Ο Φεβρουάριος (Φλεβάρης)

ΑΠΟ: ΠΡΟΣΜΙΤΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ - Φεβ• 25•16

Επιμέλεια άρθρου: Κυρίτση Εύα

Η νέα  στήλη περιλαμβάνει λέξεις με την ετυμολογία τους χαρακτηριστικές για κάθε μήνα, είναι  λοιπόν προφανές να ασχοληθούμε με το Φεβρουάριο

Όταν ακούμε τη λέξη ‘Φλεβάρης’, ‘Κουτσοφλέβαρος’  το μυαλό μας παραπέμπει στις απόκριες, στην ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου καθώς είναι ο τελευταίος μήνας του χειμώνα… συνεπώς και προάγγελος την Άνοιξης. Σιγά- σιγά με την παρουσία του, η φύση αρχίζει να ξυπνά από τη «νάρκη» του χειμώνα και η διάθεσή μας αλλάζει όπως και ο καιρός.

  Ετυμολογία:   Η λέξη Φεβρουάριος είναι λέξη Λατινικής καταγωγής με ινδοευρωπαϊκή ρίζα και σημαίνει εξαγνιστική εορτή στα μέσα αυτού.

Στους περισσότερους ανθρώπους είναι γνωστός όχι μόνο σαν μήνας του χειμώνα αλλά και σαν κύριο θέμα πολλών παροιμιών που συνήθιζαν και συνηθίζουν να λένε οι παλιοί οι οποίοι παράλληλα τα μεταφέρουν και στις σύγχρονες γενιές. Μερικές από αυτές είναι:

  •     Αν δεν βγει ο Φλεβάρης δεν μπαίνει ο Μάρτης.
  •     Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίζει του Καλοκαιριού μυρίζει κι αν τις φλέβες του ανοίξει, θε να κάψει να φλογίσει.
  •     Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίζει του Καλοκαιριού μυρίζει, κι αν αλήθεια φλογίσει πόσους σκύλους θα ψοφήσει.
  •     Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει
  •     Παπαντούλα χιονισμένη, και τ” αμπάρια γιομισμένα.
  •     Φλεβάρης, κουτσοφλέβαρος, έρχεται κούτσα κούτσα, όλο νερά και λούτσα.
  •     Φλεβάρη μήνα κοίταγε ήλιο και φεγγάρι, πάρε και γνώμη από αστρί και κάνε ό,τι βγάλει.
  •     Υπαπαντή καλοβρεγμένη, η κοφίνα γιομισμένη
  •  ‘Τούτα έχω να σας πω κι άλλα τουτα θα χω όταν περνά ο φλεβάρης μα κλουθά ο χειμώνας και το κρύο σαν έρθει η άνοιξη να πει η στο χιονιά αντίο’

Σχολιάστε

Top