Η ιστορία που θα σας πω αρχίζει στην Αδριανή, το χωριό που ζω εγώ. Ναι, αλλά είναι μια φανταστική ιστορία.

Μια μέρα ο παγοπώλης του χωριού μοίραζε πάγο. Σε κάποια στιγμή και εντελώς αθόρυβα, εμφανίστηκε μια τρύπα, δίπλα του. Ο παγοπώλης εκείνη τη στιγμή προσπαθούσε να κόψει ένα κομμάτι πάγου, όταν ξαφνικά τον ρούφηξε η τρύπα και τον πήγε κάπου στο μέλλον.

Άρχισε να περπατά ανάμεσα στον παράξενο κόσμο του μέλλοντος, μα όλοι τον κορόιδευαν. Σε κάποια στιγμή πέρασε ένας άνθρωπος του μέλλοντος με μια περίεργη μηχανή. Ο παγοπώλης θαύμασε την περίεργη μηχανή και ζήτησε να του επιτρέψει να την οδηγήσει για λίγο. Όμως ο άνθρωπος του μέλλοντος του είπε πως είναι πολύ άμυαλος που νομίζει πως μπορεί να οδηγήσει μια τόσο περίεργη μηχανή.

Ο παγοπώλης όμως δεν το έβαλε κάτω. Με μια γρήγορη κίνηση τον έσπρωξε και του άρπαξε τη μηχανή. Γεμάτος ενθουσιασμό άρχισε να τρέχει σαν τρελός. Όμως δεν ήξερε ούτε πως λειτουργεί η μηχανή, αλλά ούτε και να διαβάζει τα περίεργα φανάρια του μέλλοντος. Σε λίγο άρχισε να τον κυνηγά οι τροχαία του μέλλοντος με κάτι περίεργα αυτοκίνητα. Ευτυχώς εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε μπροστά στον παγοπώλη η αθόρυβη τρύπα. Τον ρούφηξε ξαφνικά και τον γλίτωσε από την τροχαία. Τον έβγαλε πίσω στο χωριό του του στην Αδριανή.

Στο μεταξύ όλο αυτό το διάστημα οι χωριανοί του τον έψαχναν για να αγοράσουν πάγο. Ο παγοπώλης με την καινούρια μηχανή που έφερε από το μέλλον μπορούσε πολύ πιο γρήγορα να ταξιδεύει και να μοιράζει τον πάγο, πριν αυτός λιώσει.

Έτσι έζησαν όλοι καλά!

Νεκτάριος