Βιβλιοκριτική: «Οι δρόμοι της καρδιάς»

οι δρομοι της καρδιάς

Ο Όμηρος Αβραμίδης, μέσα από το βιβλίο του «Οι δρόμοι της καρδιάς», μας εξιστορεί μια χρονική περίοδο της ζωής του 33χρονου επιχειρηματία Φοίβου Πελεκάνου. Λίγο πριν ξεψυχήσει η μητέρα του, Χριστίνα, άρχισε να του αφηγείται την ζωή της. Ωστόσο δεν πρόλαβε να την τελειώσει. Στην διαθήκη της άφησε στον γιό της, πέρα από τις μετοχές της βιομηχανίας της, και ένα ημερολόγιο, στο οποίο η Χριστίνα γράφει κάθε γεγονός της ζωής της από τότε που ήταν 12 ετών. Μέσα σε αυτό το ημερολόγιο, ο Φοίβος ανακαλύπτει πολλά μυστικά, ανάμεσα σε αυτά και την αιτία του χωρισμού του από τον έρωτα της ζωής του, την Αυγή Παπαδοπούλου. Μαζί με τα μυστικά του ημερολογίου, καθώς και διάφορα γεγονότα που συμβαίνουν στην ζωή του, ο Φοίβος βρίσκεται αντιμέτωπος με τον δρόμο της λογικής και τον δρόμο της καρδιάς.

Το πρώτο πράγμα που μου άρεσε στο βιβλίο είναι ότι η ιστορία του βασίζεται σε ρεαλιστικά γεγονότα· δεν είναι μια υπόθεση επιστημονικής φαντασίας. Επίσης, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί απλή γλώσσα, χωρίς περίεργους ιδιωματισμούς, με αποτέλεσμα το κείμενο να μην είναι δυσνόητο στον αναγνώστη. Η πλοκή του μυθιστορήματος δεν είναι κουραστική, καθώς υπάρχουν σημεία που συγκλονίζουν τον αναγνώστη, κάνοντας τον να μην θέλει να αφήσει το βιβλίο από τα χέρια του. Αν και το τέλος ήταν προβλέψιμο, προσωπικά πιστεύω πως είναι ένα καλό βιβλίο που αξίζει κάποιος να το διαβάσει.

Το μυθιστόρημα «Οι δρόμοι της καρδιάς» εκδόθηκε το 2007 από τον εκδοτικό οίκο «Ωκεανίδα».

Κατά την ανάγνωσή του βιβλίου, τρεις μαθήτριες από το Β2 τμήμα επικοινωνήσαμε μέσω e-mail με τον κ. Αβραμίδη, ο οποίος δέχτηκε να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις μας, αποκαλύπτοντας την πρώτη ύλη της συγγραφικής του δραστηριότητας, τις προσωπικές του προτιμήσεις στα βιβλία, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας συγγραφέας, το εάν τον επηρεάζει η κακή κριτική και τα σχέδια του για το μέλλον.

 

Σχολιάστε

Top