Ο ασπροπάρης

Ο Ασπροπάρηδες του βαλκανικού πληθυσμού φωλιάζουν στην Ελλάδα, την Βουλγαρία, την Τουρκία, την Συρία, το Ισραήλ,την Αίγυπτο στο Τασντ. Γεννούν 1 με 3 αυγά και την φροντίδα την έχουν οι γονείς τους. Η τροφή δεν τους διαφέρει τους άλλους γύπες, παρότι δείχνει μια διάθεση να εμπλουτίζει τη διατροφή τους με σκατζόχοιρους ,χελώνες ,σαύρες και έντομα. Οι κοιλότητες βράχων κοντά σε περιοχές με έντονη είναι το αγαπημένο του “στέκι” για να φωλιάσει. Ο μοναδικός αυτός γύπας είναι πλέον παγκόσμια υπο εξαφάνιση είδος ,καθώς η μείωση του πληθυσμού του είναι από τις πιο ραγδαίες σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα τελευταία τριάντα χρόνια έχουν χαθεί οι μισοί ασπροπάρηδες της Ευρώπης. Κύριες αιτίες απώλειας στην Ελλάδα είναι η δηλητηρίαση από την κατανάλωση δηλητηριασμένων ζώων, η ηλεκτροπληξία, η ενόχληση στους χώρους φωλιάσματος, η πρόσκρουση σε ανεμογεννήτριες και μείωση της διαθέσιμη τροφής κυρίως μετά από το κλείσιμο των περισσότερων σκουπιδότοπων στην Ελλάδα.

Τάξη Δ2: Πάρις Φ. , Μαρτίν Ν.
_____________________________________________________
Το κόκκινο ελάφι

Το κόκκινο ελάφι απειλείται λόγω του κυνηγιού αλλά και της καταστροφής των δασών στα οποία ζουν. Το αρσενικό έχει κέρατα ενώ το θηλυκό όχι. Ζουν από 25 έως 27 χρόνια. Στην Ελλάδα ζουν περισσότερα στα δάση. Τα περισσότερα ελάφια στην Ελλάδα ζουν στην Πάρνηθα. Επίσης το συναντάμε και στη Ροδόπη. Για να προλάβουμε την εξαφάνισή του έχουμε δημιουργήσει κρατικά εκτροφεία όπου τα μεγαλώνουμε και στη συνέχεια κάποια από αυτά τα αφήνουμε ελεύθερα στη φύση.

Το κόκκινο ελάφι είναι το μεγαλύτερο φυτοφάγο ζώο της Ελλάδας που η παρουσία του είναι επιβεβαιωμένη από τους ιστορικούς χρόνους. Ως αναπόσπαστο στοιχείο της ελληνικής φύσης παίζει ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση και την εξέλιξη των οικοσυστημάτων, ειδικά στις μέρες μας όπου η ελεύθερη κτηνοτροφία σταδιακά εγκαταλείπεται. Το κόκκινο ελάφι ζούσε κάποτε σε ολόκληρη σχεδόν την ηπειρωτική Ελλάδα. Μέσα σε λίγες όμως δεκαετίες οι πληθυσμοί του συρρικνώθηκαν σε ανησυχητικό βαθμό. Ο πιο ακμαίος πληθυσμός [800 ατόμων] βρίσκεται στον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας. Μικρός πληθυσμός [20-30 ατόμων] βρίσκεται επίσης στην Ροδόπη.

Τάξη Δ2: Αλτάνε Ρ.
_____________________________________________________

Ο λύγκας

• Ο λύγκας (στα αρχαία: λυγξ), ή τσακαλόλυκος, είναι γένος της οικογένειας των αιλουροειδών.
• Είναι το τρίτο μεγαλύτερο σαρκοβόρο στην Ευρώπη μετά την αρκούδα και τον λύκο.

• Στην Ελλάδα απαντάται στην περιοχή Φλώρινας, ο Βαλκανικός λύγκας.
• Είναι μεσαίου μεγέθους αιλουροειδές με ψηλά πόδια
• Έχουν κοντή ουρά που καταλήγει σε μαύρη κορυφή
• Γεννούν 2-4 μικρά μια φορά το χρόνο
• Κυνηγούν τα θηράματα τους μετά το σούρουπο ή τη νύχτα

Τάξη Δ2: Χρήστος Σιέμπ. & Κώστας Μαν.
_____________________________________________________
Ο Λύκος
Ο λύκος, ο μεγαλύτερος εκπρόσωπος των κυνοειδών, μπορεί να φτάσει το 1,5 μέτρο μήκος και από 20 έως 45 kg βάρος. Στο τρίχωμα του μεσογειακού λύκου κυριαρχεί το καφέ σώμα με χαρακτηριστική γκρίζα ράχη. Υπάρχουν στον κόσμο πολλά είδη λύκων πχ Αρκτικός λύκος, Αραβικός λύκος, Μεξικάνικος λύκος, Ινδικός λύκος, λύκος του Λαμπραντόρ, λύκος της Γροιλανδίας κλπ.

Τάξη Δ2: Νικόλας Τσ. , Γιώργος Τσ.

________________________________________________________________________________

Ο Λύκος

Ο λύκος μέχρι στιγμής στην Ελλάδα βασίζεται τροφικά στα κτηνοτροφικά ζώα. Τρέφονται από πτώματα ζώων που προέρχονται από σφαγεία, εγκαταστάσεις με σταβλισμένα βοοειδή ή χοίρους και όχι σπάνια, επιτίθενται σε κυνηγετικούς ή αδέσποτους σκύλους. Έτσι, είναι συνηθισμένες οι εμφανίσεις λύκων στα περίχωρα μεγάλων πόλεων στις παρυφές ή και μέσα σε χωριά , σε καλλιεργούμενες εκτάσεις και γενικά περιοχές οπού μπορούν να βρουν εύκολα τροφή. Ο λύκος είναι σαρκοφάγο θηλαστικό και αποτελεί τον μεγαλύτερο εκπρόσωπο των κυνοειδών . Το βάρος του μεσογειακού λύκου κυμαίνεται από 20 ως 40 κιλά και το μήκος του φτάνει το 1 με 1,5 μέτρα. Στο τρίχωμα του κυριαρχεί το καφέ σώμα με χαρακτηριστική γκρίζα ράχη .Το κρανίο του είναι μεγαλύτερο σε σχέση με το σώμα του, με ισχυρές γνάθους για αρπαγή και τεμαχισμό της λείας .Διαθέτει 42 δόντια με χαρακτηριστικά μεγάλους κυνόδοντες που φτάνουν ως και 7 εκ. Το δάγκωμα του έχει απίστευτη δύναμη και μπορεί να διαπεράσει στρώμα δέρματος και τριχώματος αρκετών εκατοστών. Το στέρνο του είναι μυώδες και τα πόδια του εξαιρετικά δυνατά και ψηλά ώστε να αναπτύσσει μεγάλες ταχύτητες ,ως και 40km/h,όταν τρέχει.
Όσφρηση: η όσφρηση είναι η ισχυρότερη αίσθηση του λύκου .Οι λύκοι μπορούν να εντοπίσουν το θήραμα τους σε απόσταση 3 χιλιομέτρων μόνο από την μυρωδιά.
Ακοή: η ακοή τους είναι επίσης ένα από τα δυνατά τους σημεία. Αντιλαμβάνονται ήχους σε ευρύ φάσμα συχνοτήτων από 250 Hz ως 30.000 Hz. Οι λύκοι μπορούν να επικοινωνούν και να ακούν ο ένας τον άλλον ακόμη και όταν ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται απόλυτη σιωπή.
Όραση: αν και η όραση δεν είναι από τα πιο δυνατά τους σημεία, οι λύκοι βλέπουν αρκετά καλά και με την βοήθεια των δύο ισχυρών αισθήσεων τους μπορούν να εντοπίσουν τα θηράματα τους αλλά και να αποφύγουν τους κινδύνους.
Η κατανομή του είδους στην Ελλάδα καλύπτει σημαντικό μέρος της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ο λύκος
βρισκόταν και στην Πελοπόννησο μέχρι την δεκαετία του 30΄. Η γεωγραφική απομόνωση της Πελοποννήσου απέτρεψε την όποια μετακίνηση ατόμων λύκου από την ηπειρωτική χώρα συντελώντας μία σημαντική απειλή για την επιβίωση του λύκου στην χώρα μας είναι η κατάτμηση των βιοτόπων του από την κατασκευή μεγάλων τεχνικών έργων , όπως οι αυτοκινητόδρομοι ταχείας κυκλοφορίας.

Τάξη Δ: Τάξη Λυδία Π. , Ευήνα Σπ.