ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
Η επανάσταση άρχισε τώρα να απλώνεται παντού όχι μόνο στη στεριά αλλά και στη θάλασσα. Αν δεν βοηθούσαν τα νησιά ο αγώνας των Ελλήνων δεν θα είχε αίσιο τέλος. Οι νησιώτες που οργώνουν τη θάλασσα με τα καράβια τους και εκτελούσαν τις μεταφορές σε όλη τη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο είχαν αποκομίσει πολλά πλούτη. Θα μπορούσαν να ζήσουν ανέμελα γιατί δεν τους πίεζε η τυραννία του τούρκου. Όμως ήταν Έλληνες και δεν μπορούσαν να μην προσφέρουν και αυτοί τα πλούτη τους τα καράβια και την ησυχία τους για τη λευτεριά της πατρίδας. Πρώτα οι Σπέτσες έπειτα τα Ψαρά και μετά η Ύδρα μπήκαν στον αγώνα. Ακολούθησε η Σάμος και τα Δωδεκάνησα. Τώρα πια οι επαναστάτες της Πελοποννήσου είχαν την ασπίδα των νησιών είχαν την υλική και την ηθική βοήθειά τους. Με την είσοδο των νησιών στον αγώνα η επανάσταση απόκτησε σιγουριά και δύναμη. Ο Αντώνης Οικονόμου από την Ύδρα, ο Ανδρέας Μιαούλης και ο Λάζαρος Κουντουριώτης μπήκαν και αυτοί με τα καράβια τους στον αγώνα της θάλασσας εναντίον των Τούρκων. Αλλά πώς να μην αναφέρουμε και την ατρόμητη καπετάνισσα από τις Σπέτσες Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα που πρόσφερε τα καράβια της και όλο της το βιός στην επανάσταση. Τα Ψαρά ένα μικρό νησάκι κοντά στη Μικρά Ασία απομονωμένο από τα άλλα ενώ που ήξερε ότι αυτό πρώτα θα δεχόταν τους κεραυνούς της τουρκικής αυτοκρατορίας δεν δίστασε να μπει στο χορό της Επανάστασης αψηφώντας κάθε κίνδυνο. Φούντωσε λοιπόν για τα καλά η Επανάσταση και συνεχιζόταν με γρήγορους ρυθμούς.
ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ :
