Σύντομο Βιογραφικό της Εβίνας Μάλτση:
Η Ευανθία Μάλτση γεννήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1978 στη Γουμένισσα του Κιλκίς, και έχει αγωνιστεί στις ομάδες: 1996-1997 Α.Ο.Κ. Γουμένισσας (Ελλάδα), 1997-1998 Γ.Σ. Μέγας Αλέξανδρος (Ελλάδα), 1998-2000 Μ.Ε.Ν. Τούμπας (Ελλάδα),2000-2004 Παναθηναϊκός Α.Ο. (Ελλάδα), 2004-2005 Θέλτα Βιγο Ουρμπάν (Ισπανία), 2005-2006 Μαν Φίλτερ Σαραγόσα (Ισπανία), 2006-2007 Μπουρζ Μπασκέτ (Γαλλία),2007-2007 Κονέκτικατ Σαν (ΗΠΑ), 2007-2008 Σιουδάδ Ρος Κασάρες (Ισπανία), 2008-2011 USK Πράγα 86 (Τσεχία), 2011-2012 Πολκοβίτσε (Πολωνία), 2012-2013 Καϊσερί Κάσκι (Τουρκία), 2013-2014 Χόμεντ Αντάκυα Μπελεντίγιε (Τουρκία), 2014-2016 Άδανα Μπότας Σπορ (Τουρκία), 2016- Ολυμπιακός Πειραιώς.
Διακρίσεις: Κορυφαία σκόρερ (σε πλήθος πόντων) όλων των εποχών με τα χρώματα της Εθνική Ελλάδας Γυναικών (2661 πόντοι), Δεύτερη σκόρερ (σε μέσο όρο πόντων) όλων των εποχών με τα χρώματα της Εθνική Ελλάδας Γυναικών (14,31 μ.ο.)Πολυτιμότερη Καλαθοσφαιρίστρια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της FIBA (2009 στη Λετονία), Πρώτη σκόρερ του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της FIBA (2009 στη Λετονία), Δεύτερη σκόρερ στους Ολυμπιακούς Αγώνες (2004 στην Αθήνα), Κυπελλούχος Γαλλίας (2007), Πρωταθλήτρια Ισπανίας (2008), Κυπελλούχος Ισπανίας (2008), Πρωταθλήτρια Τσεχίας (2009, 2011), Κυπελλούχος Τσεχίας (2010, 2011), Κυπελλούχος SuperCup Ισπανίας (2007), Συμμετοχή στο All-Star Game της EuroLeague (2007, 2008, 2009).
Ερώτηση: Ξεκίνησες το μπάσκετ στην Γουμένισσα. Θυμάσαι την πρώτη σου ομάδα και ποια είναι η μεγαλύτερη σου ανάμνηση από τότε?
Απάντηση: Ναι φυσικά ξεκίνησα όπως πολύ σωστά είπες από την Γουμένισσα που είναι ένα μικρό χωριό στον Νομό Κιλκίς, από εκεί κατάγομαι εκεί είναι οι γονείς μου, εκεί μεγάλωσα, εκεί πήγα σχολείο και ξεκίνησα το μπάσκετ από πολύ μικρή 10 ετών και φυσικά θυμάμαι όλες τις στιγμές που έζησα σε αυτό το γήπεδο που ήμουνα με τους φίλους μου και ξεκινήσαμε από πάρα πολύ μικρές κατηγορίες και καταφέραμε να ανεβάσουμε την ομάδα στην Β’ Εθνική και αυτή ήταν ή μεγαλύτερη μου ανάμνηση. Επίσης θα σου πω κάτι που δεν ξέρει ο πολύ κόσμος, όταν έπαιζα στην Γουμένισσα και ήμασταν στην Ά τοπική κατηγορία και παίζαμε μπαράζ ποιος θα ανέβει Β’ Εθνική είχαμε κληρωθεί να παίξουμε με την ομάδα του Σπόρτιγκ, η οποία ήταν τότε η καλύτερη γυναικεία ομάδα (έπαιζαν Ευρώπη). Και αυτή ήταν μια πολύ μεγάλη ανάμνηση που έχω από την πρώτη μου ομάδα.
Ερώτηση: Έχεις αγωνιστεί στην Αμερική , Τουρκία, Γαλλία και Ισπανία. Πιστεύεις ότι η κορυφαία στιγμή είναι όταν αγωνίστηκες στις ΗΠΑ?
Απάντηση: Η κορυφαία στιγμή είναι κάθε φορά που αγωνίζομαι με την εθνική ομάδα και κυρίως όταν καταφέρνουμε να φέρνουμε διακρίσεις. Η κορυφαία στιγμή είναι σίγουρα η συμμετοχή στους ολυμπιακούς αγώνες στην Αθήνα το 2004 αλλά και το ταξίδι μου στην Αμερική ήταν αρκετά σημαντικό και μια πολύ ξεχωριστή εμπειρία, για πολλούς ίσως η καλύτερη της καριέρας μου.
Ερώτηση : Ο μπασκετικός κόσμος της Τουρκίας πως σε αντιμετώπισε?
Απάντηση: Με πάρα πολύ αγάπη .Οι Τούρκοι δεν έχουν πρόβλημα με εμάς, μας θεωρούν αδέλφια τους και έχουμε πάρα πολλές ομοιότητες σαν λαός, σαν κουλτούρα και πάντα με υποδεχόντουσαν και αντιμετώπιζαν με αγάπη .
Ερώτηση: Τι είναι για εσένα η Εθνική ομάδα?
Απάντηση: Η εθνική ομάδα είναι περηφάνια , η μέγιστη τιμή και μας ξεχωρίζει από τους άλλους. Είναι μεγάλη πρόκληση να αγωνιστείς, να φέρεις διακρίσεις και να εκπροσωπήσεις την χώρα σου επάξια.
Ερώτηση: Πως νιώθεις με το γεγονός πως είσαι η πρώτη σκόρερ της Εθνικής Ελλάδος με 2661 πόντους?
Απάντηση: Νιώθω πολύ ωραία. Άμα μου το έλεγες αυτό όταν ήμουν μικρή δεν θα το πίστευα, μα το πιο σημαντικό είναι ότι κατάφερα να βοηθήσω να φέρουμε κάποιες επιτυχίες με την Εθνική ομάδα.
Ερώτηση: Είναι το τελευταίο λιμάνι της καριέρας σου ο Ολυμπιακός?
Απάντηση: Αυτό δεν το ξέρω… πρέπει να ρωτήσεις τον Ολυμπιακό, ιδανικά νομίζω πως ναι.
Ερώτηση: Τέλος, τι θα συμβούλευες έναν αθλητή-αθλήτρια, για να σου μοιάσει?
Απάντηση: Καταρχήν δεν θα ευχόμουν σε κανένα παιδί να μου μοιάσει αλλά να με ξεπεράσει. Επίσης κάθε αθλητής πρέπει να βάζει όνειρα και να μην βάλει ταβάνι, δηλαδή να συνεχίζει να προσπερνά τον εαυτό του.
Οι τρεις συμβουλές που συνήθως δίνω σε νεαρούς αθλητές είναι: Να κάνουν όνειρα, Να δουλέψουν πάρα πολύ και τέλος να μείνουν πάντα ταπεινοί και σεμνοί.
Ντάβαρης Ανδρέας, Α2
