Από την Παύλου Αριάδνη
Η φράση «μίτος της Αριάδνης» χρησιμοποιείται στη νεοελληνική γλώσσα προκειμένου να δηλωθεί «κάθε στοιχείο που οδηγεί στην επίλυση προβλήματος, στην εξιχνίαση μυστηρίου, δύσκολης υπόθεσης κ.λ.π.» (Μπαμπινιώτης, 1998). Από πού όμως έχει προκύψει;
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, στο λαβύρινθο της Κνωσού ζούσε ο Μινώταυρος, ο γιος του βασιλιά Μίνωα. Ήταν ένα ον με σώμα ανθρώπου, κεφάλι και ουρά ταύρου. Οι Αθηναίοι ήταν υποχρεωμένοι να στέλνουν κάθε χρόνο επτά νέους και επτά νέες ως τροφή για τον Μινώταυρο. Μην μπορώντας να ανεχτεί την τραγική αυτή θυσία, ο Θησέας, γιος του Αιγέα βασιλιά της Αθήνας, αποφάσισε να είναι και αυτός ένας από τους δεκατέσσερις νέους, με σκοπό να βρεθεί κοντά στο τέρας και να το σκοτώσει.
Όταν ο Θησέας έφτασε στο παλάτι της Κνωσού, γνώρισε την πανέμορφη κόρη του Μίνωα, την Αριάδνη. Η Αριάδνη, μόλις τον είδε τον ερωτεύτηκε και όταν άκουσε πως ο Θησέας θα αναμετρηθεί με αυτό το θηρίο, προσπάθησε να τον αποτρέψει. Μάταια όμως, αφού ο Θησέας είχε πάρει την απόφασή του κι έτσι, για να τον γλιτώσει από βέβαιο θάνατο, η Αριάδνη κατέφυγε σ’ ένα τέχνασμα: του έδωσε ένα κουβάρι νήμα (ο περίφημος «μίτος της Αριάδνης»), λέγοντάς του να δέσει την άκρη του στην είσοδο του λαβυρίνθου και μόλις μπει, να αρχίσει να το ξετυλίγει. Έτσι, θα μπορούσε να ξαναβρεί το δρόμο για την έξοδο.
Πράγματι, ο απαίσιος Μινώταυρος εξοντώθηκε. Ο εφιάλτης που βασάνιζε τόσα χρόνια τους νεαρούς Αθηναίους και τις οικογένειές τους, είχε πάρει πια τέλος. Κι όλα αυτά χάρη στην ανδρεία του Θησέα και την εξυπνάδα της Αριάδνης! Ωστόσο, υπάρχουν πολλές διαφορετικές εκδοχές σχετικά με την κατάληξη της ιστορίας μας. Η πιο γνωστή, λέει πως στο γυρισμό των ηρώων μας για την Αθήνα, ο Θησέας και οι σύντροφοί του έκαναν μια στάση στο νησί της Νάξου. Εκεί, στο όνειρο του Θησέα εμφανίστηκε ο θεός Διόνυσος και του είπε ότι έπρεπε να φύγουν από το νησί χωρίς την Αριάδνη, αφού ήταν γραφτό να μείνει εκεί και να γίνει γυναίκα του. Η Αριάδνη έμεινε στη Νάξο και παντρεύτηκε το θεό Διόνυσο ο οποίος, της έδωσε για γαμήλιο δώρο ένα χρυσό στέμμα θαυμαστό από τις Ινδίες, με πολύτιμα πετράδια στολισμένο, το οποίο μετά το θάνατο της Αριάδνης τοποθετήθηκε ανάμεσα στα αστέρια!
ΠΗΓΕΣ
- Βεατρίκη Κάντζολα – Σαμπατάκου, (2007). «Παραμυθένιες ιστορίες από την Ελληνική Μυθολογία», Αθήνα, εκδόσεις Σαββάλας
- Εγκυκλοπαίδεια «Για σας, παιδιά», εκδόσεις Αυλός, τόμος 2, σελίδα 583
- Μπαμπινιώτης, Γ. (1998). Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας», Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας
- http://www.krassanakis.gr/minotaur.htm
- http://el.wikipedia.org/wiki/Αριάδνη
- http://el.wikipedia.org/wiki/Μινώταυρος
