Το 1874, μια εφεύρεση αποτελεσματική και πρακτική, ήταν προορισμένη να κατακτήσει τον κόσμο: το συρματόπλεγμα. Χωρίς αυτό, η αμερικανική ήπειρος δεν θα ήταν η ίδια, ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος θα ήταν αλλιώτικος, τα ναζιστικά στρατόπεδα θα ήταν αγνώριστα. Η εφεύρεσή που κυριάρχησε στη γη, μεταμόρφωσε τα στρατόπεδα, στοίχειωσε τα πεδία της μάχης, έγινε έμβλημα καταπίεσης, σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής.
Ήταν το εργαλείο με το οποίο εξοντώθηκαν οι Ινδιάνοι. Με αυτό κατακερματίστηκαν οι πεδιάδες και η κοινωνική τους οργάνωση: δεν μπορούσαν πια να κυνηγήσουν, έχασαν την επαφή τους με το χώρο. Στα χαρακώματα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, «εκατοντάδες νεκροί ήταν σκορπισμένοι εδώ και εκεί, σαν κομμάτια από ναυάγιο. Οι πιο πολλοί έχαναν τη ζωή τους πάνω στα εχθρικά συρματοπλέγματα, παγιδευμένοι σε αυτά, σαν ψάρια μέσα στο δίχτυ. Κρέμονταν εκεί, σε αφύσικες στάσεις». Με τα ναζιστικά στρατόπεδα, το συρματόπλεγμα βρίσκεται στο απόγειό του: ηλεκτροφόρο, θανατηφόρο, «αρχιτεκτονικό» στοιχείο της βίας, οριοθετεί το χώρο που μέσα του συντελείται η απόλυτη κυριαρχία, η ολοκληρωτική καταστροφή, χαράσσει μέσα στον κόσμο έναν εξωπραγματικό και απάνθρωπο «απόκοσμο».
Οι τεχνικές του διαχωρισμού και του εγκλεισμού δεν έχουν εκλείψει ακόμη. Νέα τείχη υψώνονται στην Ευρώπη…τείχη αποκλεισμού αυτή τη φορά. Εδώ και κάποιους μήνες που οι εξαθλιωμένοι από την κακουχία, την πείνα και τη φτώχεια συνάνθρωποι, θύματα της απληστίας και του θρησκευτικού φανατισμού, θύματα των πολέμων στην ευρύτερη Μέση Ανατολή ( Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία κ. ά.) αναζήτησαν μια καλύτερη ζωή, η Ευρώπη του διαφωτισμού, η δήθεν <<ενωμένη>> Ευρώπη του πολιτισμού και της ανάπτυξης, ο θεματοφύλακας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των δημοκρατικών ελευθεριών, των αρχών του ανθρωπισμού, της διεθνούς ειρήνης και αλληλεγγύης, υψώνει φράχτες, τείχη και συρματοπλέγματα μίσους και απανθρωπιάς.
Η παραπάνω πρακτική, ωστόσο, επαναφέρει στο προσκήνιο το παρασκήνιο, τη δολοπλοκία και τον πολιτικό αμοραλισμό του συστήματος Μέτερνιχ των αρχών του δέκατου ένατου αιώνα. Κυρίως όμως δείχνει το έλλειμμα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης στην Ευρώπη του 21ου αιώνα. Ένα έλλειμμα τόσο μεγάλο που συνιστά ηθική χρεοκοπία!
Οι Έλληνες, παρόλα τα ελαττώματά μας, για μια ακόμη φορά δείχνουμε την ηθική μας υπεροχή απέναντι στους απόγονους της άλωσης του 1204. Πιστοί από την εποχή των περσικών πολέμων στο σεβασμό της ανθρώπινης αξίας και της δημοκρατίας δείχνουμε το δρόμο της διεθνούς αλληλεγγύης. Εμφορούμενοι από τις αρχές της κατανόησης, της ανοχής και του ελέους που μας κληροδότησε η χριστιανική μας παράδοση, αποδεικνύουμε την ιστορική μας συνέχεια μέσα στους αιώνες. Παρά την φτώχεια και την ανέχειά μας, συμπονούμε και φροντίζουμε αυτούς που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη! Τους προσφέρουμε από το υστέρημά μας! Είναι στιγμές ιστορικές! Είναι κι αυτό ένα δείγμα της ιστορικής συνέχειας του ελληνισμού μέσα στους αιώνες.
«Τα κύματα το Αιγαίου δεν ξεβράζουν μόνο πρόσφυγες και νεκρά παιδιά αλλά τον ευρωπαϊκό πολιτισμό καθώς με ευθύνη της Δύσης (και λόγω των επεμβάσεων με βάση τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ισχυρών) εξελίσσεται μια ανθρωπιστική τραγωδία» υπογράμμισε ο πρωθυπουργός αναφέροντας ότι προσωπικά ο ίδιος, εκπροσωπώντας την Ελλάδα στις Συνόδους Κορυφής, ζητεί εδώ και καιρό συνεννόηση με την Τουρκία και αισθάνεται ντροπή για την ανικανότητα της Ευρώπης να αντιμετωπίσει το ανθρώπινο δράμα. Χαρακτήρισε «κροκοδείλια» τα δάκρυα για τα νεκρά παιδιά, στηλίτευσε την υποκρισία της ευρωπαϊκής ηγεσίας και των χωρών που πετάνε η μία το μπαλάκι στην άλλη.
«Η Ευρώπη αδυνατεί να υπερασπιστεί της αξίες της και ορισμένες κυβερνήσεις με την ξενοφοβική αντίληψη θέλουν τείχη και συρματοπλέγματα στα σύνορα της ΕΕ. Στη δική μου αντίληψη, το ευρωπαϊκό όραμα γεννήθηκε, όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου», σημείωσε ο Αλ. Τσίπρας χαρακτηρίζοντας ύψιστο το ανθρωπιστικό καθήκον όλων μας και εξαίροντας το έργο της ελληνικής ακτοφυλακής για τη διάσωση χιλιάδων ζωών καθημερινά.
«Πρώτιστο καθήκον και καθήκον αλληλεγγύης τώρα είναι να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική τραγωδία καθώς ως Έλληνες γνωρίζουμε τι σημαίνει προσφυγιά» επισήμανε ο πρωθυπουργός. «Να μην επιτρέψουμε το Αιγαίο να γίνει θάλασσα-νεκροταφείο», υπογράμμισε προκρίνοντας την περιθωριοποίηση των ρατσιστικών φωνών που ακούγονται στην Ελλάδα και την Ευρώπη. «Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε αποτελεσματικά την προσφυγική κρίση, αν έχουμε φοβική στάση και κλειστούμε στο καβούκι μας παριστάνοντας ότι δεν συμβαίνει τίποτα» τόνισε ο πρωθυπουργός που αποποιήθηκε για την Ελλάδα το ρόλο του «φρούραρχου» και προανήγγειλε ότι η Ελλάδα θα ζητήσει επίσημα την καταδίκη της ανέγερσης τειχών από χώρες της Ευρώπης.
Είναι ώρα να θυμηθούμε τα λόγια Παντίτ Νεχρού…<< Να θυμάσαι πάντα πως η διαφορά ανάμεσα στους λαούς δεν είναι τόσο μεγάλη όση τη φανταζόμαστε. Οι χάρτες και οι άτλαντες μας δείχνουν χώρες με διαφορετικά χρώματα. Αναμφισβήτητα, οι άνθρωποι διαφέρουν μεταξύ τους, πάντα όμως μοιάζουν σε πάμπολλα σημεία. Μη το ξεχάσεις ποτέ αυτό και ποτέ να μην ξεγελαστείς από τα χρώματα των χαρτών ή τα εθνικά σύνορα… Σε ένα από τα παλιά σανσκριτικά βιβλία υπάρχει ένα ρητό: «Για την οικογένεια θυσιάζεται το άτομο, για την κοινότητα η οικογένεια, για την πατρίδα η κοινότητα, για την ψυχή όλος ο κόσμος»…
Παναγιώτης Φιλτισένιος
