Από την αρχαιότητα ακόμη τα μαθηματικά και η μουσική αλληλεπιδρούν μεταξύ τους

και η αλληλεπίδραση αυτή φτάνει ως τις μέρες μας…

Οι ρίζες των ελληνικών επιστημών της ακουστικής και των αρμονικών φτάνουν στον 5ο π.Χ. αιώνα, ίσως ως και τον 6ο. Ο φιλόσοφος Πυθαγόρας , γνώριζε πολύ καλά τη σχέση της μουσικής με τους αριθμούς Οι έρευνές των Πυιαγόρειων πάνω στις αρμονικές προέκυψαν από την πεποίθηση ότι το σύμπαν βρίσκεται σε τάξη, ότι η τελειότητα της ανθρώπινης ψυχής εξαρτάται από αυτή την αντίληψη και την προσαρμογή του ανθρώπου στην τάξη αυτή και, τέλος, ότι το κλειδί για την κατανόηση της φύσης του σύμπαντος είναι ο αριθμός.

Ο Πυθαγόρας λοιπόν, μαζί με τους μαθητές του εντρύφησε στη σχέση της μουσικής και των αριθμών μελετώντας το αρχαίο όργανο μονόχορδο. Ήταν εντυπωσιακό το γεγονός ότι μόνο οι ακριβείς μαθηματικές σχέσεις έδιναν αρμονικούς ήχους στο μονόχορδο καθώς ήταν ξεκάθαρο ότι τα μαθηματικά «κυβερνούν» τη μουσική. Το γεγονός ότι από τους ήχους αυτών των διαφορών δημιουργείται ένα ευχάριστο συναίσθημα στον ακροατή, οδήγησε τους Πυθαγορείους στο συμπέρασμα ότι οι ακέραιοι και τα κλάσματα ελέγχουν όχι μόνο τον άψυχο αλλά και τον έμψυχο κόσμο μέσω της μουσικής

Για τους περισσότερους «Πυθαγόρειους» συγγραφείς, η μελέτη των νοτών είναι μέρος μιας πολύ μεγαλύτερης μελέτης και σχεδιάστηκε για να δείξει πώς οι ίδιες αρχές διέπουν τις αρμονικές σχέσεις μεταξύ των στοιχείων όλων των σημαντικών δομών στον κόσμο.

Πολλοί να συσχέτιζαν τη λέξη «αρμονία» με τη συμμετρική διάταξη που εμφανίζουν οι μουσικοί φθόγγοι μέσα στα όρια της οκτάβας, με αποτέλεσμα η αρμονία να φθάσει να χρησιμοποιείται ως συνώνυμο του «τρόπου», δηλαδή της κλίμακας.

Πυθαγόρας, λένε, ανακάλυψε τη θεωρία της μουσικής. Αυτός και οι μαθητές του οδήγησαν την προσοχή τους στο γεγονός ό τι τα μουσικά διαστήματα μπορούν να εκφρασθούν ως αριθμητικοί λόγοι και ότι τα σύμφωνα διαστήματα εκφράζονται από λόγους, των οποίων οι όροι είναι πολύ μικροί αριθμοί, π.χ. 2:1.Στους Πυθαγορείους αποδίδεται η διαίρεση της οκτάβας σε μια τετάρτη και μια πέμπτη, η κατασκευή της κλίμακας με τη χρήση του τόνου (9:8) και η ανακάλυψη του «πυθαγορείου κόμματος», που είναι η διαφορά 12πέμπτων από 7 οκτάβες. Η μουσική κλίμακα του Πυθαγόρα κατασκευάζεται με βάση τις αναλογίες του κύβου, ο οποίος εκφράζεται με τον αριθμό 4 (1 = τετράεδρο, 2 = οκτάεδρο, 3 = εικοσάεδρο, 4 = κύβος) και συμβολίζει τη γη και το συνδυασμό των στοιχείων της.

Άλλωστε κατά τον Πρόκλο, οι Πυθαγόρειοι χώριζαν την επιστήμη των μαθηματικών σε τέσσερις κατηγορίες: την Αριθμητική, τη Μουσική, τη Γεωμετρία και την Αστρονομία. Εν κατακλείδι, οι έρευνες που αφορούν την σχέση μεταξύ μαθηματικών και μουσικής φαίνεται να δείχνουν ότι η μουσική ενισχύει τις δεξιότητες στα μαθηματικά καθώς στοχεύει σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου για την τόνωση της χρήσης της χωροχρονικής λογικής, η οποία είναι χρήσιμη για την μαθηματική σκέψη.

Βιβλιογραφία

http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&id=432#ixzz30eqAiKOr

http://www.math.uoa.gr/me/dipl/dipl_gaitani.antonia.pdf

http://fridge.gr/60582/stiles/mousiki-mathimatika/

                                                                                                   Ιωάννα Κολέα, Α1