Ο εφημεριδοπώλης ήταν ο πλανόδιος πωλητής που το επάγγελμα του ήταν να πουλάει έντυπα, κυρίως εφημερίδες, εξ ου και η ονομασία του επαγγέλματος. Οι εφημεριδοπώλες, όπως & οι λούστροι, παλαιότερα τουλάχιστον, ήταν ως επί το πλείστον παιδιά ή έφηβοι. Ο εφημεριδοπώλης πουλούσε εφημερίδες που έπαιρνε από το Πρακτορείο Διανομής Τύπου, περιφερόμενος σε όλους τους δρόμους και τα πολυσύχναστα μαγαζιά (καφενεία, ταβέρνες κλπ) της γειτονιάς πεζός έχοντας τις εφημερίδες στη μασχάλη ή με ποδήλατο, όπως ο ταχυδρόμος της ίδιας εποχής, έχοντας τις εφημερίδες σε τσάντα που του έδινε η εκδότρια εταιρεία, την οποία συνήθως κρατούσε στον ώμο. Αρκετοί όμως, προτιμούσαν στέκι και πάγκο, όπου γινόταν πώληση όχι μόνο των εφημερίδων, αλλά και διάφορων περιοδικών . Αξιοσημείωτο είναι ότι ενώ οι προηγούμενες μορφές του εφημεριδοπώλη έχουν εκλείψει εντελώς, η τελευταία παραμένει με σκοπό, τα τελευταία χρόνια, την πώληση όχι μόνο του ελληνικού, αλλά & του ξένου τύπου. Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι πολλές διάσημες προσωπικότητες ξεκίνησαν έτσι, με αυτό το επάγγελμα .
Ελένη Φ.
