ΤΟ ΧΟΙΡΙΝΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

901553279-Funny-pig-cartoon

Παραμονή των Χριστουγέννων, μέχρι και την εποχή περίπου της δεκαετίας του 1970, η κάθε οικογένεια έσφαζε το γουρούνι που μεγάλωνε όλον  το χρόνο ειδικά γι αυτή τη στιγμή.

Μετά λοιπόν τη σφαγή τοποθετούσαν το γουρούνι σε ένα λάκκο και άλειφαν το γουρούνι με στάχτη που έβρισκαν στους ξυλόφουρνους της γειτονιάς. Την διαδικασία αυτή την έκαναν, ώστε να μαλακώσει το τρίχωμά του. Στη συνέχεια έριχναν καυτό νερό πάνω του και με μια κοφτερή λεπίδα αφαιρούσαν το τρίχωμα του ζώου.

Όλη λοιπόν αυτή η  χαρακτηριστική διαδικασία γινόταν για ένα και μοναδικό λόγο, για να μη χαθεί το λίπος κατά την αφαίρεση του δέρματος.

 Στη συνέχεια τεμαχιζόταν σε κομμάτια το χοιρινό κρέας και ταυτόχρονα συγκέντρωναν το λίπος  που κατάφερναν να εξοικονομήσουν από την προαναφερθείσα διαδικασία. Το λίπος που είχαν συγκεντρώσει το τεμάχιζαν σε μικρούς κύβους και το έριχναν μέσα σε νταβάδες

(τηγάνια)για να το καβουρδίσουν, ώστε το λίπος να γίνει λάδι και στη συνέχεια αφού  θα πάγωνε θα γίνονταν μια λιπαρή ουσία η γνωστή «μίλα» για την εποχή εκείνη, την οποία χρησιμοποιούσαν στη μαγειρική ως βούτυρο.

 Ένα μέρος από το κρέας το άφηναν για να το μαγειρέψουν τις ημέρες των εορτών και το υπόλοιπο το καβούρδιζαν μαζί με λίπος, για να το αποθηκεύσουν μέσα σε πήλινα δοχεία, τα οποία ονόμαζαν «κούμνους» ή «βυτίνες» και είχαν τη χρήση του σημερινού ψυγείου.

Επειδή λοιπόν τα δοχεία αυτά δεν είχαν καπάκι χρησιμοποιούσαν λίγο από το καβουρδισμένο λίπος, ώστε να δημιουργήσουν προστατευτικό κάλυμμα και ταυτόχρονα έριχναν πάνω από αυτό και χοντρό αλάτι. Η παραπάνω διαδικασία αποτελούσε υποκατάστατο της  σημερινής συντήρησης κρέατος. Για την εποχή εκείνη η όλη αυτή διαδικασία ήταν μέρος της εορταστικής περιόδου των Χριστουγέννων. Ο κόσμος ανυπομονούσε γι αυτή τη μέρα του χρόνου. Σήμερα η ανάμνηση αυτής της διαδικασίας προκαλεί στους ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας νοσταλγία. Η χαρά της γιαγιάς και του παππού καθώς μου εξιστορούσαν τη διαδικασία αυτή ήταν πάρα πού μεγάλη. Ο ένας προσπαθούσε να πει περισσότερα από τον άλλο ή να συμπληρώσει κάτι που παρέλειπε ο άλλος. Η αλήθεια είναι ότι παίρνοντας τις πληροφορίες αυτές αισθάνθηκα και εγώ η ίδια μεγάλη χαρά και συγκίνηση, διότι βοήθησα τη γιαγιά και τον παππού  μου να θυμηθούν αγαπημένες τους στιγμές.

ΠΗΔΙΑΚΗ ΦΩΤΕΙΝΗ

Σχολιάστε

Top