Ο Άγιος Γεώργιος (γνωστός στην Ορθόδοξη Εκκλησία ως Τροπαιοφό-
ρος) είναι από τους πιο γνωστούς αγίους
της σε ολόκληρο τον Χριστιανικό (και
μη) κόσμο. Γιορτάζει στις 23 Απριλίου ή
για τις Εκκλησίες που πηγαίνουν σύμφω-
να με του Ιουλιανό ημερολόγιο, εάν η
ημέρα συμπέσει πριν το Πάσχα, μετατί-
θεται την Δευτέρα της Διακαινισίμου. Ο
Άγιος Γεώργιος θεωρείται Άγιος της Κα-
θολικής Εκκλησίας, της Αγγλικανικής
Εκκλησίας, της Ορθόδοξης Εκκλησίας
και επίσης για κάποιες διαμαρτυρόμενες
ομολογίες που αποδέχονται την απόδοση
τιμών σε Αγίους.
Πρώτα Χρόνια
Γεννήθηκε μεταξύ των ετών 280-285
μ.Χ., πιθανά στην περιοχή της Αρμενίας,
από τον Έλληνα Συγκλητικό, στρατηλάτη στο αξίωμα, κατά τους χρό-
νους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, Γερόντιο. Εκεί, σε ένα μοναστή-
ρι της περιοχής, ο Άγιος δέχθηκε το Μυστήριο του Βαπτίσματος και
έγινε μέλος της Εκκλησίας. Ο πατέρας του Αγίου, Γερόντιος, καταγόταν
από πλούσια και επίσημη γενιά της Καππαδοκίας. Σε παλαιό χειρόγραφο
αναφέρεται, ότι γεννήθηκε στον Σεβαστούπολη της Μικρής Αρμενίας,
αρχικά ήταν ειδωλολάτρης και αργότερα έγινε χριστιανός. Η σύζυγός
του ονομαζόταν Πολυχρονία, ήταν χριστιανή και καταγόταν από τον
γνωστό Λύδδα (Διάσπολη) της Παλαιστίνης. Όπως αναφέρουν οι πηγές,
η οικογένεια του Αγίου, όταν εκείνος ήταν σε μικρή ηλικία, μετοίκησε
στην Λύδδα, λόγω του θανάτου του πατρός του.
Ανέλιξη

Σε νεαρή ηλικία ο Γεώργιος κατατάχτηηκε στον ρωμαϊκό στρατό. Δια-
κρίθηκε για την τόλμη και τον ηρωϊσμό του και έλαβε το αξίωμα του
Τριβούνου. Λίγο αργότερα ο Διοκλητιανός τον έκανε Δούκα (διοικητή)
με τον τίτλο του Κόμητος (συνταγματάρχη) στο τάγμα τον Ανικιώρων
της αυτοκρατορικής φρουράς· «πολλάκις πρότερον μεγαλοπρεπώς δια-
πρέψας του των σχολων μετά ταυτα πρώτου τάγματος κόμης κατ’ εκλο-
γήν προεβλήθη».
Μαρτύριο

Το 303 μ.Χ. όταν άρχισαν οι λυσσαλέοι διωγμοί του Διοκλητιανού, ο
Άγιος Γεώργιος δε δίστασε να ομολογήσει τη χριστιανική του πίστη,
προκαλώντας το αδυσώπητο μένος του Διοκλητιανόυ, ο οποίος τον υπέ-
βαλε σε σειρά φρικτών βασανιστηρίων.

Η πίστη του Αγίου γίνεται αφορ μή να βαπτισθούν οι στρατιωτικοί Ανατόλιος και Πρωτολέων, Βίκτωρ και Ακίνδυνος, Ζωτικός και Ζήνωνας, Χριστοφόρος και Σεβιριανός, Θεωνάς, Καισάριος και Αντώνιος, των οποίων την μνήμη εορτάζει η Εκκλησία στις 20 Απριλίου, και η βασίλισσα Αλεξάνδρα, σύζυγος του Διοκλητιανού, μαζί με τους δούλους της Απολλώ, Ισαάκιο και Κοδράτο, των οποίων η μνήμη τιμάται στις 21 Απριλίου.
Ο Διοκλητιανός δεν το περίμενε και έφριξε με την στάση του Γεωργίου. Τότε άρχισε για τον Άγιο μια σειρά φρικτών βασανιστηρίων, αλλά και θαυμάτων, που έφεραν πολλούς ειδολολάτρες στη χριστιανική πίστη. Αφού τον λόγχισαν, ξέσκισαν τις σάρκες του με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα, τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Από όλα αυτά ο Θεός τον κράτησε ζωντανό και έγινε αιτία να εξευτελιστούν τα είδωλα και οι εκφραστές τους.
Ο Άγιος μαρτύρησε προσευχόμενος, «απετμήθη την κεφαλήν», την Παρασκευή 23 Απριλίου του έτους 303 μ.Χ. Κατά δε τον υπολογισμό του ιστορικού Ευσεβίου, και σύμφωνα με το μακεδονικό ημερολόγιο, αντιστοιχούσε στην Παρασκευή της Διακαινησίμου, του Πάσχα. Κρυφά σήκωσαν οι Χριστιανοί το πάντιμο λείψανο του και το έθαψαν, μαζί με αυτό της αγίας μητρός του, η οποία μαρτύρησε την ίδια ή την επό-
μενη ημέρα. Ο πιστός υπηρέτης του Αγίου, Πασικράτης, εκτελώντας την επιθυμία του Αγίου, παρέλαβε το άγιο λείψανο του Μάρτυρα, μαζί με αυτό της μητέρας του, και τα μετέφερε στην Λύδδα της Παλαιστίνης.
Από εκεί, όπως βεβαιώνουν οι πηγές, οι Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στην Δύση.Μετά τον μαρτυρικό θάνατο του Αγίου μαρτύρησαν και οι συνδέσμιοί του Ευσέβιος, Νέων, Λεόντιος,
Λογγίνος και άλλοι τέσσερις μαζί. Την μνήμη τους τιμά η Εκκλησία στις 24 Απριλίου. Βλέπουμε, ότι με
κέντρο την ημέρα του μαρτυρίου του Αγίου, δημιουργείται μέσα στον λειτουργικό χρόνο της Εκκλησίας,
ένας εορτολογικός κύκλος, ο οποίος καλλιεργείται περισσότερο από τα Τυπικά της Κωνσταντινούπολης,
που ξεκινά στις 20 Απριλίου και τελειώνει στις 24 του αυτού μηνός. Ο εορτολογικός αυτός κύκλος δείχνει
την περίοπτη θέση του Μάρτυρος στην ζωή της Εκκλησίας. Κατά την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, ο ένδοξος
αυτός μεγαλομάρτυρας είναι ο μαργαρίτης ο πολύτιμος, ο αριστεύς ο θείος, ο λέων ο ένδοξος, ο αστήρ ο
πολύφωτος, του Χριστού οπλίτης, της ουρανίου στρατιάς ο συνόμιλος.
Ο Άγιος στην Παράδοση
Ο Άγιος Γεώργιος θεωρείται προστάτης του Πεζικού και του Στρατού Ξηράς, ενώ είναι και ο προστάτης
Άγιος της Αγγλίας. Επίσης, θεωρούταν Άγιος προστάτης των Σταυροφόρων Ως πολεμικός άγιος και ελευ-
θερωτής συγκεντρώνει πολλές θαυμάσιες διηγήσεις και παραδόσεις, από τις οποίες η σπουδαιότερη είναι
αυτή που μιλάει για το φόνο του δράκοντα και της σωτηρίας της βασιλοπούλας. Το θηρίο αυτό φυλούσε το
νερό μιας πηγής κοντά στη Σιλήνα στη Λιβύη και το άφηνε να τρέχει μόνον όταν εύρισκε κάποιον
άνθρωπο να φάει. Οι κάτοικοι της περιοχής όριζαν με κλήρο το θύμα του δράκοντα. Ολόκληροι στρατοί
είχαν αντιταχθεί με αυτό το τέρας, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο κλήρος έφερε και την σειρά της βασιλοπού-
λας, την οποία έσωσε ο Άγιος Γεώργιος φονεύοντας τον δράκο.
Πρώτος τη βιογραφία του έγραψε ο Πάπας Γελάς στο Acta Sancti Georgii (496), ενώ ακολούθησε ο Άγιος
Ανδρέας από την Κρήτη. Η συριακή Εκκλησία από τον 4o αιώνα τον κρατούσε σε μεγάλη εκτίμηση. Λόγω
της ιπποτικής του συμπεριφοράς, ο Άγιος Γεώργιος έγινε δημοφιλής στην Ευρώπη κατά το 10o αιώνα, με
αποτέλεσμα κατά το 15o αιώνα η γιορτή του να είναι ίση σε σημασία και δημοφιλία με αυτή των Χριστου-
γέννων. Στο Συμβούλιο της Οξφόρδης το 1222, η ημέρα του Αγίου Γεωργίου κηρύχθηκε επίσημη αργία
και το 14o αιώνα έγινε προστάτης Άγιος της χώρας. Είναι επίσης ο προστάτης Άγιος της Μόσχας, της Α-
ραγονίας, της Γεωργίας και της Καταλονίας, ενώ μέχρι το 18o αιώνα ήταν και της Πορτογαλίας. Ο Άγιος
Γεώργιος, όντας προστάτης Άγιος της Αγγλίας και έφιππος, ήταν και ο προστάτης Άγιος των ιπποτών της
Στρογγυλής Τράπεζας.

Πώς γιορτάζεται η μνήμη του Αγίου Γεωργίου σε διάφορες περιοχές…
Σκύρος: Φέτος ο Αη Γιώργης γιορτάζεται τη Δευτέρα 23 Απριλίου. Μια εβδομάδα πριν οι καμπάνες θα
καλέσουν εθελοντές για την γιορτινή προετοιμασία της Μονής. Ασβέστωμα, καθαριότητα, στολισμός, ερ-
γασίες που πολλές φορές, μαζί με το φαΐ, το κρασί και το κέφι που τις συνοδεύει μοιάζουν κι αυτές με
γιορτή.
Αποκορύφωμα της προετοιμασίας είναι η παραμονή της συγκεκριμένης εορταστικής ημέρας, που φέτος
συμπίπτει με την Κυριακή του Θωμά. Πλέον των 50 ατόμων θα δουλέψουν σαν “ρολόι” άλλοι στο στολι-
σμό των εικόνων με παραδοσιακά κεντήματα, άλλοι στις γιρλάντες από λουλούδια εντός και τριγύρω της
Μονής, άλλοι στο μαγείρεμα, πιο πολύ οι άντρες στα σφάγια που κι αυτά συχνά ξεπερνούν τα 100 -άλλα
προσφορά των τσοπάνηδων και άλλα του Μοναστηριού-, άλλοι στα ψωμιά, άλλοι στα κεριά που αυτές τις
μέρες τα τάματα είναι πολλά “σαν το μπόι” και γενικά όπου παραστεί ανάγκη.
Την παραμονή μετά τη λειτουργία θα ξεκινήσει (γύρω στις 5 μμ) η λιτάνευση των εικόνων. Η πομπή θα
περάσει από τη πλατεία του “Μπρουκ” και θα καταλήξει στο “Μετόχι” όπου θα ψαλλεί ο “Μικρός Εσπερι-
νός” κι απ” όπου θα διανεμηθούν τα κόλλυβα και οι άρτοι που προσέφεραν οι πιστοί. Μετά τη λειτουργία η
πομπή απ’ το δρόμο του “Σλήνα” θ’ανεβεί στην κεντρική πλατεία της χώρας και από εκεί στη Μονή. Στο
προαύλιο του Μοναστηριού θ’αγιαστεί και θα μοιραστεί στον κόσμο το κρασί της στέρνας, που επί αιώνες
Σκυριανοί και ξένοι θεωρούν θαυματουργό.
Με το απογευματινό πλοίο θα έρθει (περίπου 7:30 μμ) κι ο Μητροπολίτης Καρυστίας και Σκύρου κκ Σε-
ραφείμ, συνοδευόμενος από ιερείς και ψαλτάδες από την Εύβοια και μεγάλο πλήθος πιστών απ’ όλη την
οικουμένη. Η φήμη του πολιούχου κυκλοφορούσε επί αιώνες στην Εύβοια, τα νησιά του Αιγαίου, ακόμα
και μέχρι τα παράλια της Μικράς Ασίας. Πάντα συνέρεαν προσκυνητές από μακρυνά μέρη για να πάρουν
δύναμη και να γίνουν καλά, να ικετεύσουν την ευλογία του ωραίου μας καβαλάρη με το κάτασπρο άλογο,
τα μαλαματένια πέταλα και τ’αργυρά σπιρούνια.
Σ” αυτό το πλήθος, το ανάμικτο από ντόπιους και επισκέπτες σαν μια οικογένεια, θα προσφερθεί φαγητό
από τις πρωινές προετοιμασίες, δηλαδή μαγειρευτό κατσίκι ή αρνί με ρύζι συνοδευόμενο από καλό κρασί.
Συνέχεια (κατά τις 9:15 μμ) έχει η θεία λειτουργία του “Πανηγύριου”, “Μέγα Εσπερινού” ενώ τη νύχτα
θα ακολουθήσει ολονυχτία όπου πολλοί πιστοί παραμένουν στη Μονή.
Την επομένη το πρωί (7:15 – 10 πμ) μετά τη λειτουργία -Όρθρος- χοροστατούντος τώρα του Μητρο-
πολίτη, θα γίνει δεύτερη περιφορά των Εικόνων από τη Μονή μέχρι την κεντρική πλατεία της Χώρας,
όπου από το υπερυψωμένο του δημαρχείου γίνεται μετά δεήσεως, αγιασμός. Κατά την επιστροφή στη Μο-
νή θα προσφερθεί στον κόσμο πάλι φαγητό και κρασί και θα συνεχισθεί η γιορτή.
Κουφονήσια: Την ημέρα της γιορτής του Αγ. Γεωργίου, του πολιούχου του νησιού, μετά την λει-
τουργία γίνεται περιφορά της εικόνας. Ένας νησιώτης ο οποίος είναι ταγμένος στον Άγιο, ο πανήγυρας,
κρατάει την εικόνα και κάνει το γύρω του νησιού. Οι δρόμοι είναι σπαρμένοι με ροδοπέταλα. Η π ομπή
τελικά καταλήγει στο χωριό όπου ακολουθεί γλέντι και προσφέρεται σε όλους «πατατάτο» με αρνί βραστό,
αρνί ψητό και κρασί.
Συκιά: Στις 23 Απριλίου ή την πρώτη μέρα μετά το Πάσχα, αναβάτες αλόγων από την Συκιά και από
την υπόλοιπη Ελλάδα συγκεντρώνονται στο παρεκκλήσι του Αγ. Γεωργίου που βρίσκεται λίγο έξω από το
χωριό ή στην Παραλία της Συκιάς στην περιοχή Μύλοι. Ακολουθεί αλογοδρομία και ο νικητής κερδίζει
χρηματικό βραβείο 500 ευρώ