Στήλη: Το σχολείο μας

Το σχολείο μας ξαναβραβεύεται με την Πράσινη σημαία!

P1040866

 

Μαθαίνουμε να είμαστε πολίτες που αγαπάμε τον πλανήτη

Το σχολείο μας συμμετέχει με επιτυχία στο πρόγραμμα Οικολογικών Σχολείων. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που ξεκίνησε το 1995 και απευθύνεται σε σχολεία όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων. Είναι εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Το πρόγραμμα έχει στόχο την προώθηση και ενίσχυση της οικολογικής συνείδησης στους μαθητές.

Το σχολείο μου έχει βραβευτεί πολλές φορές για τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα. Για την παρουσίαση του έργου του έχει πάρει ως έπαινο την πράσινη σημαία.

Στο σχολείο μου μαθαίνουμε να μην σπαταλάμε ενέργεια (νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, κ.α. ), να ανακυκλώνουμε τα σκουπίδια και γενικότερα να σεβόμαστε το περιβάλλον. Συνεργαζόμαστε με τους δασκάλους μας και λειτουργούμε ως ομάδα.

Η εμπειρία μας αυτή είναι πολύ σημαντική, αφού μαθαίνουμε να είμαστε πολίτες που αγαπάμε τον πλανήτη.

Κωνσταντίνος Χατζημιχαήλ, Ε2

Να κυματίζει η οικολογική σημαία

Το σχολείο μας συμμετέχει στο πρόγραμμα «Οικολογικά Σχολεία» εδώ και 8 χρόνια. Κάθε χρόνο πηγαίνουν τα παιδιά της περιβαλλοντικής ομάδας μαζί με τη διευθύντρια του σχολείου να βραβευτούν γιατί συνεχίζουμε να είμαστε ένα οικολογικό σχολείο .

Έτσι ούτε φέτος λείψαμε από την εκδήλωση η οποία έγινε στο Μουσείο Μπενάκη. Εκεί μαζί με άλλα σχολεία από όλη την Ελλάδα βραβευτήκαμε.

Η βράβευση ήταν χωρισμένη σε δύο μέρη, εμείς συμμετείχαμε στο Β΄ μέρος. Στην αρχή μας μοίρασαν κονκάρδες και έντυπο υλικό και πιο μέσα είχε μπουφέ για τους μαθητές. Στη συνέχεια ξεκίνησαν οι βραβεύσεις. Τα σχολεία που βραβεύονταν για πρώτη φορά και είχαν ετοιμάσει κάποια χορευτικό, video clip, power point ή δρώμενο ανέβαιναν στην σκηνή και το παρουσίαζαν. Κατόπιν, όσα παιδιά ήθελαν σηκώθηκαν για να παίξουν παιχνίδια με μουσική και θέμα οικολογικό. Λίγο πριν το τέλος ήρθε και η σειρά μας να ανέβουμε στη σκηνή και να βραβευτούμε παραλαμβάνοντας την πράσινη σημαία μας. Στο τέλος ανέβηκαν όλα τα παιδιά από όλα τα σχολεία και με τις σημαίες ανοιγμένες βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες.

Θεωρώ ότι είναι σημαντικό και τιμητικό το σχολείο σου να είναι οικολογικό. Αισθάνθηκα πολύ όμορφα την ώρα της βράβευσης και εύχομαι για πολλά ακόμα χρόνια στο σχολείο μου να κυματίζει η οικολογική σημαία.

Νάντια Σαμπατάκου, Ε2


 

Συνάντηση με την Τζέιν Γκούντολ!

 


2017: Μεγαλώνω! Τι θα ήθελα για τη ζωή μου; Τι θα άλλαζα στον εαυτό μου;

 

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΓΓΟΥΡΙΔΑΚΗ, Δ1

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΓΓΟΥΡΙΔΑΚΗ, Δ1

Στο μάθημα της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής, με την Στ΄ τάξη, ασχοληθήκαμε με τη σημασία που έχει για τη ζωή όλων μας να βάζουμε στόχους σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο και να προσπαθούμε να τους επιτύχουμε.

 

«Φέτος, όπως κάθε χρόνο έχω αρκετούς στόχους. Οι περισσότεροι αφορούν όπως κάθε παιδί το σχολείο και τους συνανθρώπους μας. Να περάσω το Δημοτικό, το Γυμνάσιο, το Λύκειο, το Πανεπιστήμιο και να βρω μια δουλειά που θα καλύπτει τις ανάγκες μου. Να προσέχω τους φίλους, τα παιδιά που χρειάζονται τη βοήθεια μου και άλλα. Αλλά κάτι που με ενδιαφέρει πολύ είναι τα ζώα. Να βοηθάω αυτά και ό,τι μας περιβάλλει, δηλαδή τη φύση. Με ενδιαφέρουν τόσο πολύ που,  αν δεν ανατρίχιαζα τόσο με τα ιατρικά, θα γινόμουν κτηνίατρος. Όμως δεν με εμποδίζει αυτό γιατί μπορώ να μπω εθελοντικά στη φιλοζωική. Γι αυτό φέτος ένας από τους μεγάλους στόχους μου είναι ακόμα και τώρα που είμαι μικρή, να βοηθάω με τον τρόπο  μου π.χ. αν βρω μια μέλισσα να είναι σε μια πισίνα, ας πούμε με τις δικές μου ιδέες να την βγάλω. Και του χρόνου με το καλό σιγά-σιγά να μπορώ να βοηθάω μεγαλύτερα ζώα.»

 

«Ο στόχος μου για τον νέο χρόνο είναι να διαβάσω περισσότερο για να περάσω τις εξετάσεις για να μπω στο γυμνάσιο που θέλω. Θέλω να πάρω 10 σε όλα τα μαθήματα. Επίσης, θέλω να έχω καλύτερη συμπεριφορά και να μην μπλέκω σε καυγάδες. Τέλος θέλω να περάσω περισσότερο χρόνο μαζί με όλους όσους αγαπάω.»

 

«Ένα πράγμα που θα άλλαζα στον χαρακτήρα μου θα ήταν η ευαισθησία μου, δηλαδή όταν για παράδειγμα μαλώνουν φίλοι ή αγαπημένα μου πρόσωπα, αμέσως αρχίζω να στεναχωριέμαι. Κατά τα άλλα νομίζω ότι θα είναι καλύτερα να σε κρίνουν οι φίλοι σου παρά εσύ.»

 

«ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΩ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΒΙΑΣΥΝΗ.»

 

«Όπως όλοι οι άνθρωποι δεν είμαστε τέλειοι έτσι και εγώ. Όλοι έχουμε τα προτερήματα μας και τα ελαττώματά μας. Καλό είναι να προσπαθούμε να βελτιώνουμε τα ελαττώματά μας. Κι εγώ σαν παιδί θα πρέπει ναι είμαι περισσότερο προσεκτική κατά την ώρα του μαθήματος και λιγότερη ανυπόμονη. Επίσης πιστεύω πώς ενώ είμαι αρκετά ώριμη, μερικές φορές παρασύρομαι από τους φίλους μου. Ακόμα πιστεύω πώς είμαι πολύ κοινωνική και ότι με καταλαβαίνει όποιος με γνωρίζει καλύτερα.»

 

«Αυτό που θα άλλαζα στο εαυτό μου θα ήταν να παίρνω πρωτοβουλίες και να μην είμαι συνέχεια αυτός που ακολουθεί. Επίσης, θα ήθελα να μην υποχωρώ και δίνω τα πράγματα μου στους άλλους συνέχεια. Δεν θα ήθελα οι άλλοι να με θεωρούν δεδομένο και θα ήθελα να δω τι θα έκαναν χωρίς εμένα.»

 

«Είναι ότι σαν παιδί είμαι ντροπαλός και διστάζω να πάρω πρωτοβουλίες. Είμαι λιγότερο κοινωνικός και περισσότερο εσωστρεφής. Είμαι ευαίσθητος, αγχώνομαι εύκολα κι αυτό με κάνει να νιώθω άβολα.»

 

 

 

Το σχολείο μου!!!

P1010495 

Το σχολείο μου είναι το 70 Δημοτικό σχολείο και βρίσκεται στην Αθήνα, στην περιοχή του Μακρυγιάννη. Δεν γνωρίζω πότε χτίστηκε, αλλά σίγουρα είναι αρκετά παλιό και μάλλον θα έχουν συμβεί πολλά σ’ αυτό.

Εξωτερικά είναι μεγάλο και μοιάζει με πλοίο, καθώς έχει δύο φουγάρα στη ταράτσα και στρογγυλά παράθυρα που είναι τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία στην εξωτερική του εμφάνιση. Είναι φτιαγμένο από γερά υλικά, όπως τσιμέντο και τούβλα. Είναι βαμμένο με φωτεινά και ανοιχτά χρώματα. Εσωτερικά είναι ευρύχωρο, έχει τρία επίπεδα, μεγάλους διαδρόμους και πολλές αίθουσες διδασκαλίας. Τέλος , έχει μια αίθουσα εκδηλώσεων και μια υπολογιστών.

Θυμάμαι τις πολλές πρόβες που κάναμε για τις σχολικές γιορτές!

 

ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ Δ2

Θα κάνουμε κάτι, έτσι; Θεατρικό σενάριο

P1040624

του Παναγιώτη Μακρή

 

Σκηνή 1

Ο μπαμπάς μπαίνει στην σκηνή όταν η μαμά διαβάζει ένα βιβλίο και κάθεται σε μια καρέκλα. Ο μπαμπάς κρατάει μια βαλίτσα.

- Τι έγινε;

(Αναστενάζει) – Με απέλυσαν.

- Τι;

Ο μεγάλος γιος μπαίνει και κρύβετε πίσω από ένα έπιπλο. Μετά μπαίνει και η μεγάλη. κόρη.

- Μα τι κάνεις; (ψιθυρίζει)

- Σσσσς.

Κρύβεται και αυτή.

- Αστείο κάνεις, έτσι;

- Όχι, καθόλου, η εταιρία έκλεισε εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων και όλοι απολύθηκαν. Δεν θα μας δώσουν αποζημίωση. Το ήξερα ότι έτσι θα κατέληγε.

- Μα έχουμε απλήρωτους λογαριασμούς και δεν βγάζω πολλά από την δική μου δουλειά.

- Το ξέρω, ας μην πούμε τίποτα στα παιδιά.

- Ναι, εγώ θα ζητήσω να πάρω περισσότερα λεφτά.

- Και εγώ θα ψάξω για μια προσωρινή δουλειά.

Βγαίνουν από το δωμάτιο. Τα δύο αδέλφια σηκώνονται και πάνε στο κέντρο της σκηνής.

- Θα κάνουμε κάτι έτσι;

- Εννοείται.

Σκηνή 2

 Η μεγάλη κόρη κρατάει ένα κινητό και κάθεται στον καναπέ. Πληκτρολογεί. Η μαμά σκουπίζει. Στην σκηνή μπαίνει το κορίτσι δίδυμο. Κοιτάει το κινητό.

- Τι κάνεις.

Έρχεται και το αγόρι δίδυμο.

- Κοιτάω κάποιες αγγελίες.

- Γιατί;

- Για να βγάλω λίγα χρήματα βοηθώντας σε σπίτια. Θα προσέχω κατοικίδια και άλλα… Νομίζω πως θα τα καταφέρω. (Αναστενάζει)

Ξαφνικά τα φώτα σβήνουν.

- Τι έγινε;

- Έσβησαν τα φώτα.

Η μεγάλη κόρη παίρνει έναν φακό από το τραπέζι και τον ανάβει.

- Γύρισα, γιατί κλείσατε τα φώτα;

- Εμείς τα κλείσαμε; (φωνάζει)

Βρήκες τίποτα;

- Εε, όχι.

- Μια βδομάδα ψάχνεις! Σε λίγο θα μας κόψουν και το νερό.

- Τι δηλαδή καθυστερήσαμε να πληρώσουμε το ρεύμα; Νόμιζα ότι το  είχαμε κανονίσει.

- Δεν το είχαμε κανονίσει!

Τα δίδυμα και η μεγάλη κόρη φεύγουν αφήνοντας τον φακό ανοιγμένο στο τραπέζι.

- Αν συνεχίσουμε έτσι, στο τέλος θα μας πάρουν το σπίτι.

- Το έχω κανον…

- Δεν το έχεις κανονίσει. Δεν ξέρω τι θα κάνουμε. Ο διευθυντής μου αρνείται να δώσει αύξηση. Τα χρήματα δεν φτάνουν για τέσσερα παιδιά.

Η μαμά φεύγει. Μετά φεύγει και ο μπαμπάς.

Σκηνή 3

 Τα δίδυμα μπαίνουν στην σκηνή.

- Μου ξαναλές πώς θα βοηθήσει αυτό;

- Σου είπα, αν η μαμά δεν έχει να κάνει τόσες δουλειές θα έχει καιρό να ασχοληθεί περισσότερο με την δουλειά της.

- Μάλλον θα σε ξαναρωτήσω. Όποιος φτάσει πρώτος;

- Ναι.

Τρέχουν απ’ τις σκάλες ως την άλλη πλευρά. Το κορίτσι φτάνει πρώτο.

- Έχασες ξανά.

- Τελευταία φορά. Λοιπόν αναλαμβάνεις εσύ το σκούπισμα.

(Μετακινούν έπιπλα, σκουπίζουν.)

ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ

 Ενώ τα δίδυμα συνεχίζουν δίπλα, ο μεγάλος γιός μπαίνει μέσα με τον μπαμπά. (οι δύο δράσεις βρίσκονται σε άλλα μέρη, απλά παίζονται παράλληλα)

Προχωράνε στην άλλη πλευρά από τα δίδυμα.

- Λοιπόν, μπαμπά είδες τίποτα;

- Όχι, δεν χρειάζεται να με βοηθήσεις.

- Πιο πριν είδα ότι ψάχνουν για καθαριστή σπιτιού

- Δεν έχω ιδέα από τέτοια.

Τα δίδυμα φεύγουν και ο μπαμπάς και ο μεγάλος γιος προχωράνε στο κέντρο της σκηνής.

- Τι λες για οικοδόμος. Μπορείς να δουλέψεις.

- Δεν προσλαμβάνουν κανέναν και ο μισθός είναι απελπιστικός για τους καινούργιους.

- Αχ, μπαμπά δεν ξέρω. Θα ψάξουμε και αύριο.

- Δεν πειράζει. Ευχαριστώ που βοηθάς. Τέτοιες στιγμές όλη η οικογένεια πρέπει να βοηθάει και να κάνει ό,τι μπορεί.

Σκηνή 4

 Ο μπαμπάς και ο μεγάλος γιος γυρνάνε σπίτι. Μπαίνουν στην σκηνή. Εκεί κάθονται σε καρέκλες: η μαμά και η μεγάλη κόρη.

- Α,… έλα και εσύ εδώ. Θα έρθουν και τα δίδυμα σε λίγο. Εγώ και ο μπαμπάς σου θέλουμε να σας πούμε κάτι.

Κάθονται όλοι.

- Όπως καταλαβαίνετε, οι καιροί είναι δύσκολοι. Μαμά

- Αυτό που θέλει να σας πει η μαμά σας είναι ότι τα χρήματα δεν φτάνουν. Θα υπάρχουν κάποιες ελλείψεις, αφού πληρώσαμε το ρεύμα.

- Ελπίζουμε να καταλαβαίνετε. μαμά

- Δεν θα παίρνετε τα… μπαμπάς

Μπαίνουν τα δίδυμα.

- Δεν θα το πιστέψετε…και τα δύο.

- Κοιτάξτε εδώ. και τα δύο

Η μεγάλη κόρη σηκώνεται. Το αγόρι δείχνει ένα φυλλάδιο

- Είναι ένας διαγωνισμός

- Και μαντέψτε ποιος κέρδισε! Πριν ένα μήνα είχαμε στείλει ένα νούμερο..

- Ο νικητής θα κέρδιζε 10.000 ευρώ!

Τα παιδιά φωνάζουν: ΝΑΙ!!!

- Άρα να βγάλω το όνομα μου από τις αγγελίες; μεγάλη κόρη

Ο μεγάλος γιος κοιτάει το κινητό του.

- Πολύ αργά! Σε δέχτηκαν ήδη τρεις! μεγάλος γιος

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Συζήτηση γύρω από το μάθημα των Θρησκευτικών

DEBATE

 

eik1

Με αφορμή τους προβληματισμούς των μαθητών της Στ τάξης γύρω από θρησκευτικά ζητήματα και ειδικότερα το περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών που ήταν στην επικαιρότητα, διοργανώθηκε μια συζήτηση με επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα για τη σημασία του μαθήματος των Θρησκευτικών στο σχολείο.

Οι μαθητές και οι μαθήτριες χωρίστηκαν σε τυχαίες ομάδες, οργάνωσαν τα επιχειρήματα που θεωρούσαν ότι στηρίζουν τη θέση που ανέλαβαν να υπερασπιστούν και στο τέλος οργανώθηκε συζήτηση- debate.

Παρακάτω παραθέτουμε τα κυριότερα επιχειρήματα που ακούστηκαν

ΓΙΑΤΙ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

1.Για να μάθουμε για τη θρησκεία του τόπου μας.

2.Μας βοηθούν να μάθουμε τις αλήθειες που δίδαξε ο Χριστός.

3.Να μάθουμε για τους Αγίους της Χριστιανοσύνης.

4.Γιατί ακολουθώντας τα λόγια του Χριστού πιστά, θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος.

5.Γιατί είναι μία θρησκεία χωρίς διακρίσεις.

6.Γιατί ο Χριστός βοηθούσε όλους τους ανθρώπους και αν κι εμείς αλληλοβοηθιόμασταν δεν θα υπήρχαν τόσοι πολλοί άνθρωποι που υποφέρουν.

7.Γιατί η θρησκεία αυτή διδάσκει αγάπη προς τους συνανθρώπους μας και όχι μίσος, οπότε αν ακολουθούσαμε τα λόγια του Χριστού θα υπήρχε λιγότερη κακία.

8.Μαθαίνουμε για διάφορες θρησκείες καθώς και τα πιστεύω τους, άρα είναι πιο ελεύθερο το μάθημα.

9.Αλλάζουμε τρόπο σκέψης και διερευνούμε το πνεύμα μας.

10.Στο μέλλον, άμα η τεχνολογία είναι το παν δεν θα υπάρχει η συναισθηματική αξία.

ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ  ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

1.Γιατί κάποια παιδιά που δεν πιστεύουν στο Χριστό, είναι αναγκασμένα να ακούνε πράγματα για αυτόν.

2.Γιατί περιορίζεται η γνώση των άλλων θρησκειών.

3.Γιατί τα παιδιά κατευθύνονται σε συγκεκριμένο τρόπο σκέψης, ενώ το σωστό είναι να έχουν δικαίωμα επιλογής.

4.Γιατί υπάρχουν παιδιά που δεν πιστεύουν σε κάποια θρησκεία και δεν θέλουν να κάνουν αυτό το μάθημα.

5.Τα θέματα που διαπραγματεύεται το βιβλίο των Θρησκευτικών, δεν κεντρίζουν το ενδιαφέρον των μαθητών, για αυτό μερικές φορές δείχνουν άρνηση για το μάθημα και δυσανασχετούν.

6.Γιατί οι επιστήμες έχουν προοδεύσει πάρα πολύ και τα παιδιά πλέον ασχολούνται με θέματα τεχνολογικής φύσεως και όχι πνευματικής και θρησκευτικής αναζήτησης.

7.Γιατί για κάποιους που δεν ενδιαφέρει το θέμα και δεν παρακολουθούν θα υπάρξει επίπτωση στον βαθμό τους.

8.Το μάθημα αυτό μπορεί να αντικατασταθεί με κάποιο άλλο, με παρόμοιους στόχους.

Η αλληλογραφία μας!!! Να σας συστηθούμε;

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ: ΝΤΟΡΑ ΔΟΥΛΗ, Δ1"Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΟΥ"

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ: ΝΤΟΡΑ ΔΟΥΛΗ, Δ1″Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΟΥ»

Γεια σου καινούρια μου φίλη Μιράντα.
Με λένε Βάλια Φιλιππίδη, ζω στην Αθήνα την πρωτεύουσα της Ελλάδας.
Είμαι δέκα χρονών και πηγαίνω στην πέμπτη δημοτικού. Στον ελεύθερό μου χρόνο
μου αρέσει να ζωγραφίζω. Μια από τις αγαπημένες μου δραστηριότητες είναι ο χορός
και συγκεκριμένα το break dance και ο ελεύθερος.
Το σχολείο μου είναι πολύ μεγάλο και χωρίζεται σε δύο κτήρια.
Έχει ένα γήπεδο μπάσκετ στην μέση της μπροστινής αυλής όπου κει παίζουμε στα
διαλείμματα.
Η περιοχή που μένω είναι πολύ κοντά στο μνημείο της Ακρόπολης και στον λόφο
Φιλοπάππου, όπου μου αρέσει να πηγαίνω βόλτες.
Ελπίζω να σου άρεσαν όσα σου έγραψα και περιμένω με ανυπομονησία την απάντησή σου.

Η φίλη σου

Βάλια!!!

 

Αγαπητέ Άλεξ!

Με λένε Μελαχροινό Αλεξίου και ζω στην Αθήνα. Μου αρέσει να παίζω ποδόσφαιρο (soccer), καλαθοσφαίριση (basket) και πετοσφαίριση. (handball).

Το σχολείο μου είναι το 70ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών. Είναι σχετικά μικρό και έχει ένα γήπεδο καλαθοσφαίρισης (basket).

Η Αθήνα είναι η μεγαλύτερη πόλη στην Ελλάδα, με πέντε εκατομμύρια πληθυσμό.

Η Ελλάδα είναι πολύ όμορφη. Έχει πολλά αξιοθέατα όπως την Ακρόπολη στην Αθήνα, τα Μετέωρα στη Θεσσαλία, το Θέατρο της Επιδαύρου, τις παραλίες των νησιών των Κυκλάδων και των Επτανήσων και το παλάτι της Κνωσού στην Κρήτη.

Ελπίζω να μπορέσεις να με επισκεφτείς.

Ο φίλος σου

Μελαχροινός

 

17 Νοέμβρη 1973

P1040689

P1040695

P1040697

P1040701

 

 

ΠΟΙΗΜΑ-ΔΡΩΜΕΝΟ
ΟΙ ΟΔΟΚΑΘΑΡΙΣΤΑΙ (ΜΠΑΡΛΑΣ ΦΑΙΔΡΟΣ 1925-1975)

Ξημερώνει. Απάνω οι άγγελοι πλένουν το στερέωμα,
παραδίδουν τον ουρανό στίλβοντα και υγρό.
οι οδοκαθαρισταί κάτω καθαρίζουν τους δρόμους.

Οι οδοκαθαρισταί
διαγράφουν τα ίχνη των νεκρών
της χθεσινής ημέρας.
εξαφανίζουν τους λεκέδες απ`το αίμα
του σκοτωμένου ποδηλάτη,
το άδειο πακέτο των τσιγάρων, το γράμμα
που δεν φυλάχτηκε  στο συρτάρι

Οι οδοκαθαρισταί σκουπίζουν, σκουπίζουν
φανατικά ασυμβίβαστοι.
Σηκώνονται, φωνάζουν στους αγγέλους:
«Εμείς, συνάδελφοι, το χρέος μας το κάναμε.
η ευθύνη ανήκει τώρα στο θεό.
ανήκει στους κυβερνήτες. Ανήκει στο έθνος».

Αποσύρονται . ανεβαίνει ο ήλιος,
ξεκινούν τα λεωφορεία, ξυπνούν
οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Eμπνευστήκαμε,  και κάναμε αυτή την ωραία παράσταση!

Από μέρες προετοιμαζόμουνα, διάβαζα τον ρόλο μου. Την Πέμπτη φόρεσα το μπλε παντελόνι και το άσπρο μου πουκάμισο και πήγα. Είχα λίγο άγχος για το πώς θα βγω, πώς θα πω τα λόγια μου αλλά όταν ήρθε η σειρά μου πιστεύω ότι τα πήγα μια χαρά. Οι γονείς μας φάνηκε να το απολαμβάνουν κι εμείς νιώσαμε χαρούμενοι που τα καταφέραμε. Χάρηκα που τραγουδήσαμε για αυτούς που αγωνίστηκαν στο Πολυτεχνείο. Θα ήθελα του χρόνου να έχω μεγαλύτερο κείμενο να πω. Περάσαμε μια υπέροχη μέρα. Ελπίζω οι γονείς μας και οι δάσκαλοί μας να είναι περήφανοι για εμάς.

ΦΩΤΗΣ ΚΩΣΤΕΛΟΣ

Χάρηκα που οι γονείς μας ήρθαν να δουν την προσπάθειά μας. Μου άρεσαν τα τραγούδια και που μας βοήθησαν με το πιάνο, τα βιολιά και τις φλογέρες. Οι δασκάλες μας, μας έδειχναν πού να στεκόμαστε, με πόση έμφαση να πούμε τα λόγια μας και, το βασικότερο, μας έλυναν όποιες απορίες είχαμε. Η σκηνή του καφενείου ήταν από τις πιο αστείες, όπως και εκείνη που ο Νίκος ο Μπέκας, που έκανε τον σύζυγό μου, είπε «Τι έγινε συμφώνησε ο Παπανδρέου με τον Μητσοτάκη;». Στο σημείο αυτό έπεσε πολύ γέλιο από όλους τους θεατές.

ΝΑΓΙΑ ΓΙΟΒΑΝΑΚΗ

Ο δικός μου ο ρόλος μου άρεσε περισσότερο από όλους επειδή έκανα τον Λευτέρη, έναν νέο που αγωνιζότανε με τον τρόπο του για τη Δημοκρατία. Επίσης μου άρεσαν τα σκηνικά καθώς και τα τραγούδια που ερμηνεύσαμε. Αυτό που θα μου μείνει αξέχαστο ήταν που στο τέλος όλοι σηκωθήκαμε όρθιοι και είπαμε τον Εθνικό μας Ύμνο.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΧΑΛΗΣ

Εμένα μου άρεσαν όλα τα παιδιά όπως έπαιξαν τον ρόλο τους, μου άρεσε που κάναμε πρόβες θέλοντας την Πέμπτη 17 Νοεμβρίου όλοι όσοι θα μας παρακολουθούσαν να θυμηθούν αυτό το ιστορικό γεγονός. Κι αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν που η μαμά μου με έβλεπε να λέω τα λόγια μου.

ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑΔΗΣ

Από τους ρόλους μου άρεσε ο ρόλος του Γιώργου του Κουτρούλη που έπαιζε ένα νέο φοιτητή που τον πυροβολούν στην καρδιά και εκείνος βγάζει από το πουκάμισό του κόκκινα ροδοπέταλα που συμβολίζουν το αίμα του. Μαζί του έπαιζε έναν ωραίο ρόλο η συμμαθήτριά μας Μαρία Μπεζάτ που έκανε μια φοιτήτρια. Μετά η Ισιδώρα και η Αναΐς απάγγειλαν ένα ποίημα ως επικήδειο.

ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΣΑΪΤΗΣ

Στην παράσταση που δώσαμε μου άρεσαν πολλές σκηνές και βεβαίως η δική μου. Μία άλλη σκηνή που μου άρεσε ήταν αυτή του Νικόλα και της Νάγιας. Διασκεδάσαμε πολύ!

ΚΑΛΛΙΡΡΟΗ ΚΑΡΑΛΕΚΑ

Εκτός από τον δικό μου ρόλο μου άρεσε η σκηνή στο καφενείο με τον πελάτη που ζητούσε περιποιημένο μεζέ από τον κυρ Βασίλη τον καφετζή.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ

Εγώ ήμουν αστυνομικός, φόρεσα και ένα ωραίο καπέλο. Ήμουν και οδοκαθαριστής, είχα και μια σκούπα και σκούπιζα τις οδούς. Μου άρεσε που δεν ήταν πολύ μεγάλος και δύσκολος ο ρόλος μου. Ήρθε και η περσινή μας δασκάλα, η κυρία Βαρβάρα, να μας δει και να μας φέρει δωράκια.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΒΟΥΡΗΣ

Από όλη την παράσταση αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν ότι όλα τα παιδιά έλεγαν τον ρόλο τους σαν να τον ζούσαν πραγματικά. Επίσης με συγκίνησαν τα τραγούδια που τραγουδήσαμε και η χαρά των γονιών μας όταν τελείωσε η γιορτή.

ΣΤΕΛΛΑ ΚΟΡΟΥ

Μου άρεσαν τα κείμενα, τα τραγούδια και οι ζωγραφιές που έφτιαξε ο κύριος Μάνος. Χάρηκα που με τη συμμετοχή όλης της τάξης φτιάξαμε μια τόσο ωραία παράσταση. Μου άρεσαν οι ρόλοι μας και ότι όλοι προσπαθήσαμε, κυρίως οι δασκάλες μας για να γίνει αυτό το θεατρικό έργο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗΣ

Η γιορτή είχε θέμα την εποχή που ο Παπαδόπουλος μαζί με άλλους στρατιωτικούς πήραν την εξουσία με τα όπλα χωρίς να το θέλουν οι Έλληνες. Μετά από 7 χρόνια οι φοιτητές ξεσηκώθηκαν, κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο και προσπάθησαν να ξεσηκώσουν τους Έλληνες για να διώξουν τους δικτάτορες και να ξαναφέρουν τη Δημοκρατία. Έτσι και εμείς εμπνευστήκαμε και κάναμε αυτή την ωραία παράσταση. Όταν ήρθε η σειρά μου να παίξω φοβήθηκα ότι μπορεί να με κοροϊδέψουν που έκανα τη «μαμά». Τελικά όλα πήγαν καλά και ο κόσμος μας έδωσε ένα μεγάλο χειροκρότημα.

ΑΜΑΛΙΑ ΤΑΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η παράσταση δεν μου πολυάρεσε γιατί το πρώτο τραγούδι δεν το είπαμε πολύ καλά. Επίσης μου φαίνεται ότι είπα τον ρόλο μου πολύ γρήγορα. Κατά τα άλλα την κάναμε πολύ καλά.

ΕΛΕΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ

Μου άρεσε πολύ η σκηνή  μου, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μου άρεσαν οι σκηνές των άλλων παιδιών. Εκτός από τη δική μου, ήταν πολύ αστεία και μου άρεσε η σκηνή της Λήδας που υποδυόταν τη μάνα που μάλωνε την κόρη. Όλο το θεατρικό ήταν υπέροχο!

ΦΙΛΙΠΠΑ ΚΑΡΛΟΥ

Ήρθε πολύς κόσμος να μας δει, ήταν όλοι οι γονείς των φίλων μου. Μου άρεσε πολύ η σκηνή του καφενείου, αλλά και οι άλλες που ήταν πότε αστείες πότε σοβαρές. Ο μπαμπάς μου που μας είδε είπε «Τι πράγματα είναι αυτά που σας μαθαίνουνε!».
Στο τέλος έμαθα ότι είχε έρθει και η κ. Βαρβάρα να μας δει όπως και μια φίλη της μαμάς μου η κ. Γιούκα.

ΙΣΙΔΩΡΑ ΑΡΚΟΥΛΑΚΗ

Από τα θεατρικά μου άρεσαν οι διάλογοι στη σκηνή του καφενείου, το σημείο που ακούστηκε το ραδιόφωνο, οι μυστικοί αστυνομικοί με τις εφημερίδες και τα μαύρα γυαλιά!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΡΠΑΡΙΑΣ

Πώς θα μπορούσε το σχολείο μας να γίνει καλύτερο….

P1040622

 

Πώς θα μπορούσε το σχολείο μας να γίνει καλύτερο; Παρακάτω θα διαβάσετε απόψεις των μαθητών και μαθητριών της Στ1 και Στ2 τάξης. Η εργασία έγινε στο μάθημα της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής, ατομικά αλλά και ομαδικά.

Το καλύτερο ζωοφιλικό σχολείο

Στο σχολείο που πηγαίνω μου αρέσει πάρα πολύ. Καλό θα ήταν, όμως,  να υπήρχε ένα μέρος που να μπορούσαμε να είχαμε μικρόσωμα ζωάκια σαν τα: γατάκια, σκυλάκια, παπαγαλάκια, χαμστεράκια και ενυδρεία με ψαράκια. Έτσι από μικρή ηλικία τα παιδιά θα μαθαίνουν να φροντίζουν και να περιποιούνται, να προστατεύουν και να αναλαμβάνουν μια μεγάλη ευθύνη. Έτσι νομίζω ότι θα είχαμε το καλύτερο ζωοφιλικό σχολείο.

ΤΑΚΗΣ, Στ2

Να συνέχιζε η  περιβαλλοντική ομάδα

Το σχολείο μου είναι υπέροχο, κατά τη γνώμη μου, όμως, θα μπορούσε να γίνει καλύτερο αν είχαμε αίθουσα εικαστικών. Να υπήρχε μάθημα εκπαίδευσης ζώων για να μαθαίνουμε τι πάει να πει ειρηνική ζωή. Επίσης, να μην υπήρχαν σκαλιά και να υπήρχαν μεγάλες ράμπες. Θα ήταν ωραίο, επίσης. να συνέχιζε η  περιβαλλοντική ομάδα  όπως πέρσι.

ΜΑΡΙΛΙΑ, Στ2

Αίθουσα για τα εικαστικά και  επιστήμες!!!

Το σχολείο μου το αγαπώ, το μόνο που θέλω είναι να είχαμε ξεχωριστές αίθουσες για τα εικαστικά και τις επιστήμες Καλό θα ήταν να είχαμε ζωάκια και μάθημα προς αυτά, γιατί τα παιδιά έτσι μπορούν να γίνουν πιο υπεύθυνα: Να βοηθάς ένα αδέσποτο είναι σαν να βοηθάς τη φύση. Θα ήθελα να είχαμε και ένα μεγάλο χώρο με φυτά τα οποία θα φροντίζαμε.

ΕΥΔΟΚΙΑ, Στ2

 

_DIM2415

 

 

 

Να δημιουργήσουμε ομάδες….

1)      Να δημιουργηθούν ομάδες που θα κάνουν διάφορες δραστηριότητες.

2)      Να φτιαχτεί κυλικείο όπου τα παιδιά να μπορούν να πάρουν το φαγητό τους.

3)      Να γίνονται πιο πολλές εκδρομές.

4)      Να μπορούνε τα παιδιά να παίζουν στα διαλείμματα μπάσκετ και ποδόσφαιρο.

5)      Στο χώρο που πέφτουν οι μπάλες δίπλα από το υπόστεγο να φυτέψουμε δέντρα.

6)      Να ζωγραφίσουμε ζωγραφιές στου τοίχους.

7)      Να φτιάξουν καλύτερο αποχετευτικό σύστημα για να μην βουλώνουν οι τουαλέτες.

ΑΝΔΡΕΑΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, Στ2

 

P1040669

Τι θα ήθελα για το σχολείο μου ακόμα:

1)      Mια μεγαλύτερη αίθουσα υπολογιστών με περισσότερους υπολογιστές.

2)      Φθηνότερα εισιτήρια του πούλμαν για τις εκδρομές.

3)      Καλύτερη θέρμανση.

4)      Καινούρια air-conditios

5)      Περισσότερους μαρκαδόρους του πίνακα.

6)      Ένα DVDPlayerγια να μπορεί ο δάσκαλος να μας δείχνει ταινίες σχετικές με τα μαθήματα.

7)      Καλύτερα θρανία και καρέκλες.

ΠΕΛΑΓΙΑ, ΠΙΝΙΩ, Στ2

P1040231

 

Οι προτάσεις του Στ1 , για  να γίνει το δημοτικό μας ακόμα καλύτερο!

1)Να τοποθετηθούν ντουλαπάκια στις τάξεις.

2)Να ανοίξει κυλικείο.

3) Να προστεθούν ειδικά εργαστήρια για μαθησιακές δραστηριότητες.

4) Να βρεθεί ένα κομμάτι του προαύλιου για άθληση.

5)Να φυτευτούν δέντρα και φυτά.

6) Να φτιαχτούν ειδικές ράμπες και τουαλέτες για τους μαθητές με κινητικά προβλήματα

7) Να αντικατασταθούν τα βιβλία με τα tablets.

8) Να ζωγραφιστούν τα κτήρια από τους μαθητές για να γίνουν πιο όμορφα.

9) Να φτιαχτεί μουσική ομάδα.

10)Να φτιαχτεί μία θεατρική ομάδα

11)Να φτιαχτούν από τους μαθητές παιχνίδια.

12)Να δοθεί χρόνος στους μαθητές να διοργανώνουν συναυλίες και χορευτικά

13)Να οργανώνονται μονοήμερες εκδρομές

14)Να διοργανώνονται Bazar

15) Να παραχωρηθεί αίθουσα για να οργανώνονται πάρτι

 

Σχολικές δυσκολίες…..και οι λύσεις τους!

dyskolies

Δεν υπάρχουν προβλήματα, μόνο λύσεις!!!
John Lennon

Παρακάτω δημοσιεύουμε ιστορίες από τη σχολική ζωή με θέμα τις «διακρίσεις» , με τις λύσεις που μπορούν να βρεθούν ώστε να ξεπεραστούν τα προβλήματα.

Μια δύσκολη σχολική χρονιά

Μια μέρα σε ένα σχολείο ήρθε ένα κορίτσι από μια άλλη χώρα, η Τζένη. Από την αρχή, όλοι άρχισαν να τη κοροϊδεύουν για τα ρούχα που φορούσε και για το φαγητό που έτρωγε. Μια μέρα της έστειλαν ένα ραβασάκι που έγραφε: «Σε αυτό το σχολείο δε σε θέλει κανείς. Καλύτερα είναι να φύγεις. Αν μιλήσεις την έβαψες» Η Τζένη αυτό το αγνόησε.

Μια μέρα σε ένα διάλειμμα το πιο διάσημο κορίτσι του σχολείου μπλέχτηκε σε έναν καυγά. Η Τζένη τη βοήθησε να σταματήσει τα αγόρια να τη χτυπάνε. Έτσι όλοι κατάλαβαν ότι κατά βάθος η Τζένη ήταν καλός άνθρωπος και όλοι από τότε άρχισαν να την κάνουν παρέα.

Έστερ Κόλα, ΣΤ2

 

Αχώριστοι φίλοι

Μια φορά κι έναν καιρό… σ΄ ένα σπίτι στο Πέραμα, ένα αγοράκι, ο Μάρκος, ξεπακέταρε τα πράγματά του στο καινούριο του σπίτι. Σε λίγο καιρό πήγε στο σχολείο και επειδή ο Μάρκος ήταν φτωχός τα άλλα παιδιά τον κορόιδευαν για τα κουρελάκια που φορούσε και για τα λιγοστά σχολικά είδη. Ο Μάρκος πέρασε μια εφιαλτική πρώτη μέρα στο σχολείο.

Τις επόμενες μέρες, γνώρισε ένα άλλο αγόρι, τον Μάρκο, που δεν ήταν καθόλου δημοφιλής και που δεν νοιαζόταν για την εμφάνιση του Μάρκου και παίζοντας μαζί του ανακάλυψε πως έχει ένα φοβερό χαρακτήρα. Έτσι ο Λουκάς και ο Μάρκος γίνανε αχώριστοι φίλοι που δεν τους ένοιαζε τι πιστεύουν οι άλλοι για αυτούς.

Τσακλίδου Πινιώ, Στ2

Top