Η προσευχή αποτελεί βασικό και αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του Χριστιανού. Είναι η συνεχής επικοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό Πατέρα. Ο ίδιος ο Θεός μας έδωσε εντολή να προσευχόμαστε για να βρισκόμαστε σε διαρκή επικοινωνία μαζί Του. Ο Ιησούς μας δίδαξε πώς να προσευχόμαστε και οι Απόστολοι και οι πατέρες της Εκκλησίας όρισαν πότε να προσευχόμαστε.
Κάθε προσευχή είναι μια πνευματική εμπειρία. Μια μυστική συνομιλία της ψυχής με τον Πλάστη της. Μια ανάταση της καρδιάς που χαρίζει γαλήνη, ελπίδα και παρηγοριά.
Η προσευχή που απευθύνουμε στον Θεό πρέπει να είναι δοξολογία, ευχαριστία για τις ευλογιές που μας χαρίζει και παράκληση, να τον παρακαλούμε, δηλαδή, να μας προσφέρει το έλεός του και να μας αξιώσει να εισέλθουμε στην αιώνια Βασιλεία Του. Η προσευχή είναι τόσο αναγκαία για τον Χριστιανό όσο το οξυγόνο για τον άνθρωπο.
Η προσευχή που γίνεται στον ναό από όλα τα μέλη της Εκκλησίας ονομάζεται θεία λατρεία και έχει ως αποκορύφωμά της τη Θεία Λειτουργία. Ο ίδιος ο Κύριος είπε «όπου είναι δύο ή τρεις συγκεντρωμένοι στο όνομά μου, εκεί είμαι κι εγώ μαζί τους»!
Η προσευχή μας απευθύνεται πάντοτε στον Ένα και Τριαδικό Θεό. Αυτόν προσκυνούμε και λατρεύουμε. Ακόμη, η προσευχή μας μπορεί να απευθύνεται στην αγία Τριάδα ή στο κάθε πρόσωπο της αγίας Τριάδας χωριστά. Προσευχές, επίσης, απευθύνουμε στην Παναγία, τους αγίους ή τους αγγέλους. Πρόκειται, όμως, για προσευχές μεσιτικές. Ζητούμε, δηλαδή, από την Παναγία, τους αγίους και τους αγγέλους να προσευχηθούν κ αι αυτοί για εμάς στον Κύριο, να πρεσβεύουν σε Εκείνον για τη σωτηρία μας.
Ο Κύριος μας παραδίδει μια προσευχή, που απευθύνεται προς το πρώτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, τον Πατέρα. Είναι το γνωστό σε όλους τους Χριστιανούς Πάτερ ημών. Επειδή η προσευχή αυτή παραδόθηκε από τον Κύριο, ονομάζεται Κυριακή προσευχή.
Να τι μας είπε ο Κύριος:
Όταν προσεύχεστε να μην το κάνετε επιδεικτικά, αλλά ταπεινά στο δωμάτιό σας και μη λέτε περιττά και κούφια λόγια. Ο Πατέρας ξέρει πριν από σας ό,τι χρειάζεστε. Αυτή ας είναι η προσευχή σας:
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς,
ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου.
Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου.
Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς.
Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον.
Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν,
ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν.
Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν,
ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

Αμέσως μετά την Ανάσταση του Χριστού ως την Ανάληψή Του στους ουρανούς, λέμε την προσευχή γνωστή ως Χριστός Ανέστη.
1. Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν,
θανάτῳ θάνατον πατήσας
καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι
ζωὴν χαρισάμενος.

2. Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι,
προσκυνήσωμεν ἅγιον, Κύριον,
Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον.
Τὸν Σταυρόν σου Χριστὲ προσκυνοῦμεν
καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν
ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν•
σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν,
ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν,
τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν.
Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί,
προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν ἀνάστασιν•
ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ
χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ.
Διὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον,
ὑμνοῦμεν τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ•
Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι᾿ ἡμᾶς,
θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν.

3. Ἀναστὰς ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τοῦ τάφου
καθὼς προεῖπεν,
ἔδωκεν ἡμῖν τὴν αἰώνιον ζωὴν
καὶ μέγα ἔλεος.

Μετάφραση

1. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἀναστήθηκε ἀφοῦ κατέβηκε καὶ δίδαξε στοὺς νεκρούς,
καταπατώντας μὲ τὸν θάνατό του τὸν φυσικὸν καὶ τὸν πνευματικὸν θάνατον
καὶ σὲ ὅσους βρίσκονταν σὲ τάφους, εἴτε φυσικοὺς εἴτε πνευματικούς,
χάρισε ἔτσι τὴν ἀληθινὴ ζωή.

2. Ἀφοῦ εἴδαμε τὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ,
ἂς προσκυνήσουμε τὸν ἅγιο καὶ Κύριο,
τὸν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ ποὺ εἶναι ὁ μόνος ἀναμάρτητος.
Τὴν Σταυρική Σου θυσία Χριστὲ προσκυνοῦμε
καὶ τὴν ἁγία σου Ἀνάσταση
ὑμνοῦμε καὶ δοξάζουμε•
διότι Ἐσὺ εἶσαι ὁ Θεός μας,
καὶ Θεὸ ἄλλον ἐκτὸς ἀπὸ Ἐσένα δὲν ἀναγνωρίζουμε κανένα,
καὶ μόνο τὸ ὄνομά Σου σημαίνει Θεὸς γιὰ ἑμᾶς.
Ἐλᾶτε ὅλοι οἱ πιστοί,
ἂς προσκυνήσουμε τὴν ἁγία ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ•
ἀφοῦ ἡ ἀνάστασή Του ποὺ ἔγινε μετὰ τὴν Σταυρική Του Θυσία,
ἔφερε μεγάλη χαρὰ ποὺ ἀπλώθηκε σὲ ὅλον τὸν κόσμο.
Παντοτινὰ θὰ εὐλογοῦμε τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου,
καὶ παντοτινὰ θὰ ὑμνοῦμε τὴν ἀνάστασή Του.
Διότι, ἐπειδὴ ὑπέμεινε Πάθη καὶ Σταυρό ἀπὸ ἑμᾶς γιὰ ἑμᾶς,
κατανίκησε κι ἔδιωξε τὸν θάνατο.

3. Μὲ τὴν ἀνάσταση Του ἀπὸ τὸν τάφον ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς
ὄπως εἶχε πεῖ πρὶν τὰ ἅγια πάθη Του,
μᾶς χάρισε τὴν ἀληθινὴ αἰώνια ζωή
καὶ τὸ μέγα ἔλεος τοῦ Θεοῦ.