.

Οι νέοι στον αγώνα για την ειρήνη….

Ιστορικά έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχει πολιτισμική- πνευματική ευημερία  και ακμή σε περιόδους ειρήνης. Το αντίθετο συμβαίνει σε καιρό πολέμου. Οι νέοι άνθρωποι, που αποτελούν το « μέλλον της ανθρωπότητας » έχουν τη φαντασία και το θάρρος, την εργατικότητα και το πάθος, την ανάγκη να ενεργοποιήσουν τις δημιουργικές τους δυνάμεις μέσα σε ένα ειρηνικό πλαίσιο.

Στην ειρήνη ανυψώνεται το μορφωτικό επίπεδο των ανθρώπων, κυριαρχεί η συνεργασία και προωθείται ο αλληλοσεβασμός. Το βιοτικό επίπεδο βελτιώνεται, αφού οι άνθρωποι δραστηριοποιούνται σε ασφαλές περιβάλλον.

Το παράλογο, όμως, είναι ότι αφού η δημιουργική πορεία της ειρήνης είναι πολυπόθητη, γιατί ο άνθρωπος καταφεύγει στην ένοπλη σύγκρουση για να λύσει τα προβλήματα και τις διαφορές του;  Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι ο πόλεμος αναστέλλει κάθε δημιουργική πνοή του ανθρώπου καθώς είναι μια πραγματική κατάρα γι’ αυτόν.

Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση προβάλλεται έντονη η ανάγκη ευαισθητοποίησης και αντίδρασης  των νέων στις προσπάθειες διασάλευσης της ειρηνικής ζωής. Όλοι εμείς που έχουμε όνειρα και ελπίδες οφείλουμε να ενισχύουμε το ειρηνιστικό κίνημα, να το κάνουμε ακόμα πιο μαζικό, ώστε να έχουμε μεγαλύτερη δυνατότητα δυναμικών παρεμβάσεων. Η φωνή της νεολαίας είναι απαραίτητο να ακουστεί και μέσα από το διαδίκτυο και να ασκήσει πίεση στις κυβερνήσεις να πάψουν να χρησιμοποιούν τη βία ως μέσο επίλυσης των διακρατικών διαφορών.  Η συμμετοχή μεγάλων μαζών σε εκδηλώσεις υπέρ της ειρήνης είναι πιθανόν να ενεργοποιήσει ακόμα και τους πιο αδιάφορους.

Σ’ αυτήν την προσπάθεια κατά του πολέμου θα μπορούσαμε να απευθυνθούμε σε πνευματικούς και επιφανείς ανθρώπους οι οποίοι θα βοηθούσαν με την απήχηση που έχουν στο ευρύ κοινό.  Να στείλουμε επιστολές – μηνύματα στους δυνατούς της γης καταγγέλλοντας αυτούς που με οποιοδήποτε τρόπο υπονομεύουν το μέλλον μας. Ο ΟΗΕ δε θα πρέπει να μένει απαθής όπου παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και συντελούνται εγκλήματα κατά της ζωής και της ασφάλειας.

Η εκπαίδευση θα πρέπει να είναι τέτοια που να εθίζει τους αυριανούς πολίτες στη χρήση της πειθούς και των επιχειρημάτων, στην εφαρμογή του διαλόγου που διέπεται από δημοκρατικές αρχές και στη συνεργασία.  Έτσι θα διεκδικούμε τα δικαιώματά μας χωρίς να παραβιάζουμε τις ελευθερίες των άλλων. Θα σεβόμαστε τους συνανθρώπους μας όσο διαφορετικοί κι αν είναι από εμάς.

Συμπεραίνουμε λοιπόν, πως είναι χρέος μας να αποτρέπουμε τις βίαιες συγκρούσεις.  Είναι απόλυτη ανάγκη η ενεργή μας δράση για το θέμα του αφοπλισμού, ώστε να παγιωθεί η ειρήνη, η αμοιβαία συνεργασία και η φιλία ανάμεσα στους λαούς.  Το ηθικό χρέος για την εδραίωση της ειρήνης ανήκει σε όλους και κυρίως στους νέους, καθώς αυτοί αποτελούν το μέλλον.

Εργασία των μαθητών του Γ2