Ο Ισπανός ζωγράφος Πάμπλο Πικάσιο ετοίμαζε έναν πίνακα με αφιέρωμα την εποχή του βομβαρδισμού στην Γκουέρνικα , αυτός ο πίνακας ήταν παραγγελία της Δημοκρατικής Κυβέρνησης της Μαδρίτης. Η «Γκουέρνικα» ήθελε να εκφράσει την απέχθεια του προς τους στρατιωτικούς << που βύθισαν την Ισπανία στον ωκεανό του πόνου και του θανάτου >>.

Το έργο του ήταν ένα τεράστιο πίνακας μεγάλων διαστάσεων συγκεκριμένα (3,49 x 7,77 μ.) που περιγράφει την βιαιότητα και την απόγνωση του πολέμου. Δείχνει ένα σκηνικό θανάτου με διαμελισμένα ζώα και ανθρώπους, γυναίκες να κλαίνε κρατώντας νεκρά παιδιά μέσα στην αγκαλιά τους . Αρχικα ο Πικάσο πειραματίστηκε με χρώμα, αλλά τελικά κατέληξε σε μαύρο άσπρο και γκρι θεωρώντας   ότι  αυτά τα χρώματα δίνουν μεγαλύτερη ένταση στο έργο του.

Η Γκουέρνικα εκτέθηκε τον Ιούλιο του 1937 στη Διεθνή Έκθεση των Παρισιών, στη συνέχεια κυκλοφόρησε και σε άλλες πρωτεύουσες του κόσμου, αυτό είχε ως αποτέλεσμα την συγκέντρωση χρημάτων για την προάσπιση της Δημοκρατίας στην Ισπανία. Όταν επικράτησε ο δικτάκτορας Φράνκο, το 1939, η Γκουέρνικα βρήκε προσωρινό καταφύγιο στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης.

Το 1968 ο Φράνκο είχε επιθυμία να εκτεθεί ο πίνακας στην Ισπανία. Ο Πικάσο αρνήθηκε να πάει τον πινακά του στην Ισπανία και εξουσιοδότησε το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης να επιστρέψει τον πίνακα στην Ισπανία, μόνο όταν η Δημοκρατία θα αποκατασταθεί . Αυτό έγινε το 1975, τότε ο Φράνκο είχε πεθάνει και ο Πικάσο είχε πεθάνει και αυτός επίσης δύο χρόνια νωρίτερα. Το 1975, η Γκουέρνικα επέστρεψε πίσω στα πάτρια εδάφη και αποτέλεσε ένα σπουδαίο έκθεμα για το Μουσείο Πράδο της Μαδρίτης. Από το 1922 κοσμεί το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Βασίλισσα Σοφία της Μαδρίτης.

Με αφορμή αυτή την ιστορία το τμήμα των καλλιτεχνικών της Α’Λυκείου Μεθώνης αποφάσισε να προσπαθήσει να κάνει μια απομίμηση της Γκουέρνικας . Αύτη η εργασία τους πήρε 2 μήνες και όταν την τελείωσαν την κρεμάσανε στην τάξη τους.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/253#ixzz45ilGxQYS