τον Μανόλη, ο οποίος υπήρξε μετανάστης.

Ευχαρίστως!

Πότε έφυγε;

Έφυγε όταν τελείωσε ο πόλεμος της Κορέας, περίπου το 1950.

Γιατί;

Γιατί ηθελε να πάει κάπου που θα μπορούσε να σπουδάσει.

Σε τι ηλικία έφυγε;

Ήταν σε ηλικία 23 χρονών.

Ήταν στεναχωρημένοι οι γονείς του;

Ναι, γιατί έφευγε το πρώτο τους παιδί.

Πού πήγε;

Αρχικά δουλευε σε καράβια για να βγάλει χρήματα. Έψαχνε ένα καράβι που να τον πάει στον τόπο που ήθελε να σπουδάσει, στην Αμερική.

Ήξερε κανέναν εκεί που πήγε;

Όχι. Είχε μόνο έναν ξάδερφο.

Εντάχθηκε γρήγορα;

Αρχικά ήταν δύσκολο, αλλά μετά εντάχθηκε. Σε αυτό τον βοήθησε ότι ήξερε την αγγλική γλώσσα.

Τι δουλειά έκανε;

Δούλευε σε μια εταιρεία με ευρεσιτεχνίες.

Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισε;

Δέν ήξερε κανέναν. Ήταν άγνωστος μεταξύ αγνώστων.

Πώς επικοινωνούσατε;

Με τηλέφωνο ή δι’ αλληλογραφίας.

Γύρισε ποτέ;

Όχι. Έμεινε εκεί, γιατί εκεί έφτιαξε οικογένεια.

Σας επισκέφτηκε ποτέ;

Μας επισκέφτηκε μόνο μια φορά.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΣΤ1

Θα άλλαζες κάτι παππού;

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΜΟΥ, ΛΕΥΤΕΡΗ ΤΣΙΡΟ, ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΟΙΚΟΔΟΜΟΣ

 Παππού θα σου πάρω μια συνέντευξη για την σχολική εφημερίδα.

Ευχαρίστως, παιδί μου!.

Ωραία λοιπόν, ας αρχίσουμε ! Παππού, τι δουλειά έκανες;

Ήμουν οικοδόμος παιδί μου.

Ήταν δύσκολη δουλειά;

Πολύ δύσκολη και απαιτητική.

Τι δυσκολίες αντιμετώπιζες;

Είχα να αντιμετωπίσω άσχημες καιρικές συνθήκες, πολλές ώρες εργασίας για να τελειώσουμε μία οικοδομή και δύσκολους πελάτες.

Ήσουν ευχαριστημένος όμως με αυτό που έκανες;

Ήμουν πολύ ευχαριστημένος και ικανοποιημένος με την δουλειά μου αν και τα χρόνια ήταν δύσκολα.

Θα άλλαζες κάτι παππού;

Θα άλλαζα τα μέσα της δουλειάς μας και θα προτιμούσα να είναι πιο σύγχρονα και εξελιγμένα.

Πολύ ωραία παππού, σ” ευχαριστώ πολύ.

 ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΤΑΜΑΤΟΝΙΚΟΛΟΣ, ΣΤ1

Συζήτηση με τη Λουντμίλα

Καλημέρα. Πώς σας λένε και πόσων ετών είστε;

Με λένε Λιουντμίλα Ντανίλοβα και είμαι 46 χρονών.

Από ποια χώρα ήρθατε και πού εγκατασταθήκατε;

Ήρθα από την Τσερνοβτσί (Ουκρανία ) και εγκαταστάθηκα στην Αθήνα (Ελλάδα).

Για ποιον λόγο εγκαταλείψατε την χώρα σας;

Στη χώρα μου υπήρχε οικονομική κρίση. Διότι μόλις είχαμε χωρίσει από την Σοβιετική Ένωση: αλλάξαμε νόμισμα και τα λεφτά που είχαμε στην τράπεζα δεν είχαν αξία.

Πώς νιώσατε που φύγατε από το σπίτι σας;

Έφυγα με χαρά γιατί ήθελα να αλλάξω τον τρόπο ζωής μου.

Υπήρξε κάποιο εμπόδιο ή δυσκολία κατά την διάρκεια του ταξιδιού σας;

Όχι δεν υπήρξε. Ταξίδεψα με πούλμαν. Το ταξίδι κράτησε 32 ώρες. Κάναμε στάσεις και κοιμόμασταν μέσα στο πούλμαν. Αφού περάσαμε όλη την Ρουμανία και την Βουλγαρία, μπήκαμε στην Ελλάδα. Ήμουν ενθουσιασμένη.

Γιατί διαλέξατε να έρθετε στην Ελλάδα;

Γιατί στην Ελλάδα οι άνθρωποι είναι ορθόδοξοι και επίσης είχα μία φίλη που είχε εγκατασταθεί πριν από ένα χρόνο εδώ.

Συναντήσατε εμπόδια ή δυσκολίες όταν ήρθατε στην Ελλάδα;

Ναι, δεν ήξερα την γλώσσα και έτσι δεν μπορούσα να συνεννοηθώ.

Ποιά ήταν τα συναισθήματα και οι σκέψεις σας;

Στην αρχή είχα έναν φόβο αν θα βρω δουλειά. Αλλά μετά αφού προσαρμόστηκα, άρχισα να παρατηρώ την ομορφιά της πόλης: έχει πολύ πράσινο και το κλίμα είναι ωραίο. Όλα μου φαινόντουσαν διαφορετικά από την Ουκρανία και αυτό άρχισε να μου αρέσει. Τώρα πια έχω συνηθίσει τόσο πολύ που νομίζω ότι είναι η πατρίδα μου.

Σας ευχαριστούμε πολύ

ΜΑΡΙΑ ΧΑΡΙΤΟΥ ΣΤ1

Με συγκινεί η ομορφιά των ταξιδιών

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΠΡΩΤΟ ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΣΕ TANKER

Ποιο είναι το όνομά σας και η ηλικία σας;

Το όνομά μου είναι Στάθης Λέκκας.

Τι έχετε σπουδάσει;

Μηχανολόγος Μηχανικός

Πόσα χρόνια κάνετε αυτή την δουλειά;

Κάνω αυτή την δουλειά 30 χρόνια.

Τι σας συγκινεί σε αυτό; Τι σας εντυπωσιάζει;

Με συγκινεί η ομορφιά των ταξιδιών, με εντυπωσιάζει το κάθε καινούριο που υπάρχει στην δουλειά μου, π.χ. νέος τύπος τεχνολογίας καραβιών, τα νέα μέρη που επισκέπτομαι και την «αγριάδα» και «γαλήνη» της θάλασσας.

Γιατί διαλέξατε αυτό το επάγγελμα;

Ο πρώτος λόγος ήταν η βιοποριστική ανάγκη, η αγάπη των ταξιδιών και πιο πολύ ως προς την ειδικότητα μου ,η αγάπη για τις μηχανές.

Σε τι πλοίο δουλεύετε;

Δουλεύω σε tanker πετρελαιοφόρο.

Σε ποιές χώρες έχετε ταξιδέψει έως τώρα;

Έχω ταξιδέψει σε πολλές…Οι αγαπημένες χώρες που έχω ταξιδέψει είναι η Αυστραλία, η Ιαπωνία, οι Η.Π.Α, ο Καναδάς, η Βενεζουέλα, η Βραζιλία, η Κίνα ,η Ινδία , η Γερμανία και η Αγγλία.

Τι ακριβώς κάνετε στην δουλειά σας;

Είμαι τεχνικός προϊστάμενος (Α΄ μηχανικός) για όλα τα τεχνικά μέρη του πλοίου έκτος από τα όργανα τηλεπικοινωνίας και ναυσιπλοΐας.

Τι σας ενοχλεί στη δουλειά σας;

Είμαι μακριά από την οικογένεια μου, πολλές φορές στην δουλειά μου το πλήρωμα δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του πλοίου.

Κινδυνεύσατε σε κάποιο ταξίδι;

Ναι . Όταν είχα πάει στην Βραζιλία κινδύνευσα να χάσω το χέρι μου από ένα βαρύ μηχάνημα που έπεσε πάνω στο χέρι μου.

Υπάρχουν θέσεις εργασίας για ναυτικούς;

Ναι. Υπάρχουν σε εξειδικευμένο προσωπικό.

Κατά πόσο έχει αλλάξει δουλειά σας όταν αρχίσατε;

Έχει αλλάξει πάρα πολύ. Ο πρώτος λόγος είναι ότι τα πληρώματα επανδρώνονται με ξένους ναυτικούς με αποτέλεσμα να μην ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του πλοίου. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η τεχνολογία έχει μειώσει τον αριθμό του πληρώματος στο πλοίο.

Τι θα θέλετε να αλλάξατε ;

Καταρχήν ο χρόνος θητείας μου στο καράβι να είναι μικρότερος, η επάνδρωση των καραβιών να γίνεται με περισσότερους Έλληνες και το τελευταίο είναι οι κανονισμοί που υπάρχουν για το περιβάλλον σε ορισμένες χώρες να ισχύσουν για όλο τον κόσμο.

Ευχαριστούμε πολύ

ΜΑΡΙΑ ΧΑΡΙΤΟΥ, ΣΤ1