Έχουν περάσει 200 χρόνια από το ξέσπασμα της Επανάστασης του 1821, το κορυφαίο γεγονός της Νεότερης Ιστορίας μας, στο οποίο οφείλουμε την ύπαρξή μας ως κράτος. Κι όπως συμβαίνει συνήθως με τις επετείους, νιώθουμε την ανάγκη να σταθούμε λίγο για έναν απολογισμό.

Πρώτα να αποτίσουμε φόρο τιμής στους ανθρώπους  που αγωνίστηκαν, υπερβαίνοντας ακόμα και τον εαυτό τους. Ανθρώπους με όραμα, φιλοπατρία, δίψα για ελευθερία και δημοκρατική διακυβέρνηση, που δεν δίστασαν να υπερασπιστούν με ηρωισμό και αυταπάρνηση τα ιδανικά τους, υποχρεώνοντας τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής εκείνης να ασχοληθούν με τη μικρή πατρίδα μας, είτε  για να βοηθήσουν, είτε για να καταδικάσουν.

Βέβαια οι άνθρωποι αυτοί δεν απέφυγαν τα λάθη. Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους, κάνουν λάθη. Η διχόνοια και η αρχομανία συμβάδιζαν με τον ηρωισμό και την αυτοθυσία, η γενναιότητα και η ανιδιοτέλεια συμπορεύονταν με τον εγωισμό, κι ας φώναζε ο Μακρυγιάννης «…είμαστε στο εμείς, όχι στο εγώ».

Οι επέτειοι λοιπόν είναι μια ευκαιρία για απολογισμό και προβληματισμό. Να δούμε τα όμορφα αλλά και τα άσχημα. Να νιώσουμε περήφανοι γι αυτά που πετύχαμε, χωρίς την έπαρση που οδηγεί σε ολέθρια λάθη. Έχει την ευκαιρία να σταθεί για λίγο ο κάθε Έλληνας, να κοιτάξει κατάματα το ιστορικό γεγονός, να ακούσει προσεκτικά με τον νου και την καρδιά τα μηνύματα των προγόνων, όπως ο Σεφέρης άκουγε τον «παππού» Οδυσσέα να τον καθοδηγεί πώς να φτιάξει το δικό του άλογο για να κερδίσει τη δική του Τροία.

Πανδημία, δυσάρεστες οικονομικές συγκυρίες, εθνικές προκλήσεις είναι μερικές από τις ψηφίδες που συνθέτουν το ψηφιδωτό (εικόνα) της εποχής μας. Οι καιροί είναι δύσκολοι κι οι προκλήσεις πολλές. Το ΄21 μπορεί να μας δείξει πώς να τις αντιμετωπίσουμε, πώς να αποτινάξουμε ό,τι μας δυναστεύει, πώς να γίνουμε κι εμείς οι ήρωες της εποχής μας.

Όπως είπε ο Ελύτης «Είμαστε από καλή γενιά»!