Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας οι μαθητές των τμημάτων Β1 και Β3 κλήθηκαν να καταθέσουν τις σκέψεις τους για το ιδανικό σχολείο, το σχολείο του μέλλοντος όπως εκείνοι θα το ήθελαν. Το παρακάτω άρθρο είναι μια σύνθεση από αποσπάσματα των κειμένων τους:
«Ένα καλύτερο αύριο για τους μαθητές» (Αλέξανδρος Δ.)
«Το ιδανικό σχολείο σίγουρα θα ήταν πολύ διαφορετικό από το σημερινό. Δύσκολο πρόγραμμα, πολλά διαβάσματα και λίγη ξεκούραση είναι αυτά που μας κάνουν να ανυπομονούμε για την Παρασκευή. Τι θα γινόταν όμως αν αντί για την Παρασκευή, ανυπομονούσαμε για τη Δευτέρα;» (Άγγελος Π.) «Πολλές φορές τα παιδιά σκέφτονται πόσο ωραία θα ήταν αν το σχολείο δεν υπήρχε. Εύχονται να είχε βρεθεί κάποιος τρόπος να μαθαίνουν χωρίς διάβασμα, διαγωνίσματα, εκθέσεις και αμέτρητες ασκήσεις. Όμως υπάρχουν αρκετοί τρόποι να γίνει το σχολείο πιο προσιτό και αγαπητό στους μαθητές, χωρίς να τους εμποδίζει να αντλήσουν γνώσεις. (Στέλλα Α.)
«Τη σημερινή εποχή τα σχολεία στην Ελλάδα δυστυχώς δεν είναι σωστά οργανωμένα και δεν καλύπτουν τις βασικές ανάγκες των μαθητών. Ευελπιστούμε φυσικά στο μέλλον τα πράγματα να είναι καλύτερα. Όμως πώς μπορεί να γίνει αυτό; Με ποιους τρόπους θα καταφέρουμε να το αλλάξουμε αυτό; Σήμερα θα μιλήσουμε λοιπόν για το πώς θα καταφέρουμε να κάνουμε το σχολείο του μέλλοντος ιδανικό.» (Άννα Δ.)
«Καταρχάς οι σχολικοί χώροι δεν έχουν τις σωστές υποδομές. Πιο συγκεκριμένα, τα κτίρια είναι ελλιπή όσον αφορά τον αριθμό των αιθουσών, των σχολικών επίπλων, αλλά και των αθλητικών εγκαταστάσεων. Επίσης, καλό θα ήταν το πρόγραμμα να είναι πιο οργανωμένο και να συμπεριλαμβάνονται όλες οι δραστηριότητες σε αυτό, ανάλογα με τις επιθυμίες του κάθε παιδιού, ώστε να μην υποχρεώνονται να πηγαίνουν οι μαθητές σε εξωσχολικούς χώρους γι’ αυτές.» (Ελένη Δ.)
«Αν με ρωτούσαν πώς θα ήθελα το ιδανικό σχολείο όσον αφορά τον εξωτερικό χώρο, θα ήθελα η αυλή να ήταν πιο πράσινη με πολλά δέντρα για να κάνει την παραμονή των παιδιών στον χώρο πιο ευχάριστη. Ακόμα, καλό θα ήταν για τα ακραία καιρικά φαινόμενα αλλά και για την έντονη ηλιοφάνεια να υπάρχει ένα υπόστεγο ώστε να προστατεύονται τα παιδιά, ενώ επίσης θα μπορούσαν να φτιαχτούν διάφορα παιχνίδια στο προαύλιο για να μπορούν να παίζουν τα παιδιά στο διάλειμμα.» (Γιάννης Α.)
«Το σχολείο του μέλλοντος θα πρέπει να εξοπλιστεί καλύτερα και να διαθέτει νέα τεχνολογικά μέσα. Επιπλέον, οι αίθουσες θα πρέπει να είναι ευρύχωρες και καθαρές. Επίσης, οι βαθμοί θα πρέπει να πάψουν να είναι αυτοσκοπός και οι μαθητές να αξιολογούνται και με άλλους τρόπους.» (Αναστασία Γ.)
«Οι καθηγητές είναι ακόμα ένα κομμάτι που χρειάζεται βελτίωση. Θα πρέπει να κατανοούν και να υλοποιούν τα «θέλω» των μαθητών τους. Να μην είναι τόσο απαιτητικοί και αυστηροί, αλλά βοηθητικοί, μεταδοτικοί και οργανωτικοί. Επιπλέον, με τη βοήθεια της τεχνολογίας να βρίσκουν τις ιδιαιτερότητες και τις δυσκολίες των μαθητών τους και να τους βοηθάνε να τις ξεπεράσουν. Τέλος, να αφήνουν τους μαθητές να λένε ελεύθερα τη γνώμη τους και να τους ακούνε προσεκτικά κάνοντας μια συζήτηση στην τάξη.» (Κατερίνα Δ.)
«Επίσης, η μέθοδος διδασκαλίας που εφαρμόζεται σήμερα είναι λάθος, επειδή οι καθηγητές προσπαθούν απλά να «περάσουν» τη γνώση στους μαθητές. Στο σχολείο του μέλλοντος, η αλλαγή που πρέπει να γίνει είναι οι καθηγητές να προσπαθήσουν να κάνουν τους μαθητές να αγαπήσουν τα γράμματα και να μην τους φαίνεται το μάθημα σαν αγγαρεία.» (Κωνσταντίνα Π.) «Ο ρόλος του δασκάλου θα πρέπει να είναι πιο ενεργός. Να μας βοηθάει να ανακαλύπτουμε εμείς τη γνώση. Ο δάσκαλος θα πρέπει να είναι υποστηρικτικός και να μας μεταδίδει το μάθημα πιο ευχάριστα. Ένα παράδειγμα θα ήταν να μας δείχνει εκπαιδευτικά βίντεο και εμείς να κάνουμε ασκήσεις και να συζητάμε πάνω σε αυτό το θέμα.» (Ελένη Α.)
«Επιπλέον, οι καθηγητές θα ήταν καλό να χρησιμοποιούν τη βιωματική διδασκαλία, γιατί έτσι οι απορίες κάθε μαθητή θα λύνονταν. Η βιωματική μάθηση, για παράδειγμα, πραγματοποιείται όταν ένας καθηγητής πάει τους μαθητές του στη φύση για να τους διδάξει βιολογία, έτσι ώστε το μάθημα να είναι πιο κατανοητό.» (Γιώργος Μπ.)
«Οι μέθοδοι διδασκαλίας θα μπορούσαν να γίνουν πιο ευχάριστες στους μαθητές, αν οι καθηγητές είχαν τον χρόνο και τη διάθεση να προσθέσουν κάτι παραπάνω στο μάθημα, όπως την τεχνολογία. Το σχολείο θα μπορούσε να μοιράζει στους μαθητές εκπαιδευτικά “tablets”, τα οποία θα χρησιμοποιούσαν μόνο κατά τη διάρκεια του μαθήματος για να βρουν επιπλέον πληροφορίες σχετικά με το μάθημα.» (Έλλη Μπ.)
«Στη συνέχεια, πολύ βοηθητικό θα ήταν οι καθηγητές να μην αναθέτουν τόσες πολλές εργασίες, ή ακόμα καλύτερα οι εργασίες να ολοκληρώνονται στην τάξη, έτσι ώστε οι μαθητές να μην ξενυχτάνε προσπαθώντας να τις κάνουν μόνοι τους και οι περισσότεροι χωρίς ιδιαίτερη βοήθεια από κάποιον. Επίσης, το πρόγραμμα σπουδών θα ήταν σημαντικό να ανταποκρίνεται στα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες των μαθητών, έτσι ώστε να μην είναι αναγκασμένοι να μελετούν και να ασχολούνται με κάτι το οποίο δεν έχει καμία σχέση με το τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους.» (Ελισάβετ Α.)
«Μια άλλη καλή σκέψη για το ιδανικό σχολείο θα ήταν εάν το μάθημα συνδυαζόταν με κάτι που τα παιδιά λατρεύουν να κάνουν. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να συνδυαστεί με το μπάσκετ ή τη ζωγραφική, ή ακόμα καλύτερα με τη μουσική.» (Σωτήρης Π.)
«Επιπλέον, όλοι οι δάσκαλοι θα πρέπει να σέβονται τις απόψεις των μαθητών και να τους δίνουν χρόνο να σκεφτούν, να οραματιστούν και να συνθέσουν την άποψή τους. Ακόμα, θα πρέπει να ρωτάνε τους μαθητές και όχι να τα λένε όλα εκείνοι.» (Φίλιππος Κ.)
«Σχετικά με το θέμα του προγράμματος, θα θέλαμε να μην ξεκινάει το σχολείο στις 8 το πρωί, αλλά στις 9, γιατί το πρωινό ξύπνημα είναι και αυτό ένα αρνητικό κομμάτι της σχολικής ρουτίνας. Το έχουν μάλιστα πει και επιστήμονες, πως θα έπρεπε το σχολείο να ξεκινά αργά το πρωί, έτσι ώστε το μυαλό του μαθητή να έχει «ξυπνήσει» και να είναι έτοιμο για μάθημα.» (Νικολέτα Π.)
«Τέλος, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι όλοι οι μαθητές δεν είναι ίδιοι κι έχουν διαφορετικά ενδιαφέροντα. Γι΄αυτό τον λόγο, θα έπρεπε οι μαθητές να μπορούν να διαλέξουν κάποια μαθήματα που θα τους ενδιέφεραν και θα μπορούσαν να λειτουργούν δραστηριότητες και όμιλοι για μετά το σχολείο, όπου οι μαθητές θα μπορούν να αναπτύξουν τα ενδιαφέροντά τους και να ανταλλάξουν απόψεις με τους συμμαθητές τους.» (Φωτεινή Λ.)
«Το σχολείο για τους μαθητές πρέπει να είναι μια υποχρέωση, αλλά όχι μαρτύριο. Πρέπει να μπορούν όλοι οι μαθητές να προσανατολιστούν στην κατεύθυνση που θέλουν και παράλληλα να έχουν αναπτύξει όλα τα παιδιά πριν φύγουν από το σχολείο κοινωνικές δεξιότητες, να ξέρουν πώς να μιλούν και πώς να γράφουν και να έχουν εξελίξει τις γνώσεις τους.» (Αλέξανδρος Δ.)
«Εν κατακλείδι, τα σχολεία στο μέλλον θα χρειαστούν αρκετές αλλαγές για να ευχαριστήσουν τους μαθητές και για να διευκολύνουν το έργο του κάθε καθηγητή και δασκάλου. Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον θα πραγματοποιηθούν όλα τα έργα ως προς τη βελτίωση των σχολείων, αν και στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο να γίνουν τόσο μεγάλα έργα, οπότε όλα αυτά μάλλον θα παραμείνουν ένα όνειρο!» (Λυδία Π.)
