Ο Αλεξάντερ Χορν κλήθηκε να εξιχνιάσει μία «παγωμένη» υπόθεση από την υπεύθυνη ενός μικρού Ιταλικού Μουσείου. Το θύμα λεγότανε Ότσι και βρισκότανε για περίπου 25 χρόνια στα ψυγεία που διέθετε το Mουσείο. Ο Ότσι ήταν γνωστός με το όνομα «ο άνθρωπος των πάγων» και θεωρείται η πιο καλοσυντηρημένη μούμια στον κόσμο.
Κανείς δε γνώριζε για 10 χρόνια πώς πέθανε ο Ότσι. Τελικά, αποδείχθηκε ότι είχε πέσει θύμα δολοφονικής επίθεσης με τόξο το οποίο είχε μείνει στην πλάτη του, όπως αποκάλυψε μία ακτινογραφία. Έτσι, ο Χορν μπόρεσε και εξιχνίασε τον προϊστορικό αυτόν φόνο.
Υπάρχουν ελάχιστες μούμιες στον κόσμο με την ηλικία του Ανθρώπου του Ότσι και καμία από αυτές δεν είναι τόσο καλοδιατηρημένη. Οι περισσότερες είχαν προετοιμαστεί τελετουργικά, το οποίο σήμαινε ότι τα εσωτερικά τους όργανα είχαν αφαιρεθεί, είχαν τοποθετηθεί χημικά ή είχαν εκτεθεί στις καταστρεπτικές κλιματικές συνθήκες της ερήμου. Ο παγετώνας, αντιθέτως, όχι μόνο πάγωσε τον Άνθρωπο του Ότσι τη στιγμή που είχε πεθάνει, αλλά η υψηλή υγρασία του πάγου είχε διατηρήσει σχεδόν ανέπαφα το δέρμα του και τα όργανά του.Ο Χορν αναφέρει: «Να σκεφτείτε ότι γνωρίζουμε το περιεχόμενο του στομαχιού ενός ατόμου που άφησε την τελευταία του πνοή πριν από πέντε χιλιάδες χρόνια. Σε πολλές περιπτώσεις είναι μία πληροφορία που μας λείπει ακόμα και σήμερα». Αυτό που βοήθησε στο να καταλάβουν τι είχε συμβεί στον Ότσι είναι το περιεχόμενο του στομαχιού του.
Ο Ότσι ήταν ένας ενεργητικός άνθρωπος, καθώς περπατούσε πολύ, χωρίς να γυμνάζει το πάνω μέρος του σώματός του. Ένα χαρακτηριστικό του ήταν ότι είχε όλα τα δόντια του και είχε ένα κενό ανάμεσα στα μπροστινά του δόντια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για την εξιχνίαση του φόνου του Ότσι χρησιμοποιήθηκαν η αρχαιοβοτανική και η παλαιομεταλλουργία, σε αντίθεση με τη σημερινή υπερσύχρονη τεχνολογία. Οι επιστήμονες με βάση τη γύρη που βρήκανε στον γαστρεντερικό σωλήνα του Ότσι ισχυρίζονται ότι πέθανε στο τέλος της άνοιξης ή στην αρχή του καλοκαιριού. Τις δύο τελευταίες μέρες της ζωής του ο Ότσι φαίνεται να είχε φάει τρία γεύματα και είχε περπατήσει από την κοιλάδα έως τα βουνά όπου και άφησε την τελευταία του πνοή. Στο σώμα του Ότσι βρέθηκε ένας τραυματισμός ανάμεσα στα δάκτυλα του, ο οποίος δυσκόλεψε την κινητικότητα του χεριού του.Το τραύμα αυτό πολύ πιθανόν να προκλήθηκε μία με δύο μέρες πριν τον θάνατό του.
Αυτό βοήθησε τον Χορν να βγάλει το τελικό συμπέρασμα ότι ο Ότσι είχε κατέβει στο χωριό του και είχε μπλέξει σε έναν άσχημο καβγά. «Ηταν ένας αμυντικός τραυματισμός και, αν το συνδυάσει κανείς με το γεγονός ότι στο σώμα του δε βρέθηκαν άλλοι τραυματισμοί ή μεγάλοι μώλωπες, σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα ο Άνθρωπος του Ότσι ήταν ο νικητής της σύγκρουσης και πιθανόν να είχε σκοτώσει τον άνθρωπο που προσπάθησε να του επιτεθεί», όπως αναφέρει ο Χορν. Μετά από αυτό ο Ότσι έφυγε από το χωριό του έχοντας μόνο προμήθειες τροφίμων, αλλά και πολλά εργαλεία τα οποία τα μετέφερε σε ένα ξύλινο πλαίσιο. Τα όπλα που είχε μαζί του ήταν ένα μικρό ξιφίδιο, τμήματα ενός τόξου και μερικά βέλη.
Ο Χορν ισχυρίζεται ότι ο Ότσι δε βιαζόταν, καθώς λίγο πριν πεθάνει έφαγε μεγάλη ποσότητα από ένα μαγειρεμένο γεύμα. Μάλιστα ο Χορν τόνισε : «Όταν βιάζεσαι προκειμένου να αποφύγεις κάποιον που σε κυνηγάει να σε σκοτώσει, δεν κάνεις τέτοια πράγματα».
Ο Ότσι δολοφονήθηκε μισή ώρα, αφού τελείωσε το φαγητό του. Ο δολοφόνος του φαίνεται ότι τον πλησίασε και του έριξε πισώπλατα ένα βέλος από απόσταση περίπου τριάντα μέτρων. Το βέλος αυτό διαπέρασε τον ώμο του θύματος, με αποτέλεσμα να κόψει την αρτηρία προκαλώντας έναν γρήγορο θάνατο. Ο Ότσι, όπως μας μαρτυρεί η γωνία του βέλους, φαίνεται να χτυπήθηκε από κάτω και από πίσω ή ότι χτυπήθηκε τη στιγμή την οποία ήταν σκυμμένος.
Ο Χορν προσθέτει : «Στόχος του ανθρώπου που του επιτέθηκε ήταν να τον σκοτώσει και γι’ αυτό αποφάσισε να του ρίξει από μεγάλη απόσταση. Δεν αποκλείεται το συμβάν να είχε κάποια σχέση με αυτό που είχε προηγηθεί δύο ημέρες νωρίτερα. Τα ίδια πράγματα διαπιστώνονται και στις ημέρες μας, καθώς οι περισσότεροι φόνοι είναι προσωπικά ζητήματα και αποτελούν την κλιμάκωση κάποιου βίαιου επεισοδίου».
http://www.kathimerini.gr
Αλεξοπούλου Ανθή, Αρζίδου Βασιλική, μαθήτριες της Β΄ Τάξης
