Παιδική παχυσαρκία

Η παιδική διατροφή χαρακτηρίζεται τα τελευταία χρόνια από τη συχνή κατανάλωση πρόχειρου φαγητού και αναψυκτικών, ενώ πολλά από τα παχύσαρκα παιδιά παραλείπουν την κατανάλωση πρωινού γεύματος.

Αν και η προοδευτική αύξηση της συχνότητας της παχυσαρκίας στις περισσότερες ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες τα τελευταία 10-50 χρόνια οφείλεται σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, έχει επίσης αποδειχθεί ότι κληρονομικοί παράγοντες επηρεάζουν σημαντικά την λιπώδη μάζα.

Αναλυτικότερα, οι παράγοντες που ευθύνονται για την αύξηση της συχνότητας της και παχυσαρκίας είναι.
1.Κληρονομικότητα. Στην ηλικία των 17 ετών, ένα παιδί του οποίου και οι δύο γονείς είναι παχύσαρκοι έχει τριπλάσιες πιθανότητες να γίνει και το ίδιο παχύσαρκο, σε σχέση με ένα άλλο παιδί του οποίου και οι δύο γονείς έχουν φυσιολογικό βάρος.

2.Σύγχρονος τρόπος ζωής. Η τηλεόραση, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια συμβάλλουν στην αύξηση της καθιστικής ζωής.

3.Οικογένεια. Οι γονείς μεταφέρουν με το παράδειγμά τους συμπεριφορές σε θέματα διατροφής, και για αυτό οφείλουν να προσφέρουν στο παιδί ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο

4.Θηλασμός. Παιδιά πουν έχουν θηλάσει για τουλάχιστον 4 εβδομάδες είναι λιγότερο πιθανό να είναι υπέρβαρα, συγκριτικά με συνομήλικα τους που σιτίστηκαν με τεχνητό γάλα. Επίσης, τα παιδιά που έχουν χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος σε ηλικία 1 έτους, επομένως χαμηλότερο κίνδυνο υπερβαρότητας σε μεγαλύτερες ηλικίες.

5. Σχολικό περιβάλλον. Το σχολικό κυλικείο είναι ένας πολύ σημαντικός χώρος για τη σχολική ηλικία και μπορεί να λειτουργήσει ως φορέας προαγωγής της υγείας.

6. Σωματική δραστηριότητα. Οι γονείς θα πρέπει να ωθούν το παιδί σε αθλητικές δραστηριότητες, καθώς η σωματική άσκηση βοηθά στην καλή κατανομή του λίπους στα διάφορα μέρη του σώματος

Η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας συνιστάται σε διαφοροποίηση του τρόπου ζωής (αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες, άσκηση και θεραπεία συμπεριφοράς).

1 .Δίαιτα. Η ελάττωση της πρόσληψης θερμίδων και η απώλεια βάρους με οποιοδήποτε τρόπο ελαττώνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 και καρδιοκυκλοφορικών επιπλοκών σε παχύσαρκα παιδιά και εφήβους, όπως και σε ενήλικες.

2 .Άσκηση. Η καθιστική ζωή αυξάνει τον κίνδυνο παχυσαρκίας , ενώ η άσκηση σε συνδυασμό με ελάττωση της πρόσληψης θερμίδων και λιπαρών αυξάνει την ευαισθησία των ιστών στην ινσουλίνη και μειώνει το ρυθμό εξέλιξης προ-διαβήτη σε διαβήτη στην ενήλικη ζωή (9-12)

3. Συμβουλευτική παιδιών και γονέων. Προβλήματα στην οικογένεια ή το σχολείο, τα οποία δεν αναγνωρίζονται και δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς, οδηγούν σε ψυχολογική επιβάρυνση του παιδιού και του εφήβου και συχνά σε συναισθηματική λήψη τροφής.

Σοφία Λαϊνοπούλου (Α2)

Μαριαλένα Ιγνατιάδου (Α1)