Στήλη: Οικολογικά και αειφορικά

Το σχολείο μας ξαναβραβεύεται με την Πράσινη σημαία!

P1040866

 

Μαθαίνουμε να είμαστε πολίτες που αγαπάμε τον πλανήτη

Το σχολείο μας συμμετέχει με επιτυχία στο πρόγραμμα Οικολογικών Σχολείων. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που ξεκίνησε το 1995 και απευθύνεται σε σχολεία όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων. Είναι εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Το πρόγραμμα έχει στόχο την προώθηση και ενίσχυση της οικολογικής συνείδησης στους μαθητές.

Το σχολείο μου έχει βραβευτεί πολλές φορές για τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα. Για την παρουσίαση του έργου του έχει πάρει ως έπαινο την πράσινη σημαία.

Στο σχολείο μου μαθαίνουμε να μην σπαταλάμε ενέργεια (νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, κ.α. ), να ανακυκλώνουμε τα σκουπίδια και γενικότερα να σεβόμαστε το περιβάλλον. Συνεργαζόμαστε με τους δασκάλους μας και λειτουργούμε ως ομάδα.

Η εμπειρία μας αυτή είναι πολύ σημαντική, αφού μαθαίνουμε να είμαστε πολίτες που αγαπάμε τον πλανήτη.

Κωνσταντίνος Χατζημιχαήλ, Ε2

Να κυματίζει η οικολογική σημαία

Το σχολείο μας συμμετέχει στο πρόγραμμα «Οικολογικά Σχολεία» εδώ και 8 χρόνια. Κάθε χρόνο πηγαίνουν τα παιδιά της περιβαλλοντικής ομάδας μαζί με τη διευθύντρια του σχολείου να βραβευτούν γιατί συνεχίζουμε να είμαστε ένα οικολογικό σχολείο .

Έτσι ούτε φέτος λείψαμε από την εκδήλωση η οποία έγινε στο Μουσείο Μπενάκη. Εκεί μαζί με άλλα σχολεία από όλη την Ελλάδα βραβευτήκαμε.

Η βράβευση ήταν χωρισμένη σε δύο μέρη, εμείς συμμετείχαμε στο Β΄ μέρος. Στην αρχή μας μοίρασαν κονκάρδες και έντυπο υλικό και πιο μέσα είχε μπουφέ για τους μαθητές. Στη συνέχεια ξεκίνησαν οι βραβεύσεις. Τα σχολεία που βραβεύονταν για πρώτη φορά και είχαν ετοιμάσει κάποια χορευτικό, video clip, power point ή δρώμενο ανέβαιναν στην σκηνή και το παρουσίαζαν. Κατόπιν, όσα παιδιά ήθελαν σηκώθηκαν για να παίξουν παιχνίδια με μουσική και θέμα οικολογικό. Λίγο πριν το τέλος ήρθε και η σειρά μας να ανέβουμε στη σκηνή και να βραβευτούμε παραλαμβάνοντας την πράσινη σημαία μας. Στο τέλος ανέβηκαν όλα τα παιδιά από όλα τα σχολεία και με τις σημαίες ανοιγμένες βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες.

Θεωρώ ότι είναι σημαντικό και τιμητικό το σχολείο σου να είναι οικολογικό. Αισθάνθηκα πολύ όμορφα την ώρα της βράβευσης και εύχομαι για πολλά ακόμα χρόνια στο σχολείο μου να κυματίζει η οικολογική σημαία.

Νάντια Σαμπατάκου, Ε2


 

Συνάντηση με την Τζέιν Γκούντολ!

 


Το μεγάλο μυστικό…της φώκιας Μονάχους μονάχους

ΦΩΚΙΑ 2-ΝΤΟΡΑ ΔΟΥΛΗ, ΕΛΕΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ

ζωγραφιά: ΝΤΟΡΑ ΔΟΥΛΗ, ΕΛΕΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ

Με αφορμή το απόσπασμα από το βιβλίο της Γλώσσας Το μεγάλο μυστικό του Σωτήρη Κάβουρα, διαβάσαμε ολόκληρο το βιβλίο και έπειτα γράψαμε τα δικά μας κείμενα. Γίναμε φώκιες, δημοσιογράφοι, οικολόγοι, ο μικρός πρωταγωνιστής του βιβλίου, μπήκαμε στη θέση τους. Άραγε τι θέλουν να μας πουν…

 ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΕΜΠΡΟΣ

 

ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

ΜΑΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΡΟΣ ΣΤΙΓΜΗ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Καλημέρα σας,

Βρισκόμαστε στην ακρογιαλιά, για να γιορτάσουμε τα Θεοφάνια. Αυτή τη στιγμή ο παπάς ετοιμάζεται να ρίξει τον σταυρό και οι κολυμβητές είναι έτοιμοι να πέσουν στο νερό. Κάτι όμως δεν πάει καλά.

Ο μπαρμπα Δημήτρης δεν έχει έρθει και τη θέση του θα την πάρει ο Κωνσταντής. Μα τι βλέπουμε….. μια φώκια δίπλα στον Κωνσταντή. Όλοι οι ψαράδες ορμάνε να την σκοτώσουν. Όμως ο Κωνσταντής την παίρνει στην αγκαλιά του για να την σώσει. Τους φωνάζει να μην την πειράξουν. Χάρη στον Κωνσταντή η μικρή φώκια σώζεται!

 Νεκτάριος Πανταζίδης, Ντονάλντο Ζάκα, Άρης Μαρκίδης

 

Καλημέρα σας! Σας μιλάμε από τη Χίο. Είναι η μέρα των Θεοφανείων και βλέπουμε ένα μικρό παιδί να υπερασπίζεται μια φώκια που έχει χάσει τη μάνα της. Ο πατέρας του παιδιού είναι έτοιμος να σκοτώσει τη φώκια, αλλά το παιδί δεν θέλει να πεθάνει η φώκια. Από ότι φαίνεται δεν θέλει να πεθάνει η φώκια, γιατί είναι η καλύτερη του φίλη.

Βασίλης Καλαφατέλλης

 

Σήμερα έχουμε 6 Ιανουαρίου, βρισκόμαστε στο νησί Χίο για τα Θεοφάνεια. Αυτή τη στιγμή μάθαμε ότι ο μπάρμπα Δημήτρης είναι άρρωστος. Έτσι ένας νεαρούλης, ο Κωνσταντής, παίρνει τη θέση του. Ο παπάς πετάει τον σταυρό, ο Κωνσταντής πάει να βουτήξει. Ωχ! Μα τι είναι αυτό που τρίβεται πάνω στον Κωνσταντή; Για μια στιγμή, κυρίες και κύριοι. Είναι μια φώκια Μονάχους- μονάχους. Ωχ! Όχι! Οι ψαράδες σηκώνονται από τη θέση τους και πάνε να πάρουν τα καλάμια τους. Στοχεύουν την φώκια. Ο Κωνσταντής αρχίζει να μιλάει. Ας ακούσουμε καλύτερα τι λέει. Μα τι όμορφα πράγματα που λέει…. Μιλάει για την αγάπη. στα ανθρώπινα πλάσματα, στα ορφανά και στα ζώα. Κοιτάξτε οι ψαράδες αφήνουν τα καμάκια.

Όμως ο μπαμπάς του Κωνσταντή σηκώνεται και παίρνει και αυτός ένα καμάκι. Ακούστε τι λέει αυτή τη στιγμή:

- Κωνσταντή, κάνε στην άκρη για να σκοτώσω τη φώκια.

- Όχι, πατέρα, δεν θα κάνω άκρη για να σκοτώσεις τη φώκια, θα σκοτώσεις πρώτα εμένα.

Τώρα σκύβει το σώμα του και αγκαλιάζει τη φώκια. Ο πατέρας που τα άκουσε όλα, μετανιωμένος φεύγει. Τώρα συνεχίζεται η λειτουργία. Τελειώνοντας την ζωντανή μας μετάδοση σήμερα στέλνουμε το μήνυμα πως οι άνθρωποι σε αυτό το νησί θα βοηθήσουν την φώκια και την οικογένεια του Κωνσταντή.

  Αγγελική Αγκουριδάκη

 

Σήμερα βρισκόμαστε στο νησί της Χίου, είναι 6 Ιανουαρίου, ημέρα των Θεοφανείων. Ήρθαμε εδώ για να κάνουμε ένα ρεπορτάζ για τα Θεοφάνεια.

Αυτή τη στιγμή βλέπουμε τον παπά να πετάει τον σταυρό και ο κόσμος γύρω γύρω να παρακολουθεί. Ξαφνικά, ο παπάς σταματάει στο «Εν Ιορδάνη» , γιατί βλέπει μια φώκια. Μόλις την είδαν οι ψαράδες ετοιμάζονται να την σκοτώσουν. Αλλά τι βλέπουμε; Ένας μικρός λέει « όχι! σταματήστε!» και αγκαλιάζει την φώκια για να τη σώσει. Τώρα ο πατέρας του πηγαίνει να την σκοτώσει. Ο μικρός που από ότι μας λένε είναι ο γιος του και τον λένε Κωνσταντή, φωνάζει όπως ακούτε: « Πρώτα θα σκοτώσετε εμένα και μετά τη φώκια».

Έτσι, ο πατέρας του Κωνσταντή σταματά και ο Κωνσταντής με την παρέα του, την παίρνουν και τη φροντίζουν.

 Αλέξανδρος Αντάκης, Νίκος Μπέκας

ΦΩΚΙΑ 3-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΝΤΑΚΗΣ

ζωγραφιά: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΝΤΑΚΗΣ

 

 

ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΕ Η ΦΩΚΙΑ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ 

Γεννήθηκα χωρίς να γνωρίσω τον πατέρα μου. Ζούσα ευτυχισμένος με τη μητέρα μου που με τάιζε, με φρόντιζε, με κοίμιζε και με εκπαίδευε ψυχαγωγώντας με. Όλα αυτά μέχρι που οι ψαράδες την σκότωσαν. Βρήκα καταφύγιο σε μια σπηλιά. Φοβόμουν, κρύωνα και πεινούσα.

Μετά από λίγες μέρες με βρήκε μια ομάδα παιδιών. Τα παιδιά μου έμοιαζαν τρομοκρατημένα αλλά και ενθουσιασμένα. Σκέφτηκα: «ποιοί είναι αυτοί; Τι δουλειά έχουν εδώ; Πώς με βρήκαν;» Με είδαν, αλλά μετά έφυγαν. Εγώ μετά τους ακολούθησα.

Ένα παιδάκι έμοιαζε να θέλει να με σκοτώσει. Τα άλλα παιδιά με προστάτευαν.

Έφυγαν αλλά αργότερα ξαναγύρισαν με δύο κουβάδες νόστιμα ψάρια. Τον έναν τον κρατούσε το παιδί που θέλησε να με σκοτώσει. Στην αρχή φοβήθηκα όμως κατάλαβα ότι με αγαπούσανε και ότι τα ψάρια ήταν για εμένα.

Για αρκετές μέρες ύστερα, είχα απομονωθεί και τα παιδιά με έψαχναν. Τα παιδιά με βρήκαν στο μοναστήρι, καθώς πετούσαν ψάρια στη θάλασσα για να με βρουν.

Σε λίγα χρόνια έφυγα μακριά από το νησί για να βρω το ταίρι μου. Όμως ποτέ δεν ξέχασα τα παιδιά που με μεγάλωσαν.

Κωνσταντίνος Βαγουρδής, Ανδρέας Κρόκος, Μαριάννα Πετροπούλου

Είμαι μια φώκια που ζούσα με την μαμά μου. Περνούσαμε ωραία παίζαμε, τρώγαμε και κοιμόμασταν. Μια μέρα καθώς κολυμπούσαμε στη θάλασσα, ένας ψαράς τράβηξε την μαμά μου με το δίχτυ. Εγώ προσπάθησα να σκίσω το δίχτυ και να την σώσω, αλλά ήταν η μαμά μου τραυματισμένη πολύ και έτσι πέθανε. Τότε έφυγα γιατί ήρθε ο ψαράς που την είχε τραυματίσει Ευτυχώς πρόλαβα. Καθώς κολυμπούσα βρήκα μια σπηλιά και έτσι έκατσα και ηρέμησα.

Μετά το περιστατικό έπρεπε να βρω ένα σπίτι. Σκέφτηκα να μείνω στην σπηλιά. Ξαφνικά ήρθαν κάτι παιδιά και ήθελαν να με πάρουν μαζί τους. Ένα παιδί ήθελε να με σκοτώσει. Τα παιδιά είχαν πάει να βρουν αχινούς, όμως βρήκαν εμένα στη σπηλιά.

Ο Κωνσταντής, ένα από τα παιδιά, στην αρχή δεν με συμπαθούσε. Την άλλη μέρα δεν τον είδα αλλά κάτι πρέπει να άλλαξε μέσα του. Την επόμενη μέρα μου έφερε ψάρια, με αγκάλιασε και γίναμε οι καλύτεροι φίλοι και όλα πήγαν καλά.

Σεβεριάν Φατού, Κωνσταντίνος Παρπαριάς, Σωτήρης Γιαννακόπουλος.

ΦΩΚΙΑ 1-ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΓΚΟΥΡΙΔΑΚΗ

Ζωγραφιά: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΓΚΟΥΡΙΔΑΚΗ

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΗΣ

Η μητέρα μου με φρόντιζε, με ανέτρεφε και με πήγαινε σχολείο κάθε μέρα. Δυστυχώς όταν έφυγε από την ζωή έμεινα ορφανός από μητέρα και ζω με τον αλκοολικό πατέρα μου.

Εγώ και η παρέα μου ζούμε σε ένα νησί που λέγεται Χίος.

Είμαι στεναχωρημένος που δεν πηγαίνω πια σχολείο και νιώθω αμήχανα επειδή είμαι ο μόνος που σταμάτησα μετά την έκτη δημοτικού.

Επειδή ο πατέρας μου πηγαίνει συνέχεια στο καφενείο και δεν με φροντίζει, αισθάνομαι μοναξιά.

Κάποια μέρα η ομάδα μας μπήκε σε μια σπηλιά και ο «Πιπίλας» άναψε ένα από τα σπίρτα του. Η σπηλιά φωτίστηκε και είδαμε ένα κεφαλάκι να είναι πίσω από έναν βράχο. Ανακαλύψαμε ότι είναι μια φώκια. Εγώ θυμήθηκα ότι είδα τη μαμά της να τη τραβάνε οι ψαράδες έξω από τα νερά της θάλασσας νεκρή πριν δυο μέρες. Μόλις είδα ξανά το φωκάκι ένιωσα θυμό, πήρα ένα ξύλο και προσπάθησα να την σκοτώσω. Όμως με σταμάτησαν τα παιδιά.

Μόλις πήγα σπίτι, λυπήθηκα το φωκάκι που το είχαμε αφήσει μόνο του. Έτσι, σηκώθηκα νωρίς το πρωί και ξεκίνησα να πάω στο αγίασμα κάτω από το Μοναστήρι.

Οι ψαράδες μου δώσανε ψάρια και τα πήγα στη Μοναχούλα μας, έτσι βγάλαμε το φωκάκι, για να φάει.

Μεγαλώνοντας οι ψαράδες με πήραν στη δουλειά τους και κάποια μέρα έφτιαξα ένα δικό μου πλοίο. Κι έτσι έγινα καραβοκύρης. Την Μοναχούλα δεν την ξαναείδαμε.

Σοφία Μαχαίρα, Ντόρα Δουλή

140682332267743800

ΓΙΑΤΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ

Η προστασία του περιβάλλοντος είναι πολύ σημαντική δουλειά, για αυτό εμείς οι οικολόγοι ασχολούμαστε με τα ζώα και τα προστατεύουμε. Σήμερα θα σας πούμε για τη φώκια μονάχους- μονάχους.

Όταν πρωτογεννηθεί είναι μαύρη με άσπρη κοιλιά, ζυγίζει 15 κιλά και όταν μεγαλώσει φτάνει 300 κιλά. Λέγεται μονάχους- μονάχους γιατί το σχήμα του κεφαλιού της μοιάζει με το καπέλο που φορούν οι καθολικοί μοναχοί.

Η μονάχους- μονάχους είναι προστατευόμενο ζώο και για αυτό υπάρχει ένα θαλάσσιο πάρκο στην Αλόννησο.

Οι φώκιες μονάχους- μονάχους ζουν περίπου 30 με 40 χρόνια αν δεν τους συμβεί κάποιο ατύχημα.

Οι φώκιες ζευγαρώνουν μια φορά τον χρόνο, η μαμά φώκια χρειάζεται 11 μήνες για να γεννήσει το φωκάκι της. Για αυτό γεννά κάθε 2 χρόνια, ένα μικρό. Τα μικρά φωκάκια μπορούν να κολυμπήσουν αμέσως μόλις γεννηθούν. Όμως δεν αρχίζουν τις καταδύσεις πριν περάσουν 4 μέρες. Δε ζουν σε κοπάδια, όπως τα 18 άλλα είδη φώκιας. Οι μεσογειακές φώκιες ζούνε μόνες τους σε ομάδες 4 ή 5 ατόμων.

Η οικογένεια της φώκιας ήταν γνωστή και αγαπητή στους Έλληνες από τα παλιά χρόνια. Ο αρχαίος ποιητής ο Όμηρος έγραφε συχνά στα ποιήματά του για τις φώκιες.

Οι φώκιες είναι κυνηγοί. Κυνηγάνε ψάρια, χταπόδια, καλαμάρια, σουπιές και αστακούς. Μια μεγάλη φώκια 300 κιλών καταφέρνει να φάει 20 κιλά ψάρια την ημέρα και κολυμπάει σε μεγάλες αποστάσεις.

Η τροφική αλυσίδα έχει ως εξής: τα μικρά ψάρια τρώνε πλαγκτόν, τα μεγαλύτερα ψάρια τα μικρότερα ψάρια, οι φώκιες τρώνε τα μεγαλύτερα ψάρια και οι όρκες τις φώκιες.

Οι άνθρωποι κάθε εβδομάδα τρώνε κρέας και ψάρι που σημαίνει ότι τρώνε ζώα. Στην ουσία οι κυνηγοί και οι ψαράδες είναι δολοφόνοι. Άλλο που δεν σκοτώνουν ανθρώπους αλλά ζώα, αφού είναι αυτά ζωντανά, αθώα πλάσματα.

Πολλά ζώα σήμερα κινδυνεύουν και από τα σκουπίδια που πετάμε εμείς οι άνθρωποι στη ξηρά και στη θάλασσα.

Πρέπει να προστατεύουμε περισσότερο τα ζώα και οι ψαράδες να προσέχουν που βάζουν τα δίχτυα τους.

Λήδα Μαρκίδη, Αμαλία Ταμπακοπούλου

 

Με αφορμή το ότι σκότωσαν μια φώκια Μονάχους- μονάχους στη Χίο, θέλουμε να διαμαρτυρηθούμε επειδή είναι κακό να σκοτώνουμε τις φώκιες, γιατί είναι ασέβεια προς εκείνες και τις οικογένειές τους. Βάλτε εσάς στη θέση των ζώων. Θα σας άρεσε κάθε τρεις και λίγο να χάνετε κάποιον συγγενή; Θα πρέπει από εδώ και πέρα να σεβόμαστε τα θαλάσσια ζώα και να μην πετάμε σκουπίδια στις θάλασσες, γιατί μπορεί να κινδυνεύσουν κι άλλα ζώα. Έτσι έγινε και με τις χελώνες Καρέτα- καρέτα, γιατί πετάγαμε σακούλες στη θάλασσα. Νόμιζαν ότι ήταν τσούχτρες τις τρώγανε και γίνανε είδος υπό εξαφάνιση. Πολύ πιθανόν σε λίγα χρόνια να εξαφανιστούν και οι φώκιες και τα δελφίνια γιατί τα σκοτώνουν οι ψαράδες.

Φιλίππα Κάρλου, Χριστίνα Μπαλλιάν

 monaxoulis - Αντίγραφο

 

Εδώ οι καλές Λαϊκές Αγορές!!!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΝΑΝΤΙΑ ΣΑΜΠΑΤΑΚΟΥ, Ε2

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΝΑΝΤΙΑ ΣΑΜΠΑΤΑΚΟΥ, Ε2


Μικρό αφιέρωμα: Σκουπίδια!

imge0_004

Πρέπει όλοι μας να προσέχουμε!

Η πόλη μας πάντα είχε θέμα με τα σκουπίδια και την καθαριότητα στους δρόμους. Αυτό συμβαίνει διότι κάποιοι δεν σέβονται τους κανόνες καθαριότητας και πετάνε τα σκουπίδια τους όπου βρουν και όχι στους κάδους απορριμάτων. Πρέπει όλοι μας να προσέχουμε περισσότερο με τα σκουπίδια, ώστε να ζούμε σε μια καθαρή πόλη.

 

Εικόνες απαράδεκτες για την πόλη μας.

Παράγουμε εκατομμύρια τόνους σκουπίδια. Οι κάδοι είναι γεμάτοι πεταμένες σακούλες σκουπιδιών. Εικόνες απαράδεκτες για την πόλη μας. Τα σκουπίδια αποτελούν εστίες μόλυνσης  για το περιβάλλον, τα ζώα και τον άνθρωπο. Σε καθημερινή βάση, αδέσποτα ζώα και ποντίκια ψάχνουν για τροφή με αποτέλεσμα να γίνονται φορείς μικροβίων και πολλών ασθενειών.
Είναι λίγοι οι άνθρωποι που ακολουθούν το πρόγραμμα ανακύκλωσης και έχουν οικολογική συνείδηση.
Οι συνθήκες αποθήκευσης των σκουπιδιών στις χωματερές είναι άθλιες. Καταφεύγουν στην πιο εύκολη και οικονομική λύση για την καταστροφή τους. Καίγοντας τα σκουπίδια δημιουργούνται αέριες, υγρές και στερεές ουσίες που ρυπαίνουν τον αέρα, το έδαφος και τα υπόγεια νερά. Από την καύση των πλαστικών, κυρίως, απελευθερώνονται αέρια, τα οποία είναι υπεύθυνα για την μείωση του στρώματος του όζοντος στην ατμόσφαιρα. Οι υπεριώδεις ακτίνες που περνούν ελεύθερα στην ατμόσφαιρα είναι υπεύθυνες για διάφορες μορφές καρκίνου, για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και το λιώσιμο των πάγων.
Επίσης, λειτουργούν χωματερές, χωρίς τυπική άδεια λειτουργίας και χωρίς να τηρούν τους κανόνες. Βρίσκονται σε κοντινές αποστάσεις σε ρέματα μόνιμης ροής ή ακόμα και κοντά σε δάση. Έτσι, μέσω της τροφικής αλυσίδας μολύνεται και το έδαφος, όπως και τα ζώα που τρώνε τα φυτά μολύνονται κι αυτά και επιστρέφει τελικά σε εμάς, καθώς τρώμε το κρέας τους.

ΓΙΩΡΓΟΣ

SKOYPIDIA 1

Κάποιοι δεν σέβονται τους κανόνες 

Η πόλη μας πάντα είχε θέμα με τα σκουπίδια και την καθαριότητα στους δρόμους. Αυτό συμβαίνει διότι κάποιοι δεν σέβονται τους κανόνες καθαριότητας και πετάνε τα σκουπίδια τους όπου βρουν και όχι στους κάδους απορριμάτων. Πρέπει όλοι μας να προσέχουμε περισσότερο με τα σκουπίδια, ώστε να ζούμε σε μια καθαρή πόλη.

SKOY3

Πετάνε τα σκουπίδια ανακατεμένα

Τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα, έχουμε μεγάλο πρόβλημα με τους κάδους ανακύκλωσης και τους κανονικούς. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τηρούν τους κανόνες, πετάνε τα σκουπίδια ανακατεμένα και αυτό μας δημιουργεί προβλήματα.
Τα απορριμματοφόρα στην Αθήνα, κάθε βράδυ περνάνε σε όλες τις περιοχές και αδειάζουν τους κάδους. Ξέρω ότι υπάρχουν δύο ειδών απορριμματοφόρα. Το ένα αδειάζει κανονικούς κάδους και το άλλο είναι μόνο για ανακύκλωση.
Και οι χωματερές έχουν προβλήματα. Γεμίζουν σκουπίδια γρήγορα, δεν προλαβαίνουν να λιώσουν και για αυτό έχουμε βρώμικο νερό και μικρόβια.
Στην Ευρώπη, οι χωματερές βρίσκονται πολύ μακριά από την πόλη.

ΧΡΗΣΤΟΣ

 

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με κάτοικο του Δήμου Αθηναίων για το θέμα των ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ

 

aporrimmatoforo

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με κάτοικο του Δήμου Αθηναίων για το θέμα των ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ

της ΜΑΡΙΛΙΑΣ

- Τι πιστεύεις για τους κάδους ανακύκλωσης;
- Πρέπει να υπάρχουν πιο πολλοί, σταδιακά να τους καθαρίζουν και εμείς οι άνθρωποι να προσέχουμε τι πετάμε.
-Ωραία, για τους κλασικούς κάδους τι πιστεύεις;
- Να είναι σε περισσότερα μέρη και ακόμα και σε εκείνους να προσέχουμε τι πετάμε.
- Μήπως ξέρεις τίποτα για την διαδικασία που γίνεται, αφού τα απορριμματοφόρα πάρουν τα σκουπίδια;
- Τα σκουπίδια τα πηγαίνουν και τα αδειάζουν τα απορριμματοφόρα στις χωματερές της Φυλής και παλιότερα του  Σχιστού.

- Γιατί το λένε Σχιστό;

-Σχιστό ονομάζεται επειδή είναι δύο λόφοι οι οποίοι έχουν ένα κενό που είναι λες και έχουν σκιστεί και γι’αυτό ονομάστηκε έτσι.

-Τα ανακυκλώσιμα τα πάνε σε ειδικά εργοστάσια ανακύκλωσης
- Λοιπόν, κάποιοι λένε ότι τα σκουπίδια έχουν κάνει πλούσιους κάποιους ανθρώπους. Εσύ τι πιστεύεις;
- Είναι αλήθεια!
- Γιατί;
- Γιατί πολλοί άνθρωποι τυχαίνει να πετάνε πολύτιμα πράγματα π.χ. τις παλιές εποχές , λίρες μέσα σε παλιές μπότες.
- Ευχαριστώ πολύ.
- Δεν κάνει τίποτα να είμαστε καλά και τίποτα άλλο. Χρόνια πολλά πάντως και καλή χρονιά.
- Επίσης, ευχαριστώ ξανά και εύχομαι να τα ξαναπούμε. Αντίο!

ERGOSTASIO ANAK;YKLVSHW

ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ

Κάδοι σε κακή κατάσταση! Κάτι πρέπει να γίνει!

thes

ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ Δ1 ΤΑΞΗ

Καθημερινά όλοι βλέπουμε σε τι κακή κατάσταση είναι οι κάδοι σκουπιδιών και στις δύο πλευρές του πεζόδρομου έξω από το σχολείο μας στην Καλλισπέρη.

Οι αιτίες είναι: α) οι κάτοικοι βαριούνται να σηκώσουν το καπάκι και πετούν τα σκουπίδια απ΄ έξω στον πεζόδρομο, β) πετούν στρώματα και άλλα μεγάλα αντικείμενα που δεν χωρούν μέσα, γ) πολλές φορές οι κάδοι είναι γεμάτοι γιατί δεν έχουν μαζευτεί τα σκουπίδια για πολλές μέρες και έτσι δεν χωρούν άλλα.

Τα αποτελέσματα: α) η μυρωδιά είναι αφόρητη κυρίως τις ζεστές μέρες, β) ο άνεμος φέρνει πολλές φορές σκουπίδια μέσα στην αυλή του σχολείου μας, γ) η εικόνα είναι πολύ άσχημη ειδικά όταν δίπλα ακριβώς είναι η ΑΚΡΟΠΟΛΗ!, δ) μαζεύονται τρωκτικά και κινδυνεύει η υγεία μας.

Οι λύσεις που προτείνουμε: α) να τοποθετηθούν 5 είδη κάδων. Ξεχωριστοί κάδοι για χαρτί, γυαλί, μέταλλα, απομεινάρια τροφών και γενικά σκουπίδια, β) οι κάδοι να είναι «νέας γενιάς» που βρίσκονται μέσα στο έδαφος και ταυτόχρονα συμπιέζουν τα σκουπίδια, γ) να ενημερωθούν ηλεκτρονικά οι δημότες της γειτονιάς για το πότε και πώς πρέπει να πετάνε τα σκουπίδια τους, δ) να διοργανωθούν οικολογικοί διαγωνισμοί από τον δικό μας δήμο αλλά και από όλους τους δήμους της χώρας για την πιο καθαρή, πράσινη και όμορφη γειτονιά!!

ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ Δ1

Αγαπημένα ….και παράξενα

5993-flamingos_l





Επίσκεψη στη Γαϊδουροχώρα

Στις 25 Μαΐου 2016, πήγαμε στη Γαϊδουροχώρα.

gaidourohora 1Είμαστε 45΄στο πούλμαν για το Κορωπί με ανυπομονησία! Και όταν φτάσαμε μας υποδέχτηκαν οι άνθρωποι μα και τα γαϊδουράκια με χαρά. Είχε γατάκια και σκυλάκια που τριγύριζαν στο κτήμα. Γύρω από το μαντρί με τα γαϊδούρια είχε χώμα πέτρινα πεζουλάκια και ένα δέντρο γεμάτο λουριά σε πολλά χρώματα!

Χωριστήκαμε σε ομάδες αφού αφήσαμε τα πράγματά μας και εμείς πρώτα πήγαμε να δούμε τον εξοπλισμό. Μας μίλησαν για το σαμάρι, τα πέταλα διαφόρων ειδών και για τις δουλειές που έκαναν οι γάιδαροι παλιά.

Μετά πήγαμε να δούμε τα γαϊδούρια! Γνωρίσαμε τον Γάλλο Ισίδωρο, την όμορφη Ευτυχία και τη βασίλισσα Μανού. Μα εμένα το πιο γλυκό  γαϊδουράκι μου φάνηκε το μωρό, ο μικρός μαύρος γιος της Μανταλένας!

Μόλις μας έδειξαν όλα τα γαϊδουράκια πήγαμε να δούμε τι τρώνε. Σανό, άχυρο και τσαΐνι! Δεν πίστευα ότι αυτά τα μεγάλα δόντια θα είναι για χορτοφάγους!

gaidourohora 2Τέλος πήγαμε στο «σχολείο». Το μέρος που μαθαίναμε για τα γαϊδούρια!

Τους αρέσουν μέρη με ήλιο, χωρίς βροχή και πολλά ξερά χόρτα! Μάθαμε πολλά εκεί και είδαμε φωτογραφίες τους να κουβαλάνε τόσο άχυρο, που ίσα ίσα τα βλέπεις! Μα είναι τόσο φιλότιμα που όλα στη σειρά, το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο προχωράνε!

Και ήρθε η ώρα να κάνουμε πικνίκ!

Καθίσαμε με την ομαδούλα που είχαμε κανονίσει, στην πολύχρωμη τραπεζαρία. Εμείς όμως ήμασταν οι μόνοι που το κάναμε παραδοσιακά. Στρώσαμε το τραπεζάκι και τα παγκάκια και στήσαμε τα φαγητά μας!

Όμως έπρεπε και να φύγουμε. Χαιρετήσαμε τα γαϊδουράκια, και φύγαμε!

Θέλω οπωσδήποτε να ξανάρθω, ήταν μαγικά! Και το συνιστώ σε όλους!

Ήταν μια τέλεια εμπειρία!

We Y Donkeys!

Άνυα

gaidourohora 3Στις 25 Μαΐου 2016 επισκεφτήκαμε την γαϊδουροχώρα στο Κορωπί. Η διαδρομή με το πούλμαν ήταν μεγάλη αλλά πέρασε πολύ ευχάριστα η ώρα. Μόλις φτάσαμε κάναμε ένα μικρό διάλειμμα και μετά άρχισε η περιήγηση. Αρχικά χωριστήκαμε σε 4 ομάδες και περάσαμε από 4 στέκια. Στο πρώτο στέκι γνωρίσαμε τα γαϊδούρια της γαϊδουροχώρας το όνομά τους, από πού προέρχονται. Στο δεύτερο στέκι μάθαμε για τον εξοπλισμό των γαϊδουριών και τι δουλειές τα ανάγκαζαν να κάνουν οι άνθρωποι. Στο τρίτο στέκι μάθαμε για τη διατροφή των γαϊδουριών. Και στο τέταρτο και το τελευταίο μάθαμε κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τα γαϊδούρια. Όταν όλες οι ομάδες πέρασαν από όλα τα στέκια κάναμε ένα μεγάλο διάλειμμα για πικνίκ! Έπειτα μπήκαμε στο μαντρί των γαϊδουριών και τα χτενίσαμε με ειδικές βούρτσες. Όταν τελειώσαμε πήραμε σουβενίρ και αποχωρήσαμε. Περάσαμε τέλεια!

Ζαφειρία

Χθες στην γαϊδουροχώρα έμαθα πολλά πράγματα για τα γαϊδουράκια. Έμαθα τι τρώνε, πώς παίζουν, τι κινδύνους έχουν κ.τ.λ. Ένιωσα πάρα πολύ ωραία αλλά κάποιοι συμμαθητές μου δεν τους άρεσαν και φοβόντουσαν να τα χαϊδέψουν. Τους εξήγησα κάποια πράγματα και μετά δεν φοβόντουσαν. Επίσης το αγαπημένο μου γαϊδουράκι ήταν ο πεπίτο, ήταν πάρα πολύ γλυκούλης και παιχνιδιάρης.

Θανάσης

25-5-2016 πήγαμε στο Κορωπί για να δούμε γαϊδουράκια. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν που τα χτενίσαμε, που μάθαμε πάρα πολλά πράγματα γι’ αυτά. Είδαμε παπάκια, κότες, χήνες, σκυλάκια και γατάκια. Είδαμε ένα γαϊδουράκι 40 ημερών και βγάλαμε πάρα πολλές φωτογραφίες και ήτανε ένα γαϊδουράκι που γκάριζε όλη την ώρα. Μάθαμε ότι τα γαϊδούρια κατάγονται από την Αφρική και την Ασία. Θα πρότεινα σε πολλούς φίλους μου να πάνε στην γαϊδουροχώρα. Ήταν τέλεια!

Νικόλας

Η γαϊδουροχώρα είναι ένα πολύ ωραίο μέρος. Πήγαμε χθες στις 25-5-2016. Υπάρχουν πολλά γαϊδούρια. Το μικρότερο ήταν 40 ημερών. Υπήρχαν 2 σκύλοι, μια γάτα, κότες, κόκορες και μερικά παπάκια 10 ημερών.

Μάθαμε ότι οι γάιδαροι έρχονται από Αφρική και μικρά Ασία. Μάθαμε τις διαφορές γαϊδάρου και αλόγου, τι τρώνε και πολλά άλλα.

Θα το συνιστούσα σε πολλά άλλα σχολεία γιατί είναι ωραίο μέρος

Κέβιν

Πήγαμε στη γαϊδουροχώρα στο Κορωπί. Στη γαϊδουροχώρα μας είπαν πολύ ενδιαφέρονται πράγματα για τα γαϊδούρια. π.χ. τα γαϊδούρια κοιμούνται όρθια, τα γαϊδούρια δεν τρώνε πολύ σανό κ.α.

Εκεί πέρα είχε και λίγες πάπιες και κότες. Κάναμε επίσης και πικνίκ, ήταν πολύ ωραίο θα το πρότεινα σε πολλούς.

Αιγέας

gaidourohora 7Ήταν υπέροχα. Η Λιλή, ο Ισίδωρος, η Ευτυχία, ο Αρτέμης, η Ρέα, η Λεμονιά, η Μαριάννα, η Μανού, ο Γεράσιμος, η Μανταλένα με τον γιό της τον Σεβάχ και το πιο γλυκούλι και ωραίο συν παιχνιδιάρικο τουλάχιστον για μένα, ο Πεπίτο. Όλα ήτανε γλυκά, όλα είχαν την δική τους προσωπικότητα και την δική τους ιστορία. Βέβαια για να λέμε και την μαύρη αλήθεια νόμιζα (στην αρχή) πως απλά θα βλέπαμε γαϊδούρια και πως το μόνο μα μόνο πράμα που θα ήταν ωραίο θα ήταν το πικνίκ, αλλά όχι, όχι  όχι δεν ήταν το μόνο ωραίο διότι μάθαμε πάρα πολλάαααααα πράματα για τα γαϊδούρια μέχρι και μέσα στο μαντρί μπήκαμε και τα χτενίσαμε, και τα χαϊδέψαμε, και βγάλαμε φωτογραφίες και ακόμα και στο λεωφορείο ωραία περνούσαμε ήτα τέλεια, υπέροχα καλύτερα δεν γίνεται.

Μάγια

Πήγαμε στο Κορωπί στην Γαϊδουροχώρα. Εκεί πέρα είδα όμορφα γαϊδουράκια και κοτούλες. Ξανάκουσα πολλά πράγματα για τα γαϊδούρια όμως έμαθα και πολλά. Τη γαϊδουροχώρα θα την σύστηνα και σε άλλους φίλους μου.

Ελεάρτ

Είδα ένα γαϊδούρι που τον λέγαν Πεπίτο και ήταν υπέροχος. Και υπήρχε στον στάβλο ένα μωρό γαϊδουράκι που ήταν μικρό και μαλλιαρό.

Νίκος

Την Τετάρτη 25 Μαΐου 2016 επισκεφτήκαμε τη γαϊδουροχώρα στο Κορωπί. Εκεί μάθαμε διάφορα  πράγματα για τα γαϊδούρια και κάποιες από αυτές ήταν ότι τρώνε άχυρα, σανό κ.ά. οι έγκυες και οι γαϊδούρες που θηλάζουν τρώνε βρώμη.

Επίσης κάποιοι άνθρωποι σκέφτηκαν να ζευγαρώσουν άλογο και γαϊδούρι για να είναι όμορφα και γρήγορα σαν τα άλογα και εργατικά σαν τα γαϊδούρια και δημιούργησαν τα μουλάρια.

Μετά κάναμε πικνίκ.

Και τέλος είδαμε τα γαϊδούρια από κοντά η αρχηγός τους είναι η Μανού, οι δυο Τρικαλινές η Ευτυχία και η Λεμονιά, ο Γάλλος ο μεγάλος ο Ισίδωρος, ο μικρότερος ο Σεβάχ, ο Ερμής, ο Αρτέμης, η Ρέα, η μητέρα του Σεβάχ η Μανταλένα, οι κολλητοί Λιλί και ο Πεπτίτο, ο Γεράσιμος και η Μαριάνα τα χτενίσαμε τα φροντίσαμε, βέβαια η αγαπημένη είναι η Ευτυχία.

Μου άρεσε πάρα πολύ και σας προτείνω να πάτε.

Ήταν πολύ ωραία εμπειρία και θα μου μείνει αξέχαστη.

Δανάη

gaidourohora 5Φύγαμε από το σχολείο το πρωί της Τετάρτης και φτάσαμε τρία τέταρτα αργότερα. Μαζί μας είχαμε και φωτογραφικές μηχανές και έτσι βγάλαμε πολλές φωτογραφίες.

Όταν φτάσαμε, ο χώρος μου άρεσε πάρα πολύ. Ήταν ένα μεγάλο και φιλόξενο οικόπεδο με πολλές αμυγδαλιές και διάφορα, μικρά ξύλινα κτίσματα.

Στην αρχή μας σύστησαν τους γαϊδάρους, ήταν οι εξής: Ο Ισίδωρος, ο Πεπίτο, η Μαριάννα, η Λιλή, η Ρέα, η Ευτυχία, η Λεμονιά, η Μανού, η Μανταλένα που γέννησε το μικρό Σεβάχ, ο Γεράσιμος και ο Αρτέρμης. Μετά μας χώρισαν σε ομάδες των 10 ατόμων. Εγώ και η ομάδα μου πήγαμε σε ένα σπιτάκι και μάθαμε τι τρώνε τα γαϊδούρια. Αυτά τρώνε σανό και άλλα ξερά χόρτα. ύστερα πήγαμε σε ένα άλλο σπιτάκι που το λέγαν σχολείο όπου μάθαμε διάφορα  για τα γαϊδούρια, τα άλογα και τα μουλάρια.

Μας ενημέρωσαν για τη χρήση των γαϊδουριών και μετά μας έδειξαν τα σαμάρια τους, είδαμε τα πέταλα αλόγων και γαϊδουριών. Όλο αυτό ήταν το πρώτο μέρος. Μόλις τελείωσε το πρώτο μέρος κάναμε πικνίκ που το χρειαζόμασταν γιατί είχαμε πεινάσει πολύ.

Στο δεύτερο μέρος μπήκαμε μέσα στο στάβλο και φροντίσαμε τα γαϊδούρια. Τα βουρτσίσαμε, τους κάναμε μασάζ και τους καθαρίσαμε τις οπλές. Εγώ φρόντισα τη Λεμονιά και την αγάπησα πάρα πολύ. Επίσης στο τέλος βγάλαμε πολλές φωτογραφίες.

Μου άρεσε πάρα πολύ και θα το προτείνω στους φίλους μου να πάνε κι αυτοί. Με την πρώτη ευκαιρία θα ξαναπάω εκεί. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία!!

Στελλίνα

Φύγαμε το πρωί από το σχολείο και μπήκαμε στο λεωφορείο. Σε λίγο βρισκόμασταν σε ένα μεγάλο χώρο στο Κορωπί, στη Γαϊδουροχώρα. Εκεί υπήρχε ένας μεγάλος χώρος σα στάβλος. Εκεί μέσα υπήρχαν πολλά γαϊδούρια. Τα ονόματά τους ήταν : ο Ισίδωρος που ήρθε από τη Γαλλία γι’ αυτό ήταν διαφορετικός από τα άλλα. Η Μανού, η αρχηγός της αγέλης, που αδελφή της ήταν η Λιλή και μαμά της η Μαριάννα. Επίσης ήταν η Ευτυχία, η Λεμονιά, ο Αρτέμης, η Μανταλένα που είχε γιο της το Γεράσιμο και το μικρό Σεβάχ, ο Πεπίτο και η Ρέα.

Κάναμε ένα πρόγραμμα και μάθαμε πολλά πράγματα για τα γαϊδούρια. Μετά κάναμε πικνίκ με τους φίλους μας.

Τέλος μπήκαμε μέσα στο μαντρί και χτενίσαμε τα γαϊδούρια. Δυστυχώς έπρεπε να φύγουμε. Μπήκαμε στο πούλμαν και πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Μου άρεσε πάρα πολύ! Ελπίζω κάποτε να ξαναπάω!

Μαριάννα

Την Τετάρτη 25 Μαΐου επισκεφτήκαμε με την τάξη μου και την άλλη τάξη της πέμπτης τη Γαϊδουροχώρα. Εκεί ήταν ένα μέρος το οποίο είχε διάφορα ζώα όπως κότες, γάτες, σκύλους, χήνες, πάπιες και φυσικά γαϊδούρια. Μάθαμε αρκετά πράγματα για τα γαϊδούρια, συστηθήκαμε, γίναμε φίλοι και στο τέλος τα χτενίσαμε. Επίσης μια γαϊδούρα είχε γεννήσει ένα μικρό γαϊδουράκι που ήταν τόσο γλυκό και μας είπαν ότι όλα τα γαϊδούρια γεννάνε ένα μικρό, πολύ σπάνια δύο. Πέρασα πολύ ωραία και θα πρότεινα να πάνε κι άλλα σχολεία, ήταν πραγματικά τέλεια! Θα ήθελα να ξαναπάω!

Μαρία

Την Τετάρτη το πρωί φύγαμε από το σχολείο για να πάμε στη Γαϊδουροχώρα, ένα μέρος στο Κορωπί. Ήταν μια διαδρομή 45 λεπτών. Περάσαμε από πολλά μέρη και βλέπαμε συνέχεια έξω από το παράθυρο. Βγάλαμε πολλές φωτογραφίες στη διαδρομή και περάσαμε ωραία στο πούλμαν. Όταν βγήκαμε χαιρετήσαμε τους ανθρώπους εκεί και αρχίσαμε το πρόγραμμα. Αρχικά χωριστήκαμε σε ομάδες και μας πήραν κάποιοι κύριοι και κάποιες κυρίες. Η δικιά μας κυρία μας εξήγησε πολύ ωραία για την τροφή των γαϊδουριών, την καταγωγή τους, τις αρέσκειες και τις δυσαρέσκειές τους, τα ονόματά τους, Ισίδωρος , Πεπίτο, Μαριάννα, Λιλή, Ρέα, Ευτυχία, Λεμονιά, Μανού, Μανταλένα, Γεράσιμος, Σεβάχ, Αρτέμης. Μας είπαν επίσης για τα μουλάρια, το βάρος των ζώων, τα πέταλα, τις άμαξες, και πολλά άλλα. Μόλις τελείωσε το πρώτο μέρος, δηλαδή η θεωρία, κάναμε πικνίκ. Ήμασταν πολύ οργανωμένοι και φάγαμε πολύ καλά! Όταν τελειώσαμε το φαγητό περάσαμε στο δεύτερο μέρος, στην πράξη. Μπήκαμε στο μαντρί με τα γαϊδούρια και τα φροντίσαμε. Τα βουρτσίσαμε και τους κάναμε μασάζ. Τα χαϊδέψαμε και τα φωτογραφίσαμε. Είδαμε τα τεράστια δόντια τους και τα γνωρίσαμε καλύτερα. Η Στελλίνα βρήκε δυο συμπατριώτισσές της από τα Τρίκαλα, την Ευτυχία και τη Λεμονιά. Εγώ φρόντισα τη Λεμονιά. Την αγάπησα και δεν ήθελα να φύγω από κοντά της. Βγάλαμε πολλές φωτογραφίες και μπήκαμε στο πούλμαν για το σχολείο. Μόλις φτάσαμε ήταν η ώρα να φύγουμε για το σπίτι. Πέρασα τέλεια και θα ήθελα να ξαναπάω.

Ηλιάνα

OUR VISIT TO DONKEYLAND

Panagiotis Makris

 

gaidourohora 8Last Wednesday, we visited Donkeyland (www.gaidourohora.gr). Donkeyland is an organisation which tries to help donkeys and look after them.

Donkeyland was like a farm with donkeys, south of Athens, near Koropi. When we arrived there, first we were divided into groups of 9-11 kids. With our team, we saw and stroked the donkeys and we learned where each donkey came from. For example, a donkey called Isidoros had managed to come to Greece from France. The leader of the donkeys was a young female whose name was Manto. We also saw that next to the donkeys was a baby with its mother.

Then we learned about the food that donkeys eat and we went inside a room where we saw pictures about horses, donkeys, zebras and other animals that belong to the same family (Equidae). At Donkeyland, there were also hens and ducks.

After that, we went for a picnic and we shared the food we had. The only thing I didn’t like was that the whole of E2 had a picnic together, but we (E1) had lunch in separate groups.

Finally, we groomed the donkeys. The donkeys were very active and not lonely, anymore!

It was a unique experience and I hope that Donkeyland will continue protecting donkeys.

Ο Μελισσοκόμος…και οι μέλισσες

Ο Μελισσοκόμος μας είπε…

 MELISSES2

Οι μέλισσες είναι έντομο.

Είναι από τα παλιότερα είδη στον πλανήτη.

Μία κυψέλη θέλει μία (1) βασίλισσα , εκατό (100) κηφήνες, και χίλιες (1000) εργάτριες.

H μέλισσα γονιμοποιεί τα άνθη.

Αντέχει σε θερμοκρασίες 50 βαθμών.

Φτιάχνει μέλι, γύρη, βασιλικό πολτό, πρόπολη, κερί και δηλητήριο.

 MELI KA

 

 

P1030773

Βάλια Φιλιππίδη Δ1

Top