Tag: …και οι μαθητές γράφουν

Η Ιθάκη μου

«Αλεξάνδρεια» 

Γιάννης Κότσιρας – Ευανθία Ρεμπούτσικα 

     Κατά τη διάρκεια του καθορισμένου μαθήματος στην τάξη μας συζητήσαμε για το κοινωνικό πρόβλημα της ανεργίας που μαστίζει τον τόπο μας, και όχι μόνο.
     Κάπου είχαμε την τύχη να βρούμε την «Ιθάκη» του αλεξανδρινού ποιητή μας Κωνσταντίνου Καβάφη, ο οποίος μας εμπνέει, μέσα απ” το παρελθόν του, σιγουριά ότι θα πάνε όλα καλά στο μέλλον.

          Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,

να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,

γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,

τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,

αν μεν” η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή

συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,

αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,

αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.

Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι

που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά

θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους,

να σταματήσεις σ” εμπορεία Φοινικικά,

και τες καλές πραγμάτειες ν” αποκτήσεις,

σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ” έβενους,

και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,

όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,

σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,

να μάθεις και να μάθεις απ” τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.

Το φθάσιμον εκεί ειν” ο προορισμός σου.

Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.

Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει

και γέρος πια ν” αράξεις στο νησί,

πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,

μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ’έδωσε τ” ωραίο ταξείδι.

Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.

Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,

ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

      

Ζητήσαμε από τους μαθητές να ορίσουν τη δική τους Ιθάκη και τους Λαιστρυγώνες και Κύκλωπες τους. Το αποτέλεσμα;

 

 

«Ποια νομίζεις οτι είναι η δική σου Ιθάκη

-  Η δική μου Ιθάκη είναι το μέρος στο οποίο βρίσκονται οι φίλοι μου και οι άνθρωποι που αγαπώ, καθώς και η πατρίδα μου.

-   Κατά τη γνώμη μου, η δική μου Ιθάκη είναι να γίνω χρήσιμος άνθρωπος στην κοινωνία, προσφέροντας βοήθεια στους συνανθρώπους μου.

-  Χμμμ… Προφανώς η ίδια μου η ζωή. Ίσως εγώ να είμαι η δική μου Ιθάκη…

-  Η δικιά μου Ιθάκη είναι ο στόχος μου να περάσω σε κάποιο πανεπιστήμιο.

-  Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές αξίες και πιστεύω. Για πολλούς ανθρώπους η Ιθάκη ορίζεται με βάση το συμφέρον. Ίσως γιατί δεν έχουν κατασταλάξει μόνιμα σε κάτι που τους δίνει δύναμη και κουράγιο να προχωρήσουν, αλλά κινούν τη ζωή τους ανάλογα με το είδος της ανάγκης που έχουν, επιλέγοντας εκείνα τα άτομα από τα οποία μπορούν να κερδίσουν περισσότερα. Για μένα λοιπόν η Ιθάκη μου είναι οι φίλοι και η οικογένειά μου. Με το ορισμό της λέξης «φιλίας» είναι σα να σφραγίζουμε κάτι ιερό. Η φιλία συμπεριλαμβάνει την εμπιστοσύνη και την αφοσίωση και έτσι ένας καλός φίλος μπορεί να σε στηρίξει, βοηθώντας σε να σταθείς στα πόδια σου. Όπως επίσης και η οικογένεια είναι κάτι ιερό. Γιατί αναλαμβάνει από βρέφος να σου δώσει αξίες και ήθη και πάντα είναι δίπλα σου ο’τι κι αν χρειαστείς. Αυτή είναι η Ιθάκη για μένα. Οι άνθρωποι που μπορώ να τους εκμυστηρευτώ τι νιώθω χωρίς να φοβάμαι το χλευασμό ή την απόρριψη!

-  Η δική μου Ιθάκη είναι η επαγγελματική μου καταξίωση (να γίνω προγραμματιστής ηλεκτρονικών υπολογιστών)

-   Νομίζω πως η δική μου Ιθάκη είναι το σχολείο, καθώς έχω ακόμα τρία χρόνια.

-  Είναι η πορεία της ζωής μου με όλες τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσω. Είναι η αξία της ζωής μου. Η επίτευξη των στόχων μου. Η πραγμάτωση των ονείρων μου και των οραμάτων μου. Γιατί η αξία της ζωής είναι ο δρόμος της, η πορεία της και όχι το τέλος της.

 

«Ποιοι είναι οι Λαιστρυγόνες και οι Κύκλωπες που θα μπορούσαν να σε σταματήσουν

-  Η αναβλητικότητα, η έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μου, η άγνοια, ο φόβος για το άγνωστο…

-  Τα εμπόδια που θα μπορούσαν να με σταματήσουν στο μέλλον είναι η οικονομία της χώρας μου αλλά και η ανεργία.

-  Οι φόβοι που αν τους δώσω τροφή θα εμφανιστούν μπροστά μου

-  Σήμερα οι άνθρωποι έχουν χάσει τη δική τους προσωπικότητα, με αποτέλεσμα να γίνονται ένα με την υπόλοιπη μάζα. Πλέον ο καθένας πράττει ανάλογα με το συμφέρον του, ακόμη κι αν αυτό είναι εις βάρος άλλων συνανθρώπων μας. Έτσι οι Λαιστρυγόνες και οι Κύκλωπες που θα μπορούσαν να με σταματήσουν να πετύχω τους στόχους μου είναι εκείνοι που με υστεροβουλία, μη αναγνωρίζοντας τη αξία μου, θα μου βάλουν εμπόδια με στόχο να «πέσω». Γι αυτό πρέπει πάντα να έχουμε κοντά μας μόνο τα άτομα που λυπούνται με τη δυστυχία μας και κυρίως χαίρονται με τη χαρά μας…

-  Διάφορα εμπόδια που θα μπορούσαν να με αποπροσανατολίσουν από το στόχο που έχω βάλει.

-  Αυτοί που κοιτούν μονάχα το συμφέρον τους, αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους. Αυτοί που ενδιαφέρονται μόνο για τα υλικά αγαθά, και πώς θα τα αυξήσουν, αδιαφορώντας για τις πνευματικές αξίες. 

-  Καθένας που θα με έπαιρνε μακριά από την Ιθάκη μου ή θα με εμπόδιζε να επιστρέψω εκεί θέλοντας το κακό μου.

-  Τα διάφορα εμπόδια, οι δυσκολίες και τα πάθη που θα συναντήσω στη ζωή μου, στην πορεία μου. Ο’τι θα προσπαθήσει να με παραπλανήσει για να βγω «εκτός». Θα τα ξεπεράσω εάν έχω θέληση, κουράγιο και βαδίσω με καθαρή ψυχή.

Όμορφες μέρες της σχολικής μας ζωής

 Ποιες νομίζετε πως είναι οι πιο όμορφες στιγμές, αυτές που μένουν χαραγμένες στη μνήμη των μαθητών μας, όταν πλέον αποφοιτήσουν και εγκαταλείψουν τα σχολικά θρανία;

Την απάντηση θεωρώ πως τη γνωρίζουμε όλοι. Οι εκδρομές! Τα σχολικά party! Οι σκανταλιές, που σκαρώνουν κυρίως στο δημοτικό αλλά και στο γυμνάσιο προς τους δασκάλους τους ή άλλους συμμαθητές τους.

Ναι! Στην πλειοψηφία των μαθητών μας, με το ανάλογο θέμα έκθεσης, τέτοιες στιγμές αναπτύχθηκαν.

Υπάρχουν όμως και μαθητές, πολύ λιγότεροι βέβαια, που έχουν να περιγράψουν και κάτι άλλο.

Ευχάριστη έκπληξη μου προκάλεσε, συγκίνηση, εύλογα μεγαλύτερο προβληματισμό για τις παιδαγωγικές μας ευθύνες η έκθεση της μαθήτριας Ερίντας.

Μόλις πέρυσι ήρθε απ” την Αλβανία.

Το γραπτό της, με αρκετά ακόμα ορθογραφικά λάθη, μου έφερε στο νου το στίχο: «η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο». Με διαφορετική βέβαια έννοια. Αυτή της ψυχής της Ερίντας:

«Για μένα η πιο ευτυχισμένη μέρα ήταν όταν ήμουν στη χώρα μου, την Αλβανία. Στην 7η τάξη. Βγήκα η πρώτη σε όλη την τάξη και σε ολόκληρο το δημοτικό. Ο διευθυντής με φίλησε μπροστά σε όλους και μου είπαν τα πιο ωραία πράγματα που μου έχουν πει ποτέ στη ζωή μου…

     Αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω και την πιο όμορφη μέρα μου εδώ στην Ελλάδα. Και αυτή ήταν πέρυσι, όταν ήρθα για πρώτη φορά εδώ στο σχολείο μας. Ένιωσα καταπληκτικά. Μαθητές και καθηγητές μου φέρθηκαν πολύ καλά. Εντελώς αντίθετα απ” ότι είχα φανταστεί. Ήμουν μόνη και ξένη και νόμιζα ότι όλοι είναι ρατσιστές. Ντρεπόμουν. Δεν ήθελα να έρθω στο σχολείο και είχα άλλη γνώμη για την Ελλάδα…

     Τώρα έρχομαι στο σχολείο με ευχαρίστηση, έχω Ελληνίδες φίλες. Νιώθω υπέροχα!»

Και εμείς Ερίντα νιώθουμε υπέροχα.

Είσαι ήδη προσαρμοσμένη στην Ελληνική πραγματικότητα. Ενσωματώθηκες σχεδόν αυτόματα. Γνωρίζεις τα δικαιώματά σου αλλά και τις υποχρεώσεις σου.

Μάθαμε μέσα απ” το γραπτό σου πως έχεις δυο πατρίδες. Η μία είναι η Ελλάδα. Σ” αγαπάμε και σου έχουμε ανοιχτή την αγκαλιά μας..

 

     Η φιλόλογός σου, Ευαγγελία

 

Πώς ονειρεύομαι το σχολείο του μέλλοντος

     Είναι γεγονός ότι έχουν γίνει σημαντικές αλλαγές στο σχολείο τα τελευταία χρόνια, τόσο στα μαθήματα, όπως καινούρια βιβλία, όσο και στα μέσα διδασκαλίας, εργαστήρια, αίθουσες Η/Υ κ.α. Όμως απαιτούνται αρκετές ακόμα αλλαγές, για να καλύψουν τα όνειρα και τις επιθυμίες μας. Κατά την άποψή μας, οι αλλαγές αυτές θα πρέπει να αφορούν το σχολικό χώρο, τα μαθήματα καθώς και τους τρόπους διδασκαλίας από τους εκπαιδευτικούς.
     Θα ξεκινήσουμε από το σχολικό χώρο και συγκεκριμένα την αυλή, όπου περνούμε ένα σημαντικό μέρος της μαθητικής μας ζωής. Θα θέλαμε να υπάρχει μεγάλο προαύλιο, με πολύ πράσινο, δέντρα, λουλούδια, το οποίο θα μας υποδέχεται ευχάριστα το πρωί και θα μας ξεκουράζει και θα μας ηρεμεί κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων.

    Επειδή όμως οι καιρικές συνθήκες συχνά είναι αντίξοες, βρέχει, χιονίζει ή έχει πολύ ήλιο και ζέστη, καλό θα ήταν να υπάρχουν χώροι κατάλληλοι, δηλαδή υπόστεγα ή κιόσκια, ώστε να προστατεύονται οι μαθητές από τα ποικίλα καιρικά φαινόμενα. Επιπλέον, μια και ο αθλητισμός είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής μας και σχετίζεται και με τη σωστή σωματική διάπλασή μας, θα θέλαμε να υπάρχουν υπαίθριοι χώροι αθλητισμού π.χ. γήπεδο ποδοσφαίρου, μπάσκετ, βόλεϊ, αλλά και κλειστά γυμναστήρια κατάλληλα εξοπλισμένα με αποδυτήρια και χώρους υγιεινής.
     Τα σχολικά κτίρια τα ονειρευόμαστε βαμμένα με ευχάριστα χρώματα, ευάερα, ευήλια, με ευρύχωρες αίθουσες, εξοπλισμένες με Η/Υ , διαδραστικούς πίνακες και βιβλιοθήκες. Στους διαδρόμους να υπάρχουν ντουλαπάκια για τη φύλαξη και την ασφάλεια των προσωπικών μας ειδών. Τέλος θα θέλαμε να υπάρχει μια βιβλιοθήκη εξοπλισμένη με πολλά βιβλία σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, ώστε να έχουμε έναν χώρο, για να ετοιμάζουμε τις σχολικές μας εργασίες, όσες απαιτούν αναζήτηση υλικού και γενικότερα, όταν έχουμε κάποιο κενό να περνούμε δημιουργικά το χρόνο μας…
     Ας περάσουμε τώρα στο καυτό θέμα των μαθημάτων. Θα θέλαμε να είναι λιγότερα και με ουσιαστικό περιεχόμενο και να υπάρχει χρόνος για περισσότερες δραστηριότητες στις οποίες να εμπλέκονται οι μαθητές, γιατί έτσι πιστεύουμε ότι αφομοιώνεται καλύτερα η ύλη. Επίσης να υπάρχουν λιγότερα βιβλία και με περιεχόμενο το οποίο να γίνεται εύκολα κατανοητό. Τα βιβλία θα πρέπει να εναρμονίζονται με τις εξελίξεις των επιστημών, γεγονός που σημαίνει ότι πρέπει να ανανεώνονται πιο συχνά, συμπεριλαμβάνοντας κάθε φορά τις προόδους των επιστημών που στο μεταξύ έχουν πραγματοποιηθεί. Επιπλέον, θα μπορούσε τα βιβλία να ενσωματώνουν παρεμφερή μαθήματα ή καλύτερα, να είναι σε ηλεκτρονική μορφή (τα οποία υπάρχουν βέβαια), να έχουν όμως εύκολη πρόσβαση σε αυτά οι μαθητές, για να μην κουβαλούμε πάρα πολλά βιβλία με άσχημες, όπως είναι γνωστό, επιπτώσεις στην σωματική μας υγεία.
     Θα θέλαμε, ακόμα, να έχουμε διαθέσιμο σχολικό χρόνο , ώστε να κάνουμε τις εργασίες μας μέσα στο σχολείο με την επίβλεψη και τη βοήθεια των καθηγητών μας. Τέλος, εκτός από τα βασικά μαθήματα, καλό θα ήταν να υπάρχουν και ώρες αφιερωμένες σε πολιτιστικές δραστηριότητες, οι οποίες, ως γνωστό, συμβάλλουν στην ελεύθερη έκφραση της δημιουργικότητας των μαθητών, και επιπλέον θα πρέπει να γίνονται συχνά και εκπαιδευτικές επισκέψεις οι οποίες  βοηθούν στη βιωματική πρόσληψη της γνώσης.
      Όσον αφορά τους τρόπους διδασκαλίας και τους εκπαιδευτικούς έχουμε να πούμε τα εξής: θέλουμε να αλλάξει ο τρόπος διδασκαλίας. Οι γνώσεις μας να μην προέρχονται αποκλειστικά από τους καθηγητές μας, αλλά να μας δίνεται η δυνατότητα να τις ανακαλύπτουμε μόνοι μας. Τα μαθήματα να διεξάγονται με περισσότερο διάλογο μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών και να μη στηρίζονται στην αυθεντία του καθηγητή. Αντίθετα ο καθηγητής πρέπει να είναι περισσότερο καθοδηγητής, σύμβουλος και βοηθός μας στην προσωπική έρευνα, αναζήτηση και ανακάλυψη της γνώσης. Να είναι φιλικοί, κοντά στο μαθητή, στα προβλήματα και τις ανησυχίες του και να δημιουργούν ευχάριστο κλίμα στην τάξη. Να συμβάλουν στην ευαισθητοποίησή μας στα σύγχρονα προβλήματα και στη σταδιακή κοινωνικοποίησή μας, τα οποία αποτελούν, όπως πιστεύουμε, σημαντικούς στόχους του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
     Η σωστή όμως διδασκαλία απαιτεί και κατάλληλες συνθήκες. Έτσι θα θέλαμε να υπάρχουν λιγότεροι μαθητές στις αίθουσες, ώστε το μάθημα να γίνεται σε ήρεμο περιβάλλον, όπου θα δίνεται η δυνατότητα σε όλους μας να συμμετέχουμε. Επειδή, όπως είπαμε, θεωρούμε το διάλογο αναπόσπαστο κομμάτι της διεξαγωγής των μαθημάτων, πιστεύουμε ότι και η διάταξη των θρανίων στις τάξεις θα βοηθήσει σε αυτό. Έτσι προτείνουμε τα θρανία να είναι τοποθετημένα σε σχήμα κύκλου, γιατί με αυτό τον τρόπο διευκολύνεται ο διάλογος και επιτυγχάνεται η ισότιμη συμμετοχή όλων των μαθητών και η μεταξύ τους συνεργασία.
     Ολοκληρώνοντας τα όνειρα και τις επιθυμίες μας, θα θέλαμε να πούμε ότι και τα μισά να γίνουν μέχρι το τέλος των μαθητικών μας χρόνων θα είμαστε πολύ ευχαριστημένοι.
     Οι μαθητές του Β3 του 14ου Γυμνασίου Λάρισας     

Φιλία είναι…

filia1   filia2

 

 Τα παιδιά του Β3

Το ταξίδι μου στην Ιταλία – λεπτομέρεια

Θεωρώ ότι καμία πλατεία της Ρώμης δεν ξεπερνά σε ζωή και κίνηση την Πιάτσα Ναβόνα. Μακράν η ομορφότερη πλατεία που επισκέφθηκα.

     Η Piazza Navona είναι μία από τις πιο διάσημες πλατείες της Ρώμης. Είναι χτισμένη στο πρώην στάδιο του Δομιτιανού, που χτίστηκε από τον αυτοκράτορα Δομιτιανό το 86 μ.Χ. Γι αυτό και είναι τόσο μεγάλη, με ωοειδές σχήμα. Το γήπεδο, το οποίο είχε ένα μεγαλύτερο χώρο για αγωνίσματα από το Κολοσσαίο χρησιμοποιήθηκε κυρίως για φεστιβάλ και αθλητικές εκδηλώσεις.

Το στάδιο ήταν γνωστό ως «Circus Agonalis» (ο στίβος του ανταγωνισμού). Πιστεύεται ότι η επωνυμία άλλαξε με την πάροδο του χρόνου από «in agone» σε «navone» και τελικά σε Navona. Τον 15ο αιώνα, το γήπεδο ήταν στρωμένο ώστε να δημιουργηθεί η πλατεία Navona, αλλά απομεινάρια του σταδίου είναι ακόμα ορατά στη γύρω περιοχή.

     Η Piazza Navona διαθέτει τρία σιντριβάνια. Το κεντρικό και μεγαλύτερο είναι το Fontana dei Quattro Fiumi (σιντριβάνι των τεσσάρων ποταμών). Κατασκευάστηκε μεταξύ 1647 και 1651, ύστερα από αίτημα του Πάπα Ιννοκέντιου του Κ΄. Ο σχεδιασμός της κρήνης ανατέθηκε πρώτα στον Μπορομίνι (Borromini), αλλά παραδόθηκε τελικά στον Μπερνίνι (Bernini). Το σιντριβάνι αποτελείται από τέσσερα αγάλματα ανθρώπων που το καθένα αντιπροσωπεύει ένα ποτάμι από διαφορετική ήπειρο – το Νείλο, το Γάγγη, το Δούναβη και το Ρίο ντέλλα Πλάτα. Τα αγάλματα είναι στη βάση ενός βράχου και υποστηρίζουν ένα οβελίσκο, που αρχικά βρισκόταν στο Massenzio Circus. Τα δύο άλλα σιντριβάνια στην πλατεία είναι το Fontana di Nettuno (η κρήνη του Ποσειδώνα) στο βόρειο άκρο και η Fontana del Moro (η κρήνη του Μαυριτανού) στο νότιο άκρο. Η Fontana del Nettuno, επίσης γνωστή ως Calderari, χτίστηκε το 1576 από τον Giacomo della Porta. Τα αγάλματα του Ποσειδώνα που περιβάλλεται από θαλάσσιες νύμφες προστέθηκαν στον 19ο αιώνα. Ο Giacomo della Porta έχτισε και το Fontana del Moro. Το κεντρικό άγαλμα του Μαυριτανού σχεδιάστηκε από τον Μπερνίνι και προστέθηκε αργότερα τον 17ο αιώνα. Η τρίτωνες είναι προσθήκες του 19ου αιώνα. Ένα ακόμα εντυπωσιακό αξιοθέατο στην πλατεία Ναβόνα είναι η εκκλησία του Sant’ Agnese in Agone. Η μπροστινή όψη της μπαρόκ αυτής εκκλησίας σχεδιάστηκε από τον Μπορομίνι, τον κύριο αντίπαλο του Μπερνίνι. Η κατασκευή άρχισε μόλις δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωση της Fontana dei Quattro Fiumi του Μπερνίνι, ακριβώς μπροστά από το κτίριο. Η εκκλησία ολοκληρώθηκε το 1670. Η Piazza Navona, βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης, δυτικά από το Πάνθεον.

     Έχει μια θεατρικότητα μέρα και νύχτα αυτή η πλατεία όπου πάντα κάτι συμβαίνει στην πεζοδρομημένη περιοχή της αλλά και γύρω από τις τρεις εντυπωσιακές της κρήνες. Την ημέρα μπορεί κάποιος να θαυμάσει τις προσόψεις των αναγεννησιακών κτιρίων, να παρασυρθεί μέσα στα ενδιαφέροντα παλαιοπωλεία ή να περιπλανηθεί απλά στη Βία ντελ Γκοβέρνο Βέκιο. Το βράδυ πάλι μπορεί να ζήσει αξέχαστες εμπειρίες κάνοντας χαλαρά passegiatta – βραδυνή βόλτα – αγοράζοντας παιχνίδια και γλυκά ακόμα και το χειμώνα.

Ένα ταξίδι στην Ιταλία είναι μια αξέχαστη εμπειρία που δεν θες απλά να την κρατήσεις αλλά να την επαναλάβεις…

Ράμα Φαμπιόλα

 

Πηγές: el.wikipedia.org

           el.tixik.com

           www.citytravelguide.gr

 

 

Το νέο γήπεδο της ΑΕΛ και η βία στα γήπεδα

    Υπέρλαμπρο και πολυτελές, πραγματικό στολίδι το νέο γήπεδο της ΑΕΛ που άνοιξε τις πύλες του πρόσφατα στην πόλη μας, κάνοντας πραγματικότητα το όνειρο δεκάδων χιλιάδων φιλάθλων. «AEL FC ARENA» το όνομά του, ονομασία που προέκριναν οι περίπου 7.000 φίλαθλοι που συμμετείχαν στην ψηφοφορία της επίσημης ιστοσελίδας της ΠΑΕ.
    Το νέο «παλάτι», ένα υπερσύγχρονο γήπεδο διεθνών προδιαγραφών UEFA (3 Αστέρων), χωρητικότητας 16.118 θέσεων με 38 σουίτες 12 ατόμων  αποτελεί την «κορωνίδα» ενός νέου αθλητικού κέντρου που αναπτύσσεται σε συνολική έκταση 144.000 τ.μ. στην περιοχή Νεάπολη της Λάρισας. Στον αρχικό του σχεδιασμό υπήρχε και η δυνατότητα επέκτασης για τις ανάγκες χρήσης των Μεσογειακών Αγώνων του 2013 που επρόκειτο να γίνουν στην πόλη μας.
     Στο συγκρότημα περιλαμβάνονται εμπορικοί χώροι, χώροι στάθμευσης 1.104 θέσεων, υπαίθριοι χώροι πολιτισμού και αναψυχής (κινηματογράφος, ανοικτό θέατρο 1.500 ατόμων, κεντρική πλατεία για τη διοργάνωση εκδηλώσεων), αθλητικούς ξενώνες 100 κλινών και η εικόνα συμπληρώνεται από το ήδη υπάρχον κλειστό γήπεδο μπάσκετ και τα 12 γήπεδα τένις, που βρίσκονται υπό ανακατασκευή.
     Το νέο αθλητικό κέντρο βρίσκεται σε ιδανική – από πλευράς πολεοδομικής χωροθέτησης – τοποθεσία, με εξαιρετική ένταση στο σύστημα μεταφορών, άριστη προσβασιμότητα από δύο κύριους οδικούς άξονες και εγγύτητα στον πολεοδομικό ιστό. Δημιουργήθηκε με σκοπό να στεγάσει κυρίως το  πιο δημοφιλές άθλημα παγκοσμίως, το ποδόσφαιρο. Το άθλημα όμως αυτό έχει δυστυχώς πληγεί θανάσιμα στη χώρα μας, καθώς απειλείται από διάφορους παράγοντες κοινωνικής αποδιοργάνωσης, ώστε να μιλούμε για μεγάλη κρίση. Ένας από τους μεγάλους παράγοντες αυτούς θεωρείται αναμφισβήτητα και η βία, που παρατηρείται στα γήπεδα.

Η βία παίζει… μπάλα στα γήπεδα

       Κάθε μέρα γινόμαστε μάρτυρες κακών ειδήσεων που αναφέρονται σε πράξεις βίας στα γήπεδα, η οποία ασκείται από νεαρούς κυρίως οπαδούς. Το φίλαθλο πνεύμα έχει δώσει προ πολλού τη θέση του στον φανατισμό.  Ο χουλιγκανισμός, φαινόμενο βαθύτατα κοινωνικό, δείγμα της περιθωριοποίησης ομάδων, καταλύει την αθλητική ιδέα, και δείχνει τον αλλοτριωτικό χαρακτήρα της σημερινής εποχής και του σύγχρονου πολιτισμού.
      Φαινόμενα της βίας στα γήπεδα είναι για παράδειγμα η ρίψη κροτίδων, καπνογόνων, επικίνδυνων φωτοβολίδων και άλλων αντικειμένων, ακόμη και καθισμάτων, εναντίον αντιπάλων φιλάθλων, οι καταστροφές εγκαταστάσεων κ.ά. Οι συγκρούσεις εξάλλου μεταξύ των φιλάθλων, εντός και εντός του γηπέδου, δείχνει άκρατο μίσος και φανατισμό μεταξύ των αντιμαχόμενων ομάδων.
      Δεν είναι σπάνιο μετά π.χ από ένα σκληρό φάουλ ή μια απόφαση του διαιτητή να ακολουθήσουν μια σειρά αντιδράσεων. Οι παίχτες να δέρνονται με τους αντιπάλους. Οι παίχτες να δέρνουν το διαιτητή. Οι διαιτητές να δέρνονται μεταξύ τους. Ο πάγκος της μιας ομάδας βρίζοντας να επιτίθεται στον αντίπαλο πάγκο. Στην εξέδρα οι μισοί θεατές να συμπλέκονται με τους άλλους μισούς. Το ξύλο μεταφέρεται έξω από το γήπεδο στους γύρω δρόμους με τον καθιερωμένο πλέον πετροπόλεμο με τους αστυνομικούς. Και τελειώνει στα καφενεία μεταξύ αυτών που έβλεπαν το παιχνίδι από την τηλεόραση…
 Για ποιο λόγο λειτουργούμε βίαια και γιατί εκδηλώνεται αυτή η συμπεριφορά μας συνήθως στα γήπεδα;
      Ο βασικότερος παράγοντας της δημιουργίας των βιαιοτήτων μέσα στο γήπεδο είναι οπωσδήποτε η δομή του αθλήματος. Σε αθλήματα όπου η νίκη στηρίζεται στο βαθμό δεξιότητας όπως π.χ στην ενόργανη και ρυθμική, στις καταδύσεις, στο σκι ή στα αθλήματα που οι αθλητές αγωνίζονται ο ένας μακριά του άλλου π.χ. στην κολύμβηση, στο τένις, στους δρόμους, στις ρίψεις η δημιουργία επιθετικής συμπεριφοράς είναι ανύπαρκτη ή ελάχιστη.

   Αντίθετα αθλήματα που στηρίζονται στο δυναμισμό και οι αθλητές έρχονται σε άμεση σωματική επαφή τότε η παραγωγή βίας είναι αναπόφευκτη π.χ. αμερικάνικο φουτμπόλ, ποδόσφαιρο, ράγκμπι κ.ά. Εδώ πρέπει να πούμε ότι οι κανονισμοί κάθε αθλήματος παίζουν καθοριστικό ρόλο για την αποφυγή βιαιοτήτων.
     Τα αποτελέσματα των ερευνών αποδεικνύουν ότι η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών πιστεύει ότι η ατιμωρησία της βίας στα γήπεδα αποτελεί την κυριότερη αιτία διαιώνισής της και επιρρίπτει τις ευθύνες στις διοικήσεις των ομάδων, ενώ το 50% των φιλάθλων εκτιμά ότι η συχνότητα των συμπλοκών στα γήπεδα έχει σαφώς αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Οκτώ στους δέκα φιλάθλους εκφράζουν την άποψη ότι η χρήση αλκοολούχων ποτών και ναρκωτικών ουσιών έχουν σοβαρό μερίδιο ευθύνης στην εκδήλωση κρουσμάτων χουλιγκανισμού, αλλά παράλληλα το ίδιο ποσοστό (80%) συναρτά το φαινόμενο με τη γενική έκπτωση αξιών της κοινωνίας.
     Και μέσα σε όλα αυτά, μόλις το 15% των φιλάθλων πιστεύουν ότι το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου είναι «σίγουρα καθαρό», ενώ ως «καθόλου καθαρό» το βαθμολογεί το 34%. Σύμφωνα με τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών, η στάση των αρχών απέναντι σε όσους βιαιοπραγούν στα γήπεδα πρέπει να είναι άτεγκτη, ενώ τα περισσότερα επικριτικά σχόλια συγκεντρώνουν οι διοικήσεις των ομάδων, αλλά και οι αθλητικές εφημερίδες.
     Γιατί όμως δεν σταματά; Ποιες είναι οι αιτίες του φαινομένου; Ας δούμε ορισμένες γενικότερες πλευρές του φαινομένου:
1. O αθλητισμός είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο στο οποίο οι άνθρωποι συμμετέχουν με πολλούς τρόπους (π.χ ως αθλούμενοι, προπονητές, διαιτητές, παράγοντες, μάνατζερ, κριτές, δημοσιογράφοι, φίλαθλοι, κλπ. Το (εμπορευματοποιημένο) ποδόσφαιρο έχει εξελιχθεί σε μία τεράστια οικονομική επιχείρηση, που κατέχει εξέχουσα θέση στα ΜΜΕ ως «προϊόν». Παράλληλα και πέρα από τον οικονομικό του ρόλο χρησιμοποιείται σαν αντικείμενο εκμετάλλευσης  ιδιαίτερα της νεολαίας  πολλές φορές  καλλιεργώντας «ταπεινά συναισθήματα» (π.χ ρατσισμός), αλλά και φανταστικές «διεξόδους» από τα αδιέξοδα που το ίδιο το κοινωνικό σύστημα δημιουργεί.
2. Τα φαινόμενα βίας στα γήπεδα δεν είναι κάτι καινούργιο, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στον υπόλοιπο κόσμο. Εκατοντάδες φορές έχουμε παρακολουθήσει εικόνες συμπλοκών, καταστροφών και συγκρούσεων αντιπάλων ομάδων οπαδών, οι οποίες πάντα τελειώνουν με την παρέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων, με συνέπεια τα γήπεδα να μετατρέπονται σε πεδία μάχης.  Χωρίς να θέλουμε να τα δικαιολογήσουμε θα πρέπει να ξεκαθαριστεί πως τα φαινόμενα «Χουλιγκανισμού» (αν και ιστορικά ο Χούλιγκαν ήταν Ιρλανδός επαναστάτης του 19ου αιώνα!) αυτά υπάρχουν στα γήπεδα αλλά δεν γεννιούνται σε αυτά, μιας η αλλοτρίωση της προσωπικότητας των «φιλάθλων» έχει γίνει έξω από αυτά. Απλά στα γήπεδα δίνεται η δυνατότητα να εκδηλωθεί.  Όπως τονίζει και ο Γ. Πανούσης «η βία στο γήπεδο δεν είναι τελικά το αποτέλεσμα του πάθους να νικήσει η ομάδα αλλά περισσότερο η επιθυμία των οπαδών να αποδείξουν  στον εαυτό τους και στους άλλους (συμπεριλαμβανομένων και των τηλεθεατών που παρακολουθούν) ότι υπάρχουν»!
3. Είναι γεγονός πως η εμπορευματοποίηση τρέφει τον κάθε είδους «χουλιγκανισμό». Η βία θα περιοριστεί όταν πρόεδροι και «παράγοντες» σταματήσουν να χρησιμοποιούν «οπαδούς» για «στρατό» και «φρουρά».
4. Τα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα που βιώνει σήμερα η νεολαία.
5. Η χρήση ουσιών και ο ελλιπής έλεγχος στους εισερχομένους στον αγωνιστικό χώρο φιλάθλους. Πολλές φορές η έλλειψη ετοιμότητας από τις αρχές και η μη σωστή αντανακλαστική αντιμετώπιση.
6. Η έλλειψη εμπιστοσύνης στην αθλητική δικαιοσύνη και συχνά η μη απόδοση δικαιοσύνης.
       Η βία στα γήπεδα είναι ένα πολυσύνθετο φαινόμενο, τόσο ως προς τις αιτίες που την παράγουν, όσο και ως προς τις μορφές με τις οποίες εκδηλώνεται. Για το λόγο αυτό η αντιμετώπισή της απαιτεί συνδυασμένη στόχευση και συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων: της Κοινωνίας, της Πολιτείας, του Ποδοσφαίρου.
     Οι λύσεις και οι προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος της βίας στα γήπεδα είναι πάρα πολλές και αρκετές μπορούν να είναι άμεσα εφαρμόσιμες. Ίσως κάποιος θα έπρεπε να διδάξει, ή τουλάχιστον να υποδείξει στους νεαρούς φιλάθλους, ότι οι ομάδες τους δεν έχουν το αλάθητο και το αήττητο και ότι το ποδόσφαιρο είναι απλώς ένα άθλημα το οποίο καμιά σχέση έχει με πολιτική, θρησκεία ή προσωπικές βε-ντέτες.
      Η καλή παιδεία, η αλλαγή των κοινωνικών δομών και η έγκυρη ενημέρωση είναι το ζητούμενο αν θέλουμε έναν ενεργό πολίτη που θα δραστηριοποιηθεί για την επίλυση των προβλημάτων που τον αφορούν και για τη διαμόρφωση του κοινωνικοπολιτικού γίγνεσθαι. Σε αυτό το πλαίσιο θα ευελπιστούμε για μια κοινωνία με λιγότερη βία, με καλύτερη παιδεία, με ελεύθερο και φίλαθλο πνεύμα, δηλαδή διψασμένο για άθλους, στους πνευματικούς και αθλητικούς στίβους.
     Κλείνοντας, θα θέλαμε να τονίσουμε τη σημαντική προσπάθεια που καταβάλει το Υπουργείο Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, σε συνεργασία με τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αμειβόμενων Ποδοσφαιριστών (Π.Σ.Α.Π.)  για την καταπολέμηση και πρόληψη της βίας στους αθλητικούς χώρους. Υλοποιεί ένα καινοτόμο πρόγραμμα ενημερωτικών επισκέψεων στα Γυμνάσια, από διακεκριμένους αθλητές του ποδοσφαίρου. Στο πλαίσιο του προγράμματος οι αθλητές θα επισκέπτονται τους μαθητές στα σχολεία τους, θα τους ενημερώνουν για το φαινόμενο της βίας στα γήπεδα, θα απαντούν στα ερωτήματά τους και θα οργανώνουν παιχνίδια δεξιοτήτων του ποδοσφαίρου, με σκοπό την ανάδειξη του «ευ αγωνίζεσθαι».

 

Βασιλική Παπαδοπούλου
Εύη Παπαδημητρίου
Ελεάννα Παναγιώτου

  

Ψηφίστε:

Πηγές
www.ael1964.gr(πληροφορίες για το γήπεδο)
www.paraskevi13.com(φωτογραφίες)
ΑΡΘΡΑ των  Άγγελου Τσιγκρή
                      Σπύρου Καλογιάννη

 

Η Μόνα Λίζα με άλλη ματιά

     Με αφορμή τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα«Στιγμές από Βενετία σε μικρά κομμάτια,  Κολλάζ της Μόνα Λίζα και της Αφροδίτης του Μποντιτσέλι» μια ομάδα παιδιών επενέβησαν  σε εικόνα της Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι και έκφρασαν με το δικό τους αυθόρμητο τρόπο την προσωπική τους αντίληψη για το έργο επηρεασμένα από απόψεις και σκέψεις γνωστών καλλιτεχνών και συγγραφέων.

Εργάστηκαν με φαντασία και ενθουσιασμό και έδωσαν τις δικές τους προεκτάσεις στο αρχικό έργο, χωρίς καλούπια και περιορισμούς, δημιουργώντας μόνο με γνώμονα την δική τους αισθητική και κουλτούρα. Παρατηρώντας τα κανείς πιο προσεκτικά, βλέπει να αποτυπώνονται μέσα τους κομμάτια από το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του κάθε παιδιού.

 

    Κάποια από αυτά τα έργα «έντυσαν» έναν τοίχο του σχολείου. Κάποια άλλα πρόκειται να παρουσιαστούν σε μια ειδική έκθεση. Όλα όμως, «πετυχημένα» ή «λιγότερο πετυχημένα» έγιναν με μεράκι και διάθεση για αυτοσχεδιασμό, καμιά φορά κόντρα στο προφανές, στο συμβατικό, όπως άλλωστε και η νιότη τους προστάζει…

 

Μερικά παιδιά θέλησαν να μοιραστούν μαζί μας τις εντυπώσεις και τα συναισθήματά τους. Χωρίς καθοδήγηση στη σκέψη τους και φυσικά χωρίς λογοκρισία…

 

  

 

  «Πριν από λίγο καιρό η κυρία Κακάβα μας έδωσε την ευκαιρία να γίνουμε και εμείς ζωγράφοι..να μπούμε για λίγο στην θέση του Λεονάρντο Ντα Βίντσι και να δημιουργήσουμε την δικιά μας Μόνα Λίζα.  

    Από την πρώτη κιόλας στιγμή όλοι νιώθαμε ευχαρίστηση για την εργασία που μας είχε ανατεθεί. Παρ” όλα αυτά δεν έλειπε η αμφιβολία για το αν το να επέμβουμε στο έργο ενός μεγάλου καλλιτέχνη θεωρούνταν ιεροσυλία. Γρήγορα όμως όλα χάθηκαν και το μέρος τους πήραν τα γέλια και η όρεξη για δουλειά. Ο καθένας από εμάς μπορούσε να εκφραστεί ελεύθερα και να δημιουργήσει μία Μόνα Λίζα όπως ήθελε. Όλα τα παιδιά ζωγραφίζαμε με όρεξη και σιγά σιγά πολλά και διαφορετικά πορτρέτα της Μόνα Λίζας άρχισαν να αποτυπώνονται στο χαρτί του καθενός. Υπήρχαν πορτρέτα που άγγιζαν περισσότερο την σημερινή πραγματικότητα και άλλα που παρέμεναν πιστά στην κλασική εμφάνιση της. Φυσικά δεν έλειψαν και πορτρέτα με την Μόνα Λίζα ως οπαδό διάφορων ομάδων. 

     Σε όλη την διάρκεια υπήρχε ένα ευχάριστο κλίμα και όλοι προσπαθούσαμε να βγάλουμε το καλύτερο αποτέλεσμα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που πειράζαμε ο ένας τον άλλον για το έργο του. Όταν τελειώσαμε τα έργα μας, τα κολλήσαμε σε έναν από τους τοίχους στο εσωτερικό του σχολείου μας. Όλοι ήμασταν χαρούμενοι και περιμέναμε με ανυπομονησία τις κριτικές των συμμαθητών και των καθηγητών μας. 

     Τελικά τα σχόλια όλων ήταν πολύ καλά και όλοι ήμασταν πολύ χαρούμενοι και ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα. Όλοι αισθανθήκαμε δέος που έστω και για λίγα λεπτά αγγίξαμε με τα δικά μας χέρια την εικόνα ενός πολυσυζητημένου πίνακα από έναν καλλιτέχνη τέτοιας μεγάλης εμβέλειας. Τέλος καταφέραμε να μάθουμε πολλά πράγματα στο χώρο της ζωγραφικής με έναν πολύ ευχάριστο τρόπο.»     

Θεοδώρα Θεοδωράκη, Σταυρούλα Δεδικούση, Μαρία Θεοδωράκη

«Όταν μας δόθηκε το θέμα για να επέμβει ο καθένας με το δικό του τρόπο στην εικόνα της MONA LIZA, αρχικά σοκαριστήκαμε. Στη συνέχεια ωστόσο ενθουσιαστήκαμε με την ιδέα ότι ο καθένας θα χάριζε το δικό του προσωπικό στυλ και θα δημιουργούσε μια διαφορετική εικόνα της γνωστής σε όλους ’’τζοκόντα’’.

Στην αρχή ο καθένας είχε τις δίκες του ανησυχίες και αμφιβολίες, για το πώς θα επιβληθεί στην εικόνα, και εάν θεωρούνταν ασέβεια ο τρόπος που θα το υλοποιούσαμε. Το θέμα ήταν κάτι μεν άγνωστο για όλα τα παιδιά, αλλά και κάτι που δημιούργησε σε όλους, μια αίσθηση χαράς και μια απερίγραπτη όρεξη για δουλειά. Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της διαδικασίας, όλοι ήμαστε συγκεντρωμένοι σ` αυτό που έπρεπε να κάνουμε και ακουγόταν μόνο κάποιοι μικροί ψίθυροι μεταξύ μας. Όλοι προσπαθούσαμε να πετύχουμε το εφικτό αποτέλεσμα, με τους πιο ωραίους συνδυασμούς χρωμάτων και να δώσουμε μια πιο ενδιαφέρουσα πρόταση στην ζωγραφική.

Όταν η δουλειά τελείωσε, ο ένας πείραζε τον άλλο για το αποτέλεσμα που είχε, αλλά όλοι ήμαστε ευχαριστημένοι από αυτό. Όταν η κυρία Κακάβα μας ζήτησε να κολλήσουμε τις εικόνες σε έναν από τους τοίχους του σχολείου, όλοι ήμαστε ’’τρομοκρατημένοι’’ από τις αντιδράσεις όσων θα έβλεπαν τα «έργα» μας και περιμέναμε να ακούσουμε την κριτική τους.

Στο τέλος, μετά από τα καλά σχόλια που ακούσαμε ήμαστε όλοι ικανοποιημένοι και χαρούμενοι. Το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό για όλους και το σημαντικότερο ήταν ότι το διασκεδάσαμε και αποκτήσαμε μια καλή εμπειρία στο χώρο της ζωγραφικής, στο χώρο της τέχνης.»

Ματίνα Γκουγκουλιά, Κατερίνα Δάσιου, Μαρία Εξάρχου, Ζωγραφιά Δαραβίγκα

Παρακάτω παρουσιάζονται τα έργα και οι δημιουργίες των παιδιών όπως τοποθετήθηκαν στον τοίχο του σχολείου.

 

                         

Γράμμα στη Leluka

Με αφορμή την Παγκόσμια εκστρατεία «1GOAL: Ένα μάθημα για όλους«γράψαμε ένα γράμμα στη φίλη μας Leluka - που «υιοθετήσαμε» μέσα από το πρόγραμμα αναδοχής της ActionAid» την προηγούμενη σχολική χρονιά - στο μακρινό Λεσόθο της Αφρικής.

Θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι συμβάλαμε και μεις στο να βάλουμε ένα ακόμη Goal στην εκπαίδευση. Να γίνουμε ένα θετικό παράδειγμα ώστε να μας ακολουθήσουν σ” αυτόν το δρόμο και άλλα παιδιά…

Dear Leluka,

We are thinking of you! We are students of B” Class in the 14th high school of Larissa. We are 25 students in the classroom, 11 girls ad 14 boys. Larissa is a big town in the centre of Greece. We are lucky that we go to the school but unfortunately we have a lot of studying (homework). In our sparetime we usually play basketball, football, we learn pounting and foreign languages as English, French, German etc.

We are huppy to help you and please do not hesitate to ask whatever you need!!

Lots of love

your new friends!!!

Our Names

Matthildi, Vassiliki,George, Kostas, Chris, Jonny, Helen, Matina, John, John, Marios, Dimos, Jim, Kostas, Thanos, Thanasis, Lydia, Froso, Marianthi, Helen, Ifigeneia, Alexandros, Marianna, Vaso, Chris.

 

 

 

 

Σπασμένο; Ευχαριστώ δεν θα πάρω…

     Η εργασία αυτή ασχολήθηκε με ένα φαινομενικά αθώο ζήτημα, την πειρατεία λογισμικού. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε έστω ένα πρόγραμμα το οποίο έχουμε αντιγράψει από έναν φίλο μας ή έχουμε αγοράσει από πλανόδιους πωλητές.

Η ανάλυση του θέματος ξεκινάει με την περιγραφή του προβλήματος και την καταγραφή του μεγέθους του, και τέλος παρουσιάζονται ορισμένοι τρόποι ελέγχου και επιτήρησης του φαινομένου.

Τι είναι λογισμικό

Το λογισμικό, το σύνολο δηλαδή των προγραμμάτων του υπολογιστή, είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για τον καθένα. Η χρήση του καθιστά τις επιχειρήσεις αποτελεσματικότερες, περισσότερο παραγωγικές και συντελεί στη μείωση του κόστους λειτουργίας. Τα εξειδικευμένα προγράμματα αποτελούν ένα πολύτιμο μέσο για τους αρχιτέκτονες, μηχανικούς, και όλους τους επαγγελματίες.

Τι είναι πειρατεία λογισμικού

Πειρατεία λογισμικού είναι η κλοπή προγραμμάτων λογισμικού με την παράνομη αντιγραφή ή πλαστογράφηση γνήσιων προϊόντων και την διανομή πλαστών και παράνομα αντιγραμμένων προϊόντων. Πειρατεία μπορεί να χαρακτηριστεί και η μη συστηματική αντιγραφή προϊόντων χωρίς νόμιμη άδεια χρήσης από ιδιώτες ή επιχειρήσεις, καθώς επίσης και η διανομή ή η μεταπώληση προϊόντων λογισμικού. Παραβιάζεται έτσι ένα από τα σημαντικότερα δικαιώματα του δικαιούχου του προγράμματος – του δημιουργού ή του «παραγγελιοδόχου» – το δικαίωμα αναπαραγωγής.

Μορφές πειρατείας λογισμικού

Οι κυριότερες μορφές παράνομης αναπαραγωγής είναι οι εξής:

1. Η αντιγραφή χωρίς άδεια χρήσης από ιδιώτες ή εταιρίες – ο πιο συνηθισμένος τύπος πειρατείας λογισμικού.

2. Η δήλωση μικρότερου από τον πραγματικό αριθμό εγκαταστάσεων σε μια εταιρεία που διαθέτει άδειες για έναν συγκεκριμένο αριθμό χρηστών υπολογιστών.

3. Ο δανεισμός προϊόντων λογισμικού μεταξύ φίλων και συνεργατών.

4. Η πλαστογραφία, η παράνομη δηλαδή αναπαραγωγή και πώληση λογισμικού με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνεται νόμιμο. Αυτή μπορεί να περιλαμβάνει πιστή απομίμηση της συσκευασίας και συχνά των ολογραμμάτων. Η αυξανόμενη δημοτικότητα του εμπορίου μέσω Internet έχει αυξήσει και τις πιθανότητες να βρεθούν οι καταναλωτές αντιμέτωποι με το πρόβλημα της χρήσης πλαστών προϊόντων.

5. Η προμήθεια προγραμμάτων αναβάθμισης χωρίς να διαθέτει κανείς το βασικό πρόγραμμα. Η άδεια για τη χρήση της αναβάθμισης ισχύει μόνον στη περίπτωση που διαθέτει κανείς νόμιμη άδεια για το βασικό πρόγραμμα. Διαφορετικά η χρήση της αναβάθμισης -και του προγράμματος είναι παράνομη.

6. Το online «κατέβασμα» από το internet λογισμικού χωρίς τη ρητή άδεια. Υπάρχουν στο διαδίκτυο πειρατικά sites που διαθέτουν πολλά παράνομα προγράμματα, συχνά μαζί με δυσάρεστες εκπλήξεις…

Σε όλες τις περιπτώσεις πραγματοποιείται παραβίαση της νομοθεσίας και οι χρήστες τίθενται σε μεγάλο κίνδυνο. Καθώς η τεχνολογία εξελίσσεται, ακόμη και οι πιο απαιτητικοί καταναλωτές συχνά δεν είναι σε θέση να ξεχωρίσουν το νόμιμο λογισμικό από το πλαστό. Το πλαστό κατασκευάζεται και προωθείται με τρόπο ώστε να μοιάζει και να ανταγωνίζεται το αυθεντικό προϊόν.

 

Εκτιμάται ότι :

1. Υπάρχουν πάνω από 840.000 Internet sites, τα οποία πουλάνε παράνομο λογισμικό το οποίο εμφανίζουν σαν γνήσιο. Πολλοί αγοραστές τέτοιων προγραμμάτων δεν καταφέραν ποτέ να πάρουν τα χρήματα τους πίσω όταν διαπίστωσαν ότι το προϊόν που τους έστειλαν ήταν πλαστό.

2. Δύο περίπου εκατομμύρια σελίδες στο διαδίκτυο προσφέρουν, παρέχουν σύνδεση ή αναφέρονται σε λογισμικό »warez» – αυτός είναι ο όρος που χρησιμοποιείται στο Internet για το πειρατικό λογισμικό.

3. Ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 60% είναι πλαστό και ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 90% πωλείται κατά παράβαση της Άδειας Χρήσης του κατασκευαστή.

Η πειρατεία στο λογισμικό εκτός του ότι βλάπτει την εμπορική αλυσίδα από το δημιουργό ως τον μεταπωλητή, εγκυμονεί και πολλούς κινδύνους:

• πιθανότητα μετάδοσης ιών,

• έλλειψη παροχής τεχνικής βοήθειας,

• έλλειψη εγγύησης καλής λειτουργίας,

• έλλειψη δυνατότητας αναβάθμισης,

• έλλειψη αδειών και βασικών κομματιών,

• δημιουργία υψηλών τιμών στα αυθεντικά προγράμματα

Δεν πρόκειται για έγκλημα χωρίς θύμα…

 

Καταναλωτές που αγοράζουν πλαστό λογισμικό:

• αγοράζουν λογισμικό που δεν έχει ελεγχθεί και μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργίες

• κινδυνεύουν από την πιθανότητα μετάδοσης ιών που προξενούν βλάβες στο σκληρό δίσκο και στο δίκτυο

• δεν έχουν τεχνική υποστήριξη και δυνατότητα αναβάθμισης του προγράμματος

• είναι παράνομοι, καθώς δεν έχουν νόμιμο δικαίωμα να χρησιμοποιούν το προϊόν

• το βρίσκουν φυσικά σε πολύ «δελεαστική» τιμή

Αγοράζω αυθεντικό λογισμικό για να:
- κοινοποιώ χωρίς φόβο τη δουλειά μου

-απολαμβάνω τις δωρεάν αναβαθμίσεις του λογισμικού

-έχω υποστήριξη σε τυχόν απορίες μου για την ορθή χρήση του προγράμματος και να λύνω εύκολα τα διάφορα προβλήματα που παρουσιάζονται

 

Αγοράζω πειρατικό λογισμικό για να:
- έχω νομικά προβλήματα όταν θελήσω να δημοσιεύσω τη δουλειά μου

-νιώθω περιορισμένος χωρίς να μπορώ να κατεβάσω τις δωρεάν αναβαθμίσεις

-διαμαρτύρομαι διαρκώς για τα πολλά προβλήματα, παραλήψεις, τα σφάλματα κ.λ.π.

-σπαταλώ το χρόνο μου ασχολούμενος με χιλιάδες άχρηστα προγράμματα

Συνέπειες της πειρατείας λογισμικού

Ένα μέρος από τα χρήματα που δαπανούνται για την αγορά αυθεντικού λογισμικού διοχετεύεται πίσω στην έρευνα και την ανάπτυξη λογισμικού, ώστε να παραχθούν νεότερα και πιο εξελιγμένα προγράμματα, και στο κράτος ως φορολόγηση από την πώληση του προϊόντος. Όταν όμως αγοράζουμε παράνομα αντίγραφα, τα χρήματά μας πηγαίνουν κατευθείαν στις τσέπες των παραβατών. Το γεγονός αυτό έχει σαν συνέπεια να δημιουργούνται σημαντικά προβλήματα στη βιομηχανία λογισμικού, στην οικονομία του κράτους καθώς και σε εμάς τους ίδιους.

Συνέπειες στο κράτος 

      Η πειρατεία λογισμικού είναι εχθρός της γενικότερης ανάπτυξης και οικονομικής ευημερίας κάθε χώρας. Επενεργεί ανασταλτικά στην επένδυση κεφαλαίων από εθνικούς και ξένους επενδυτές. Στερεί τα κράτη από φορολογικούς πόρους αλλά και θέσεις απασχόλησης σε τομείς που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με την ανάπτυξη λογισμικού. Δημιουργεί μία ανεξέλεγκτη παραοικονομία με υψηλά αφορολόγητα εισοδήματα. Εθίζει ορισμένους στην εγκληματική δράση.

Η ενημέρωση και η εκπαίδευση είναι ο μόνος τρόπος προφύλαξης από το παράνομο λογισμικό. Όταν αγοράζουμε λογισμικό πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι παίρνουμε αυθεντικούς δίσκους, εγχειρίδια και έγγραφα άδειας χρήσης. Να αποφεύγουμε δίσκους με χειροποίητες ή κακής ποιότητας ετικέτες ή λογισμικό που η τιμή του είναι πολύ καλή για να είναι αληθινή. Να έχουμε υπόψιν ότι ένα μεγάλο ποσοστό λογισμικού που πωλείται μέσω διαδικτύου είναι παράνομο. Να έχουμε την ευθύνη εγκατάστασης και χρήσης του προγράμματος, σύμφωνα με τους όρους της άδειας χρήσης, και εάν κάποιος άλλος εγκαταστήσει το λογισμικό να βεβαιωθούμε ότι μας παρέχει αποδείξεις για την αυθεντικότητα του προϊόντος.

Πολλοί θεωρούν ότι η αντιγραφή ενός προγράμματος είναι κάτι αθώο, σχεδόν νόμιμο. Η αντιγραφή όμως ισοδυναμεί με κλοπή ξένης περιουσίας. Η τιμωρία των πειρατών του λογισμικού είναι περίπου 40 μήνες φυλακή, και οι κυρώσεις για τους δράστες πολλές φορές βαρύτερες από αντίστοιχα αδικήματα κατά της περιουσίας. Οι αρνητικές επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο είναι πολύ μεγάλες. Γι αυτό και η νόμιμη και ορθή χρήση του λογισμικού πρέπει να αποτελεί πρώτη προτεραιότητα για όλους μας…

Μπαντούλη Δήμητρα, Μελανού Δήμητρα

Μητράκα Ευτυχία, Μπατσή Αναστασία

 

Βιβλιογραφία

ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ, Δ. Παπαναστασίου

Βιβλίο Πληροφορικής Γυμνασίου

www.microsoft.com

sites στο διαδίκτυο: pitsirikos.pblogs.gr/2008/10/351294.html, patriotaki.com

 

Mind Mosaic

Μια ομάδα παιδιών της δευτέρας γυμνασίου περιγράφουν, αναλύουν και αξιολογούν τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα Mind Mosaic. Το πρόγραμμα υλοποιήθηκε το σχολικό έτος 2009 -2010, μετά από προτροπή των εκπαιδευτικών Κακκάβα Σ. και Χατζηπανταζή Μ., καθηγήτριες Εικαστικών και Οικιακής Οικονομίας αντίστοιχα.

«Τα δικαιώματα των ανθρώπων είναι ένα θέμα πολύ σημαντικό, που μας αφορά όλους και μας απασχολεί όλο και περισσότερο στις μέρες μας. Γι” αυτό και όταν μας προτάθηκε να συμμετέχουμε στο πρόγραμμα Mind Mosaic, δεχθήκαμε όλοι με μεγάλο ενθουσιασμό. Το πρόγραμμα αφορούσε σε ευαίσθητα θέματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία, την ισότητα.

Σαν ομάδα έπρεπε να δημιουργήσουμε μικρά κείμενα ή ζωγραφιές σχετικά με την ισότητα – ένα θέμα που επιλέχθηκε μετά από ψηφοφορία από την πλειοψηφία των μαθητών/τριών.

    Το κάθε παιδί επέλεξε μια καρτέλα με κάποια υποκατηγορία της ισότητας όπως για παράδειγμα οι φυλετικές διαφορές, η διαφορετικότητα ανάμεσα στους λαούς και τα έθνη κ.α. Πάνω στις καρτέλες ο κάθε μαθητής/τρια εξέφρασε τη γνώμη του για το συγκεκριμένο θέμα, είτε με ένα σύντομο κείμενο, είτε με μια συμβολική ζωγραφιά. Όλες οι καρτέλες τοποθετήθηκαν στο χάρτη Mind Mosaic – το χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – για να σταλεί στους διοργανωτές του διαγωνισμού.

Παράλληλα, και με αφορμή το πρόγραμμα, η ομάδα μας επισκέφθηκε τη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας και θαύμασε την υπέροχη έκθεση του γιατρού Ι. Κατσίγρα, όπως και την έκθεση φωτογραφίας του μεγάλου φωτογράφου της πόλης, Τάκη Τλούπα. Μέσω αυτής της επίσκεψης μπορέσαμε να θαυμάσουμε μερικούς από τους ωραιότερους πίνακες της συλλογής και να γνωρίσουμε από κοντά την τέχνη της φωτογραφίας με ξεναγό την Βάνια Τλούπα, κόρη του γνωστού καλλιτέχνη -φωτογράφου.

Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έπρεπε απλά να περιμένουμε την έγκριση της εργασίας μας που με τόσο ενθουσιασμό προσπαθήσαμε να είναι όσο το δυνατόν αρτιότερη. Δυστυχώς δεν προκριθήκαμε. Το γεγονός αυτό όμως πέρα από την αρχική αναπόφευκτη απογοήτευση δεν μας άφησε καμία πικρία. Είχαμε δει και είχαμε μάθει τόσα πολλά, είχαμε γελάσει, είχαμε συνεργαστεί, είχαμε δημιουργήσει…! Ήταν τελικά μια πολύ όμορφη εμπειρία!

Κατερίνα Δάσιου, Ματίνα Γκουκγουλιά,
Κατερίνα Ζέππου, Μαρία Εξάρχου,
Σταυριάννα Δεδικούση.

 

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε την κα Κακάβα Σ. και την κα Χατζηπανταζή Μ. για την υποστήριξη και τη βοήθειά τους.

 

Top