Γεωργία Τυμπανάρη, Β3
Oι εποχές, δυστυχώς,έχουν αλλάξει. Οι άνθρωποι έχουν απομονωθεί. «Έχασαν οι Ρωμιοί τη Ρωμιοσύνη τους», όπως λέει, πολύ σωστά η Μαρία Ιορδανίδου στο έργο της «Η αυλή μας». Τη ρωμιοσύνη αντικατέστησε ο ανταγωνισμός και η αδιαφορία για τους συνανθρώπους τους. Χάθηκε η πραγματική ανθρώπινη επαφή. Οι άνθρωποι απαρνήθηκαν τον κόσμο των συναισθημάτων, αρνήθηκαν τη φιλία και τις σχέσεις με τους συνανθρώπους τους. Έγιναν ατομιστές, γέμισαν με εσωστρέφεια και προτιμούν τον καταναλωτισμό. Τη θέση της ανθρωπιάς πήραν τα εμπορεύματα. Αλλοιώθηκαν οι αξίες που είχαν οι γιαγιάδες και οι παππούδες. Γι’αυτό το λόγο, επειδή συνήθισαν να τα’αγοράζουν όλα έτοιμα απ’ το εμπόριο, σκέφτηκαν ότι θα ήταν πολύ κουραστικό κι ότι δεν θ’άξιζε τον κόπο να δημιουργήσουν σχέσεις αγάπης κι αλληλεγγύης με τους υπόλοιπους ανθρώπους.

Αχ, χάθηκε η παλιά καλή εποχή! Ο  κόσμος τότε γνώριζε κι αγαπούσε ο ένας τον άλλο. Χαιρόντουσαν να έχουν φίλους και συντροφιά που είχαν μόνοι τους με κόπο κερδίσει. Τα παραδοσιακά ήθη είναι πλέον παρελθόν. Οι ανθρώπινες  σχέσεις, και προπάντων η φιλία, έκανε τους ανθρώπους καλύτερους, πιο χαρούμενους. Όχι καταθλιπτικούς κι απόμακρους. Όμως, αυτοί, νομίζοντας ότι είναι κάτι όχι τόσο χρήσιμο γι’αυτούς κι ότι δεν τους ταίριαζε την αποποιήθηκαν. Η ανθρωπότητα θα ήταν καλύτερη, αν υπήρχε αληθινή φιλία κι ευσπλαχνία προς τους συνανθρώπους μας. Αν δε δημιουργούσαμε προκαταλήψεις γι’αυτούς κι αν δεν τους διώχναμε όλο και πιο μακριά μας.