Tag: …και οι μαθητές γράφουν

Ένα ακόμα πρόβλημα στη λίστα μας…

Στις μέρες μας που όλοι ισχυρίζονται πως το περιβάλλον αργοπεθαίνει και η μάστιγα της  ρύπανσης πλήττει τις μεγαλουπόλεις – και πλέον και την επαρχία – ένα ακόμα πρόβλημα έρχεται να προστεθεί στη λίστα μας!!! Πρόκειται για το κυκλοφοριακό χάος και τους κινδύνους που αντιμετωπίζει κάποιος καθημερινά όταν πρέπει να εγκαταλείψει την ασφάλεια και τη σιγουριά του σπιτιού του και να γίνει ένα με την ασφυκτική ζωή στο κέντρο της πόλης. Τα προβλήματα που προκαλούνται λόγω του μποτιλιαρίσματος στους δρόμους είναι πολλά:

Πέρα από το περιβαλλοντικό πρόβλημα - που οφείλουμε όλοι να αντιμετωπίσουμε ως ενεργά μέλη της κοινωνίας κάνοντας απλά πράγματα- υπάρχουν κίνδυνοι για τη σωματική μας ακεραιότητα. Και κυρίως των μικρών παιδιών. Κανένας δεν μπορεί να κινηθεί άφοβα πλέον μέσα στην πόλη και αυτό ενισχύει τους δισταγμούς και τις ανησυχίες των γονιών ειδικά αυτών που τα παιδιά τους είναι σε νεαρή ηλικία.

Το συγκεκριμένο πρόβλημα οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Σε πολλά επικίνδυνα σημεία δεν υπάρχουν φωτεινοί σηματοδότες, ένα απαραίτητο μέσο-στήριγμα του πεζού για να διασχίσει με ασφάλεια το δρόμο. Ακόμα όμως κι όταν υπάρχουν, η ασφάλεια του πεζού εξαρτάται και από την  ευσυνειδησία του οδηγού. Γιατί αν ο οδηγός δεν έχει την πεποίθηση ότι πρέπει να υπακούσει, τότε είναι πολύ δύσκολη η αποφυγή ατυχημάτων. Η παραβίαση του κόκκινου σηματοδότη παρόλλο που τιμωρείται πολύ αυστηρά και με μεγάλα χρηματικά πρόστιμα, είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο στις μέρες μας.

Η συμβολή της δημοτικής αρχής στην επίλυση του κυκλοφοριακού προβλήματος μπορεί και πρέπει να είναι καθοριστική. Σε συνεργασία πάντα με τους πολίτες, που οφείλουν να τηρούν τους νόμους, θα πρέπει να υπάρξει λήψη μέτρων που θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των πολιτών και θα μειώσουν τους κυκλοφοριακούς κινδύνους.

Τα μέτρα που μπορούν να πάρουν οι δημοτικοί άρχοντες είναι πολλά. Θα μπορούσαν να υιοθετήσουν το μέτρο της εκ περιτροπής της κυκλοφορίας – χωρίζοντας τους αριθμούς κυκλοφορίας των αυτοκινήτων και ορίζοντας ημέρες που θα κυκλοφορούν οι μονοί και άλλες που θα κυκλοφορούν οι ζυγοί – κάτι που εφαρμόστηκε με επιτυχία σε πολλές περιοχές της Ελλάδος.

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να διαμορφωθούν περισσότεροι χώροι στάθμευσης ώστε να ελευθερωθούν τα πεζοδρόμια από τα αυτοκίνητα ασυνείδητων οδηγών, για να μπορούν οι πεζοί και κυρίως οι άνθρωποι «με ειδικές ικανότητες» να κυκλοφορούν με άνεση.

Τέλος, θα ωφελούσε πολύ να υιοθετήσουμε μια νέα νοοτροπία και να μην χρησιμοποιούμε συνεχώς αυτοκίνητο. Τα τελευταία χρόνια σε πολλές μεγαλουπόλεις γίνεται μια σημαντική προσπάθεια για τη δημιουργία ποδηλατοδρόμων, καθώς το ποδήλατο είναι ένα μέσο φιλικό προς το περιβάλλον, οικονομικό και σύμφωνο με το «σύγχρονο» τρόπο ζωής.

Καταλήγοντας, θα πρέπει όλοι να βοηθήσουμε στην θετική εξέλιξη της πόλης μας, υιοθετώντας πρακτικές και αξίες που θα μας οδηγήσουν ώστε να κάνουμε τη ζωή μας όσο πιο ευχάριστη και ασφαλή μπορούμε!

 Ζιώγα Νικολέττα

Μια μέρα σαν την επόμενη…

Μια μέρα σαν την επόμενη...          Ανοίγω τα μάτια μου και κοιτώ γύρω μου. Συνειδητοποιώ νυσταγμένα ότι είναι Δευτέρα πρωί. Τα ξανακλείνω, κουρασμένη από το χθεσινοβραδινό ξενύχτι. Έμεινα ξύπνια μέχρι τη μία, βλέποντας τηλεόραση, άρα καλά να πάθω τώρα! Πόσο βάρβαρο μου φαίνεται το πρωινό ξύπνημα! Κρατώ τα μάτια μου κλειστά και παίρνω λίγες στιγμές για να σκεφτώ…

Πρέπει να σηκωθώ, να πλυθώ και να ντυθώ. Η τσάντα μου είναι έτοιμη από την προηγούμενη. Τρέχω βιαστικά, σκοντάφτω, πρέπει να προλάβω το κουδούνι! Χρόνος για πρωινό δεν υπάρχει. Για να διαβάσω λίγο το βιβλίο που παιδεύω εδώ και μέρες, ούτε συζήτηση! Αρπάζω την τσάντα, χαιρετάω με κομμένη την ανάσα και κοπανάω την πόρτα πίσω μου.

Θα ακολουθήσω εφτά διδακτικές , έξι κανονικές ώρες. Θα κάθομαι στο θρανίο μου ακούγοντας προσεκτικά, σηκώνοντας διαρκώς το χέρι μου, αναζητώντας προσοχή και αναγνώριση. Ναι, έχω κάνει τις ασκήσεις μου και έχω μάθει την ιστορία. Λίγη κουβέντα με τις διπλανές, κανένα αστείο στο διάλειμμα και περνάει η μέρα.

Πήγε δύο. Το κουδούνι ακούγεται λυτρωτικό, έχουμε όλοι κουραστεί και πεινάσει. Θα πάω στο σπίτι, θα φάω και αμέσως μετά θα διαβάσω για τα αγγλικά, γιατί δίνω κι ένα πτυχίο, το οποίο πρέπει να πάρω!

Κατά τις έξι θα φύγω για τα αγγλικά, έχοντας δει την αδερφή μου ελάχιστα, καθώς αυτή τώρα γυρνάει από τα δικά της. Θα γράψω ορθογραφία τις λέξεις που έμαθα πιο πριν, θα πάρω πίσω μία άριστη έκθεση και κατά τις οχτώ θα επιστρέψω στο σπίτι όπου θα με περιμένουν τα μαθήματα!

Η στοίβα με τα βιβλία φαίνεται βουνό, αλλα παρόλα αυτά, θα αρχίσω αισιόδοξα. Διαβάζω τα θρησκευτικά, μαθαίνω απ” έξω τις ημερομηνίες της ιστορίας, λύνω τις ασκήσεις των μαθηματικών και στύβω το μυαλό μου για να κάνω τις χρονικές αντικαταστάσεις στα αρχαία. Ουφ, τελείωσα! Μαζεύω την τσάντα μου και βγάζω τα ρούχα που θα φορέσω την επόμενη, γιατί δε θα προλάβω το πρωί.

Έπειτα θα μιλήσω λίγο στο τηλέφωνο, θα ξεφυλλίσω το βιβλίο μου, θα ανταλλάξω μερικές κουβέντες με τους γονείς μου και τελικά θα βάλω πιτζάμες για να κοιμηθώ.

Αναρωτιέμαι… Έτσι θέλω να είναι η μέρα μου; Ισως θέλω να βγω, να τρέξω, να παίξω, να νιώσω ότι είμαι ακόμα παιδί… Ισως θέλω να δω τον ήλιο, να μυρίσω τον αέρα της εξοχής, να κολυμπήσω σε μια λίμνη, να μαζέψω λουλούδια και να τσιμπηθώ από τα αγκάθια τους… Ίσως θέλω να γελάσω, να κλάψω, να συγκινηθώ, να χαρώ, να πονέσω, ίσως θέλω να ζήσω!!! Αναρωτιέμαι… Έτσι είναι άραγε οι μέρες και των άλλων παιδιών; Προσπάθεια, κούραση, μόχθος για μικρές ανταμοιβές χαράς και ικανοποίησης;

Δεν ξέρω… Δεν προλαβαίνω να το σκεφτώ, δεν έχω χρόνο, πρέπει να ξυπνήσω, θα αργήσω στο σχολείο…

 Τσουκανέρη Χαρά

Επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως;

 
    Είμαστε δυο μαθήτριες της τρίτης γυμνασίου και γράφουμε αυτό το άρθρο για να εκφράσουμε τον προβληματισμό μας σχετικά με τη διδασκαλία της ιστορίας κατά τη διάρκεια της δωδεκαετούς φοίτησής μας στο σχολείο. Έχουμε παρατηρήσει ότι η διδακτέα ύλη, αφού ολοκληρωθεί στο δημοτικό, κατόπιν επαναλαμβάνεται και ολοκληρώνεται ξανά στο γυμνάσιο και στο λύκειο.
    Η ιστορία εισάγεται στη διδακτική ύλη στο επίπεδο της τρίτης δημοτικού. Στα τέσσερα χρόνια του δημοτικού που διδάσκεται καλύπτονται με αρκετές ασάφειες όλες οι χρονικές περίοδοι της ελληνικής ιστορίας από τη μυθοπλασία σε σχέση με τη γέννηση του κόσμου εώς το πιο πρόσφατο κεφάλαιό της, το β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Από εκεί και πέρα επανάλαμβάνεται, ως έχει, σε κάθε βαθμίδα της εκπαίδευσης. Έτσι δημιουργείται ένα πρόβλημα που κάθε παιδί καλείται να αντιμετωπίσει, χωρίς καν να το αντιλαμβάνεται.
    Η δομή της ελληνικής ιστορίας αποτελείται από τρία βασικά κεφάλαια, από τα οποία προκύπτουν αρκετές υποενότητες: την Αρχαία, την Βυζαντινή και τη Νεοελληνική Ιστορία.
    Από τη μία πλευρά, σε κάθε βαθμίδα προσφέρεται στους μαθητές ένα διαφορετικό φάσμα πληροφοριών σε σχέση με συγκεκριμένα γεγονότα, που ανταποκρίνεται στο επίπεδό τους. Με αυτό τον τρόπο, ενώ η διδασκαλία της ιστορίας καταλήγει να είναι ολοκληρωμένη, είναι μια πολύπλοκη και επώδυνη διαδικασία για τους μαθητές, παρότι στη πλειοψηφεία τους δεν το αντιλαμβάνονται. Για γίνουμε πιο σαφείς, τα παιδιά καλούνται, αφού έχουν αφομιώσει τις γνώσεις ενός επιπέδου, να τις συνδέσουν με τις νέες πληροφορίες του επικείμενου επιπέδου. Συνεπώς, δημιουργείται μία σύγχυση που επιφέρει την αναποτελεσματική εκμάθηση και αφομοίωση των ιστορικών γεγονότων.
    Διαβάζοντας το βιβλίο της ιστορίας της β΄ λυκείου, παρατηρούνται πολλαπλές ομοιότητες με το βιβλίο της β’ γυμνασίου. Εκτός από το γεγονός ότι κινούνται γύρω από τον ίδιο θεματικό άξονα υπάρχουν επίσης παρόμοιες εκφράσεις, εικόνες, προβληματισμοί, πηγές…
    Το αιώνιο ερώτημα παραμένει: Σε τι αποβλέπει αυτή η τακτική; Δε θα έπρεπε ο στόχος του εκπαιδευτικού συστήματος να είναι η διευκόλυνση των μαθητών; Και τέλος, έχει σκοπό να κάνει κανείς κάτι για αυτό;
Φανάρα Παρασκευή, Τσουκανέρη Χαρά

 

AIDS = Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ

      Το AIDS αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους της εποχής μας και κυρίως για τις νεότερες ηλικίες. Είναι μια ανίατη λοιμώδης νόσος που οφείλεται στον ιό HIV, ο οποίος προσβάλλει το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου, το σύστημα δηλαδή που είναι υπεύθυνο για την άμυνα του οργανισμού ενάντια σε λοιμώξεις και άλλες ασθένειες. Μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί φάρμακο ούτε εμβόλιο για το AIDS. Υπάρχουν φάρμακα για την καθυστέρηση της νόσου, όμως όχι για τη θεραπεία.

       Ο πρώτος επιβεβαιωμένος θάνατος από AIDSσημειώθηκε στα 1959 στην Αφρική (διαγνώστηκε αναδρομικά με εξέταση ιστών του θύματος), ενώ υπάρχει και ένας δεύτερος που υποστηρίζεται ότι προκλήθηκε από τη νόσο την ίδια χρόνια στην Αγγλία. Λόγω της παγκόσμιας εξάπλωσης της νόσου, αυτή χαρακτηρίζεται ως πανδημία. Η πρώτη επίσημη ανακοίνωση για τη νόσο εκδόθηκε το 1981 από τις υπηρεσίες υγείας των ΗΠΑ. Αρχικά, χαρακτηρίστηκε ως «νόσος των ομοφυλόφιλων», επειδή οι πρώτοι διαγνωσμένοι ασθενείς άνηκαν σε αυτή την πληθυσμιακή ομάδα. Αργότερα όμως επηρέασε και άλλες ομάδες υψηλού κινδύνου, μολύνοντας τελικά και άτομα που δεν άνηκαν σε αυτές τις ομάδες.

    Οι συνηθέστεροι τρόποι μετάδοσης του ιού είναι :
-με σεξουαλική επαφή με κάποιο οροθετικό άτομο χωρίς χρήση προφυλακτικού. Η ταυτόχρονη ύπαρξη άλλων σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων ευνοεί τη μετάδοση του ιού.
-με τη χρήση κοινών συρίγγων, κατά την ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών ουσιών.
-από τη μητέρα στο παιδί, ιδιαίτερα κατά τη στιγμή της γέννησης, αλλά και κατά το θηλασμό καθώς ο ιός εντοπίζεται και στο μητρικό γάλα.
-ο κίνδυνος μέσω μετάγγισης αίματος, που όμως έχει ελαχιστοποιηθεί για τις αναπτυγμένες χώρες, καθώς εφαρμόζονται έλεγχοι για την ύπαρξη του ιού HIV στα δείγματα των αιμοδοτών.
     Πριν από λίγα χρόνια υπήρχε μια μεγάλη έξαρση της νόσου και ο κόσμος ανησυχούσε για τον τρόπο μετάδοσης. Πλέον είναι γνωστό ότι δεν μεταδίδεται από την καθημερινή, κοινωνική επαφή, την χειραψία, το αγκάλιασμα, το απλό φιλί, τη συνάθροιση ατόμων, από την τουαλέτα, από τον ιδρώτα ή το σάλιο, από ρούχα, σκεπάσματα, πιάτα, ποτήρια και μαχαιροπίρουνα , τηλέφωνα, από πισίνες ή θάλασσες, από κουνούπια ή άλλα έντομα.
    Το AIDS αποτελεί κίνδυνο, όπως προείπαμε, οπότε η πλήρης ενημέρωση είναι απαραίτητη. Γι’ αυτό είναι απαραίτητη η ένταξη κάποιου μαθήματος σεξουαλικής αγωγής ή κάτι παρόμοιας φύσης στην σχολική πραγματικότητα. Πρέπει όλοι να προφυλάσσουμε την υγεία μας προστατεύοντας και τους γύρω μας .Η σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλακτικό πρέπει να είναι παράδειγμα προς αποφυγήν. Ας βοηθήσουμε όλοι στην μείωση των κρουσμάτων. Σε αυτόν τον αγώνα βοηθούν και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με διάφορες καμπάνιες. Επίσης υπάρχει και παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS με σύμβολο το κόκκινο φιογκάκι με στόχο την ενημέρωση και την πρόληψη!
Ζιώγα Νικολέττα –Καλογήρου Σταυρούλα

 

Top