ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ ηλεκτρονικό περιοδικό γυμνασίου Παραδεισίου

‘Ηρθε η τελευταία εβδομάδα που θα ήμουν στον τόπο μου . Το Σάββατο ταξιδεύω και θα αφήσω πίσω μου τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου. Κάθε μέρα που περνούσε   έβλεπα τη δύστυχη να κάθεται στο δωμάτιο μας και να κυλάνε τα δάκρυά της στο πρόσωπό της. Εγώ προσπαθούσα να μην δείχνω στενοχωρημένος αν και  μέσα μου ήμουν, αλλά προσπαθούσα να της δώσω ελπίδες . Τα απογεύματα, εκεί που καθόμουνα στον καναπέ ερχόταν και με αγκάλιαζε, λες και δεν θα με ξαναέβλεπε ποτέ της. Οι μέρες πλησίαζαν και χωρίς καλά-καλά να το καταλάβω ήρθε το Σάββατο-πως περνάνε έτσι οι μέρες; Η γυναίκα μου και τα παιδιά μου κλαίγανε και εγώ προσπαθούσα να τους ηρεμήσω, αν και κόντευα να λιποθυμήσω από την στεναχώρια μου.Ηρθε η ώρα να επιβιβαστώ, ανέβηκα στο πλοίο και έβλεπα την οικογένειά μου να με χαιρετάει, θα μου λείψουν πολύ !!!