Η ΦΥΛΗ ΤΣΕΓΙΕΝ (Cheyenne)

ΑΠΟ: ΒΕΡΟΓΚΟΥ ΜΑΡΙΑ - Απρ• 28•13

Τσεγιέν1

ΙΝΔΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

      ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

 

      ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

Πίνακας περιεχομένων  ……………………………………………………………..1

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Διάφορες  φυλές Ινδιάνων ……………………… ………………………………………..2

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Η φυλή  Τσεγιέν……….………………………………………………………………3

ΕΠΙΛΟΓΟΣ………………………………………………………………………….10

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΠΗΓΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ………………………………..11

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Τσεγιέν2

Οι φυλές των ινδιάνων

Είμαστε μαύροι, κι όμως αν κοπούμε, το αίμα θα είναι κόκκινο-και το ίδιο συμβαίνει με τους λευκούς, αν και το δέρμα τους είναι άσπρο… Ανήκω σ’ ένα άλλο έθνος, όταν μιλώ δεν με καταλαβαίνετε. Όταν μιλάτε δεν σας καταλαβαίνω.

SpokanGarry (1811-1892)

Αρχηγός των MiddleSpokane

Οι πιο αρχαίες παραδόσεις και τα ποιήματα τους μας μιλάνε για ένα μεγάλο σύνολο λαών που οι ρίζες του φτάνουν στην Ατλαντίδα.

Η διαφορετικότητα τους δεν βρίσκεται τόσο στο μυστήριο της καταγωγής τους όσο στο ότι γι’ αυτούς όλα τα πράγματα ήταν ζωντανά και είχαν ψυχή ενώ θεωρούσαν ότι η Γη τους φιλοξενεί και οι ίδιοι αποτελούν ένα μέρος της μόνο και όχι ότι είναι εξουσιαστές της.

Γι’ αυτούς δεν υπήρχαν «καλοί» και «κακοί» θεοί αλλά μόνο δυνάμεις που συνεργάζονταν ή συγκρούονταν για την συμπαντική αρμονία.

Πίσω απ’ τη επιβλητικότητα ενός ψηλού βουνού, την δύναμη μίας καταιγίδας ,το μουρμουρητό ενός ρυακιού ή την ομορφιά ενός λουλουδιού αλλά και πίσω από καθετί που τους συνέβαινε βρισκόταν κρυμμένο ένα πνεύμα.

Έτσι και η πιο μικρή πράξη της καθημερινής ζωής έπαιρνε το χαρακτήρα μίας ιερής πράξης.

Αυτός ο λαός χωρίζονταν σε πολλές μεγάλες οικογένειες (φυλές) η καθεμία από τις οποίες είχε ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό.

 

 

 

 

 

Φυλές

Abenaki (άνθρωποι της αυγής), Apaches (από μια λέξη των Zuni που σημαίνει εχθρός), Arapaho, Blackfoot, Cherokee (άνθρωποι των σπηλαίων), Cheyenne, Crow, Delaware (Lenape)(λαός), Kiowa, Navajo , Nez Perces  (τρυπημένες μύτες),  Ojibwe(Chippewa), Pawnee, Sahwnwee.

Άλλες Ινδιάνικες φυλές είναι : Araucanian, Aztec, Chippewa,Eskimo,Inca, Kwaakiutl, Maya, Nanuatl, Osaage, Otomi, Paiute, Papago, Pima, Seneca, Quechua, Quiche, Tewa, Winnebago, Wintu και Zuni.

Φυλετικές Ομάδες

Sioux, Ute, Sosoni, Kantoan, Athapaskan

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Η φυλή Τσεγιέν

Το όνομα «Τσεγιέν» δόθηκε στη φυλή αυτή από τους εχθρούς της, τους Σιου. Το όνομα αυτό βγήκε από τις λέξεις Σα-χί-γενά (Šahíyena), που σημαίνει «άνθρωποι με ξένη γλώσσα». Οι Τσεγιέν ονόμαζαν οι ίδιοι τους εαυτούς τους «Ντγιτσιίστας», που σημαίνει «ψηλοί άνθρωποι».

Η πρώτη γνωστή ιστορική καταγραφή των Τσεγιέν προέρχεται από τα μέσα του 17ου αιώνα, όταν μία ομάδα Τσεγιέν επισκέφτηκε ένα γαλλικό φρούριο κοντά στο σημερινό Σικάγο του Ιλινόι. Σύμφωνα με την παράδοση της φυλής, κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα οι Τσεγιέν μετακινήθηκαν από την περιοχή των Μεγάλων Λιμνών στη σημερινή Μινεσότα και Βόρεια Ντακότα, όπου ίδρυσαν χωριά. Η παράδοση λέει ότι για πρώτη φορά έφτασαν στον ποταμό Μιζούρι το 1676.

Στο Μιζούρι, οι Τσεγιέν ήρθαν σ’ επαφή με γειτονικές φυλές και υιοθέτησαν πολλά από τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά τους. Κατά το 1776 οι Λακότα κατέκλυσαν μεγάλο μέρος της περιοχής των Τσεγιέν , οι οποίοι αναγκάστηκαν να μετακινηθούν δυτικότερα και με τη σειρά τους ανάγκασαν τους Κιόβας να μεταφερθούν νοτιότερα. Οι εξερευνητές της εποχής έμαθαν πολλά διαφορετικά ονόματα για τους Τσεγιέν και δεν συνειδητοποίησαν πως οι διαφορετικές περιοχές σχημάτιζαν μία ενιαία φυλή.

Ίσως από τους εμπόρους, το 1849 η επιδημία της χολέρας έφτασε στους Ινδιάνους προκαλώντας μεγάλες απώλειες ζωής κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του ίδιου έτους. Οι ιστορικοί εκτιμούν ότι περίπου 2.000 Τσεγιέν πέθαναν, δηλαδή το ήμισυ έως τα δύο τρίτα του πληθυσμού τους. Υπήρξαν σημαντικές απώλειες και μεταξύ των άλλων φυλών, γεγονός που αποδυνάμωσε τις κοινωνικές δομές των Ινδιάνων. Ίσως λόγω της σοβαρής πτώσης των εμπορικών συναλλαγών, το 1849 το φρούριο του Μπεντ εγκαταλείφθηκε και κάηκε.

Το 1851, σε μία προσπάθεια να μειωθούν οι αψιμαχίες μεταξύ των Ινδιάνων, κυβερνητικοί αξιωματούχοι «απέδωσαν» περιοχές σε κάθε φυλή και δεσμεύτηκαν για αμοιβαία ειρήνη. Επιπλέον, η αμερικανική κυβέρνηση εξασφάλισε άδεια να κατασκευάσει και να διατηρήσει δρόμους που να διέρχονται από τις περιοχές των Ινδιάνων και να διατηρήσει οχυρά για να τους εποπτεύει. Σε αντιστάθμισμα οι φυλές έπαιρναν χρήματα και εφόδια. Με τη συνθήκη του 1851, η περιοχή των Τσεγιέν οριοθετήθηκε μεταξύ του ποταμού Βόρειου Πλατ και του Αρκάνσας. Αυτή η περιοχή περιλάμβανε το σημερινό Κολοράντο (ανατολικά από τα Βραχώδη Όρη και βόρεια του ποταμού Αρκάνσας), το Ουαϊόμινγκ, τη Νεμπράσκα (νότια του ποταμού Βόρειου Πλατ) και το δυτικό Κάνσας.

Το φθινόπωρο του 1878, κάποιοι απελπισμένοι Βόρειοι Τσεγιέν προσπάθησαν να επιστρέψουν στο βορρά. Αφού έφτασαν, χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η μία ομάδα συνελήφθη και φυλακίστηκε σε κρύους στρατώνες χωρίς τροφή και νερό. Μετά την απόδραση της 9ης Ιανουαρίου του 1879, οι περισσότεροι δραπέτες εντοπίστηκαν και σκοτώθηκαν από τους αμερικανούς στρατιώτες. Τελικά δόθηκε άδεια στους Βόρειους Τσεγιέν να εγκατασταθούν στη νότια Μοντάνα.

Ινδιάνικος Καταυλισμός Βόρειων Τσεγιέν

Σημαία του Ινδιάνικου Έθνους Βόρειων Τσεγιέν

Σημαία του Ινδιάνικου Έθνους Βόρειων Τσεγιέν

Πολλοί Τσεγιέν ταξίδεψαν και εγκαταστάθηκαν κοντά στο σημερινό Μάιλς Σίτι (Μοντάνα) και συνεργάστηκαν με τον στρατό ως ανιχνευτές. Εντούτοις, πολλές οικογένειες άρχισαν να εγκαθίστανται νότια, προς τον ταμιευτήρα του ποταμού Τονγκ. Στις 16 Νοεμβρίου 1884, με προεδρικό διάταγμα, οι Η.Π.Α. ίδρυσαν τον Ινδιάνικο Καταυλισμό του Ποταμού Τονγκ (Tongue River Indian Reservation), ο οποίος τώρα ονομάζεται Ινδιάνικος Καταυλισμός Βόρειων Τσεγιέν (Northern Cheyenne Indian Reservation), έκτασης 371.200 στρεμμάτων (1.502 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Το διάταγμα απέκλεισε τους Τσεγιέν που εγκαταστάθηκαν ανατολικά του ποταμού Τονγκ. Στις 19 Μαρτίου 1900, ο πρόεδρος Ουίλλιαμ ΜακΚίνλεϊ επέκτεινε τον καταυλισμό στη δυτική όχθη του ποταμού Τονγκ, φτάνοντας συνολικά στην έκταση των 444.157 στρεμμάτων (1.797 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Όσοι είχαν εγκατασταθεί ανατολικά του ποταμού Τονγκ μεταφέρθηκαν δυτικά του ποταμού[19]. Οι Βόρειοι Τσεγιέν που μοιράζονταν τη γη με τους Λακότα σε καταυλισμό της Νότιας Ντακότα μπορούσαν τελικά να επιστρέψουν σε δικό τους καταυλισμό στον ποταμό Τονγκ. Μαζί με τους Λακότα και τους Απάτσι, οι Τσεγιέν ήταν οι τελευταίοι που υποτάχθηκαν και τοποθετήθηκαν σε ειδικούς καταυλισμούς.

Οι Βόρειοι Τσεγιέν κέρδισαν το δικαίωμά τους να παραμείνουν στο βορρά κοντά στα όρη Μπακ, γη που θεωρούσαν ιερή. Οι Τσεγιέν κατάφεραν επίσης να διατηρήσουν τον πολιτισμό τους, τη θρησκεία τους και τη γλώσσα τους. Σήμερα το έθνος των Βόρειων Τσεγιέν είναι ένα από τα λίγα ινδιάνικα έθνη της Αμερικής που έχει τον έλεγχο στο μεγαλύτερο μέρος του εδάφους του.

Πολιτισμός 

Συγκέντρωση για τελετουργικό χορό των Τσεγιέν, περ. 1909.

Συγκέντρωση για τελετουργικό χορό των Τσεγιέν, περ. 1909.

Οι Τσεγιέν διατηρούν μια παράδοση από μία εποχή που ο πόλεμος ήταν ακόμα άγνωστος σ” αυτούς και επικρατούσε παντού ειρήνη. Αυτό συνέβαινε πριν οι Τσεγιέν καταφύγουν στις επιδρομές για να κλέβουν τα άλογα των γειτόνων τους. Το άλογο τούς άνοιξε το δρόμο. Ως την εξημέρωσή του οι φυλές που κατοικούσαν στους κάμπους δεν είχανε τίποτε άλλο εκτός από τις τροφές και το ντύσιμό τους, τα σκυλιά τους, τα όπλα τους και τα εργαλεία τους, φτιαγμένα από πέτρα και ξύλο. Όταν οι Τσεγιέν ανακαλύψανε πόσο χρήσιμα είναι τα άλογα, εγκαταλείψανε τις συνήθειές τους να καλλιεργούν τη γη. Έμαθαν πως η κατοχή του ζώου αυτού βοηθούσε τους ανθρώπους να ζουν άνετα και ελεύθερα. Μπορούσαν να μεταφέρουν επάνω στη ράχη τους τα βάρη, που ως τότε τα μετέφεραν μόνοι τους. Ανέβαιναν αυτοί και οι φαμίλιες τους επάνω στη ράχη τους και πήγαιναν εκεί που ήθελαν. Μπορούσανε να κυνηγούν τα βουβάλια και να τα μεταφέρουν σε μακρινές αποστάσεις, στους καταυλισμούς τους. Γρήγορα ανακαλύψανε επίσης πως μία φυλή δεν μπορούσε να έχει πάρα πολλά άλογα και πως μπορούσαν άλλα πολύτιμα πράγματα να ανταλλαγούν με άλογα.

Ως τότε, μονάχα δύο τρόπους γνωρίζανε οι Ινδιάνοι για να αποκτούν άλογα. Ο ένας ήταν να τα εξημερώνουν, αφού τα έπιαναν στα λιβάδια, και ο άλλος να τα αρπάζουν από τις γειτονικές φυλές. Έτσι, οι καμπήσιοι Ινδιάνοι αποκτήσανε τη συνήθεια να κλέβουν τα άλογα των γειτόνων τους. Και στην κλοπή των αλόγων οι Τσεγιέν ξεχωρίζανε.

Βόρειοι Τσεγιέν με άλογο, 1890

Βόρειοι Τσεγιέν με άλογο, 1890

Ανάμεσα στους αρχηγούς των Τσεγιέν διακρινόταν ο Κίτρινος Λύκος, μεγάλος στρατηγός και μεγάλος οργανωτής επιθέσεων. Σπανίως, αν όχι ποτέ, ο Κίτρινος Λύκος ενδιαφερόταν για ανθρώπινα κρανία. Ξεχώριζε σαν κλέφτης αλόγων, ιδιαίτερα από τους Κιόβα και τους Κομάνς. Ο Κίτρινος Λύκος ήξερε πάντα που βρίσκονταν οι Κομάνς στις διάφορες εποχές του έτους και ξεκινούσε να τους πάρει τα άλογα. Η επιδρομή στο εχθρικό έδαφος γινότανε πάντα με την πιο μεγάλη προσοχή. Ο Κίτρινος Λύκος έστελνε πάντα περιπόλους να εξετάσουνε τον τόπο. Σκαρφαλώνοντας στις κορυφές των λόφων οι περίπολοι αυτοί εξετάζανε προσεχτικά όλα τα γύρω μέρη και βλέπανε αν υπάρχουν άνθρωποι ή αν έβγαινε πουθενά καπνός. Όταν δεν παρουσιάζονταν τέτοια σημεία, που μαρτυρούσαν ότι ο εχθρός αγρυπνούσε, οι περίπολοι έκαναν σινιάλο στους άλλους και αυτοί πήγαιναν να κοιτάξουνε σ” άλλο σημείο.

Όταν οι Τσεγιέν επεσήμαιναν το στρατόπεδο των Κομάνς ή των Κιόβα, η επιθετική ομάδα πήγαινε πολύ κοντά και έπειτα περίμενε να νυχτώσει. Κι όταν οι εχθροί τους έπεφταν για ύπνο, οι Τσεγιέν έμπαιναν συρτά μέσα στο στρατόπεδο και έπαιρναν όσα άλογα μπορούσαν. Καθώς πλησιάζανε, χωρίζονταν και έμπαιναν μέσα στο στρατόπεδο δύο-δύο. Τη δουλειά αυτή την έκαναν οι μεγαλύτεροι, που είχανε μεγάλη πείρα. Διασχίζανε το στρατόπεδο, λύνανε τα πιο καλά άλογα που τα βρίσκανε δεμένα μπροστά στις σκηνές και τα οδηγούσαν έξω. Ενώ γίνονταν αυτά, οι νεαρότεροι πολεμιστές Τσεγιέν μαζεύανε τα ελεύθερα άλογα που βόσκανε στην κοντινή κοιλάδα και τα πήγαιναν στο συμφωνημένο μέρος. Μερικές φορές, εκείνοι που τρύπωναν στον καταυλισμό για να αρπάξουν τα καλύτερα άλογα, πήγαιναν δύο και τρεις, ή και περισσότερες φορές, για να κλέψουν όσα πιο πολλά άλογα μπορούσαν. Τα άλογα αυτά τα κάνανε δικά τους.

Οι φυλές που μένανε χωρίς άλογα σπάνια επιτίθονταν στους Τσεγιέν όταν η επιδρομή των τελευταίων είχε γίνει πριν από λίγες ώρες. Οι Τσεγιέν οδηγούσαν τ” άλογα με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα και πολύ συχνά εξακολουθούσαν να καλπάζουν χωρίς να ξεκουραστούν 24 ώρες ή και περισσότερο. Όσα άλογα δεν μπορούσαν να συμμορφωθούν με το τρέξιμο των άλλων, οι Τσεγιέν τα άφηναν για να τα περιμαζέψουν εκείνοι που ακολουθούσαν. Η ταχύτητά τους αυτή και η ικανότητά τους να αλλάζουνε συχνά υποζύγιο, τους έφερνε σε πλεονεκτική θέση απέναντι στους διώκτες τους, που δεν μπορούσαν να καβαλικέψουνε παραπάνω από ένα άλογα.

Όταν γυρίζανε στο χωριό τους, οι επιδρομείς Τσεγιέν μοιράζανε τα άλογα. Μερικές φορές τα έδιναν όλα. Ο νεαρός πολεμιστής που θα ερωτοτροπούσε με μία κοπέλα της φυλής, οδηγούσε τα άλογα μπροστά στη σκηνή του πατέρα της και τα άφηνε εκεί ως δώρο.

Τόσο οι Τσεγιέν όσο και όλοι οι άλλοι Ινδιάνοι του κάμπου ξεχωρίζανε για το θάρρος τους. Ο πόλεμος τούς έδινε την καλύτερη ευκαιρία να δείξουνε θάρρος. Είναι λάθος η άποψη ότι ο κάθε πολεμιστής, ανάλογα με τα κρανία που μάζευε, εκτιμιόταν από τους ανθρώπους της φυλής του. Αυτή δεν ήταν η περίπτωση των Τσεγιέν. Το κρανίο ήταν απλώς ένα τρόπαιο, κάτι που έπρεπε να επιδειχθεί, να στηθεί, για να γίνει τριγύρω του ο χορός, ήταν δηλαδή κάτι που έδινε αφορμή για γλέντια και τίποτε περισσότερο. Απόδειξη μεγάλης, πραγματικής γενναιότητας ήταν να αγγίξει κανείς τον εχθρό με κάτι που κρατούσε στο γυμνό χέρι ή με άλλο μέρος του σώματος. Όποιος το πετύχαινε αυτό, είχε δικαίωμα στις μεγαλύτερες τιμές. Όταν σκοτωνόταν ένας εχθρός, όσοι βρίσκονταν κοντά του προσπαθούσαν να τον φτάσουν και να τον αγγίξουν πρώτοι, χτυπώντας συνήθως το σώμα του με κάτι που κρατούσαν στο χέρι: όπλο, βέλος, μαστίγιο ή κοντάρι. Σύμφωνα με τους ινδιάνικους άγραφους νόμους, η γενναιότερη πράξη που μπορούσε να κάνει κανείς ήταν να μετρήσει, να αγγίξει ή να χτυπήσει έναν ζωντανό, ατραυμάτιστο άνδρα και να τον αφήσει ζωντανό.

Δεν ήταν ασυνήθιστο για τους Τσεγιέν όταν αντιμετώπιζαν μία σειρά από ανθρώπους εχθρικής φυλής, να ξεφύγουν από τους δικούς τους, να ορμήσουν καταπάνω στους εχθρούς, να χτυπήσουν έναν απ” αυτούς και να ξαναγυρίσουν στις γραμμές τους. Αν ο τολμηρός πολεμιστής έπεφτε κάτω από το άλογό του ή αν το άλογο που καβαλίκευε σκοτωνόταν, τότε οι σύντροφοι του πολεμιστή ορμούσαν και προσπαθούσαν να τον σώσουν.

Οι γυναίκες των ΤσεγιένΤσεγιέν6

Συγκέντρωναν ρίζες, μούρα και διάφορα χρήσιμα φυτά. Από τα προϊόντα του κυνηγιού και της συλλογής φυτών, έφτιαχναν σκηνές, είδη ένδυσης κ.α.. Η ζωή των γυναικών ήταν δραστήρια και σωματικά απαιτητική. Ήταν πολεμόχαρες όπως και οι άνδρες. Συχνά συνόδευαν τις ομάδες των επιδρομών, που επιτίθονταν στους εχθρούς τους. Μερικές φορές οι γυναίκες ήταν εξίσου ικανές να ρίξουν από τ” άλογο έναν εχθρό και να τον σκοτώσουν. Οι Τσεγιέν γρήγορα περνούσαν στην επίθεση και γρήγορα έπαιρναν εκδίκηση για ζημιές που πάθαιναν. Όταν οι νεαροί Τσεγιέν πολεμιστές δεν έδειχναν μεγάλη διάθεση για να πολεμήσουν, οι γυναίκες τούς απόπαιρναν με προσβλητικά λόγια. Η εκδίκηση ήταν η μοναδική παρηγοριά όσες φορές οι Τσεγιέν είχαν σκοτωμένους ή χτυπημένους.

Στον πόλεμο ο κάθε πολεμιστής Τσεγιέν ήταν αμείλικτος και ατρόμητος. Η γενναιότητα οδήγησε τους Τσεγιέν να εκτεθούν σε κινδύνους που δεν τους αποτολμούσαν τα μέλη των άλλων φυλών. Γι” αυτόν το λόγο έχαναν περισσότερους πολεμιστές από τις άλλες φυλές, σε αναλογία με τον αριθμό των μελών τους. Η ατρόμητη αυτή φυλή υπέκυψε μονάχα στο τέλος, μπροστά στον ανώτερο οπλισμό και στην αριθμητική υπεροχή των λευκών.

 Τσεγιέν7

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η κεντρική ιδέα της ζωής των Ινδιάνων, είναι ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε παιδιά της φύσης , την οποία πρέπει να σεβόμαστε. Δεν σκότωναν παραπάνω βουβάλους από όσο τους χρειαζόταν για να τραφούν, (ενώ οι λευκοί είναι υπεύθυνοι για το ότι παραλίγο να εκλείψουν οι βίσωνες από το αλόγιστο κυνήγι απλώς για σκοποβολή ) και πριν το κυνήγι, αλλά και πριν τεμαχίσουν το κρέας του, προσεύχονταν στο Μεγάλο Πνεύμα, το ανώτατο ον που πίστευαν ότι ελέγχει το Σύμπαν. Το Μεγάλο Πνεύμα η αλλιώς ο Μεγάλος Μανιτού, ήταν υπεύθυνος για το καλό και το κακό, και για όλα τα φυσικά φαινόμενα. Όταν πέθαιναν τα πτώματα εγκαταλείπονταν σε ένα νεκροκρέβατο σε κάποιο ύψωμα, για να τραφούν με τις σάρκες του τα άγρια ζώα της φύσης, και έτσι ο νεκρός να επιστρέψει πίσω στη φύση.

Βιβλιογραφία και Πηγές Πληροφόρησης
•           el.wikipedia.org/wiki/

•           www.google.com/εικόνες

•           www.indians.gr

•           www.hiphop.gr

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΤΣΙΡΙΓΩΤΗ-ΜΑΡΤΙΝΑ ΣΟΤΙΡ

 

Σχολιάστε

Top