Ήταν 30/ 3/ 2020 όταν έφυγε από τη ζωή, ο ανυπότακτος και ακατάβλητος (ακούραστος) μαχητής Μανώλης Γλέζος, ο άνθρωπος που ταπείνωσε τη σημαία του Χίτλερ, αντιστάθηκε σε κάθε μορφής αυταρχισμό, και αγωνίστηκε ως το τέλος της ζωής του για μια ελεύθερη και δημοκρατική Ελλάδα, για έναν πιο δίκαιο κόσμο. Με την ηρωική δράση του άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμα του (σφραγίδα) στην σύγχρονη ιστορία του τόπου μας και σπουδαία παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές.
Ο Μανώλης Γλέζος γεννήθηκε στην Απείρανθο, ένα ορεινό χωριό της Νάξου, στις 9 Σεπτεμβρίου του 1922. Γονείς του ο Νικόλαος Γλέζος και η Ανδρομάχη Ναυπλιώτου. Τα παιδικά του χρόνια τα έζησε στο χωριό του, όπου τελείωσε το δημοτικό σχολείο. Αργότερα η οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα, όπου τελείωσε το Γυμνάσιο και πέρασε στην ΑΣΟΕΕ.
Απρίλιος του 1941. Η ανθρωπότητα βρίσκεται ήδη στη δίνη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. ο γερμανικός στρατός εισβάλλει στην Ελλάδα και αρχίζει η περίοδος της ναζιστικής κατοχής. Τον ενθουσιασμό από τις νίκες εναντίον της φασιστικής Ιταλίας διαδέχεται η απογοήτευση, όμως η αγωνιστική διάθεση δεν κάμπτεται. Τη νύχτας της 30ής προς την 31η Μαΐου 1941, ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας, νεαροί φοιτητές κι οι δυό τους, σκαρφάλωσαν στα βράχια της Ακρόπολης, και κατέβασαν από εκεί το μισητό σύμβολο του κατακτητή, τη σημαία με τη σβάστικα. Μοναδικά τους «όπλα», ένα φαναράκι και ένας σουγιάς. Η τολμηρή αυτή πράξη τους προκάλεσε ενθουσιασμό στον λαό μας και έδωσε φτερά στο αντιστασιακό φρόνημά του.
Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής ο Μανώλης Γλέζος συμμετέχει ενεργά στην Εθνική Αντίσταση με αποτέλεσμα να υποστεί φυλακίσεις, βασανιστήρια και διώξεις.
Τον Μάιο του ’44, εκτελέσθηκε από τους Γερμανούς στην Καισαριανή ο μικρότερος αδελφός του Νίκος, αφήνοντας πίσω του το εξής σημείωμα για τη μάνα τους: «Αγαπητή μητέρα σας φιλώ, χαιρετισμούς, σήμερα πάω για εκτέλεση. Πάω. Πέφτοντας για τον ελληνικό λαό».
Στην μεταπολεμική Ελλάδα ο Μανώλης Γλέζος δραστηριοποιείται αρχικά μέσα από τις τάξεις του ΚΚΕ και αργότερα της ΕΔΑ, και ασκεί τη δημοσιογραφία πρώτα στον «Ριζοσπάστη» και αργότερα στην «Αυγή».
Στα τέλη της δεκαετίας του ’40 συλλαμβάνεται για τις πολιτικές πεποιθήσεις του και καταδικάζεται δυό φορές σε θάνατο. Οι καταδίκες δεν εκτελέστηκαν μετά από ελληνική και διεθνή κατακραυγή. Προσωπικότητες όπως ο Πικάσο, ο Καμύ και ο ντε Γκολ κινητοποιήθηκαν υπέρ του.
Οι διώξεις εναντίον του συνεχίστηκαν και κορυφώθηκαν με την επιβολή της δικτατορίας τον Απρίλιο του 1967.Τίποτα όμως δεν ήταν ικανό να σταματήσει την πολιτική του δράση και μέχρι το τέλος της ζωής του δεν έπαψε να δίνει δυναμικό «παρών» στις σημαντικές περιστάσεις της πατρίδας μας και στις λαϊκές διεκδικήσεις.
Τιμήθηκε πολλές φορές με την ψήφο του λαού σε ευρωεκλογές, εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές.
Το 1986, έχοντας εκλεγεί πρόεδρος της αγαπημένης του Απειράνθου, εισήγαγε ένα πρωτοποριακό σύστημα αυτοδιοίκησης βασισμένο στην άμεση δημοκρατία.
Πολύπλευρη προσωπικότητα, με ιδιαίτερη αγάπη για τις επιστήμες και τα γράμματα, φρόντισε να ιδρυθούν δημόσιες βιβλιοθήκες σε απομονωμένες κοινότητες. Υπήρξε συγγραφέας βιβλίων πολιτικού, ιστορικού, γλωσσολογικού και λογοτεχνικού περιεχομένου, ενώ μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον του για τη γεωλογία και τα πετρώματα. Επίσης επινόησε ένα σύστημα αποτροπής πλημμυρών, συλλογής και συντήρησης των υπογείων υδάτων το οποίο μάλιστα βραβεύτηκε.
Μολονότι ποτέ δεν το επιδίωξε, τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς.
Ασυμβίβαστος ακόμα κι όταν βρέθηκε σε θέσεις εξουσίας, κέρδισε την εκτίμηση και τον σεβασμό ακόμα και μεγάλων πολιτικών του αντιπάλων με το ήθος, το σθένος, την παρρησία και την ακατάπαυστη αγωνιστικότητά του.
Ο δυναμισμός, η καθαρότητα των λόγων του, η ανεπιτήδευτη συμπεριφορά προς τους συνανθρώπους του και η εφηβική του ζωντάνια μάγευαν όσους τον γνώριζαν, ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους, για τους οποίους αποτελεί αθάνατο και φωτεινό παράδειγμα.
Τον σπουδαίο αγωνιστή και άνθρωπο Μανώλη Γλέζο είχαμε την τιμή και τη χαρά να γνωρίσουμε από κοντά τον Μάρτιο του 2012 οι εκπαιδευτικοί και μαθητές των «Πετρογραφημάτων» εκείνης της χρονιάς, στη συνέντευξη που είχε την ευγένεια να μας παραχωρήσει. Η εμπειρία ανεπανάληπτη.
Τιμώντας τη μνήμη του αναδημοσιεύουμε εκείνη τη συνέντευξη, με τη βεβαιότητα ότι θα δώσει στους μαθητές μας το θάρρος και τη δύναμη που τόσο έχουν ανάγκη στις δύσκολες συνθήκες που βιώνουν.
