‘‘ΠΑΙΖΟΥΜΕ’’ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΙΚΗΣ ΠΤΩΣΕΩΣ

«Μαθαίνει ο καθένας να νοιάζεται για όλους, χαίρονται όλοι με την επιτυχία καθενός.
Η σκέψη παραμένει σταθερή και εργάζεται στον ένα στόχο: την παράσταση’’

Το θέατρο στο σχολείο από ομάδα παιδιών είναι μια μοναδική εμπειρία. Το θέατρο είναι  ένα απολαυστικό παιχνίδι που παίζεις με άλλα παιδιά μεγαλύτερα και μικρότερα. Η θεατρική ομάδα του 1^ου Γυμνασίου ανασυγκροτείται κάθε Οκτώβριο με  την καθοδήγηση της κ. Παπατριανταφύλλου και τη συμβολή της κ. Μιχάλη.

Εγώ στη θεατρική ομάδα είμαι από πέρσι. Το να συμμετάσχω σε μια θεατρική ομάδα ήταν κάτι που ήθελα πάντα. Στην αρχή βέβαια ένιωθα λίγο αμήχανα, όπως κάθε «πρωτάκι» που μπαίνει σε ένα καινούριο περιβάλλον. Σιγά σιγά όμως γνώρισα τα παιδιά της ομάδας καλύτερα, δέθηκα  και συνεργάστηκα μαζί τους. Κάθε Κυριακή που κάναμε πρόβες διασκεδάζαμε κιόλας, γελάγαμε, κάναμε την πλάκα μας και τρώγαμε τις λιχουδιές που φέρναμε μαζί μας.

Η επιλογή του έργου έγινε από εμάς. Ήταν μια κοινωνικο-πολιτική σάτιρα του Ιταλού Ντάριο Φο και είχε σχέση με την οικονομική κρίση. Ο τίτλος ήταν «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ!».

Στην αρχή οι πρόβες ήταν καθιστές. Διαβάσαμε το έργο, πρώτα για να το καταλάβουμε και μετά για να μάθουμε να το διαβάζουμε σωστά. Στο τέλος αυτής της διαδικασίας διάλεξε ο καθένας μας το ρόλο που πίστευε ότι του ταίριαζε, αφού βέβαια συμφώνησε και η ομάδα.

Στη συνέχεια άρχισαν οι όρθιες πρόβες. Έπρεπε να μάθουμε να κινούμαστε στη σκηνή κι όχι να στεκόμαστε σαν … αγάλματα! Εδώ η επανάληψη ήταν η μητέρα της μάθησης.

Οι πρόβες μας πολλές φορές γίνονταν κομματιαστά, δηλαδή κάθε σκηνή ξεχωριστά. Ο αυτοσχεδιασμός πήγαινε σύννεφο.

Οι συμμαθητές μου, Γιάννης Ουρανός και Παναγιώτης  Ευαγγελιδάκης (τριτάκια) ήταν φοβεροί. Θα μου μείνουν αξέχαστοι, γιατί συνεχώς αυτοσχεδίαζαν και μας έφτιαχναν το κέφι.

Στα σκηνικά μας βοήθησε ο κ. Τσίντζος, αλλά κι εμείς δουλέψαμε πολύ για να φτιάξουμε αρχικά το φέρετρο, που ήταν απαραίτητο  για την παράσταση, αλλά και τα υπόλοιπα σκηνικά. Την τεχνική επιμέλεια  είχε, όπως πάντα, ο κ. Αντώνης Χαροκόπος, ο επιστάτης μας.

Η κορυφαία  στιγμή για την ομάδα μας ήταν η παράσταση. Το άγχος, η αγωνία και η προσδοκία να πάνε όλα καλά μας είχαν κυριεύσει. Χάρη όμως στην καλή διάθεση που είχαμε και τη μεγάλη επιθυμία μας να παρουσιάσουμε μια ωραία παράσταση, χαλαρώσαμε, ηρεμήσαμε και όλα  okey.

Χάρηκα πάρα πολύ που μπήκα στη θεατρική ομάδα, ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα, γι αυτό και φέτος αποφάσισα «με 1000» να το ξανακάνω.

ΙΩΣΗΦ ΤΖΑΝΙΔΑΚΗΣ Β΄5