ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ : ΣΙΑ ΚΟΣΙΩΝΗ (Δημήτρης Λυμπέρης)

Συνέντευξη : Σία Κοσιώνη, δημοσιογράφος

Βιογραφικά στοιχεία:

Η Σία Κοσιώνη γεννήθηκε στις 16 Μαΐου του 1980 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Συνέχισε τις σπουδές της στη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου, όπου έλαβε το μεταπτυχιακό της με αντικείμενο «New Media, Information and Society».

Άρχισε τη σταδιοδρομία της από τη Θεσσαλονίκη στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση και στον τύπο. Στην Αθήνα, από τις πρώτες της συνεργασίες ήταν με την Άννα Παναγιωταρέα στην εκπομπή «Ουδείς Αναμάρτητος» της ΕΡΤ. Παράλληλα, παρουσίαζε πολιτικά δελτία ειδήσεων στον ραδιοφωνικό σταθμό SuperSport FM (νυν BwinΣΠΟΡ FM 94.6).

Η επόμενή της συνεργασία ήταν με την εφημερίδα SportDay, όπου ανέλαβε τη στήλη Media. Εκείνη την περίοδο είχε συνεργασίες και με τα περιοδικά Active και Athens Voice.

Τον Μάρτιο του 2006 άρχισε να εργάζεται στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ. Αρχικά, πραγματοποιούσε ρεπορτάζ στην τηλεόραση και εκπομπές στο ραδιόφωνο του σταθμού. Από τον Σεπτέμβριο του 2006 ξεκίνησε την παρουσίαση του κεντρικού δελτίου ειδήσεων. Από τον Ιανουάριο του 2016 μέχρι τον Ιούλιο του 2017 συμπαρουσίαζε μαζί με τον Αλέξη Παπαχελά, τον Παύλο Τσίμα και τον Τάσο Τέλλογλου την ενημερωτική εκπομπή «Ιστορίες».

Ο Δημήτρης Λυμπέρης συναντά τη Σία Κοσιώνη στο στούντιο

Ο Δημήτρης Λυμπέρης συναντά τη Σία Κοσιώνη στο στούντιο του ΣΚΑΪ

Δ.Λ. -Κυρία Κοσιώνη, οι σπουδές σας στη Δημοσιογραφία του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου ήταν τυχαία επιλογή που μετά αγαπήσατε και ακολουθήσατε ή κάτι που το επιθυμούσατε εξαρχής;

Σ.Κ. -Όχι, ήταν συνειδητή επιλογή και από μικρή ήμουν συνειδητοποιημένη και ήθελα να περάσω σε αυτήν τη σχολή και στη συγκεκριμένη πόλη, που είναι η Θεσσαλονίκη. Τα κατάφερα τελικά και πέρασα με τη δεύτερη προσπάθεια στις πανελλήνιες και ευτυχώς, γιατί ήταν μια πολύ καλή σχολή, με πολύ κάλους καθηγητές και πολύ καλές εργαστηριακές υποδομές.

Δ.Λ. -Τελειώνοντας τις σπουδές σας, ήταν εύκολος ο δρόμος για μια θέση εργασίας ή συναντήσατε δυσκολίες;

Σ.Κ. -Κανένας δρόμος δεν είναι εύκολος σε αυτή τη ζωή… Αλλά εγώ τότε βρισκόμουν σε μια εποχή που υπήρχαν περισσότερες ανοιχτές πόρτες, σε αντίθεση με τώρα. Δυσκολεύτηκα λίγο στην αρχή, επειδή ήμουν αρκετά νέα και άπειρη. Εκεί, κυρίως, αντιμετώπισα προβλήματα, γιατί όλοι ήθελαν έναν άνθρωπο πιο έμπειρο και «ψημένο» αλλά ευτυχώς, ξεκινώντας από μικρή με βοήθησε αργότερα, γιατί «έχτισα» μια εμπειρία και έτσι άρχισαν σιγά σιγά και άνοιγαν πιο εύκολα οι πόρτες.

Δ.Λ. -Ήταν εύκολο για μια νέα γυναίκα σαν εσάς να αναρριχηθεί σε μια τέτοια υψηλή θέση, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων ενός μεγάλου καναλιού;

Σ.Κ. -Στην αρχή, σιγουρά, ήταν δύσκολο -και ειδικά σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, όπως τα μέσα ενημέρωσης- για μια γυναικά να αναδειχθεί και να επιβληθεί, αλλά στον οποίο πλέον να σημειωθεί ότι οι γυναίκες αρχίζουν και πληθαίνουν και αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης. Στο ξεκίνημα υπάρχει αυτή η σεξιστική προσέγγιση, του τύπου «Με ποιον μπορεί να ήταν αυτό το κοριτσάκι και μπόρεσε και βρέθηκε εδώ», αλλά αυτό ξεπεράστηκε με πολλή δουλειά και σχετικά γρηγορά. Γιατί σημασία στο τέλος της ημέρας έχει η δική σου στάση απέναντι στους άλλους ανθρώπους και απέναντι σε καταστάσεις. Οπότε, εν ολίγοις, αν είσαι λίγο σοβαρή και λίγο προσγειωμένη, νομίζω πως εύκολα έτσι στέλνεις το μήνυμα και στον περίγυρό σου. Έχω την αίσθηση ότι πολύ σύντομα -σχετικά και με το νεαρό της ηλικίας μου- αρχίσαν να με σέβονται και έτσι μπόρεσα και εγώ να επιβληθώ στη θέση μου.

Δ.Λ. -Πόσο ρόλο παίζει ο «επιβλητικός» χαρακτήρας σε αυτή τη δουλειά και πόσο η εργατικότητα;

Σ.Κ. -Δεν πιστεύω ότι είμαι επιβλητική προσωπικότητα, αλλά κάνω πολύ σοβαρά αυτό που κάνω. Δηλαδή, αντιμετωπίζω πολύ σοβαρά αυτή τη δουλειά και δεν νομίζω να θυμάμαι να έχω διασκεδάσει ή να έχω πανηγυρίσει ποτέ το γεγονός ότι βρέθηκα να πω ένα δελτίο μια μέρα, ούτε να έχω χαρεί ή παρασυρθεί σε απολαύσεις που ίσως κάποιοι φαντάζονται. Tο αντίθετο. Επειδή το έπαιρνα πολύ στα σοβαρά και έπαιρνα πολύ βαριά την ευθύνη, δούλευα πολύ σκληρά, διάβαζα πολύ, έψαχνα τα πάντα πολύ, και πέρασαν πολλά χρόνια προσπαθώντας να αποδείξω και στους γύρω και στον εαυτό μου ότι μπορώ να κάνω αυτό το επάγγελμα, κι έτσι, από ένα σημείο και μετα, κατάλαβα ότι είχα κατακτήσει τη θέση και ηρέμησα. Αλλά για να φτάσω εδώ, πέρασα μια φάση πάρα πολύ σκληρή και μια φάση που ήμουν ένα «στρείδι». Δηλαδή και σαν χαρακτήρας δεν ανοιγόμουν, για να μη δώσω στον οποιοδήποτε το πάτημα να πει ότι «Ξέρεις κάτι, αυτή είναι ελαφριά» ή ό,τι αλλο… Ακόμα και στην εξωτερική μου εμφάνιση ήμουν πολύ «κουμπωμένη» κι έτσι κάπως μπήκα σε ένα «στενό κοστούμι» -μεταφορικά και κυριολεκτικά- το οποίο ωστόσο έσπασε γρηγορά σχετικά.

Δ.Λ. -Έχει πίεση το «ζωντανό» δελτίο ειδήσεων;

Σ.Κ. -Η πίεση είναι βασικό συστατικό αυτής της δουλειάς και υπάρχει μάλιστα πίεση σε όλα τα επίπεδα. Με άλλα λόγια, πίεση δεν υπάρχει μόνο στον άνθρωπο που μιλάει στο ζωντανό δελτίο, αλλά και σε όλες τις «αλυσίδες» που δουλεύουν για να βγει αυτό το δελτίο. Κι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είναι ένα πολύπλοκο σύστημα και επάγγελμα που έχει πίεση χρόνου, υπάρχει συχνά πίεση πολιτική, κι όλο αυτό σε θέτει σε μια θέση «ισορροπίας» που άμα παραπατήσεις λίγο, μπορούν πολλά πράγματα να πάνε στραβά… Είναι ένα επάγγελμα από τη φύση του ψυχοφθόρο, αλλά πλέον την πίεση τη νιώθω μόνο σε σοβαρά γεγονότα που έχουν να κάνουν με ανθρώπινες ζωές, όπως για παράδειγμα με τις φωτιές του περσινού καλοκαιριού, γιατί χρειαζόταν συχνά να βγαίνουμε στον αέρα για να ενημερώνουμε τον κόσμο σχετικά με τη φωτιά. Αλλά γενικά, οι άλλες μέρες είναι σαν «μια μέρα στη δουλειά». Έχει γίνει, δηλαδή, συνήθεια χωρίς πίεση και άγχος.

Δ.Λ. -Πόσες ώρες προετοιμασίας και εργασίας χρειάζεται, ώστε να βγει στον αέρα ένα δελτίο ειδήσεων;

Σ.Κ. -Στην ουσία δεν σταματάει ποτέ, γιατί αν θέλεις να γίνεις δημοσιογράφος -και όχι παρουσιαστής- κεντρικού δελτίου, απαραίτητα πρέπει να είσαι σε μια διαρκή κατάσταση ενημέρωσης, οπότε πρακτικά δεν σταματάει ποτέ η εργασία μου, παρά μόνο τότε που κοιμάμαι! Αλλά ναι, πάντα ενημερώνομαι, γιατί πρέπει να βρω θέματα που θα είναι ωραία στο δελτίο. Πρέπει να γίνουν κάποια τηλέφωνα, μετά κάποιες συσκέψεις, μετά θα φτάσω στη δουλειά και θα γίνουν κι άλλες συσκέψεις, οπότε είναι μια διαρκής διαδικασία που, έστω κι αν για λίγο ασχοληθείς με κάτι άλλο, το επόμενο λεπτό βλέπεις να έχει αλλάξει όλο το τοπίο.

Συνέντευξη για το μαθητικό περιοδικό «Ερωδιός»: Δημήτρης Λυμπέρης

  7 Ιανουαρίου 2022 

Ευχαριστούμε θερμά ως συντακτική ομάδα του σχολικού μας περιοδικού «Ερωδιός» την κα Κοσιώνη που παραχώρησε στον Δημήτρη μας αυτή τη συνέντευξη. 

7 Σχόλια

  1. Μπράβο για τη συνέντευξη, Δημήτρη! Αγαπημένη μου δημοσιογράφος η Σία Κοσιώνη, οπότε δεν λέω άλλα, γιατί δεν θα είμαι αντικειμενικός… Καίριες και εύστοχες οι ερωτήσεις σου σχετικά με την προσωπικότητα της κυρίας Κοσιώνη και τον απαιτητικό χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Σίγουρα θα αποκομίσουν πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία οι μαθήτριες/μαθητές που θα διαβάσουν τη συνέντευξη αυτή στο περιοδικό μας, ιδίως όσες και όσοι σκέφτονται μετά το Λύκειο να ακολουθήσουν τον τομέα της Ενημέρωσης.

  2. Συγχαρητήρια Δημήτρη για την εξαιρετική σου συνέντευξη!!! Συγχαρητήρια αξίζουν και στον καθηγητή σου κύριο Άγγελο Τζαλάλη και σε όλους τους εκπαιδευτικούς για την άψογη δουλειά τους!!!! Μπράβο σε όλους!!!

    • Ευχαριστούμε πάρα πολύ εκ μέρους του περιοδικού! Το σχολείο πρέπει να είναι σε συνεχή αλληλεπίδραση με τον κοινωνικό περίγυρο κι να μην «οχυρώνεται» πίσω από «κλειστές αίθουσες». Και τα παιδιά χρειάζονται τη δική μας ώθηση και ενθάρρυνση. Μόνο αυτά. Τα υπόλοιπα τα βρίσκουν και από μόνα τους και δεν σταματούν να μας εκπλήσσουν, όπως τώρα έκανε ο Δημήτρης!

Υποβολή απάντησης