Στο σχολείο μας λειτούργησε ο θεσμός της παράλληλης στήριξης. Για τη σημασία του θεσμού μας γράφει η ειδική παιδαγωγός Αλεξάνδρα Θεοδωροπούλου.
Η σημασία της παράλληλης στήριξης
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν γίνει σημαντικά βήματα στην Ελλάδα για την προώθηση της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. Ο νόμος περί ειδικής αγωγής (3699/2-10-2008 ΦΕΚ) του 2008 θεωρείται ο σημαντικότερος και σύμφωνα με αυτόν θεσπίστηκε και εφαρμόστηκε ο θεσμός της παράλληλης στήριξης για τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μέσα στη γενική τάξη.
Η παράλληλη στήριξη αποτελεί ενισχυτικό θεσμό της εκπαιδευτικής πράξης με μακροπρόθεσμο στόχο την αυτόνομη παρουσία του μαθητή στο σχολικό πλαίσιο ενώ απαιτεί τη συνεργασία των εκπαιδευτικών της γενικής αγωγής και έχει πολλαπλά οφέλη τόσο σε μαθησιακό-γνωστικό επίπεδο όσο και σε κοινωνικό-συναισθηματικό.
Ειδικότερα, η παροχή παράλληλης στήριξης στην Α΄ Λυκείου θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική καθώς αποτελεί μία τάξη “ορόσημο” η οποία νοηματοδοτεί πολλές αλλαγές. Σε γνωστικό-μαθησιακό επίπεδο δρα υποστηρικτικά μέσω του εξατομικευμένου εκπαιδευτικού προγράμματος (ΕΕΠ), δεδομένου ότι οι απαιτήσεις λόγω ενδοσχολικών και πανελλαδικών εξετάσεων βαίνουν αυξανόμενες. Επιπρόσθετα επιτρέπει στον εκπαιδευτικό να καλύψει αδυναμίες περασμένων σχολικών ετών του μαθητή και να δώσει κατευθυντήριες γραμμές οι οποίες θα λειτουργήσουν ως γέφυρα για την αποτελεσματικότερη μαθησιακή εμπλοκή του. Εξίσου σημαντική είναι και η κοινωνικό-συναισθηματική στήριξη: Ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης βοηθά το μαθητή σε μία δύσκολη εξ ορισμού ηλικία-την εφηβεία- όπου οι ανάγκες για κοινωνική ένταξη και εμπλοκή, για διαχείριση συναισθημάτων όπως το άγχος και για καλλιέργεια του αισθήματος της αποδοχής κρίνονται μείζονος σημασίας.
Θεοδωροπούλου Αλεξάνδρα MSc Ειδική Αγωγή
