Η πολιτιστική μας ομάδα παρακολούθησε την ταινία του Δημήτρη Σπύρου «Ο ψύλλος».

Η ταινία έχει αποσπάσει πολλά βραβεία στις ΗΠΑ, Γερμανία, Ιρλανδία και το Βραβείο Ποιότητας Υπουργείου Πολιτισμού της Ελλάδας το 1990.

Υπόθεση ταινίας:

Ένας δωδεκάχρονος μαθητής που ζει σε κάποιο ορεινό χωριό της Ολυμπίας συντάσσει και διανέμει μια χειρόγραφη εφημερίδα με τίτλο «Ο Ψύλλος». Η τακτική ταχυδρόμηση της εφημερίδας του σε διάφορα μέρη και τα γράμματα που λαμβάνει ως απάντηση, είναι ο μόνος τρόπος να ταξιδεύει, να ξεφεύγει νοερά από τα στενά όρια του χωριού. Για τους γονείς του, ανθρώπους του μεροκάματου, είναι μια ασχολία χωρίς πρακτικό αντίκρυσμα, ενώ για τους συγχωριανούς του, μια γραφικότητα προς χλευασμό. Μέχρι που καταφθάνει από την Αθήνα μια δημοσιογράφος, για να πάρει συνέντευξη από το νεαρό «εκδότη». Το απροσδόκητο ενδιαφέρον της πρωτεύουσας θα μεταστρέψει την πεποίθηση όλων για την αξία της φυλλάδας, όμως ο μαθητής θα παραμείνει πιστός στους στόχους και τις επιθυμίες του.

   

Μετά το πέρας της προβολής της ταινίας μοιράστηκε στα μέλη της ομάδας ερωτηματολόγιο, το οποίο απάντησαν τα μέλη μας. Οι απαντήσεις επεξεργάστηκαν από το συντάκτη Βασίλη Χορμόβα, ο οποίος, μας τις παρουσιάζει με μορφή διαγραμμάτων, ως ακολούθως:

Ερωτήσεις

1. Η ταινία είναι αργή(εστιάζει στο συναίσθημα, στη συναλλαγή των ανθρώπων μεταξύ τους και με τη φύση.) το σύνολο των μαθητών απάντησε θετικά στο παραπάνω ερώτημα (100%)

Η ταινία προκάλεσε συγκίνηση  στο 84% των κοριτσιών και στο 10% των αγοριών.

Το όνειρο του μικρού Ηλία είναι να γίνει δημοσιογράφος κατάλαβε το 83% των ερωτηθέντων

Ο μικρός Ηλίας έρχεται αντιμέτωπος με την οικογένεια του, με τους συγχωριανούς του και την τοπική αυτοδιοίκηση μπροστά στο όνειρο του να επικοινωνεί με τον υπόλοιπο κόσμο με το μοναδικό μέσο που διέθεται τη χειρόγραφη εφημερίδα του, το γεγονός αυτό γίνεται αντιληπτό από το σύνολο των μαθητών (100%) που παρακολούθησαν την ταινία.

Ο μικρός Ηλίας δεν δέχεται την βοήθεια εξωτερικών παραγόντων επειδή δεν θέλει να μεγαλώσει και να επεκτείνει πολύ την εφημερίδα του σύμφωνα με το 76% των ερωτηθέντων μαθητών.

 

Ο ρόλος του δασκάλου της δεκαετίας του ’60 ήταν αυστηρός και βίαιος με τα παιδιά σύμφωνα με το 70% των ερωτηθέντων μαθητών

Το μέσο της παιδαγωγικής πειθαρχίας ήταν η σωματική βία (το ξύλο ή χτύπημα με τον χάρακα) στο σχολείο της δεκαετίας του ’60 όπως μας λέει το 88% των ερωτηθέντων.

Η άποψη της δικής μας πολιτιστικής ομάδας για την ταινία:  » Είναι μια ευαίσθητη ταινία που μας μεταφέρει στην ελληνική ύπαιθρο της δεκαετίας, με καταπληκτική φωτογραφία των πέτρινων σπιτιών και των ορεινών τοπίων.Μέσα από την απολαυστική ερμηνεία του μικρού Ηλία βλέπουμε τις ψυχολογικές του μεταπτώσεις από τη χαρά στην απογοήτεση από την επίπληξη και την ειρωνεία στο θαυμασμό και την κολακεία από τους συγχωριανούς του όταν φτάνει στο χωρίο η Αθηναία δημοσιογράφος για να γράψει ένα άρθρο γι’αυτόν».

Ο ίδιος ο Ηλίας λέει για τον δικό του «ψύλλο»:

«ο Ψύλλος είναι ένα όνειρο…
είναι τα ταξίδια που θέλω να κάνω,
το σπάσιμο των συνόρων του μικρού χωριού μου…
είναι τα φτερά που με βοηθούν να πετάξω μακριά»

    

 

Αν θέλετε να δείτε την ταινία