Οι γυναίκες στην Αρχαία Αθήνα, μπορούσαν να συμμετέχουν στις θρησκευτικές γιορτές της πόλης. Οι θρησκευτικές γιορτές συνήθως γινόντουσαν στα  Λήναια και στα Ανθεστήρια προς τιμήν του Διονύσου. Στα Ανθεστήρια γινόταν η γιορτή του ερχομού της άνοιξης, των λουλουδιών και του κρασιού. Η γιορτή κρατούσε τρεις ημέρες. Οι γυναίκες μπορούσαν επίσης να συμμετέχουν στην μεγάλη πομπή των Παναθηναίων , που ήταν η σημαντικότερη γιορτή των αρχαίων Αθηνών προς τιμήν της πολιούχου της πόλεως θεάς Αθηνάς, και στην γιορτή στα Θεσμοφόρια η οποία γιορτή γινόταν για την θεά Δήμητρα.

Στα Θεσμοφόρια μπορούσαν να συμμετέχουν μόνο γυναίκες.Οι γυναίκες κατά τη διάρκεια της γιορτής συγκεντρώνονταν στο ιερό της Δήμητρας και έτσι μπορούσαν να περάσουν κάποιες μέρες μακριά από το σπίτι τους.Οι γυναίκες μπορούσαν ακόμη να φέρουν τα παιδιά τους αν αυτά βρίσκονταν σε ηλικία που ακόμη τα θήλαζαν.Στα Θεσμοφόρια δεν επιτρεπόταν η συμμετοχή των παρθένων. Άλλη μία συμβολή των γυναικών στη δημόσια ζωή ήταν το ιερατικό αξίωμα που ασκούσαν στα πλαίσια της λατρείας των γυναικείων θεοτήτων. Αυτά που έπρεπε να κάνουν ήταν να επιβλέπουν και να διευθύνουν τις λατρευτικές τελετές, όπως τις προσευχές και τις προσφορές και να προστατεύουν την ιερή περιουσία.

Μόνο η εκάστοτε ιέρεια είχε δικαίωμα να μεταβεί στο άβατο του ναού και καμία τελετουργική πράξη δεν μπορούσε να εκτελεστεί χωρίς την παρουσία της.

Επίσης το ιερατικό αξίωμα αποτελούσε κληρονομικό δικαίωμα για τις γυναίκες ιερείς ή αγοραζόταν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Άλλη μία συμβολή των γυναικών στη δημόσια ζωή ήταν το ιερατικό αξίωμα που ασκούσαν στα πλαίσια της λατρείας των γυναικείων θεοτήτων.Τα καθήκοντα τους ήταν να επιβλέπουν και να διευθύνουν τις λατρευτικές τελετές, όπως τις προσευχές και τις προσφορές και να προστατεύουν την ιερή περιουσία.Το ιερατικό αξίωμα αποτελούσε κληρονομικό δικαίωμα για τις γυναίκες ιερείς ή αγοραζόταν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Εντελώς διαφορετικά ζούσαν οι εταίρες.

Είχαν ελευθερία και ήταν ευρισκόμενες σε μια διαφορετική κατάσταση από τις υπόλοιπες γυναίκες. . Σε αντίθεση με τις άλλες γυναίκες, αυτές είχαν γνώσεις της λογοτεχνίας και δεν τους ήταν άγνωστη η τέχνη.Τις θαύμαζαν και έστηναν γι” αυτές χρυσά αγάλματα. Επίσης  πολλές γινόντουσαν  διάσημες για την εξυπνάδα και το πνεύμα τους. Στην πολιτική ζωή η θέση της γυναίκας ήταν ανύπαρκτη. Οι γυναίκες δε θεωρούνταν πολίτες.Οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα εγγραφής στους καταλόγους των πολιτών. Επιπλέον δεν είχαν δικαίωμα κατοχής εγγείου ιδιοκτησίας επομένως ούτε κληρονομιάς, το οποίο αποτελούσε βασικό κριτήριο για την ιδιότητα του πολίτη. Ακόμη δεν είχαν τη δυνατότητα άσκησης δικαιοπραξιών. Δεν τους επιτρεπόταν δηλαδή να χειρίζονται οι ίδιες τις αστικές υποθέσεις τους.Για το λόγο αυτό εκπροσωπούνταν ενώπιον της πολιτείας από τον κύριό τους. Κατά συνέπεια στερούνταν των πολιτικών δικαιωμάτων που απολάμβαναν οι άνδρες. Ταυτόχρονα όμως έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη μεταβίβαση της ιδιότητας του πολίτη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΓΟΥΕΡΑ ΕΒΕΛΙΝΑ Α1