Ο ΧΟΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΑΛΕΤΟ

ΑΠΟ: ΠΡΟΣΜΙΤΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ - Δεκ• 27•16

Επιμέλεια άρθρου: Ράμμου Βάσω

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι ο χορός είναι δώρο των θεών προς τον άνθρωπο.

 

Λίγα λόγια για το χορό

Ο χορός συναντάται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Σαν την ανθρώπινη γλώσσα, δεν υπάρχει μονάχα ένα είδος. Σε κάθε περιοχή του κόσμου οι λαοί έχουν τους δικούς τους χορούς, που όμως μοιάζουν μεταξύ τους από την ίδια ανάγκη για μη λεκτική επικοινωνία και έκφραση των ανθρώπινων συναισθημάτων. Σε μερικούς πολιτισμούς, μάλιστα, συνδέεται με καταστάσεις έκστασης σε θρησκευτικές τελετές. Οι σύγχρονοι μελετητές θεωρούν ότι ο βασικός λόγος που δημιούργησε την ανάγκη στους ανθρώπους να χορέψουν είναι η ανάγκη τους να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να εκτονώσουν το συγκινησιακό τους φορτίο. Κάθε φορά, λοιπόν, που υπήρχε ρυθμός γύρω τους, το σώμα κινιόταν κι αυτό είναι κάτι που δύσκολα το ελέγχεις ακόμα και σήμερα.

Η 29η Απριλίου καθιερώθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα Χορού από την UNESCO το 1982. Γιορτάζεται κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο. Ο λόγος που επιλέχθηκε η συγκεκριμένη ημέρα ήταν διότι αυτή ήταν η ημερομηνία γέννησης του Jean-Georges Noverre (1727-1810), ο οποίος θεωρείται ο ιδρυτής του modern ballet.

Η ιστορία του μπαλέτου.

Το μπαλέτο γεννήθηκε και αναπτύχθηκε ως ξεχωριστό είδος χορού στην Ιταλία, όσο παράξενο κι αν φαίνεται. Η ονομασία του προέρχεται από την ιταλική λέξη ballare (ballet), που σημαίνει «χορεύω». Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα τέλη του 15ου αιώνα στην περίοδο της ιταλικής Αναγέννησης και αργότερα διαδόθηκε στην Γαλλία, όπου εξελίχθηκε ως χορευτικό είδος. Τον 17ο αιώνα, στην εποχή του Louis XIV, το μπαλέτο γνώρισε μεγάλη άνθιση, ως ψυχαγωγικό μέσο της Αυλής.

Δεν είναι λοιπόν παράξενο το ότι οι πλειοψηφία της ορολογίας του χορού αποτελείται από γαλλικές λέξεις. Όλοι οι ρόλοι ερμηνεύονταν από άνδρες χορευτές, οι οποίοι μεταμφιέζονταν σε γυναίκες για την ενσάρκωση των γυναικείων ρόλων. Μετά το 1708 το μπαλέτο έγινε προσιτό και στο ευρύτερο κοινό με παραστάσεις που δίνονταν σε θέατρα από άντρες και γυναίκες χορευτές.

Η «απελευθέρωση» του μπαλέτου από την Αυλή σηματοδότησε ριζικές αλλαγές στον χορό. Καθιερώθηκαν οι πέντε κλασσικές θέσεις των πελμάτων, που θέτουν τα θεμέλια για την στάση του σώματος και τις κινήσεις του χορευτή και οι χορευτικές στολές οι οποίες μέχρι τότε ήταν υπερφορτωμένες με διακοσμήσεις, μακριές φούστες και ψηλοτάκουνα παπούτσια, σχεδιάστηκαν από την αρχή έτσι ώστε να επιτρέπουν μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων.

Οι άντρες άρχισαν να φορούν κολάν, ενώ οι γυναίκες φορούσαν φούστες με μήκος κάτω από το γόνατο και κολάν. Τα ψηλοτάκουνα παπούτσια αντικαταστάθηκαν από παπούτσια χωρίς τακούνι, που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως τα πρώτα παπούτσια «μπαλαρίνες».

Τον 18ο αιώνα τέθηκαν για πρώτη φορά οι βασικές αρχές του ballet d’action, από τον Jean Georges Noverre. Έτσι οι παραστάσεις άρχισαν να θυμίζουν θεατρικά έργα, με τους χορευτές να ερμηνεύουν ρόλους παρουσιάζοντας μία ιστορία (συνήθως από την μυθολογία), με μουσική συνοδεία και σκηνικά.

Ακολούθησε η «Ρομαντική περίοδος» του μπαλέτου, κατά την οποία διέπρεψαν κυρίως γυναίκες χορεύτριες (prima ballerina), ενώ οι άντρες αναλάμβαναν «βοηθητικό» ρόλο. Τα μυθολογικά θέματα αντικαταστάθηκαν από ιστορίες αγάπης και παραμύθια, ενώ οι χορευτές άρχισαν να χορεύουν για πρώτη φορά sur les pointes (στις μύτες). Εκείνη την περίοδο εμφανίστηκαν και οι πρώτες tutu (κοντές φούστες από τούλι) που ελευθέρωναν ολόκληρα τα πόδια.

Μετά το 1850 το μπαλέτο άρχισε να φθίνει με τα κοστούμια και τις χορογραφίες να έχουν γίνει στερεότυπα και αδιάφορα. Η αναγέννηση του μπαλέτου ξεκίνησε στην Ρωσία 25 χρόνια αργότερα με την παραγωγή αθάνατων θεατρικών παραστάσεων, όπως «Η Λίμνη των Κύκνων» και «ο Καρυοθραύστης» και την εμφάνιση καινούριων ταλέντων. Σύντομα, το μπαλέτο εξαπλώθηκε στην Αγγλία και στην Αμερική και σε άλλες χώρες, όπου εξελίχθηκε περαιτέρω, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν οι 8 γνωστές σχολές ή μέθοδοι τεχνικής του μπαλέτου.

 

Τα πλεονεκτήματα του μπαλέτου.

Το μπαλέτο ένα από τα πιο όμορφα είδη χορού, με μεγάλη ιστορία και λάτρεις σε όλο τον κόσμο. Σήμερα, το μπαλέτο είναι διαδεδομένο στις περισσότερες χώρες του κόσμου, με αντιπροσωπευτικά στιλ και μεθόδους διδασκαλίας για κάθε γούστο. Ένα κοινό στοιχείο που χαρακτηρίζει όλα τα είδη (σχολές) μπαλέτου είναι η πειθαρχία, οι εντυπωσιακές και συχνά δύσκολες ασκήσεις και η συχνή εξάσκηση, παράγοντες που δίνουν στους χορευτές μπαλέτου πολύ σημαντικά πλεονεκτήματα.

Το μπαλέτο περιλαμβάνει ασκήσεις που βελτιώνουν την στάση του σώματος και τον συντονισμό των μελών του, καθώς και την αίσθηση του ρυθμού και την μνήμη. Ως αεροβική άσκηση, το μπαλέτο συμβάλλει στην καλή φυσική κατάσταση και ενδυναμώνει τους μύες της πλάτης και τους κοιλιακούς μύες, χτίζοντας δυνατά, ευλύγιστα και σμιλεμένα κορμιά με τονωμένους μύες, χωρίς να προσθέτει όγκο.  Οι χορευτές μαθαίνουν να σέβονται το σώμα τους και το μυαλό τους με υγιή τρόπο, και διοχετεύουν την ενέργειά τους εποικοδομητικά. Στις σχολές μπαλέτου, οι μαθητές διδάσκονται μια ποικιλία βημάτων και κινήσεων που καλλιεργούν την δημιουργικότητα, την καλλιτεχνική έκφραση, την χάρη και την ικανότητα ερμηνείας μπροστά σε άλλους.

Η συμμετοχή στις παραστάσεις που διοργανώνει το μπαλέτο για το κοινό, διδάσκει στους μαθητές οργάνωση, συγχρονισμό, συγκέντρωση και υπευθυνότητα, καθώς και πώς το να δουλεύουν και να συνεργάζονται με άλλα άτομα μέσω μίας σωματικής επικοινωνίας. Το μπαλέτο ενισχύει την μουσική καλλιέργεια των μαθητών και ενθαρρύνει την εκτίμηση και την αγάπη για την κλασσική μουσική.

Μια πολύ ωραία παράσταση – Χριστουγεννιάτικη Συναυλία με τίτλο «Ονειρικά Χριστούγεννα»  παρουσιάστηκε  την Δευτέρα 19/12/2016 από το Δημοτικό Ωδείο Λαμίας σε συνεργασία με τη Σχολή Μπαλέτου και Σύγχρονου Χορού «Χορός- Χώρος», απόσπασμα της οποίας παρουσιάζεται στο ακόλουθο Βίντεο:

[video https://www.facebook.com/alexandros.diamantaras/videos/10211368393948468/]

 

Σχολιάστε

Top