Στήλη: Ευρωπαϊκή Ένωση

Ευρωπαϊκά προγράμματα αντιμετώπισης του σχολικού εκφοβισμού

των μαθητριών Μπόμπορη Ελπινίκης, Τριανταφυλλίδη Ντανιέλας, Κωσταγιάννη Ζωής και Μπακαγιάννη Βασιλικής

Πρόσφατα στα Ιωάννινα, στις 14 Φεβρουαρίου 2014, πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία ημερίδα για το φαινόμενο του anti-bulling και τους τρόπους αντιμετώπισης του. Μια ομάδα συμμαθητών μας, παρακολούθησαν την εκδήλωση και στη συνέχεια, παρείχαν ενημέρωση σε όλους μας.

Ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας, που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Όταν μιλάμε για σχολικό εκφοβισμό, αναφερόμαστε στη χρήση βίας μεταξύ μαθητών ή συνομηλίκων παιδιών με στόχο να προκληθεί πόνος ή αναστάτωση. Εμφανίζεται με τη μορφή του λεκτικού εκφοβισμού (κοροϊδία, διακρίσεις, σεξουαλικά σχόλια), του κοινωνικού εκφοβισμού (διάδοση φημών, καταστροφή προσωπικών αντικειμένων, απομόνωση από την ομάδα), του σωματικού εκφοβισμού (χτυπήματα, σπρωξίματα, κλωτσιές), του ηλεκτρονικού εκφοβισμού (εκβιασμός μέσω Διαδικτύου και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μέσω μηνυμάτων στο κινητό τηλέφωνο).

Με βάση τα αποτελέσματα μιας μελέτης που πραγματοποίησε η Εταιρία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου σε συνεργασία με την Παιδαγωγική σχολή του ΑΠΘ, το 25% των μαθητών έχει υποστεί κάποια μορφή εκφοβισμού εντός του σχολικού περιβάλλοντος με συχνότητα δύο ως τρεις φορές το μήνα ή και περισσότερο. Τα αγόρια είναι πιο συχνά θύτες και θύματα εκφοβιστικής συμπεριφοράς, που εμφανίζεται κυρίως στο σχολικό περιβάλλον σε χώρους χωρίς επίβλεψη από τους εκπαιδευτικούς, όπως η αυλή, ο διάδρομος και η τάξη κατά τη διάρκεια του διαλείμματος. Η κατάσταση αυτή μπορεί να επηρεάσει την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και τη διαδικασία της μάθησης. Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά που γίνονται θύματα σχολικού εκφοβισμού αρχικά νοιώθουν φόβο, απόγνωση και παρουσιάζουν τάσεις φυγής. Αισθάνονται ότι απειλούνται, τρομάζουν, αρνούνται να πάνε σχολείο και παρουσιάζουν συμπτώματα σχολικής φοβίας. Μπορεί επίσης να γίνουν επιθετικά και νευρικά, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου τα ίδια τα παιδιά-θύματα μπορούν να γίνουν θύτες σε άλλα παιδιά ή στα αδέρφια τους στο σπίτι.

Πηγή: εικόνα με την ΚΙΚΟ και το χέρι, τη φιγούρα της επίσημης καμπάνιας του Συμβουλίου της Ευρώπης THE UNDERWEAR RULE.

Από την άλλη μεριά, οι γονείς συνήθως δεν αντιλαμβάνονται το πρόβλημα και δηλώνουν άγνοια. Αυτό συμβαίνει γιατί τα θύματα εξομολογούνται το γεγονός του εκφοβισμού συχνότερα σε φίλους τους. Αν όμως οι γονείς εντοπίσουν κάποιο από τα προαναφερθέντα συμπτώματα και υποψιάζονται ότι το παιδί τους έχει πέσει θύμα εκφοβισμού κρίνεται αναγκαίο να προσεγγίσουν το παιδί και να αντιδράσουν απευθυνόμενοι αρχικά στους εκπαιδευτικούς και στις αρμόδιες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό το παιδί να αισθανθεί ότι έχει στήριγμα τους γονείς του και το σχολείο. Επιπλέον, οι ειδικοί επιμένουν ότι τα παιδιά πρέπει να μη φοβούνται, να έχουν το θάρρος της γνώμης και να μάθουν να «μιλούν».

Με βάση τις προτάσεις που παρουσιάστηκαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τονίστηκε η ανάγκη εντοπισμού και επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων που σχετίζονται με τη νεανική εγκληματικότητα. Επισημάνθηκε ακόμη, ο ρόλος των γονέων και των εκπαιδευτικών που καλούνται να ακολουθήσουν ενιαία γραμμή για την αντιμετώπιση της βίας, η ενθάρρυνση των νέων για συμμετοχή τους στα κοινά και στον αθλητισμό, η προβολή σωστών προτύπων συμπεριφοράς, αλλά και η συνεργασία με φορείς που αγωνίζονται για την εξάλειψη της νεανικής παραβατικότητας.

Πόσο Ευρωπαίοι είμαστε;

των μαθητριών Βάρφη Χριστίνας, Κύρκου Γλυκερίας, Σκουτελιά Έλλης, Φώτη Νεφέλης και του μαθητή Πολυχρονιάδη Ορέστη

Μετά τη πραγματοποίηση ερωτηματολογίου με θέμα τη γνώση των μαθητών σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση σε μαθητές αριθμού εξήντα εννιά ατόμων, προέκυψαν μέχρι στιγμής τα ακόλουθα αποτελέσματα:

Η πρώτη ερώτηση που τέθηκε στους μαθητές ήταν ποιος είναι ο ύμνος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία οι σαράντα επτά μαθητές απάντησαν το Ode To Joy του φημισμένου καλλιτέχνη Beethoven, οι δεκαέξι το Four Seasons του Vivaldi και οι υπόλοιποι πέντε το The Nutcracker Suite του Tchaikovsky.

Η δεύτερη ερώτηση που απαντήθηκε ήταν ποια ημέρα έχει καθιερωθεί ως Ευρωπαϊκή ημέρα, στην οποία οι είκοσι εννιά μαθητές απάντησαν στις εννιά Μαΐου, οι είκοσι δύο στις πέντε Μαΐου και οι δέκα οχτώ στις τέσσερις Απριλίου.

Πόσα αστέρια έχει η σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν η τρίτη ερώτηση, στην οποία οι πενήντα τέσσερις μαθητές απάντησαν ότι έχει δώδεκα αστέρια, οι δώδεκα μαθητές ότι έχει δεκαπέντε αστέρια και οι τρεις μαθητές ότι έχει δέκα αστέρια.

Τέταρτη ερώτηση ήταν πότε δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία απαντήθηκε από τους σαράντα έξι ότι δημιουργήθηκε το 1952, από τους δέκα εφτά το 1970 και από τους έξι το 1995.

Η πέμπτη ερώτηση που τέθηκε και απαντήθηκε ήταν πότε μπήκε η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία οι πενήντα ένας μαθητές απάντησαν το 1981, οι έντεκα μαθητές το 1989 και οι επτά μαθητές το 1975.

Έκτη ερώτηση ήταν πόσα είναι τα μέλη – κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία οι τριάντα επτά απάντησαν 28, οι είκοσι επτά 26 και οι πέντε 18.

Η έβδομη ερώτηση ήταν πού εδρεύει το Ευρωκοινοβούλιο, στην οποία οι εξήντα δύο μαθητές απάντησαν στις Βρυξέλλες, οι τέσσερις μαθητές στο Λουξεμβούργο και οι δύο στο Βερολίνο.

Όγδοη ερώτηση για το ερωτηματολόγιο μας ήταν ποιος παρέχει την πολιτική καθοδήγηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην οποία οι είκοσι δύο απάντησαν  ο Πρόεδρος, οι τριάντα το Συμβούλιο και οι δέκα επτά τα Κράτη – Μέλη.

Στην ένατη ερώτησή μας, η πλειοψηφία των ερωτηθέντων θεωρούν ότι μπορεί να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης μια χώρα η οποία προστατεύει τις μειονότητες, ακόμη κι αν η πλειοψηφία θα ήθελε να ασκείται μεγαλύτερη πίεση στις μειονότητες.

Τέλος, δέκατη και τελευταία ερώτηση που τέθηκε ήταν κατά πόσο ενδιαφέρεται ο κάθε μαθητής για την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία οι είκοσι ένας μαθητές απάντησαν ότι ενδιαφέρονται αρκετά, οι δέκα επτά λίγο, οι δώδεκα καθόλου, οι οχτώ πάρα πολύ, οι έξι πολύ και οι πέντε πολύ λίγο.

Το ερωτηματολόγιο θα είναι ανοιχτό ως αρχές Μαΐου. Αναμένουμε τις απαντήσεις σας, προκειμένου να ολοκληρώσουμε την έρευνά μας!

Γνωρίζω τους εταίρους μου

των μαθητριών Καρασταμάτη Λαμπρινής, Παπαδοπούλου Εύης, Τσουμάνη Στεφανίας και Γούση Βασιλικής

austria

Χώρα: Αυστρία.

Πρωτεύουσα: Βιέννη.

Πληθυσμός: 8.355.260 (εκτίμηση 2009).

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1995.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Το 7,3% του πληθυσμού είναι Ρωμαιοκαθολικοί, ενώ το 4,3% είναι Προτεστάντες. Περίπου το 12% του πληθυσμού δεν ανήκει σε κάποια εκκλησία ή θρησκευτική κοινότητα, περίπου 180.000 είναι μέλη της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, περίπου 7.300 είναι Εβραΐοι και περίπου 300.000 είναι μέλη διαφόρων Μουσουλμανικών θρησκευτικών κοινοτήτων.

Πολιτισμός: Schloss Schönbrunn, τα διάσημα ανάκτορα της Βιέννης.

Σπεσιαλιτέ: Ένα αρκετά δημοφιλές πιάτο στη Βιέννη είναι το Wiener Schnitzel, το γνωστό σε όλους μας σνίτσελ. Το Tafelspitz είναι ένα διαδεδομένο παραδοσιακό πιάτο με βραστό μοσχαρίσιο κρέας.

belgium

Χώρα: Βέλγιο.

Πρωτεύουσα: Βρυξέλλες.

Πληθυσμός: 10.666.866 (εκτίμηση 2008).

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το Βέλγιο ήταν από τα κράτη μέλη που συμμετήχαν στην δημιουργία της Ευρωπαικής Ένωσης στις 23 Ιουλίου του 1952.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Το 75% των κατοίκων ασπάζονται το ρωμαιοκαθολικό δόγμα, το οποίο συνδέεται σε ένα βαθμό με τη βελγική παράδοση ως στοιχείο της βελγικής εθνικής ταυτότητας. Οι Ρωμαιοκαθολικοί ιερείς, 7.000 περίπου, υπηρετούν στις 260 εκκλησιαστικές περιφέρειες, που υπάγονται σε 8 αρχιεπισκοπές. Από τις υπόλοιπες θρησκευτικές κοινότητες ξεχωρίζουν οι Διαμαρτυρόμενοι Χριστιανοί, κυρίως Αγγλικανοί και Ευαγγελικοί (22% περίπου του πληθυσμού). Υπολογίζεται ότι 285.000 (σχεδόν το 2,5% του πληθυσμού) είναι Μουσουλμάνοι και 35.000 Ιουδαίοι.

Πολιτισμός: Το Καμπαναριό της Μπριζ ένα από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα της Μπριζ (μια θαυμάσια πόλη του Βελγίου). Το Ατόμιουμ στις Βρυξέλλες του Βελγίου ένα από τα πιο παράξενα κτήρια του κόσμου.

Σπεσιαλιτέ: Στο Βέλγιο πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε τις τηγανητές πατάτες που πωλούνται παντού. Συνοδεύονται με διάφορες σώς ή και με μύδια. Ένα ξεχωριστό πιάτο που ποικίλει σε διάφορες περιοχές του Βελγίου είναι το βοδινό μαγειρεμένο σε μπύρα (La Carbonade Flamande). Πάνω από όλα όμως είναι τα αχνιστά μύδια για τα οποία φημίζονται οι Βέλγοι.

Χώρα: Βουλγαρία.

Πρωτεύουσα: Σόφια.

Πληθυσμός: 7.351.234. (με την απογραφή του 2011)

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2007.

Νόμισμα: Λέβ.

Θρησκεία: Η πλειονότητα των Βουλγάρων (82,6%) είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ο Μουσουλμανισμός είναι η δεύτερη μεγαλύτερη θρησκευτική ομάδα στο βουλγαρικό έθνος, η οποία φτάνει τις 131.000 μέσα στην Βουλγαρία. Τέλος υπάρχει μικρός αριθμός Προτεσταντών, περίπου 25.000 σύμφωνα με την βουλγαρική απογραφή του 2001.

Πολιτισμός: Η πόλη του Μπάνσκου στη Βουλγαρία αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά παραθεριστικά και χειμερινά θέρετρά της. Το μοναστήρι της Ρίλα (μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς).

Σπεσιαλιτέ: Οι Βούλγαροι συνηθίζουν να συνοδεύουν το φαγητό τους με αλκοολούχα ποτά, για παράδειγμα βουλγαρικά κρασιά, ρακή και ποτό μαστίχα. Συνήθως, ένα βουλγαρικό γεύμα ξεκινά με κάποιο είδος σούπας, για να συνεχίσει με σαλάτα και ένα κυρίως πιάτο, με βάση κυρίως το κρέας. Η Βουλγαρία παρουσιάζει μια από τις μεγαλύτερες κατά κεφαλήν καταναλώσεις γιαουρτιού, ενώ έχει γίνει η υπόθεση ότι το γιαούρτι, με τη μορφή που το ξέρουμε σήμερα, έχει τις ρίζες του εδώ, καθώς η χρήση του στην περιοχή χρονολογείται ήδη από το 3000π.Χ.

Χώρα: Γαλλία.

Πρωτεύουσα: Παρίσι.

Πληθυσμός: 65.821.885 (εκτίμηση 2011).

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Η Γαλλία ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 23 Ιουλίου του 1952.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Οι κυριότερες θρησκείες που απαντώνται στη Γαλλία είναι η Χριστιανική (Καθολικοί και Διαμαρτυρόμενοι), η Μουσουλμανική και η Εβραϊκή.

Πολιτισμός: Ο Πύργος του Άιφελ στο Παρίσι. Το μνημείο της Αψίδας του Θριάμβου.

Σπεσιαλιτέ: Coq au Vin ή αλλιώς κόκορας κρασάτος ένα υπέροχο παραδοσιακό γαλλικό πιάτο όπως και το Le Pot au Feu, το δικό μας βραστό.

Χώρα: Γερμανία.

Πρωτεύουσα: Βερολίνο.

Πληθυσμός: 80.327.900 (απογραφή 2011).

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Η Δυτική Γερμανία ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 23 Ιουλίου του 1952.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι Χριστιανοί, από αυτούς το 33% είναι Προτεστάντες και το υπόλοιπο 33% είναι Καθολικοί.

Πολιτισμός: Ο Καθεδρικός Ναός Κολωνίας (το πιο διάσημο γοτθικό κτίριο της Γερμανίας). Το παραμυθένιο κάστρο Neuschwanstein  (στη νοτιοδυτική Βαυαρία, Γερμανία).

Σπεσιαλιτέ: Το πασίγνωστο hot-dog της Φρανκφούρτης.

Χώρα: Δανία.

Πρωτεύουσα: Κοπεγχάγη.

Πληθυσμός: 5.519.259 (εκτίμηση 2009).

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1973.

Νόμισμα: Δανική κορόνα.

Θρησκεία: Η επίσημη θρησκεία των Δανών είναι ο Προτεσταντισμός.

Πολιτισμός: Το Κάστρο του Ρόζενμποργκ (στην Κοπεγχάγη). Το παλάτι Fredensborg (στα βόρεια του νησιού Seeland).

Σπεσιαλιτέ: Το Hakkebøf (στα ελληνικά: Ψιλοκομμένη μπριζόλα είναι ένα παραδοσιακό δανικό φαγητό).

Χώρα: Ελλάδα.

Πρωτεύουσα: Αθήνα.

Πληθυσμός: 10.815.197 (Απογραφή 2011).

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1981.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, υπάρχουν όμως μειονότητες που είναι Έλληνες πολίτες, Μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα.

Πολιτισμός: Ο εκθαμβωτικός Παρθενώνας. Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.

Σπεσιαλιτέ: Το πεντανόστιμο σουβλάκι και η φασολάδα, παραδοσιακό ελληνικό πιάτο.

Χώρα: Εσθονία.

Πρωτεύουσα: Ταλλίν.

Πληθυσμός: 1.282.963.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Το 16% των κατοίκων πιστεύει στον θεό, το 54% πιστεύει στην πίστη σε ένα πνεύμα ή σε μία δύναμη ζωής και το 26% δεν πιστεύει σε καμία μορφή πίστης.

Πολιτισμός: Το κάστρο του Μάριενμπεργκ ή κάστρο Ορλόφ (Πιρίτα, Τάλιν).

Σπεσιαλιτέ: ψητό χοιρινό «μαύρη αιματιά» και σουκρούτ (ξινολάχανο, μελόψωμο δηλ. ψωμί με μπαχαρικά πασπαλισμένο με ζάχαρη).

Χώρα: Ηνωμένο Βασίλειο.

Πρωτεύουσα: Λονδίνο.

Πληθυσμός: 61.113.205.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1973.

Νόμισμα: Στερλίνα.

Θρησκεία: Προτεστάντες. Ο Αγγλικανισμός εγκαθιδρύθηκε στην Αγγλία το 1534 όταν οργανώθηκε η εκκλησία της Αγγλίας ως επίσημη θρησκεία.

Πολιτισμός: Big Ben, Trafalgar Square, ανάκτορα του Μπάκινχαμ.

Σπεσιαλιτέ: τηγανητός μπακαλιάρος με πατάτες.

Χώρα: Ιρλανδία.

Πρωτεύουσα: Δουβλίνο.

Πληθυσμός: 6.399.115.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1973.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι ρωμαιοκαθολικοί ενώ ένα ποσοστό 3% είναι αγγλικανοί και το υπόλοιπο 4% ανήκει σε άλλα δόγματα.

Πολιτισμός: Αρχαιολογικό Σύνολο του Νιούγκρεϊντζ.

Σπεσιαλιτέ: παραδοσιακό πρωϊνό «Ulster fry» (τηγανητά αυγά με μπέικον, λουκάνικα και παραδοσιακό ψωμί σόδας ή ψωμί από πατάτα).

Χώρα: Ισπανία.

Πρωτεύουσα: Μαδρίτη.

Πληθυσμός: 46.853.045.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1986.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Χριστιανοί (Ρωμαιοκαθολικοί).

Πολιτισμός: Εθνικό Πάρκο Ντονάνα, Μέγαρο Καταλανικής Μουσικής (Βαρκελώνη).

Σπεσιαλιτέ: το cocido madrileno, ένα βραστό με αρακά, πατάτες, λάχανο και μια πλειάδα κρεατικών – μπέικον, βοδινό, chorizo (το ισπανικό σαλάμι) και κοτόπουλο.

Χώρα: Ιταλία.

Πρωτεύουσα: Ρώμη.

Πληθυσμός: 60.090.430.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Η Ιταλία υπογράφει τη συνθήκη της Ρώμης και εισέρχεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1957.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Χριστιανοί (Ρωμαιοκαθολικοί).

Πολιτισμός: Κολοσσαίο.

Σπεσιαλιτέ: Γνωστή σε όλο τον κόσμο για τα ζυμαρικά, τα πανίνι και τις πίτσες της.

Χώρα: Κροατία.

Πρωτεύουσα: Ζάγκρεμπ.

Πληθυσμός: 4.489.409.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2013.

Νόμισμα: Κούνα.

Θρησκεία: 76,5% ρωμαιοκαθολικοί, 11,1% ορθόδοξοι (κυρίως Σέρβοι), 1,2% σημαντική μειονότητα μουσουλμάνων, 0,4% προτεστάντες, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός δεν πιστεύει καμία θρησκεία ή ακολουθεί διάφορα άλλα δόγματα.

Πολιτισμός: Δαλματικές ακτές.

Σπεσιαλιτέ: μεσογειακές γεύσεις, ψητό ψάρι και άλλες θαλασσινές λιχουδιές, κρασί.

Χώρα: Κύπρος.

Πρωτεύουσα: Λευκωσία.

Πληθυσμός: 862.011.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Συναντώνται επίσης ο ρωμαιοκαθολικισμός, ο μαρονισμός, ο αρμενισμός και μία Τουρκική κοινότητα η οποία αποτελείται κυρίως από Μουσουλμάνους.

Πολιτισμός: Τοιχογραφημένοι ναοί στην περιοχή του όρους Τρόοδος.

Σπεσιαλιτέ: Σεφταλιά και χαλούμι.

Χώρα: Λετονία.

Πρωτεύουσα: Ρίγα.

Πληθυσμός: 2.231.503.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Χριστιανοί.

Πολιτισμός: Καθεδρικός Ναός της Ρίγας.

Σπεσιαλιτέ: Πιροσκί.

Χώρα: Λιθουανία.

Πρωτεύουσα: Βίλνιους.

Πληθυσμός: 3.553.179.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Λίτας.

Θρησκεία: Χριστιανοί.

Πολιτισμός: ΠΥΛΗ της Dawn.

Σπεσιαλιτέ: Κρύα Παντζαρόσουπα.

Χώρα: Λουξεμβούργο.

Πρωτεύουσα: Λουξεμβούργο.

Πληθυσμός: 500.000.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Ιδρυτικό μέλος (1952).

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Χριστιανοί.

Πολιτισμός: Παλάτι του Δούκα.

Σπεσιαλιτέ: Λαγός Σαλμί.

Χώρα: Μάλτα.

Πρωτεύουσα: Βαλέττα.

Πληθυσμός: 400.000.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Χριστιανοί.

Πολιτισμός: Μεγαλιθικοί ναοί.

Σπεσιαλιτέ: Μινεστρόνε.

Χώρα: Ολλανδία.

Πρωτεύουσα: Άμστερνταμ.

Πληθυσμός: 16.481.139.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Ιδρυτικό μέλος (1952).

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Χριστιανοί.

Πολιτισμός: Το Βασιλικό Παλάτι.

Σπεσιαλιτέ: Τηγανητές πατάτες σε χάρτινα χωνιά με σος μαγιονέζας.

Χώρα: Ουγγαρία.

Πρωτεύουσα: Βουδαπέστη.

Πληθυσμός: 10.000.000.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Φιορίνι.

Θρησκεία: Χριστιανοί.

Πολιτισμός: Βασιλική του Αγίου Στεφάνου.

Σπεσιαλιτέ: Γκουλάς.

Χώρα: Πολωνία.

Πρωτεύουσα: Βαρσοβία.

Πληθυσμός: 38.100.000.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Ζλότυ.

Θρησκεία: Χριστιανοί.

Πολιτισμός: Κάστρο MALBORK.

Σπεσιαλιτέ: Παντζαρόσουπα.

Χώρα: Πορτογαλία.

Πρωτεύουσα: Λισαβόνα.

Πληθυσμός: 10.707.924.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1986 μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Χριστιανοί (Ρωμαιοκαθολικοί).

Πολιτισμός: Προϊστορικά Μνημεία πέτρινης τέχνης στην Κοιλάδα Κόα και το Πανεπιστήμιο της Κοΐμπρα.

Σπεσιαλιτέ: Η Πορτογαλική κουζίνα ποικίλλει ανά περιοχή, ωστόσο τα φρέσκα ψάρια και τα οστρακοειδή αποτελούν τη βάση για τα εθνικά πιάτα των Πορτογάλων όπως είναι το bacalhau και το ususzyli posolili. Ψητές σαρδέλες και σαυρίδια, είναι επίσης δημοφιλή στις παράκτιες πόλεις και πολλά άλλα είδη ψαριών που είναι γνωστά με την επωνυμία «Caldeirada».

Χώρα: Ρουμανία.

Πρωτεύουσα: Βουκουρέστι.

Πληθυσμός: 20.121.641.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2007.

Νόμισμα: Λέου.

Θρησκεία: Ελληνοκαθολική.

Πολιτισμός: Το Μουσείο του Χωριού (Μουζέου Σάτουλουι).

Σπεσιαλιτέ: Η Ρουμανία διαθέτει γευστικότατες σπεσιαλιτέ, όπως τα mititei (ψητά μπιφτέκια), τα branza (τυρόπιτες) και τα pattttricieni (λουκάνικα). Πολύ γνωστά είναι επίσης τα Papanasi (λουκουμάδες με κρέμα και τυρί).

Χώρα: Σλοβακία.

Πρωτεύουσα: Μπρατισλάβα.

Πληθυσμός: 5.413.548.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Επικρατεί ο Χριστιανισμός (Καθολικοί 68,9%, Προτεστάντες 10,8, Έλληνες Καθολικοί 4,1%), ενώ αξιοσημείωτο είναι και το ποσοστό των άθεων (13%, σύμφωνα με απογραφή του 2001).

Πολιτισμός: Τα Καρστικά Σπήλαια της Σλοβακίας και οι ξύλινες Εκκλησίες του σλοβακικού τμήματος της Ορεινής Περιοχής των Καρπαθίων.

Σπεσιαλιτέ: Τα περισσότερα παραδοσιακά σλοβάκικα φαγητά έχουν ως βάση τις πατάτες και το σιτάρι ή το λάχανο. Αγαπημένο φαγητό είναι το bryndzovi halusky (πίτα με γέμιση πατάτας ή πρόβειο τυρί), η λαχανόσουπα και οι τηγανίτες με λουκάνικο ή πατάτες. Επίσης, τα στρούντελ, το γκούλας και τα σνίτσελ. Αγαπημένο ποτό είναι το Slivovica, μπράντι από δαμάσκηνα.

Χώρα: Σλοβενία.

Πρωτεύουσα: Λιουμπλιάνα.

Πληθυσμός: 2.059.114.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Το 94% του πληθυσμού είναι ρωμαιοκαθολικοί και το 2% χριστιανοί ουνίτες. Το 3% είναι ορθόδοξοι χριστιανοί (Σέρβοι, Σκοπιανοί) και εβραίοι και 1% είναι μουσουλμάνοι.

Πολιτισμός: Σπήλαια του Σκόκγιαν.

Σπεσιαλιτέ: Το κρέας αλόγου είναι προϊόν ευρείας κατανάλωσης στη Σλοβενία. Αν δεν θέλετε να το δοκιμάσετε, τσεκάρετε ότι το όνομα της μπριζόλας σας δεν είναι zrebickov zrezek (zrebickov=πουλάρι, zrezek=μπριζόλα). Αν σας τρώει η περιέργεια, χάμπουργκερ αλόγου σερβίρονται στο εστιατόριο Hot Horse αλλά και σε διάφορα fast found της πόλης.

Χώρα: Σουηδία.

Πρωτεύουσα: Στοκχόλμη.

Πληθυσμός: 9.259.044.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1995.

Νόμισμα: Σουηδική Κορόνα.

Θρησκεία: Λουθηρανική Χριστιανική.

Πολιτισμός: Βραχογραφίες του Τανούμ και το λιμάνι της Καρλσκρόνα.

Σπεσιαλιτέ: Σουηδικοί κεφτέδες σερβιρισμένοι με cream σως, πουρέ πατάτας και πίκλες. Ένα δημοφιλές πιάτο της κατσαρόλας είναι το Janssons frestelse που αποτελείται από πατάτα, καρυκευμένο γαύρο, κρεμμύδια και κρέμα γάλακτος.

Χώρα: Τσεχία.

Πρωτεύουσα: Πράγα.

Πληθυσμός: 10.211.904.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Κορόνα Τσεχίας.

Θρησκεία: 39,9% της χώρας είναι άθεοι, Καθολικοί 39,2%, 0,7% Προτεστάντες και 13,2% άλλες θρησκείες.

Πολιτισμός: Κάστρο του Λίτομυσλ.

Σπεσιαλιτέ: Η Τσέχικη κουζίνα είναι τυπική της Κεντρικής Ευρώπης, με Γερμανικές, Αυστριακές, Πολωνικές και Ουγγρικές επιρροές. Είναι πολύ χορταστική, με κρέμες, ντάμπλινγκ (ζύμη στον ατμό σε διαφορετικές γεύσεις), γαρνιτούρες με πατάτες και ρύζι μαζί με κάποια βαριά σάλτσα, ενώ τα πιάτα σερβίρονται συνήθως με κάποια λαχανικά ή λάχανο τουρσί.

Χώρα: Φινλανδία.

Πρωτεύουσα: Ελσίνκι.

Πληθυσμός: 5.325.115.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1995.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Προτεστάντες (Υπάγονται στην Ευαγγελική Λουθηρανική Εκκλησία της Φινλανδίας).

Πολιτισμός: Κάστρο της Σουομενλίνα.

Σπεσιαλιτέ: Η Φινλανδική γαστρονομία έχει επηρεαστεί από την ευρωπαϊκή, τη ρωσική και τη σουηδική κουζίνα. Παραδοσιακά πιάτα είναι οι σπεσιαλιτέ με βάση το ψάρι (κυρίως σολομό και αυγά καλκανιού) και το κρέας ταράνδου. Σπεσιαλιτέ που αξίζει να δοκιμάσετε είναι η καριαλανπίρακα (ένα είδος πίτας με ρύζι και πατάτες) και το καλακούκο (πίτα με ψάρι και χοιρινό).

Πηγή: όλες οι φωτογραφίες προέρχονται από τις Οπτικοακουστικές Υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. © European Union, 2014.

Οι πρόεδροι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

των μαθητών Βασούλας Λάμπρου, Πένυς Μαντέλλου, Βασιλείου Ρήνα, και Νικολίνας Χαντζιάρα

Ο όρος «Επιτροπή» μπορεί να σημαίνει τόσο τους 28 επιτρόπους (ένας επίτροπος για καθένα από τα 28 κράτη-μέλη) όσο και τον ίδιο τον θεσμό.

Ιδρύθηκε το 1951 και εδρεύει στις Βρυξέλλες, έχοντας αντιπροσωπείες σε όλες τις χώρες της Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει το δικαίωμα της πρωτοβουλίας, μπορεί δηλαδή να υποβάλει νομοσχέδια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (το οποίο αντιπροσωπεύει τους πολίτες της Ε.Ε., και εκλέγεται από αυτούς) και το Συμβούλιο της Ε.Ε. (αντιπροσωπεύει τα κράτη μέλη). Αυτό γίνεται για θέματα που δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπισθούν σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο.

Προτείνει νόμους είτε με σκοπό την εκπλήρωση υποχρεώσεων της Ε.Ε., είτε διότι ένα άλλο ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο της το ζήτησε. Από τον Απρίλιο του 2012, οι πολίτες της Ε.Ε. έχουν το δικαίωμα να ζητούν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προτείνει νόμους (Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών). Πριν υποβληθούν οι προτάσεις, γίνονται συζητήσεις ώστε να γίνουν σαφείς οι απόψεις των ενδιαφερόμενων μερών. Μετά τη θέσπιση ενός νόμου της Ε.Ε., η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μεριμνά για την ορθή εφαρμογή του απ” όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης.

Η Επιτροπή αποτελείται από τμήματα και υπηρεσίες, τα οποία ονομάζονται «Γενικές Διευθύνσεις (ΓΔ)».

Διατελέσαντες Πρόεδροι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Walter Hallstein (Βάλτερ Χάλσταϊν)

Η κινητήρια δύναμη για την ταχεία Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Ο Walter Hallstein (1901-1982) ήταν Γερμανός ακαδημαϊκός, διπλωμάτης και πολιτικός, ο πρώτος πρόεδρος (από το 1958 έως το 1967) της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, η οποία επρόκειτο αργότερα να γίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πηγή: CVCE, Walter Hallstein, Copyright: (c) Centre Virtuel de la Connaissance sur l’Europe (CVCE). Φωτο: Photo European Parliament.

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια του οποίου υπηρέτησε ως αξιωματικός του στρατού στη Γαλλία και έπειτα συνελήφθη από τα αμερικανικά στρατεύματα, επέστρεψε στη Γερμανία, όπου και κέρδισε σημαντικότατη θέση στο γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών. Ωστόσο, μετά από σύγκρουση με το Γάλλο πρόεδρο Charles de Gaulle, παραιτήθηκε και έγινε μέλος του κοινοβουλίου.

Όντας φανατικός υποστηρικτής της Ομοσπονδιακής Ευρώπης, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, συγκρουόμενος με τον Υπουργό Οικονομικών Ludwig Erhard, σχετικά με την πορεία της. Πράγματι, οι απόψεις διίσταντο σχετικά με την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ο Hallstein υποστήριζε τη «συνταγματική ολοκλήρωση», με βάση την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα. Γνωρίζοντας ακόμη την ανάγκη της Γερμανίας για εξαγωγές, πίστευε ότι η θεσμική ολοκλήρωσή του θα προωθήσει τα γερμανικά συμφέροντα, ανοίγοντας την υπόλοιπη Ευρώπη στις γερμανικές εξαγωγές. Αντιθέτως, ο Erhard και το Υπουργείο Οικονομικών ήταν κατά της Ομοσπονδιακής αυτής λύσης, ευνοώντας τη διακυβερνητική οικονομική συνεργασία.

Τα καθήκοντα της Επιτροπής Hallstein ήταν: η εφαρμογή μιας τελωνειακής ένωσης και τις τέσσερις ελευθερίες (ελεύθερη διακίνηση αγαθών, κεφαλαίων, υπηρεσιών και ανθρώπων), καθώς και κοινές πολιτικές για τον ανταγωνισμό, το εμπόριο, τις μεταφορές και τη γεωργία.

Ανταγωνιστικά οράματα για την Ευρώπη

Αν και το όραμα του Hallstein για μια ομοσπονδιακή Ευρώπη ήταν σαφές, η συνθήκη ΕΟΚ άφησε πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Οι απόψεις ποικίλουν σχετικά με το αν μια κοινή αγορά θα μπορούσε να πετύχει χωρίς κοινή οικονομική πολιτική, τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αν ο τελικός στόχος πρέπει να είναι μια πολιτική ένωση, με την έννοια του «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».

Όταν ο Hallstein έφυγε από την Επιτροπή στα τέλη του 1967, ήταν 68 ετών. Και τότε όμως συνέχισε το έργο του για την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, προωθώντας το όραμά του για τις «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».

Jean Rey (Ζαν Ρέϊ)

Ο Jean Rey (1902-1983) ήταν βέλγος δικηγόρος και φιλελεύθερος πολιτικός (είχε ενταχθεί στο κόμμα των Φιλελευθέρων), ο δεύτερος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πηγή: EC Audiovisual Service, Jean Rey, Copyright: (c) EC Audiovisual Service. Κωδικός: P-008897/00-3.

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τον οποίο βρισκόταν αιχμάλωτος σε ναζιστικό στρατόπεδο, εργάστηκε για την ομοσπονδοποίηση του Βελγίου.

Όντας Υπουργός Ανασυγκρότησης και έπειτα Υπουργός Οικονομίας, ασχολήθηκε με την ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα, καθώς επίσης συνέβαλε και στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ), και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας. Ως φεντεραλιστής, ανέλαβε να ενισχύσει τα κοινοτικά όργανα και απέκτησε πολλές αρμοδιότητες για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, επέβλεψε την ολοκλήρωση της τελωνειακής ένωσης (1968).

Το 1970, ο Rey κέρδισε την υποστήριξη των Ευρωπαϊκών Κυβερνήσεων για να δώσει τους ίδιους τους πόρους της Κοινότητας. Αυτό σήμαινε ότι η ΕΟΚ δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τις συνεισφορές των κρατών μελών, αλλά και από έσοδα από δασμούς και εισφορές για τα γεωργικά προϊόντα από χώρες εκτός της Κοινότητας.

Franco Maria Malfati (Φράνκο Μαρία Μαλφάτι)

Πηγή: Wikipedia, πορτραίτο του Franco Maria Malfati.

Ο Franco Maria Malfati (1927-1991), ήταν Ιταλός πολιτικός και ο τρίτος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1970-1972). Ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Χριστιανικής Δημοκρατίας. Υπηρέτησε ως Υπουργός Εξωτερικών, Οικονομικών, Βιομηχανίας, Κρατικών Συναλλαγών, mail και Τηλεπικοινωνιών. Η Επιτροπή Malfati ξεκίνησε από την αρχή τη διαδικασία ολοκλήρωσης. Επίσης, εκείνη την εποχή άρχισε να αναπτύσσεται η πολιτική και η νομισματική συνεργασία και η διεύρυνση των συζητήσεων ανάμεσα σε διάφορες χώρες. Ο Franco Maria Malfati παραιτήθηκε από τη θέση του προέδρου το 1972.

Sicco Mansholt (Σίκο Μάνσχολτ)

Ο Σίκο Μάνσχολτ (13 Σεπτεμβρίου 1908 Ulrum, Γκρόνιγκεν – 30 Ιουνίου 1995, Wapserveen, Drenthe) ήταν ο τέταρτος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 1972 – 1973. Ήταν ο Ευρωπαίος Επίτροπος για τη Γεωργία από το 1958 μέχρι το 1972.

Πηγή: CVCE, Sicco Mansholt. Copyright: (c) Centre Virtuel de la Connaissance sur l’Europe (CVCE), Φωτο: European Commission Audiovisual Library.

Ό Μάνσχολτ προήλθε από την οικογένεια ενός σοσιαλιστικού αγρότη στην ολλανδική επαρχία του Groningen. Η μητέρα του, Wabien Andreae, κόρη ενός δικαστή στο Heerenveen, ήταν μία από τις πρώτες γυναίκες που είχαν σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες.

Το 1958 έγινε ένας από τους Επιτρόπους της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ήταν Επίτροπος για τη Γεωργία, τον εκσυγχρονισμό της Ευρωπαϊκής γεωργίας και Αντιπρόεδρος του ιδρύματος. Έγινε Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις 22 Μαρτίου 1972 (Επιτροπής του Mansholt) και συνέχισε σε εκείνη την θέση μέχρι τις 5 Ιανουαρίου 1973.

François-Xavier Ortoli (Φρανσουά-Ξαβιέ Ορτολί)

Ο François-Xavier Ortoli ήταν Γάλλος γκωλιστής πολιτικός και επιχειρηματίας.

Πηγή: EC Audiovisual Service, François-Xavier Ortoli, Copyright: (c) EC Audiovisual Service. Κωδικός: P-008974/00-1.

Γεννήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου του 1925 και υπηρέτησε σε διάφορα Υπουργεία κατά την κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Ζακ Μορίς Κουβ ντε Μιρβίλ, (1968-69) μεταξύ των οποίων και στο Υπουργείο Οικονομικών. Ακόμη υπηρέτησε στις Ελεύθερες Γαλλικές Δυνάμεις κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και βραβεύτηκε με αρκετά μετάλλια. Ήταν Κοινοτικός Επίτροπος της Γαλλίας από το 1973 ως το 1985 και από το 1973 ως το 1977 ως Επικεφαλής της Επιτροπής Ορτολί, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν). Τον διαδέχθηκε στην προεδρία της Κομισιόν ο Ρόι Τζένκινς.

Στη συνέχεια ανέλαβε διάφορα επιχειρηματικά αξιώματα και έπειτα διευθυντής της «Τοτάλ». Πέθανε στις 30 Νοεμβρίου του 2007.

Roy Jenkins (Ρόι Τζένκινς)

Γιος Ουαλού ανθρακωρύχου ο οποίος αργότερα έγινε συνδικαλιστής και βουλευτής του Εργατικού κόμματος. Ο Roy Jenkins διακρίθηκε για τις υπηρεσίες του κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Εξελέγη στο Κοινοβούλιο ως βουλευτής του Εργατικού κόμματος το 1948 και υπηρέτησε σε διάφορες σημαντικές θέσεις στην πρώτη κυβέρνηση του Harold Wilson.

Πηγή: BBC Radio 4, Roy Jenkins, Copyright: (c) BBC.

Μετά τις γενικές εκλογές του 1964, ο Jenkins διορίστηκε Yπουργός Αεροπορίας. Τον Ιανουάριο του 1965 ο Patrick Gordon Walker παραιτήθηκε από υπουργός Εξωτερικών και έτσι ο Wilson προσφέρει στον Jenkins το Υπουργείο Παιδείας και Επιστημών. Ωστόσο, αυτός αρνήθηκε, προτιμώντας να μείνει στην Αεροπορία.

Ο κύριος σκοπός της επιτροπής του Jenkins ήταν η ανάπτυξη της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 1977, η οποία ξεκίνησε το 1979 ως Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα, πρόδρομος του ενιαίου νομίσματος ή ευρώ. Ο Πρόεδρος Jenkins ήταν η πρώτος Πρόεδρος ο οποίος παραβρέθηκε σε σύνοδο κορυφής του G8, εξ ονόματος της Κοινότητας. Ο Jenkins παρέμεινε στις Βρυξέλλες μέχρι το 1981, σχεδιάζοντας τις πολιτικές αλλαγές στο Ηνωμένο Βασίλειο από εκεί.

To 1978 έλαβε τιμητικό τίτλο (Doctor of Laws) από το Πανεπιστήμιο του Bath.

Ο Jenkins έγραψε 19 βιβλία, συμπεριλαμβανομένων μιας βιογραφίας του Gladstone (1995), η οποία κέρδισε, το 1995, το βραβείο Whitbread και την πολυδιαφημισμένη βιογραφία του Winston Churchill (2001). Ο επίσημος βιογράφος του, Andrew Adonis (Βαρώνος Adonis), έμελλε να τελειώσει τη βιογραφία του Churchill καθώς ο Jenkins δεν επέζησε από την εγχείρηση καρδιάς στην οποία υποβλήθηκε προς το τέλος της συγγραφής της. Η κόρη του Τσώρτσιλ, Lady Mary Soames, πίστευε ότι η βιογραφία του πατέρα της από τον Jenkins ήταν η καλύτερη διαθέσιμη.

Gaston Thorn (Γκάστον Θορν)

Πηγή: RTL. Φωτο: Gaston Thorn (1980) (c) CE/ Christian Lambiotte. Copyright: (c) Archives RTL.

Ο Gaston Thorn, πολιτικός από το Λουξεμβούργο, ήταν Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 1981 έως το 1985. Υπήρξε Υπουργός Εξωτερικού Εμπορίου του Λουξεμβούργου από το 1969-1980, πρωθυπουργός από το 1974-1979 και Υπουργός των Οικονομικών από το 1977-1980. Υπήρξε επίσης μέλος του Ευρωπαϊκόυ Κοινοβουλίου από το 1959-1969. Το 1980 επιλέχτηκε ως Πρόεδρος της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, παίρνοντας τη θέση του Roy Jenkins. Αν και δεν θεωρήθηκε πολύ ισχυρός Πρόεδρος της Επιτροπής, κατά τη διάρκεια της περιόδου απασχόλησής του η Επιτροπή συνέχισε να επεκτείνει τη δύναμή της εις βάρος των εθνικών κυβερνήσεων των μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Jacques Delors (Ζακ Ντελόρ)

Πηγή: Pro Europa (French Edition). Φωτο: Jacques Delors. Copyright: Pro Europa.

O Jacques Delors είναι Γάλλος πολιτικός που υπήρξε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν). Εργάστηκε στην Τράπεζα της Γαλλίας, υπήρξε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού και ευρωβουλευτής. Τη χρονική περίοδο 1969-1972 ήταν Σύμβουλος του γκωλικού Γάλλου πρωθυπουργού Σαμπάν – Ντελμάς. Στη συνέχεια προσχώρησε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Το 1981 έγινε Υπουργός Οικονομικών. Είναι από τους πρωτεργάτες του σχεδίου της Ευρωπαϊκής ενοποίησης. Αξιόλογος οικονομολόγος με εκμοντερνιστικές τάσεις. Εργάζεται συνεχώς μέσω του Ινστιτούτου Jacques Delors – Notre Europe. Από το 1985 μέχρι το 1995 διετέλεσε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Jacques Santer (Ζακ Σαντέρ)

Πηγή: CVCE. Φωτο: Jacques Santer του Christian Lambiotte. Médiathèque Commission européenne. Copyright: (c) Union européenne

Ο Jacques Santer ήταν πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 1995 – 1999 και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους θεμελιωτές της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, αλλά και εκ των πρωτοστατών της εμβάθυνσης της Ένωσης με την υιοθέτηση οικονομικού και πολιτικού πυλώνα που θα συμπληρώνουν το νομισματικό. Στις 15 Μαρτίου του 1999, για πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραιτήθηκε, υπακούοντας στη λαϊκή απαίτηση της Ε.Ε. και μετά από βαριές κατηγορίες για διαφθορά, σκάνδαλα και νεποτισμό. Επικεφαλής ήταν ο πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζακ Σαντέρ, χάρη στον οποίο η  επιτροπή έμεινε στην ιστορία ως «Κομισιόν Σαντέρ».

Manuel Marín González (Μανουέλ Μαρίν Γκονζάλεζ)

Ο Manuel Marín, Ισπανός πολιτικός, γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 1949. Έχει σπουδάσει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Complutense της Μαδρίτης.

Πηγή: Alumni Association – College of Europe. Φωτο: Manuel Marín. Copyright: (c) Alumni Association – College of Europe.

Η σχέση του με την πολιτική ξεκινά το 1974 όπου και ήταν μέλος στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Ισπανίας. Τα έτη 1977, 1979 και 1982 εκλέγεται ως αντιπρόσωπος στο Ισπανικό Κογκρέσο, ως μέλος των Εξωτερικών Υποθέσεων και της Άμυνας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του δείχνει ενδιαφέρον για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις και γίνεται μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης στις 1 Ιανουαρίου του 1978.

Ύστερα από τη νίκη του στις εκλογές του 1982 εμφανίζεται ως Υφυπουργός, κάνοντας διαπραγματεύσεις σχετικά με τις σχέσεις των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και της Ισπανίας, για την εισαγωγή της Ισπανίας σ’ αυτές. Από την 1η Ιανουαρίου λοιπόν, η Ισπανία εντάσσεται στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και ο Μαρίν ορίζεται ως κύριο μέλος της Ισπανίας από την Επιτροπή. Από το 1989 έως το 1992 διορίζεται ως Αντιπρόεδρος έχοντας στην κατοχή του ένα χαρτοφυλάκιο για την ανάπτυξη και την Κοινή Αλιευτική Πολιτική όπου και ταξίδεψε στην Αφρική μιας και ο ίδιος έδειχνε ενδιαφέρον για αυτό το είδος ανάπτυξης. Ξαναδιορίζεται από το 1993 μέχρι το 1994 ως υπεύθυνος για την ανάπτυξη και συνεργασία των οικονομικών σχέσεων με τις χώρες τις νότιας Μεσογείου, της Λατινικής Αμερικής, της Ασίας, της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού.

Η τελευταία του θητεία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ήταν από το 1995 έως και το 1999. Πλέον ήταν υπεύθυνος για τις Εξωτερικές σχέσεις με τις χώρες της νότιας Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας. Κατά τη διάρκεια αυτής του της θητείας συνάντησε αρκετές δυσκολίες και αρκετές φορές έγιναν καταγγελίες εις βάρος του χωρίς όμως να κατηγορηθεί για απάτη και ανικανότητα.

Με την έξοδο του από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιστρέφει στην Ισπανία όπου και εκλέγεται στις γενικές εκλογές του 2000 και του 2004. Πλέον είναι μέλος της Παγκόσμιας Επιτροπής για τη Διεθνή Μετανάστευση.

Romano Prodi (Ρομάνο Πρόντι)

Ο Ρομάνο Πρόντι γεννήθηκε στις 9 Αυγούστου 1939. Σπούδασε στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Μιλάνου και συνέχισε τις σπουδές του στο London School of Economics. Εκλέγεται καθηγητής βιομηχανικής πολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια το 1971 και παραμένει έως το 1999.

Πηγή: επίσημος ιστότοπος του Ρομάνο Πρόντι. Φωτο: Romano Prodi. Copyright: (c) Romano Prodi.

Το 1978 γίνεται Υπουργός Βιομηχανίας για 6 μήνες. Στη συνέχεια παραμένει ενεργός πολιτικός στο κρατικό μηχανισμό, ως διοικητής της κρατικής εταιρείας χαρτοφυλακίου IRI η οποία έχει υπό τον έλεγχό της τις περισσότερες ιταλικές ΔΕΚΟ. Κατά τη διάρκεια της πολιτικής του ηγεσίας έγιναν πολλές φορές έρευνες για σύγκρουση οικονομικών συμφερόντων, χωρίς όμως να κατηγορηθεί.

Ως πολιτικός αναδείχθηκε όταν το 1995 γίνεται αρχηγός της Κεντροαριστερής Συμμαχίας, κερδίζοντας τις εκλογές και αναλαμβάνοντας χρέη Πρωθυπουργού στην πρώτη αριστερή μεταπολεμική κυβέρνηση της Ιταλίας. Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας η Ιταλία εισέρχεται στο Ευρώ, μέσω αυστηρών περικοπών στις δαπάνες του κράτους. Εξαιτίας κομματικών διαμαχών, τα μέλη του κόμματος αποσύρουν την υποστήριξή τους στον Πρόντι, ο οποίος αναγκάζεται να παραιτηθεί.

Μετά την πολιτική ήττα του ο Πρόντι εμφανίζεται ξανά με πολιτικά καθήκοντα στις Βρυξέλλες. Διαδέχεται τον Ζακ Σαντέρ ύστερα από ομόφωνη επιλογή και γίνεται πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το έτος 1999. Παραμένει πρόεδρος για τα επόμενα 5 χρόνια, έως το 2004, τα οποία χαρακτηρίζονται από επιτυχίες αλλά και την εισαγωγή 10 χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στη συνέχεια της πολιτικής του καριέρας επιστρέφει στην Ιταλία ως ηγέτης του Συνασπισμού ενάντια στο τότε Πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Παρ’ όλα αυτά όμως το Φεβρουάριο του 2007 υποβάλει την παραίτηση της κυβέρνησης του. Ύστερα από μια σειρά διαδοχικών παραιτήσεων και ήττας του κόμματός του, τον Μάρτιο του 2008 αποχωρεί οριστικά από την πολιτική σκηνή της Ιταλίας.

José Manuel Barroso (Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο)

Πηγή: Italian Chamber of Commerce in Hong Kong & Macao. Φωτο: José Manuel Barroso. Copyright: (c) Italian Chamber of Commerce in Hong Kong & Macao.

Ο José Manuel Barroso, γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου 1956 στη Λισαβόνα. Σπούδασε στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου της Λισαβόνας και στο τμήμα Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Γενεύης. Όσον αφορά την θέση του στην πολιτική ζωή της Πορτογαλίας, εκλέγεται το 1995 στη συνέλευση της Δημοκρατίας σαν εκπρόσωπος της Λισαβόνας, όπου και γίνεται πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. Στις 6 Απριλίου 2002 εκλέγεται πρωθυπουργός της χώρας του. Αντιμετωπίζει όμως μεγάλο έλλειμμα στον προϋπολογισμό και ύστερα από δύσκολες αποφάσεις εγκρίνει διαδοχικές μεταρρυθμίσεις. Η εμφάνιση του στην Ευρωπαϊκή Ένωση γίνεται τον Ιούλιο του 2004 και παραμένει πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έως σήμερα.

Ελληνική Προεδρία 2014

των μαθητριών Μέμου Ελβίρας, Μπουμπογιάννη Βασιλικής, Τσουμάνη Χριστίνας και Ντάνα Γεωργίας

Η Ελλάδα ανέλάβε την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014 και θα παραδώσει τη σκυτάλη στην Ιταλία την 1η Ιουλίου 2014. Είναι η πέμπτη φορά που η Ελλάδα αναλαμβάνει την Προεδρία της ΕΕ μετά την προσχώρησή της στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες το 1981.

Η Ελλάδα αναλαμβάνει την Προεδρία του Συμβουλίου της Ε.Ε. σε μια κρίσιμη μεταβατική περίοδο για την Ευρώπη. Η χρηματοπιστωτική κρίση, καθώς και τα επίπεδα ύφεσης και ανεργίας που επακολούθησαν κλόνισαν την εμπιστοσύνη σημαντικού μέρους των Ευρωπαίων πολιτών στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς. Παράλληλα, η επιβολή πολιτικών αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας είχε ισχυρό αντίκτυπο στην κοινωνική συνοχή, ιδιαίτερα στις χώρες που βίωσαν άμεσα τις συνέπειες της κρίσης.

Προτεραιότητες της Ελληνικής Προεδρίας είναι:

Η καταπολέμηση της ανεργίας, η προώθηση πολιτικών και δράσεων για την ανάπτυξη, η προώθηση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, η εμβάθυνση της ενοποίησης και η ολοκλήρωση της ΟΝΕ, η αντιμετώπιση των εξωτερικών προκλήσεων, καθώς και η διεύρυνση της Ε.Ε.

Βασικές Αρχές-Στόχοι Ελληνικής Προεδρίας:

  1. Οι προσπάθειες της Ελληνικής Προεδρίας θα εστιάσουν στους τομείς της οικονομικής ανάκαμψης, της απασχόλησης, της συνοχής, της κινητικότητας των πολιτών, καθώς και της ασφάλειας της Ένωσης, τόσο εσωτερικής όσο και εξωτερικής. Η μετεξέλιξη της Ένωσης σε μια κοινότητα κοινών αξιών και «κοινού πεπρωμένου» για όλους τους πολίτες της, διαφυλάσσοντας ταυτόχρονα και ενισχύοντας το ευρωπαϊκό οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο.
  2. Βασικός στόχος παραμένει η διατήρηση της ακεραιότητας του κοινού νομίσματος, σε στέρεη και βιώσιμη βάση, καθώς και η διαφύλαξη της χρηματοοικονομικής σταθερότητας.
  3. Ενίσχυση της δημοκρατικής νομιμοποίησης και λογοδοσίας της Ε.Ε. και των δεσμών συλλογικότητας και αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών-μελών, καθώς και βαθμιαία οικοδόμηση της Ευρωπαϊκής δημοκρατίας και διεύρυνση των δικαιωμάτων των πολιτών.

Πολιτιστικό πρόγραμμα

Για την Ελληνική Προεδρία εκδόθηκε ειδικά ένας τετράτομος πολιτιστικός οδηγός ο οποίος καταγράφει την αρχαία, βυζαντινή, νεότερη και σύγχρονη κληρονομιά της Αθήνας και ένας κατάλογος με τα πολιτιστικά δρώμενα που θα λάβουν χώρα στο διάστημα της Προεδρίας.

Επιπλέον, μια σειρά εκδηλώσεις και δραστηριότητες που συνδέονται άμεσα με την Ελληνική Προεδρία προσθέτουν μια ιδιαίτερη πινελιά πάνω στον πλούσιο πολιτιστικό καμβά της χώρας:

Πηγή: Ελληνική Προεδρεία, Φωτο: Έργο της Ρένας Παπασπύρου, «Εικόνες στην ύλη», ξύλο, λαμαρίνα, μωσαϊκές πλάκες, επέμβαση με σινική μελάνη. Κάθε στοιχείο 0,20 X 0,40. Από την έκθεση «Nαυτίλος: Ταξιδεύοντας την Ελλάδα». Μουσείο Bozar, Βρυξέλλες. Copyright © Υπουργείο Πολιτισμού

  1. Η Έκθεση “Nautilus: Navigating Greece”, αφιερωμένη στη θάλασσα και τη διαχρονική της σχέση της Ελλάδας με αυτή στους αιώνες. Αποτελεί την κύρια εκδήλωση της Προεδρίας στις Βρυξέλλες, πραγματοποιείται στο Μουσείο Beaux Arts, άνοιξε τις πόρτες της στο κοινό στις 24 Ιανουαρίου και θα διαρκέσει μέχρι το τέλος Απριλίου.
  2. Σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων που διοργανώνονται σε συνεργασία με τις ελληνικές αρχές εξωτερικού στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας με στόχο την προβολή και την ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού.
  3. Επιπλέον, στη Ρώμη διοργανώνεται, στα πλαίσια της στενής συνεργασίας με την επόμενη Προεδρία του Συμβουλίου, την οποία αναλαμβάνει η Ιταλία, η έκθεση «The European Fortune of Greece and Italy».
  4. Στο Zάππειο Μέγαρο φιλοξενείται έκθεση με έργα ξένων περιηγητών και πρωτότυπα έργα νέων Ελλήνων ζωγράφων υπό τον τίτλο “Hellas: Genius Loci”.
  5. Διακόσμηση κτηρίου Justus Lipsius στις Βρυξέλλες, που παραδοσιακά διακοσμούνται από την εκάστοτε Προεδρία – έχει αναλάβει ο βραβευμένος αρχιτέκτονας – εικαστικός Ανδρέας Αγγελιδάκης, με αρχιτεκτονικό θέμα εμπνευσμένο από τα Ξυστά στο Πυργί της Χίου.
  6. Τα γραμματόσημα Προεδρίας από τα ΕΛΤΑ. Ένα από τα θέματα που έχουν επιλεγεί είναι η λεπτομέρεια από αδημοσίευτη μυκηναϊκή τοιχογραφία με θέμα τη θάλασσα, από το ανάκτορο της Ικλαινας στην Πυλία Μεσσηνίας (Μουσείο Πύλου) που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην έκθεση Ναυτίλος στις Βρυξέλλες. Από την ίδια έκθεση επίσης έχει επιλεγεί ως θέμα, λεπτομέρεια από σύγχρονο εικαστικό έργο.

Πηγή: Ελληνική Προεδρία, Φωτο: Τοιχογραφία ψαρά από το Ακρωτήρι Θήρας (Σαντορίνη) 1600 – 1500 π.Χ. Από την έκθεση «Nαυτίλος: Ταξιδεύοντας την Ελλάδα». Μουσείο Bozar, Βρυξέλλες. Copyright © Υπουργείο Πολιτισμού

Οικονομική Προεδρία

Προϋπολογισμός: ο προϋπολογισμός της Ελληνικής Προεδρίας έχει οριστεί στα 50 εκατομμύρια ευρώ. Το ποσό αυτό καλύπτει όλα τα έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των επιπλέον δαπανών των Υπουργείων και των προσωρινών αποσπάσεων των υπαλλήλων σε άλλες θέσεις, όπως επίσης και τα έξοδα που σχετίζονται με όλα τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα. Στόχος είναι το πραγματικό κόστος να είναι χαμηλότερο, ώστε η Ελληνική Προεδρία να είναι η πιο οικονομική από ποτέ.

Χορηγοί: η Προεδρία έχει προσπαθήσει να καθιερώσει ένα εκτενές πρόγραμμα χορηγιών, προσεγγίζοντας μία σειρά από τοπικές, δυναμικές και εξωστρεφείς εταιρείες.

Εξωτερικές αναθέσεις: μόνο οι απολύτως απαραίτητες λειτουργίες που απαιτούν συγκεκριμένη εξειδίκευση έχουν ανατεθεί σε εξωτερικούς φορείς. Η Προεδρία βασίζεται κυρίως στη δέσμευση και την αφοσιωμένη ομαδική δουλειά των κυβερνητικών υπαλλήλων. Οι αποσπάσεις υπαλλήλων στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες, έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο – μόνο 50 επιπλέον θέσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας. Το Γραφείο της Ελληνικής Προεδρίας στην Αθήνα έχει προσλάβει μέσω ανοικτού διαγωνισμού όχι περισσότερα από εννέα επιπλέον άτομα με εξάμηνη σύμβαση.

Χώροι: η πλειοψηφία των δράσεων λαμβάνει χώρα στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Ζάππειο Συνεδριακό και Εκθεσιακό Κέντρο, που είναι και ο βασικός χώρος της Προεδρίας. Το Ζάππειο είναι ένα δημόσιο κτίριο και η τοποθεσία του στο ιστορικό κέντρο της πόλης εξοικονομεί σε λειτουργικό κόστος και κόστος μεταφοράς. Το Άτυπο Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών (Gymnich) το οποίο συνήθως λαμβάνει χώρα σε διαφορετικό χώρα από τον βασικό, πρόκειται να πραγματοποιηθεί στο Λαγονήσι, στα περίχωρα των Αθηνών.

Συναντήσεις: θα πραγματοποιηθούν 14 Άτυπα Υπουργικά Συμβούλια, 35 συναντήσεις υψηλόβαθμων αξιωματούχων, 57 ομάδες εργασίας και 33 συνέδρια και σεμινάρια.

Ξενοδοχεία: η Προεδρία πληρώνει μόνο για τη διαμονή των Επικεφαλής των Αποστολών συν ένα ακόμα άτομο, που συμμετέχουν στα άτυπα Υπουργικά Συμβούλια.

Οικολογική διάσταση

Εξοικονόμηση χαρτιού: το βασικό πρόγραμμα της Προεδρίας και άλλα σχετικά έγγραφα είναι διαθέσιμα μόνο σε ηλεκτρονική μορφή από τον ιστότοπο της Προεδρίας. Επιπλέον, παρέχονται μόνο οικολογικά είδη γραφείου (μπλοκ, στυλό, χαρτί) και άλλα προϊόντα.

Χώροι: το Ζάππειο είναι διατηρητέο κτίριο και ως τέτοιο θεωρείται ότι είναι εγγενώς βιώσιμο, καθώς η δομή του ανταποκρίνεται τέλεια στο κλίμα και την τοποθεσία της Αθήνας. Έχει φυσικό καλό φωτισμό και αέρα, ωστόσο έχουν ληφθεί κάποια φιλικά ως προς το περιβάλλον μέτρα, όπως κάδοι ανακύκλωσης, ενεργειακές λάμπες φωτισμού και σακκόφιλτρα για την ποιότητα του αέρα.

Μεταφορές: οι χώροι της Προεδρίας βρίσκονται σε κοντινή απόσταση με τα πόδια από τα ξενοδοχεία και το κέντρο της πόλης απαλλάσσοντας από την ανάγκη μεταφοράς των αποστολών. Όποτε χρειάζεται, οι αποστολές μπορούν να χρησιμοποιούν το εκτενές δίκτυο των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς (μετρό, λεωφορεία, τραμ και τρόλεϊ). Αυτοκίνητα θα παρέχονται από τον χορηγό μόνο για τα Υπουργικά Συμβούλια.

Ξενοδοχεία: όλα τα ξενοδοχεία που έχουν επιλεχθεί να συνεργαστούν ακολουθούν φιλικές προς το περιβάλλον πολιτικές. Πολλά από αυτά έχουν επίσης βραβευτεί με πράσινες πιστοποιήσεις.

Πηγή: Ελληνική Προεδρεία, Φωτο: Λογότυπο Ελληνικής Προεδρίας 2014.

Πηγή: Ελληνική Προεδρεία, Φωτο: Λογότυπο Ελληνικής Προεδρίας 2014.

Λογότυπο

Η Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης εναλλάσσεται ανάμεσα στα κράτη-μέλη κάθε έξι μήνες, σύμφωνα με καθορισμένο χρονοδιάγραμμα. Κάθε χώρα που αναλαμβάνει με τη σειρά της την προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιλέγει το δικό της λογότυπο, ο οποίος αποτελεί το επικοινωνιακό σύμβολο της προεδρίας της. Το λογότυπο της ελληνικής προεδρίας είναι ουσιαστικό και λιτό και απεικονίζει ένα ιστιοφόρο με ανοιχτά πανιά που σχηματίζεται από τα αρχικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το συμβολικό φόντο του λογοτύπου είναι σε μπλε χρώμα το οποίο αντιπροσωπεύει τη θάλασσα. Η παρουσίαση του λογοτύπου έγινε στις 25 Νοεμβρίου 2013 από τον αντιπρόεδρο κυβέρνησης και υπουργό εξωτερικών της Ελλάδας κ. Ευάγγελο Βενιζέλο.

Από τη μέρα ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1981, η Ελλάδα έχει αναλάβει τέσσερις φορές την προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1983, 1988, 1994, 2003). Η Ελλάδα θα αναλάβει για πέμπτη φορά την προεδρία το πρώτο εξάμηνο του 2014. Το λογότυπο είναι η επικοινωνιακή «σφραγίδα» της ελληνικής προεδρίας και θα συνοδεύει κάθε δραστηριότητά της.

Ευρωσκεπτικισμός

των μαθητριών Κωσταγιάννη Ζωής, Μπόμπορη Ελπινίκης και Τριανταφυλλίδη Ντανιέλας

Σύμφωνα με το λεξικό του Γ. Μπαμπινιώτη, Ευρωσκεπτικισμός είναι η αντιμετώπιση της Ευρώπης και κυρίως της Ευρωπαϊκής Ένωσης με σκεπτικισμό, δηλαδή με δυσπιστία.

Ο Ευρωσκεπτικισμός είναι μία πολιτική ιδεολογία που εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα στους κόλπους της Ευρώπης. Μία ιδεολογία που εκφράζει αμφιβολία ή αμφισβήτηση προς το θεσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μία ιδεολογία, η οποία αναλόγως από ποια χώρα και κατά τη διάρκεια ποιας περιόδου εκφράζεται, λαμβάνει διαφορετικές διαστάσεις. Μπορεί να ξεκινήσει από μία απλή δυσπιστία, ως προς την αποτελεσματικότητα της Ένωσης, μέχρι και πρόταση υπέρ της διάλυσής της. Μερικές από τις πιο ισχυρές χώρες της Ευρώπης, που αποτελούν τον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φαίνεται να αμφισβητούν έντονα τόσο τον θεσμό της Ένωσης, όσο και την ενιαία νομισματική ένωση του Ευρώ. Η Δανία, το Ηνωμένο Βασίλειο καθώς και η Αυστρία είναι χώρες που διακατέχονται έντονα από το αίσθημα του Ευρωσκεπτικισμού.

Πηγή: Pieria, από το άρθρο «EUROSCEPTIC THINKING HAS NOBLE ROOTS: A REPLY TO SIMON WREN-LEWIS» του Ryan Bourne στις 24 Οκτωβρίου 2013

Στη συνέχεια, τους κύριους εκφραστές του Ευρωσκεπτικισμού αποτελούν τα ακροδεξιά, συντηρητικά κόμματα κάθε χώρας. Τα κόμματα αυτά είναι εχθρικά προς τους μετανάστες και κατηγορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση για την εξάπλωση και τις βαρύτατες συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Υποστηρίζουν μάλιστα, πως οι συνέπειες αυτές έχουν μεγάλο αντίκτυπο, τόσο στο εσωτερικό της χώρας τους, όσο και στην παγκόσμια οικονομία.

Τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί ραγδαία η εμπιστοσύνη που εξέφραζαν οι Ευρωπαίοι πολίτες απέναντι στην Ένωση. Έτσι, πολλοί ασπάζονται την ιδεολογία των Ευρωσκεπτικιστών και επιθυμούν τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Φαίνεται, λοιπόν, πως ο ευρωπαϊσμός δέχεται μία ισχυρή αμφισβήτηση και πολλές αμφιβολίες, τις οποίες δύσκολα θα καταφέρει να κλονίσει.

Ευρωσκεπτικισμός υπάρχει και στη χώρα μας. Με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο δείχνουν οι δημοσκοπήσεις το κλίμα αμφισβήτησης που επικρατεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς τα τέσσερα τελευταία χρόνια μετά την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, οι Ευρωπαίοι πολίτες αμφισβητούν πλέον σε μεγάλο βαθμό τη χρησιμότητα του θεσμού.

Στον Ευρωπαϊκό Νότο, συγκεκριμένα, η δημοτικότητα της Ευρωπαϊκής ηγεσίας βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, καταγράφοντας τα χαμηλότερα ποσοστά στην Ελλάδα, ειδικά στους νέους: από το 60% το 2009, πριν ξεκινήσει η οικονομική κρίση, έπεσε στο 19% το 2013. Oι νέοι Έλληνες είναι απογοητευμένοι από την πολιτική και απαισιόδοξοι ως προς το εργασιακό τους μέλλον. Η κάμψη είναι εξίσου εντυπωσιακή και για τους νέους της Ισπανίας, της Κύπρου και της Ιταλίας.

Η Ελλάδα συμπληρώνει 31 χρόνια από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πορεία από την ένταξη της Ελλάδος το 1981 έως σήμερα σκιάστηκε από διάφορα γεγονότα. Η κακή μακροοικονομική διαχείριση οδήγησε σε τρεις χρεοκοπίες (1985, 1990, 2010) που συνοδεύτηκαν από κοινοτικά δάνεια και όρους τους οποίους οι ελληνικές αρχές δεν σεβάστηκαν. Παρόλα αυτά, η Ελλάδα έχει ωφεληθεί πολλαπλά κατά την περίοδο από την ένταξη στην Ε.Ε. Εφαρμόζει υψηλού επιπέδου προδιαγραφές τις οποίες έχει συναποφασίσει σε πολυάριθμους τομείς. Στα τρόφιμα και τα άλλα προϊόντα που διακινούνται στην εσωτερική αγορά. Στην προστασία του περιβάλλοντος και των καταναλωτών. Στις κοινές προκλήσεις για την ασφάλεια στον τομέα της δημόσιας υγείας. Στις μεταφορές, την ενέργεια και τις τηλεπικοινωνίες. Έχει λάβει πακτωλούς ενισχύσεων για να αναδιαρθρώσει την γεωργία και την αλιεία της, για να κατασκευάσει χιλιάδες μικρά και μεγάλα έργα που συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας, στην βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων της και στην προστασία του περιβάλλοντος.

Επομένως, διαπιστώνουμε ότι η Ελλάδα, έπειτα από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει δεχτεί πολλές αλλαγές, τόσο στον τρόπο σκέψης των Ελλήνων, όσο και στην εξωτερική και εσωτερική πολιτική, αλλά  και σε υλικό επίπεδο.

Αυτό που προκαλεί ωστόσο μεγάλο ενδιαφέρον, είναι το γεγονός ότι η κάθε χώρα του κόσμου θα ήθελε να ενταχθεί στη μεγάλη «οικογένεια» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι λόγοι είναι πολλοί, εκ των οποίων οι εξής κυριότεροι: καλές σχέσεις με τις γειτονικές χώρες, εμπόριο, εύκολη μετακίνηση των πολιτών. Οι νέοι έχουν την ευκαιρία να φοιτήσουν στο εξωτερικό με ισότιμη αναγνώριση των ακαδημαϊκών τίτλων.

Θα άξιζε επιπροσθέτως, να θυμηθούμε τις προοπτικές με τις οποίες δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση:

  • Ενίσχυση και σύγκλιση των οικονομιών των κρατών μελών.
  • Λειτουργία μιας οικονομικής και νομισματικής ένωσης, η οποία συμπεριλαμβάνει ένα ενιαίο και σταθερό νόμισμα, το ευρώ.
  • Ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς.
  • Περιφερειακή συνοχή.
  • Προστασία του περιβάλλοντος.
  • Δημιουργία μιας κοινής ιθαγένειας για όλους τους Ευρωπαϊκούς πολίτες.
  • Ενίσχυση της Ευρωπαϊκής ταυτότητας.

Παρόλα αυτά, η παγκόσμια οικονομική κρίση «χτύπησε» και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ύφεση του 2008 είναι το αποτέλεσμα που προκλήθηκε από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση του 2007 σε τομείς της πραγματικής οικονομίας της διεθνούς κοινότητας. Η πιστωτική κρίση από την έλλειψη ρευστότητας έγινε εμφανής στους χρηματιστηριακούς δείκτες των ανεπτυγμένων χωρών, ενώ πολλά χρηματιστήρια παρέμειναν κλειστά λόγω των μεγάλων απωλειών από τις πωλήσεις των επενδυτών. Όλα αυτά προκάλεσαν αναθεωρήσεις όλων των κρατικών προϋπολογισμών σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στην Ελλάδα, το τελευταίο «σφίξιμο της ζώνης» έρχεται με την απόφαση και των άλλων Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, ότι υπάρχει πολιτική αναγκαιότητα η Ευρώπη να συνδράμει τη χώρα μας στη βελτίωση της οικονομικής ρευστότητας. Παρά τις προβλέψεις, κανείς δε γνωρίζει πόσο θα μειωθεί τελικά το Ελληνικό έλλειμμα. Οι επενδυτές φαίνεται να πιστεύουν πως εάν η Ελλάδα μπορέσει να «αντέξει» για τουλάχιστον μία διετία, γρήγορα θα βρει τον τρόπο να εξυπηρετήσει ευκολότερα το χρέος της.

Μένει να διαπιστωθεί…

Top