«Αναμνήσεις από το Σπίτι των Πεθαμένων», Φ. Ντοστογιέφσκι με τη ματιά της Μαρκέλλας Παπαδοπούλου

36762small

Υπόθεση

Οι «Αναμνήσεις από το Σπίτι των Πεθαμένων» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι είναι ένα ημι-αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, το οποίο εκδόθηκε το 1862. Ο πρωταγωνιστής, Αλέξαντρος Πέτροβιτς Γοριάντσικοφ, είναι ένας κατάδικος σε ρωσικά κάτεργα, καθώς είχε καταδικαστεί σε δεκάχρονη εξορία και καταναγκαστικά έργα για το φόνο της συζύγου του. Το βιβλίο αποτελεί την προσπάθειά του να καταγράψει τη ζωή του εκεί, τους συγκρατούμενούς του και τις σχέσεις που ανέπτυξε μαζί τους. Είναι, ακόμα, ένα έργο που αποκαλύπτει στον αναγνώστη την πραγματικότητα των τσαρικών κάτεργων, μια πραγματικότητα που έχει βιώσει και ο ίδιος ο συγγραφέας, αφού εκτέλεσε ποινή στη Σιβηρία λόγω της συμμετοχής του στον  Κύκλο Πετρασέβσκι, μια συγκέντρωση διανοούμενων που ενεργούσαν κατά του τσάρου και είχε χαρακτηριστεί «επικίνδυνος κατάδικος». Τέλος, μέσα από το συγκεκριμένο βιβλίο, γίνεται εύκολα αντιληπτή η αγάπη του Ντοστογιέφσκι για την λαϊκή Ρωσία και τους απλούς ανθρώπους που την κατοικούσαν, αφού καθ’ όλη τη διάρκεια του μυθιστορήματος σκιαγραφεί έντονα τα πορτρέτα των συγκρατουμένων του, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι χωρικοί.

Αποτίμηση

Το βιβλίο μού άρεσε πολύ και η αφήγηση του συγγραφέα με απορρόφησε πραγματικά, κάνοντάς με να νιώθω σαν να είχα βιώσει η ίδια τα ρωσικά κάτεργα στη Σιβηρία. Βρήκα τις αναλύσεις των χαρακτήρων μοναδικές και θεωρώ πως οι «Αναμνήσεις από το Σπίτι των Πεθαμένων» ήταν μια ιδανική εισαγωγή για εμένα στο έργο του Ντοστογιέφσκι, έναν συγγραφέα του οποίου δεν είχα διαβάσει άλλο βιβλίο. Πιστεύω πως η κριτική του για την κατάσταση των φυλακών και έμμεσα για την τσαρική εξουσία είναι επίκαιρη, καθώς θέματα όπως η καταπάτηση ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι κάτι που, δυστυχώς, παραμένει διαχρονικό και πρέπει σε κάθε εποχή να κατακρίνεται.

 

Σχολιάστε

Top