σκούρο δέρμα

και χείλια χοντρά.

«Ο μαύρος, ο Αφρικανός!»

Μη γελάς μαζί μου

Είμαι κι εγώ άνθρωπος…

«Ο μαύρος, ο Αφρικανός!»

«Μακάρι να ήμουν κάποιος άλλος…»

Δέρμα ωχρό

μάτια λοξά

και ύψος 1,45.

«Κινέζε, Κινέζε!»
Μη με κοροϊδεύεις

Είμαστε κι οι δύο ίσοι…

«Κινέζε, Κινέζε!»

«Μακάρι να ήμουν κάποιος άλλος…»

Δέρμα μελαψό

καταγωγή ανάμικτη

κι η προσφυγιά στα μάτια.

«Πακιστανό πολίτη, σου … το σπίτι!»

Μη μου μιλάς έτσι

δεν είμαι κλέφτης…

«Πακιστανό πολίτη, σου … το σπίτι!»

«Μακάρι να ήμουν κάποιος άλλος…»

Στο κεφάλι μαντίλα

θρησκεία διαφορετική

και κάποια άλλη προσευχή.

«Τουρκάλα, άθεη!»

Μη με κρίνεις από αυτό

είμαστε διαφορετικοί μα ίδιοι…

«Τουρκάλα, άθεη!»

«Μακάρι να ήμουν κάποια άλλη…»

Μάτια υγρά

προφορά  παράξενη

και γλώσσα διαφορετική.

«Αλβανέ, βλαμμένε!»

Μη με διακρίνεις για την καταγωγή μου

όλος ο κόσμος μια γειτονιά είναι…

«Αλβανέ, βλαμμένε!»

«Μακάρι να ήμουν κάποιος άλλος…»

Στόμα βουβό

Δάχτυλα ευέλικτα

και τ’ αυτιά κλειστά.

«Κουφάλογο, κουφάλογο!»

Μη μου συμπεριφέρεσαι έτσι

δεν επέλεξα εγώ τη μοίρα μου…

«Κουφάλογο, κουφάλογο!»

«Μακάρι να ήμουν κάποιος άλλος…»

Βλέμμα θολό

λευκό μπαστούνι στο χέρι

και βιβλία ανάγλυφα.

«Στραβωμάρα, στραβωμάρα!»

Μη με απορρίπτεις

έτσι γεννήθηκα…

«Στραβωμάρα, στραβωμάρα!»

«Μακάρι να ήμουν κάποια άλλη…»

Πόδια ατάραχα

τα χέρια στους τροχούς

και οι σκάλες ένα Τείχος.

«Σακάτη, ανίκανε!»

Μη με υποτιμάς

έχω κι εγώ δικαίωμα να ζήσω…

«Σακάτη, ανίκανε!»

«Μακάρι να ήμουν κάποιος άλλος…»

Ο ξένος, ο άλλος, ο διαφορετικός

Μην γελάς με το αλλιώτικο

Όλος ο κόσμος μια γειτονιά

όλοι οι άνθρωποι μια αγκαλιά

Τους άλλους μην υποτιμάς

γιατί η διαφορετικότητα είναι που μας ενώνει τελικά…

Πρεκατσουνάκη Ειρήνη Β3