-Ποιά ήταν η αγαπημένη σας συναυλία μέχρι τώρα;
-Η αγαπημένη μου συναυλία μέχρι τώρα, παρόλο που δεν δούλευα εδώ, ήταν του Παπακωνσταντίνου. Ήταν μία πολύ πιεσμένη χρόνια και ήμουνα θεατής και το χάρηκα πάρα πολύ. Τώρα όσο δουλεύω εδώ, ήταν η περσινή με τη Γαλάνη.
-Πώς σας φαίνεται το γεγονός ότι είστε απόφοιτος μουσικού σχολείου και τώρα δουλεύετε σε ένα από αυτά;
- Τέλειο! Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος. Θεωρώ ότι είμαι ευλογημένος. Είναι ότι καλύτερο να περάσεις από τέτοια σχολεία και σε κάποιο σημείο της ζωής σου να διδάσκεις κιόλας. Γιατί το ξέρω το πράγμα από μέσα, την ψυχοσύνθεση των παιδιών… Πέρασα και εγώ από αυτό που περνάτε, οπότε νομίζω ότι ας πούμε μπορώ να το διαχειριστώ καλύτερα.
- Θυμάστε μία πολύ αστεία στιγμή στις πρόβες;
- Πολλές είναι αλλά δεν θυμάμαι. Γενικά γελάμε πολύ. Πιστεύω ότι οι πιο ωραίες και αστείες στιγμές βγαίνουνε όταν έχει φύγει ο φόρτος και έχουμε βγάλει την ύλη και απλά τελειοποιούμε πράγματα, τότε χαλαρώνουμε και τότε βγαίνουν αστεία πράγματα γενικά στις πρόβες. Δηλαδή γύρω στις δύο βδομάδες πριν την συναυλία.
- Υπήρξε στιγμή που νοιώσατε εξαιρετική περήφανος για το αποτέλεσμα που βγήκε;
- Νιώθω κάθε φορά που είστε σωστοί στις πρόβες και στην χορωδία και μαθαίνετε όπως θέλω τα τραγούδια. Κατ” επέκταση και στο μάθημα. Είμαι περήφανος κάθε φορά που κάνετε ότι λέω και το κάνετε καλά. Και στα μαθήματα και στα σύνολα.
- Αντίστοιχα αν σας έχουν απογοητεύσει και μερικά αποτελέσματα;
- Ναι. Κάποιες φορές μπορεί να ζητάω υπερβολικά πραγματικά και να μην έχω χρόνο και εκ των πραγμάτων ναι μην γίνεται να βγουν. Όχι λόγο ανικανότητας των παιδιών αλλά ή λόγω χρόνου ή για το ότι δεν είναι η ώρα να γίνει αυτό. Μπορεί να γίνει μία χρονιά αργότερα.
- Πως θα χαρακτηρίζατε το σχολείο με τρεις λέξεις;
- Οικογένεια, αλληλεγγύη και πρόοδος.
- Πως κρίνετε τους μαθητές του σχολείου;
- Νομίζω ότι όλοι οι μαθητές έχουν επίπεδο σαν άνθρωποι.
Άλλος λιγότερο άλλο περισσότερο και νομίζω ότι εν τέλει, αυτοί που είναι οι καλύτεροι τραβάνε προς το καλό τους  λίγο π χειρότερους και δεν γίνεται το αντίστροφο όπως σε άλλα σχολεία. Γιατί συνήθως μας τραβάνε προς το κακό. Ένας «κακός» παρασύρει έναν καλύτερο. Εδώ νομίζω ότι πάμε προς το καλύτερο.
- Έχετε βιώσει μία στιγμή στο σχολείο που σας έχει συγκινήσει πολύ;
- Λοιπόν δεν θα σας πω μία στιγμή, θα σας πω γενικώς τι παθαίνω με τα ταξίδια. Μου αρέσουν οι στιγμές στο τέλος ταξιδιού, που γυρνάνε, που για κάποιον περίεργο λόγο όταν έχουμε και μία αποστολή, όλο αυτό το άγχος, η διαδικασία, η παράσταση, η ανταμοιβή, με το χειροκρότημα, αν τα πάμε καλά, αν δεν τα πάμε καλά, οι γκρίνιες κι όλα αυτά, δένουν πολύ την ομάδα. Όποτε με το που γυρνάς, βγαίνει μία πολύ ωραία αύρα μέσα στο λεωφορείο και γενικότερα ένα πολύ ωραίο δέσιμο στην ομάδα. Και μία λύπη ότι θα σταματήσει όλο αυτό έστω και αν είναι μία μέρα. Δηλαδή μ” αρέσουν οι στιγμές που φεύγουμε το πρωί να πάμε κάπου και εισπράττω παρά πολύ στην επιστροφή, με συγκινεί πάρα πολύ η επιστροφή, ασχέτως επιτυχίας, αν τα καταφέραμε ή όχι  είναι κάτι που μας δένει πολύ και μας κάνει μία οικογένεια.

-Με ποιο όργανο ασχολείστε και γιατί επιλέξατε να ασχοληθείτε με αυτό;

-Ασχολούμαι με το παραδοσιακό κλαρίνο από δώδεκα χρονών, το επέλεξα από σπόντα δηλαδή και εγώ σαν μαθητής ήθελα να ασχοληθώ με το σαξόφωνο και το γύρισα στο κλαρίνο, λόγω καλού δασκάλου. Όπου με παρακίνησε και με ενέπνευσε και είπα «άσε το σαξόφωνο θα ασχοληθώ με αυτό».

-Πόσες ώρες εξασκείστε καθημερινά;

-Δυστυχώς δεν έχω πολύ χρόνο, τα τελευταία χρόνια ο χρόνος είναι περιορισμένος, αλλά παλιότερα έχω χτυπήσει και οκτάωρα εννιάωρα κάτι καλοκαίρια. Γενικώς θα ήθελα να παίζω μία δυο ωρίτσες τη μέρα αλλά δεν έχω χρόνο. Μπορεί κάπου κάπου να το κάνω αλλά δεν είναι στάνταρ. Μπορεί κάποια μέρα και καθόλου δυστυχώς. Λένε ότι όταν δεν παίξεις μία μέρα μετά το καταλαβαίνεις εσύ, αν δεν παίξεις δύο μέρες το καταλαβαίνουν και άλλοι μουσικοί, και αν δεν παίξεις τρεις και πάνω το καταλαβαίνει και ο κόσμος. Εγώ δυστυχώς πολλές φορές είναι και στο τρίτο.

-Υπήρξε κάτι που φοβηθήκατε στο ξεκίνημα της ενασχόλησης σας με τη μουσική;

-Όχι!

-Τι σημαίνει μουσική για εσάς;

-Μαγεία είναι η μουσική! Και στην ουσία είναι ένα μέσο που μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. Πέρα από όλα όσα μας προσφέρει, είναι κάτι μαγικό που διαπλάθει χαρακτήρες.

-Έχετε ανθρώπους στον χώρο που θαυμάζετε;

-Πάρα πολλούς! Λοιπόν, θαυμάζω τον Κώστα  που είναι από τη Νίσυρο και παίζει βιολί και επίσης θαυμάζω τον Γιώργο Ζαχαρίου από την Δράμα που παίζει κλαρίνο.

-Ποιο είναι το αγαπημένο σας είδος μουσικής;

- Ακούω σχεδόν τα πάντα. Αγαπημένα μου είναι τα ελληνικά παραδοσιακά.

-Πείτε μας ένα κομμάτι που σας αρέσει ιδιαίτερα!

- Ένα που έρχεται τώρα είναι «η τράτα» του Παπακωνσταντίνου.

-Ποια είναι η γνώμη σας για τη μουσική που επιλέγουν να ακούσουν σήμερα οι νέοι;

-Δεν είμαι ούτε θετικός και αρνητικός. Είναι κάτι φυσιολογικό το τι θα ακούσουν οι νέοι σε κάθε εποχή, γιατί τα ερεθίσματα είναι πάρα πολλά. Τώρα. Ο συνδυασμός των ερεθισμάτων που έχει νεολαία και του οικογενειακού background, θα δώσει το καταστάλαγμα. Δηλαδή, μόλις περάσει η εφηβεία θα καταλήξεις στο τι σου αρέσει με βάση ζυμώσεις που γίνονται στο γούστο σου στην προσωπικότητά σου. Οπότε το τι ακούει η νεολαία είναι κάτι που φυσικά πρέπει να συμβαδίζει με την εποχή, και στην δικιά μου και στα περασμένα χρόνια, θα υπάρξουν και τα σουξέ, πράγματα που δεν θα άκουγες σε κάποια άλλη φάση μεγαλύτερος. Είναι κάποια πράγματα που καλώς, θα έλεγα εγώ, συμβαίνουν. Τώρα που εκεί και πέρα το τι θα ακούσεις γενικότερα στην υπόλοιπη ζωή σου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

- Ποια είναι η συμβουλή που θα δίνατε σε κάποιον που θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική;  

-Αγάπη μεράκι και δουλειά και χαμηλά τη μύτη!

-Πώς ήταν η παιδική σας ηλικία και ποια είναι η αγαπημένη σας ανάμνηση;

-Καλή ήταν, ούτε τέλεια αλλά ούτε και πολύ άσχημη. Μου έμεινε και το θυμάμαι πολύ ωραία η πρώτη γλυκιά γεύση, με το που γνώρισα τους συμμαθητές μου πρώτη φορά σαν πρωτάκι στο μουσικό σχολείο Λάρισας. Δηλαδή μετά από τις γκρίνιες του Σεπτεμβρίου,  γιατί με το ζόρι με έστειλε η μητέρα μου, μόλις πέρασαν δύο τρεις εβδομάδες, το κλίμα και αυτό που φτιάχτηκε και κράτησε μέχρι την τρίτη λυκείου. Νομίζω ότι αυτό θυμάμαι πάρα πολύ καλά τα πρώτα χρόνια στο γυμνάσιο όλα τα χρόνια στο γυμνάσιο αλλά ειδικά η πρώτη χρονιά.

-Ποιο είναι ή ήταν το μεγαλύτερό σας όνειρο;

- Από μικρός, η μάνα μου δεν με αφήνει να πηγαίνω  εκδρομές και στόχο είχα να ταξιδεύω.  Το έχω καταφέρει. Ειδικά στο εξωτερικό όλα τα χρόνια από τα δεκαέξι δεκαεπτά μου μπορεί να έχουν γίνει και εβδομήντα φορές . Το είχα και το έχω στόχο, όσο μπορώ να ταξιδεύω. Να βλέπω και να ανοίγει το μυαλό μου και να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος.  

-Πώς ήταν η φοιτητική σας ζωή;

-Τέλεια! Έμεινα φοιτητής εννέα  χρόνια αλλά τελείωσε στην ώρα μου. Γιατί άλλαξα τρεις σχολές στην ουσία. Ήμουν δύο χρόνια στην ψυχολογία, πήγα στο τμήμα μουσικής επιστήμης και τέχνης, ασχολήθηκα δύο χρόνια με τη βυζαντινή κατεύθυνση και άλλα 5 στην πτυχιακή στο τμήμα της παραδοσιακής . Εννέα χρονιά φοιτητής και να τελειώνεις στην ώρα σου και να μην νοιώθεις ότι έχεις μείνει πίσω ή ότι πέρασαν τα χρόνια είναι ωραία υπόθεση. Πέρασα πάρα πολύ ωραία!

- Τι σας αρέσει να κάνετε στον ελεύθερο σας χρόνο;

-Στον ελεύθερό μου χρόνο ασχολούμαι πολύ με το κινητό και πρέπει να το κόψω. Με εκνευρίζει αλλά έχω κολλήσει. Μου αρέσει να βλέπω ταινίες να πηγαίνω  για μπάσκετ και να παίζω κλαρίνο, γιατί ισχύει παρόλο που δεν έχω χρόνο.

-Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο;

-«Το όνομα του ρόδου»

-Ποία είναι η αγαπημένη σας ταινία;

-«Η τριλογία του νονού» Πραγματικά την βάζω πάνω από όλα!

-Χαρακτηρίστε με τρεις λέξεις τον εαυτό σας!

-Υπομονετικός, επίμονος και λίγο κυκλοθυμικός.

-Πείτε μας ένα μειονέκτημα και ένα πλεονέκτημα σας!

- Το μειονέκτημά μου είναι αυτό που σας πριν, που είμαι λίγο κυκλοθυμικός ώρες ώρες. Αυτό σημαίνει εναλλαγή στη διάθεση και παίζει ρόλο και βγαίνει προς τα έξω πάρα πολύ. Και ειδικά στο σχολείο δεν θέλω να βγαίνει προς τα έξω γιατί τα αισθάνεστε όλα. Όταν δεν είναι καλά ο άλλος όταν είναι πιεσμένος το αισθάνεστε και εσείς και τραβάτε πίσω, ισχύει  αυτό. Ενώ όταν έχεις κέφι  ανταποκρίνεστε και εσείς καλύτερα. Πλεονέκτημα… Μπορώ στις καλές μου να ανταπεξέλθω σε πολύ δύσκολες καταστάσεις με μεγάλη ευκολία, γενικότερα οτιδήποτε καταστάσεις. Στις κακές μου μπορεί να πνιγώ σε μία κουταλιά νερό.

-Τι σημαίνει οικογένεια για εσάς;

- Η οικογένεια είναι ευλογία, ευθύνη και λιμάνι.

- Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση (κάτι που ακολουθείτε στη ζωή σας);

- Σήμερα είναι μία καινούργια μέρα!

Χαρούλα Σουμάδη

Λαμπρινή Σούλα