Σοφοκλέους, Αντιγόνη

 

Σοφοκλέους, Αντιγόνη

Η Αντιγόνη είναι αρχαία τραγωδία του Σοφοκλή που παρουσιάστηκε πιθανότατα στα Μεγάλα Διονύσια του 441 π.Χ. Το δράμα έχει ως σκηνικό τη Θήβα της Βοιωτίας. Εκεί βασίλεψε η γενιά των Λαβδακιδών που έδωσε πλούσιο υλικό για τη σύνθεση των τραγωδιών. Στον πρόλογο του έργου συναντάμε την Αντιγόνη να ανακοινώνει στην αδερφή της, την Ισμήνη, την απόφασή της ν” αψηφήσει τη διαταγή του βασιλιά Κρέοντα και να θάψει τον αδερφό της, Πολυνείκη.Εκείνη τρομαγμένη αρνείται να συμπράξει, θεωρώντας ότι οι νόμοι του βασιλιά δεν επιδέχονται αμφισβήτηση. Την ώρα που ο Κρέοντας κάνει δηλώσεις στο συμβούλιο ευγενών,ένας φύλακας έρχεται τρομοκρατημένος και αναγγέλλει ότι κάποιος έθαψε το νεκρό Πολυνείκη. Ο Κρέοντας βλέπει σκευωρία των πολιτικών του αντιπάλων και απειλεί τους πάντες, αν δεν του φέρουν το δράστη. Ο ίδιος φύλακας επιστρέφει με την Αντιγόνη που τη συνέλαβαν, την ώρα που προσπαθούσε να αποδώσει τιμές στο νεκρό. Η έκπληξη του Κρέοντα είναι μεγάλη. Η Αντιγόνη δεν μετανιώνει, καθώς θεωρεί αυτονόητο ότι πρέπει να υπακούσει στο θεϊκό νόμο, που επιβάλλει την ταφή των νεκρών. Συνεπώς η Αντιγόνη πρέπει να θανατωθεί. Ο χορός αρχικά και ο Αίμονας, γιος του Κρέοντα και αρραβωνιαστικός της Αντιγόνης, αργότερα, προσπαθούν να μεταπείσουν τον Κρέοντα. Οι σχέσεις πατέρα και γιου κλονίζονται. Ο χορός ψάλλει έναν ύμνο στον έρωτα και ακολουθεί ο κομμός της Αντιγόνης. Έπειτα τη φυλακίζουν σε μια σπηλιά. Ο μάντης Τειρεσίας έρχεται να αναγγείλει δεινά. Τα λόγια του φοβίζουν τον Κρέοντα, που επιτέλους κάμπτεται. Τρέχει να την αποφυλακίσει, αλλά είναι αργά. Ένας αγγελιαφόρος μας πληροφορεί για το τραγικό τέλος του Αίμονα και της Αντιγόνης. Ο Κρέοντας εμφανίζεται συντετριμμένος, κρατώντας στα χέρια του το πτώμα του γιου του. Δεύτερος αγγελιαφόρος έρχεται και ανακοινώνει νέες συμφορές. Η γυναίκα του Κρέοντα, Ευρυδίκη, ακούγοντας για το χαμό του γιου της αυτοκτονεί. Στο τέλος, ο Κρέοντας καταρρέει και αυτοεξορίζεται.

Η Αντιγόνη του Σοφοκλή είναι μια τραγωδία με πολιτικό βάθος. Ο Κρέων είναι ο κατ’ εξοχήν εκφραστής της πολιτικής εξουσίας, υπερασπιστής της νομιμότητας, του ανθρώπινου νόμου. Και η Αντιγόνη εκπροσωπώντας τον θείο νόμο, εκπροσωπεί συγχρόνως και την υπεράσπιση της πατρίδας. Η τραγωδία, επομένως, Αντιγόνη δεν θέλει να μας δείξει την ανωτερότητα του θείου νόμου απέναντι στον ανθρώπινο, αλλά την ανάγκη να ακούει ο ένας τον άλλο, να μελετά την άλλη άποψη. Πολιτικά σημαίνει ότι ο πολίτης, όπως και ο κυβερνήτης, προάγει το καλό, όταν «κατορθώνει να συνυφάνει τους νόμους της πόλης του με τη δικαιοσύνη των θεών. Όποιος επιτυγχάνει αυτό τον συνδυασμό χαρακτηρίζεται από τον Σοφοκλή υψίπολις, με το νόημα του υψηλού ως μέλους της ανθρώπινης, της πολιτικής κοινότητας.

 Το »μονόλογο της Αντιγόνης »παρουσίασε  επίσης το σχολείο μας στα πλαίσια του 2ου Μαθητικού Φεστιβάλ  για την ανἀδειξη του αχραίου θεάτρου Αχαρνών.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ (2)

Σχολιάστε

Top