Η ελιά

Είμαι του ήλιου θυγατέρα*
η πιο απ’ όλες χαϊδευτή,
χρόνια η αγάπη του πατέρα
σ’ αυτόν τον κόσμο με κρατεί.
Όσο να γείρω νεκρωμένη,
αυτόν το μάτι μου ζητεί.
Είμαι η ελιά η τιμημένη!
Φρίκη, ερημιά, νερό, σκοτάδι,
τη γη τη θάψαν μια φορά.
Εμέ ζωής φέρνει σημάδι
στο Νώε η περιστερά.
Όλης της γης είχα γραμμένη
την ομορφάδα και χαρά.
Είμαι η ελιά η τιμημένη!
Όπου κι αν λάχω* κατοικία,
δεν μου απολείπουν οι καρποί.
Ως τα βαθιά μου γερατεία
δε βρίσκω στη δουλειά ντροπή.
Μ’ έχει ο Θεός ευλογημένη
κι είμαι γεμάτη προκοπή.
Είμαι η ελιά η τιμημένη!
Εδώ στον ίσκιο μου αποκάτου
ήρθ’ ο Χριστός ν’ αναπαυθεί
κι ακούστηκε η γλυκιά λαλιά Του
λίγο προτού να σταυρωθεί.
Το δάκρυ Του, δροσιά αγιασμένη,
έχει στη ρίζα μου χυθεί.
Είμαι η ελιά η τιμημένη!

Κωστής Παλαμάς

(από το βιβλίο του Χάρη Σακελλαρίου, Μύθοι και περίεργα από τον κόσμο των φυτών, εκδ. Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», Ι. Δ. ΚΟΛΛΑΡΟΥ ΚΑΙ Σιας Α.Ε., Αθήνα, χ.χ.)

Ο ποιητής μας, Κωστής Παλαμάς, είναι ένας από τους σημαντικότερους Νεοέλληνες ποιητές. Αντλεί τα θέματά του από την εθνική ζωή του λαού μας, τα δημοτικά τραγούδια, τους θρύλους και τις παραδόσεις.

Ο ποιητής Κωστής Παλαμάς θαύμαζε το δέντρο της ελιάς για την ομορφιά του και την ιστορία του.

  • Ακούστε το μελοποιημένο ποίημα του Κωστή Παλαμά, με τίτλο:

Η ελιά: https://video.link/w/dYWGb

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης