Οκτώ ληστές κλείνονται στο Βασιλικό Νομισματοκοπείο της Ισπανίας στη Μαδρίτη κρατώντας ομήρους το προσωπικό και μια ομάδα επισκεπτών μαθητών με σκοπό να παραμείνουν για 11 μέρες, ώστε να μπορέσουν να τυπώσουν 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Φορούν μάσκες που απεικονίζουν τον ζωγράφο Σαλβαντόρ Νταλί και χρησιμοποιούν ονόματα πόλεων για ψευδώνυμα. Το σχέδιο της ληστείας ανήκει στον επονομαζόμενο «Καθηγητή», ο οποίος κινεί τα νήματα από ένα μυστικό κρησφύγετο. Αυτός στρατολόγησε τους υπόλοιπους, βάσει των προσωπικών τους ικανοτήτων αλλά και γιατί είναι άτομα που, για διάφορους προσωπικούς λόγους, δεν έχουν τίποτα να χάσουν και άρα αποφασισμένοι για όλα. Η συμμορία είχε περάσει 5 μήνες προετοιμασίας και εκπαίδευσης σε ένα αγρόκτημα έξω από το Τολέδο. Οι προσωπικές σχέσεις μεταξύ των ληστών αλλά και με τους ομήρους θα δημιουργήσουν αρκετές επιπλοκές στο σχέδιο που ο καθηγητής έχει μελετήσει μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια. Η κοπέλα με το ψευδώνυμο Τόκιο είναι ο αφηγητής και σχολιαστής της ιστορίας.

Το κτίριο του Βασιλικού Νομισματοκοπείου περικυκλώνεται από την αστυνομία και τις Ειδικές Δυνάμεις και τον ρόλο του Διαπραγματευτή αναλαμβάνει η επιθεωρήτρια Ρακέλ Μουρίγιο, μια γυναίκα με σοβαρά οικογενειακά προβλήματα. Μαζί της θα καταφέρει να πιάσει επαφή ο μυστηριώδης Καθηγητής, κάτι που και θα τον βοηθήσει και θα τον δυσχεράνει ταυτόχρονα στην εκπλήρωση του σχεδίου του^[3]. Την επιθεωρήτρια θα δυσκολέψει και η παρουσία των μυστικών υπηρεσιών και των άνωθεν κρατικών επεμβάσεων, καθώς μεταξύ των ομήρων είναι και η κόρη του Βρετανού πρέσβη στην Ισπανία, η Άλισον Πάρκερ.

Εκτός από το τραγούδι των τίτλων My life is going on, που τραγουδάει η Cecilia Krull, συχνά ακούγεται κατά τη διάρκεια πολλών σκηνών το τραγούδι-ύμνος της ιταλικής Αντίστασης στον Β” Παγκόσμιο