Πηγή: http://www.sxc.hu

Της Ζαμίλε Καμπά

zamile4ever στο hotmail.com

Τα Άτια ( αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενα αντικείμενα), ή αλλιώς UFO ( unidentified flying objects) είναι  ιπτάμενα αντικείμενα τα οποία εμφανίζονται στον ουράνιο θόλο ή και στο διάστημα. Οι συσκευές αυτές δεν μοιάζουν με καμία  από τις υπάρχουσες ανθρώπινες συσκευές , για αυτό εξάλλου τους έδωσαν και το συγκεκριμένο όνομα!

Εδώ και πολλά χρόνια οι άνθρωποι πιστεύουν ότι  τα ΑΤΙΑ, με εξωγήινους επιβάτες,  έχουν επισκεφτεί τον πλανήτη μας. Υπάρχουν, όμως, όντως τα ευφυή αυτά όντα από άλλους πλανήτες, ή μήπως είναι ιστορίες οι οποίες έχουν εφευρεθεί εσκεμμένα από τον ίδιο τον άνθρωπο προκειμένου να δημιουργήσει εντυπώσεις; Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν μαρτυρίες ανθρώπων απ` όλο τον κόσμο,  ακόμα και από την Ελλάδα, οι οποίοι περιγράφουν αντικείμενα κυρίως σε σχήμα δίσκου ή πούρου. Για αυτό το λόγο και πολύ συχνά τα αποκαλούν «ιπτάμενοι δίσκοι». Μάλιστα, κάτοικοι της Β. Αμερικής υποστηρίζουν ότι πέρα από το περίεργο σχήμα, τα ΆΤΙΑ διαθέτουν και φώτα, τα οποία περιβάλλουν το άγνωστο αντικείμενο, πολύχρωμα και  εκτυφλωτικά, κατασκευασμένα με έναν τρόπο, που η σύγχρονη τεχνολογία δεν διαθέτει τα μέσα να εφαρμόσει, ούτε καν να εξηγήσει.

Όμως, όλο αυτό αποτελεί εικασία, η οποία μάλιστα δεν έχει γίνει αποδεκτή από την πλειονότητα του πλανήτη. Τουλάχιστον, είναι η πιο πιστευτή από τις υπόλοιπες θεωρίες, εφόσον επικρατεί σε λογική και δημοτικότητα, καθώς προκαλεί το θαυμασμό. Αλλά το ανά χρονικές περιόδους ανεξήγητο φαινόμενο, λαμβάνει διαστάσεις «επιδημίας» στην ανθρώπινη ιστορία.
Για παράδειγμα, στις 10 Οκτωβρίου το 1996, μια γυναίκα στο Νιούτον του Ιλινόις βγήκε  στη αυλή του σπιτιού της, έπειτα από το άκουσμα των ανήσυχων φωνών των παιδιών της, και αντίκρισε μια μεταλλική συσκευή σε σχήμα πούρου που  αιωρούνταν σε 15 μέτρα ύψος, πάνω από την Γη. Στην κατάθεση της αναφέρει ότι το μήκος της συσκευής ήταν γύρω στα 6 μέτρα, ενώ το πλάτος της 2,5 μέτρα και επιπλέον ένα μπλε πέπλο το περιέβαλλε. Ξαφνικά ανέβηκε στον ουρανό και εξαφανίστηκε με απίστευτη ταχύτητα.

Επιπλέον ένα παρόμοιο περιστατικό συνέβη στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας στις 10 Σεπτεμβρίου του1967. Κατά τη διάρκεια του νυχτερινού τους ψαρέματος, τρεις ψαράδες είδαν έναν «ιπτάμενο δίσκο» να πέφτει μέσα στη θάλασσα, και στη συνέχεια μάζεψαν τα συντρίμμια του. Έπειτα από χημικές αναλύσεις διαπιστώθηκε, με μεγάλη έκπληξη, ότι τα κομμάτια αυτά ήταν από μαγνήσιο, καθαρότητας ανώτερης από αυτήν που επιτυγχάνεται με τις συνηθισμένες μεθόδους. Έτσι, όλο και αυξάνονται οι πιθανότητες ότι επρόκειτο για εξωγήινο σκάφος.

Τελικά μήπως υπάρχει η πιθανότητα να υπάρχουν UFO; Ζουν πράγματι εξωγήινα όντα που έρχονται «βολτίτσες» στον πλανήτη μας; Η  εικασία αυτή μπορεί να είναι αληθινή; Εσείς τι πιστεύετε; Στην τελική, τι παίζει με τα ΆΤΙΑ;;;

{Γ. Αγγελόπουλος} “Πρέπει να αναλογιστούμε όλοι μας ποια είναι η δική μας συμμετοχή…”

Της Αγγελίνας Μπανιά
bania.a στο hotmail.com

Την Κυριακή 4 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο χώρο του Πανεπιστημίου Πατρών δεντροφύτευση από την Επιτροπή Περιβαλλοντικής Διαχείρισης του Πανεπιστημίου Πατρών. Εθελοντές μαθητές/μαθήτριες της περιβαλλοντικής ομάδας GreenPanou των Εκπαιδευτηρίων Πάνου συμμετείχαν στην προσπάθεια αυτή. Οι μαθητές όχι μόνο γνώρισαν έμπρακτα τον τρόπο με τον οποίο  φυτεύεται ένα δέντρο, αλλά αισθάνθηκαν πως και οι ίδιοι μπορούν με απλές κινήσεις να προστατέψουν το περιβάλλον. Ο συντονιστής της Επιτροπής Περιβαλλοντικής Διαχείρισης του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Γ. Αγγελόπουλος, καθηγητής του τμήματος Χημικών Μηχανικών, μας παραχώρησε την παρακάτω συνέντευξη και μοιράστηκε μαζί μας το όραμα για το «Πράσινο Πανεπιστήμιο».

Ο πλανήτης Γη εκπέμπει σήμα κινδύνου. Ο άνθρωπος όμως, παραμένει αδρανής πολλές φορές, όχι επειδή δεν έχει ενημερωθεί, αλλά επειδή ο ίδιος αρνείται να λάβει δράση για διάφορους λόγους.  Εκτός από αυτούς τους ανθρώπους όμως, υπάρχει μια δυστυχώς μειοψηφία συνειδητοποιημένων και ευαισθητοποιημένων πολιτών, που είναι πλέον οργανωμένοι σε περιβαλλοντικές ομάδες ανά τον κόσμο. Ποια είναι η συμβολή τέτοιων οργανισμών;
Δεν θα πω ποια είναι η συμβολή των οργανισμών. Πρέπει να αναλογιστούμε όλοι μας ποια είναι η δική μας συμμετοχή, δηλαδή θα πρέπει ανεξάρτητα από τους οργανισμούς, ο καθένας από εμάς να συνειδητοποιηθεί και να προσπαθεί να βελτιώσει το δικό του περιβάλλον, ξεκινώντας από το μικρόκοσμό του και συνεχίζοντας στο μεγαλύτερο κόσμο έξω. Γι’ αυτό είναι αναγκαία η συμμετοχή σας, η συμμετοχή όλων μας σε αυτές τις εκδηλώσεις, γιατί με αυτές όχι μόνο δίνουμε το καλό παράδειγμα, αλλά μαθαίνουμε και τον κόσμο να συμμετέχει και να βελτιώνει το περιβάλλον.

Τέτοιες ομάδες είναι και τα «Αειφόρα Σχολεία» και τα «Αειφόρα Πανεπιστήμια». Από πότε ισχύει ο θεσμός αυτός στο Πανεπιστήμιο Πατρών;
Η επιτροπή στο Πανεπιστήμιο έχει δημιουργηθεί εδώ και δυόμισι χρόνια.

Οι αιτίες για την κινητοποίηση αυτή είναι πολλές. Ποια ήταν ωστόσο η αφορμή για να ενταχθεί το Πανεπιστήμιο στο πρόγραμμα; Υπήρξε κάποια πρόταση;  Όραμα; Κοινός προβληματισμός;
Υπάρχει ένας προβληματισμός γενικότερα για το περιβάλλον και εμείς σαν πανεπιστήμιο πρέπει να δώσουμε το παράδειγμα. Γι’ αυτό πρέπει στο πανεπιστήμιο να οργανωθούν οι κατάλληλες δομές και υποδομές προκειμένου να διεκπεραιώσουμε το καθήκον που έχουμε και να πετύχουμε τον στόχο μας. Πρέπει όλοι οι φοιτητές και οι άνθρωποι από το Πανεπιστήμιο να καταλάβουν τη σημασία της αειφορίας.

Πώς προσέγγισαν οι φοιτητές του Πανεπιστημίου το θεσμό; Υπήρξε άμεση ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση;
Υπήρξε, αλλά θα επιθυμούσαμε ακόμα μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση των φοιτητών. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε και η βοήθεια η δική σας είναι σημαντική. Θέλουμε ο θεσμός αυτός σιγά σιγά να μεγαλώνει, να γιγαντωθεί και να συμμετάσχουν πολλοί περισσότεροι φοιτητές. Δεν είναι αρκετός ο αριθμός των φοιτητών, θα θέλαμε περισσότερο κόσμο να συμμετέχει. Παρ’ όλ’ αυτά με την ομάδα αυτή που δεν είναι και τόσο μικρή, είμαστε πάνω από εκατό άτομα, καταφέρνουμε και κάνουμε πολλά πράγματα. Θα φυτευτούν σήμερα πάνω από τριακόσια δέντρα ενώ στις προηγούμενες εκδηλώσεις έχουμε βάλει άλλα εφτακόσια. Με αυτή την ομάδα θα καταφέρουμε να ευαισθητοποιήσουμε και άλλα άτομα και όταν δούνε και τα αποτελέσματα των ενεργειών, περισσότερος κόσμος θα βρεθεί μαζί μας.

Ποιες δράσεις έχει αναλάβει ως τώρα το Πανεπιστήμιο στα πλαίσια του προγράμματος;
Έχουμε αναλάβει αρκετές δράσεις. Πέραν των δενδροφυτεύσεων, κάνουμε και ανακύκλωση χαρτιού, παλαιών ηλεκτρικών συσκευών και ηλεκτρονικών υπολογιστών, φυσιγγίων μελανιών εκτυπωτών κλπ ενώ θα προχωρήσουμε τώρα και στην ανακύκλωση λαμπτήρων. Προσπαθούμε να φτιάξουμε μια υποδομή στο πανεπιστήμιο τέτοια ώστε να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της ανακύκλωσης, αλλά και να ευαισθητοποιηθούν όλοι οι νέοι σε αυτό το αντικείμενο, γιατί, να μην ξεχνάμε ότι αν κοιτάξουμε παλιά, με τι έφτιαξαν πολιτισμό οι πρόγονοί μας; Έφτιαξαν πολιτισμό, έφτιαξαν τον Παρθενώνα με τα μάρμαρα που υπήρχαν στην περιοχή. Με την ξυλεία που είχαν στα δάση έφτιαξαν το στόλο τους. Χρησιμοποιούσαν ό, τι είχαν γύρω τους. Εμείς, τι έχουμε στο περιβάλλον μας; Τα περισσότερα που έχουμε είναι τα σκουπίδια. Επομένως, πρέπει να φτιάξουμε πολιτισμό εμείς με τα απορρίμματα μας, κάνοντας ανακύκλωση και αξιοποιώντας τα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η ανακύκλωση δεν είναι μόνο μια δράση προστασίας του περιβάλλοντος, αλλά είναι και μια δράση πολιτισμού.

Για ένα τόσο σημαντικό και επείγον θέμα όπως η προστασία του περιβάλλοντος είναι απαραίτητη η κινητοποίηση, όχι μόνο λίγων μικρών ομάδων, αλλά και της ευρύτερης κοινωνίας, αφού τα περιβαλλοντικά προβλήματα είναι ένα θέμα που μας αφορά όλους. Έχει δείξει η κοινωνία ενδιαφέρον; Στηρίζει το Πανεπιστήμιο στις δράσεις του;
Υπάρχουν κοινωνικές ομάδες  οι οποίες συμμετέχουν στις περιβαλλοντικές δραστηριότητες του Πανεπιστημίου, γίνονται δηλαδή κοινές δράσεις. Περιμένουμε όμως ακόμη περισσότερα. Θα πρέπει γενικότερα η κοινωνία να ενεργοποιηθεί και να δραστηριοποιηθεί, αυτό όμως απαιτεί ένα χρόνο ωρίμανσης. Πρέπει να ξεκινήσει από το Πανεπιστήμιο ή τα σχολεία, που είναι οι κατ’ εξοχήν χώροι όπου εκπαιδεύεται και ωριμάζει κανείς και δημιουργούνται καινούριες ιδέες. Στη συνέχεια είμαστε σίγουροι ότι ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας θα δραστηριοποιηθεί. Είναι δύσκολο όταν κάποιος από νέος συμμετέχει σε τέτοιες εκδηλώσεις να μην συνεχίζει και στην υπόλοιπη ζωή του. Αυτός είναι και ένας από τους ρόλους του Πανεπιστημίου και των σχολείων.

Η ανακύκλωση και η εξοικονόμηση φυσικών πόρων δεν αρκούν για να φέρουν σημαντικές αλλαγές, ειδικά όταν λίγοι μόνο είναι όσοι «σκέφτονται  πράσινα». Τι θα προτείνατε στους νέους οι οποίοι δεν ανήκουν σε ομάδες, αλλά προβληματίζονται με τις επιπτώσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στη φύση και θέλουν να λάβουν άμεση δράση, αλλά ως μικρή ανεξάρτητη μονάδα αδυνατούν; Πώς θα μπορούσαν να κινηθούν προκειμένου να συνεισφέρουν στο περιβάλλον ακόμη περισσότερο;
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να συνειδητοποιηθούν για να κάνουν αυτό που πρέπει. Δεν είναι ανάγκη να ανήκουν σε ομάδες, όμως κατά καιρούς πρέπει να συμμετέχουν ή και οι ίδιοι να οργανώνουν ομαδικές δραστηριότητες, γιατί ατομικά είναι πάρα πολύ δύσκολο (η ενέργεια που απαιτείται είναι πάρα πολύ μεγάλη) να πετύχουμε κάτι. Επομένως, ο καθένας από εμάς πρέπει να συνειδητοποιηθεί, να κάνει αυτό που πιστεύει και να το κάνει σωστά.  Ο καθένας πρέπει να δείχνει με τον τρόπο του και να διεκδικεί, να «κυνηγάει» την αειφορία, την ανακύκλωση, ό,τι έχει σχέση όχι μόνο με το περιβάλλον, αλλά και με το πώς μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα αύριο, εμείς και τα παιδιά μας.