Μαθήματα ζωής από τους διασώστες του ΕΚΑΒ
Στις 12 Μαρτίου και στα πλαίσια προγράμματος εργαστηρίου δεξιοτήτων της Ε΄ τάξης με θέμα τις Πρώτες Βοήθειες, ο διευθυντής του σχολείου μας, κος Σπύρος Λιάβας, κάλεσε τους διασώστες και νοσηλευτές του ΕΚΑΒ για να ενημερώσουν τους μαθητές των μεγάλων τάξεων σε θέματα Πρώτων Βοηθειών και στη βασική υποστήριξη της ζωής ΚΑΡΠΑ. Οι μαθητές, οι οποίοι ήταν ήδη ενημερωμένοι από τη γυμνάστριά μας κα Έλενα Στεφανίδου, αποκόμισαν γνώσεις , που ευχόμαστε να μην τους χρειαστούν ποτέ, αλλά θα τους φανούν πολύ χρήσιμες σε περίπτωση που θα βρεθούν μπροστά σε περιστατικά που απαιτούν τη χορήγηση Πρώτων Βοηθειών. Ο σκοπός της συγκεκριμένης εκπαίδευσης, η οποία, θα έχει και συνέχεια, διότι όπως ενημερωθήκαμε, συνεχίζεται και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση μέσα από παρόμοια προγράμματα, είναι, να μπορεί ο εκπαιδευόμενος να δρα αυτοματοποιημένα σε μία κρίσιμη κατάσταση μέσα από τις γνώσεις που θα έχει πάρει. Επιδιώκουμε σε μακροπρόθεσμα και όχι σε βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα, εστιάζοντας στη σοβαρότητα που έχει η άμεση δράση σε επείγοντα περιστατικά. Και όπως πολύ σωστά ανέφερε ένας από τους διασώστες του ΕΚΑΒ, « είναι καλύτερα να προσφέρουμε σε ένα άτομο, βοήθεια σχετική με το πρόβλημά του, παρά να μην γνωρίζουμε πώς να το βοηθήσουμε και απλά να του ρίχνουμε νερό ή να του κάνουμε αέρα».
Χρήσιμες γνώσεις για παροχή Πρώτων Βοηθειών, όπως τις βίωσαν τα παιδιά μέσα από την 3ωρη δια ζώσης ενημέρωση που είχαν από τους διασώστες του ΕΚΑΒ.
Τι μπορούμε να κάνουμε:
Σε περίπτωση λιποθυμικού επεισοδίου
Σύμπτωμα: δεν αναπνέουμε
1.Πλησιάζουμε το άτομο που έχει λιποθυμήσει. Απομακρύνουμε τον κόσμο.
2. Το ρωτάμε: «Είστε καλά; είστε καλά;»
3. Απόδειξη ζωής, η αναπνοή. Αν αναπνέει πάει να πει ότι είναι καλά.
4. Αγκαλιάζουμε το μέτωπό του. Βάζουμε το αυτί μας στον θώρακά του.
Εφαρμόζουμε την τακτική : Βλέπω – Ακούω – Αισθάνομαι.
Το πρόβλημα ξεκινάει αν δεν αναπνέει κανονικά ή έχει θορυβώδη αναπνοή.
5. Ενημερώνουμε τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης. «Ποιος – Πού -τι συνέβη» καλώντας το 112 ή το 166.
6. Ξεκινάμε ΚΑΡΠΑ (καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση) (άνω των 8 ετών άτομα). Αρχίζουμε 30 χρονικές συμπιέσεις , βάζοντας κατάλληλα τα χέρια μας με την παλάμη να ακουμπάει στον θώρακα του ατόμου κάθετα. Γρήγορα, δυνατά, ρυθμικά.
1 και 2 και 3 και 4…..¨όταν νοιώσουμε την αντίσταση βρίσκουμε το βάθος και συμπιέζουμε μέχρι εκεί. Μετά τις 30 συμπιέσεις κάνουμε 2 εμφυσήσεις .
7. Πώς γίνονται οι εμφυσήσεις. Κάνω έκταση κεφαλής. Ανύψωση πηγουνιού. Παίρνω μία ήπια αναπνοή. Κλείνω τη μύτη του ατόμου για να μη βγει ο αέρας από εκεί και φυσώ ασταμάτητα.
8.Κάνουμε ΚΑΡΠΑ μέχρι να έρθει βοήθεια.
9. Με εφαρμογή που έχουμε εγκαταστήσει στο κινητό μας, βρίσκουμε το σημείο στο οποίο βρίσκεται ο πλησιέστερος απινιδωτής. Ζητάμε από κάποιον να μας τον φέρει. Το μηχάνημα μας δίνει οδηγίες πως θα ενεργήσουμε σε μια τέτοια περίπτωση.
Ομάδα εργασίας: Μιχαήλ Αρβανιτόπουλος, Χρήστος Γεωργιάδης, Στέφανος Κοσμάς, Ησαΐας Κυριαζής, Δημήτρης Λέρος, Γιώργος Πένογλου
Σε περίπτωση πνιγμονής από ξένο σώμα, από τροφή
Σύμπτωμα: δεν μπορούμε να βήξουμε. Δεν μπορούμε να πάρουμε αέρα.
1.Ζητάμε από το άτομο να βήξει. Δεν του δίνουμε νερό.
2. Του λέμε να σκύψει μπροστά. Του δίνουμε 5 κοφτά χτυπήματα στην πλάτη.
3. Του κάνουμε 5 κοιλιακές ώσεις μέχρι να βγει το ξένο σώμα.
4. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις συσκευές πνιγμονής από ξένο σώμα Lifevac ,τις οποίες αγόρασε ο σύλλογος Γονέων και κηδεμόνων για το σχολείο μας, σε περίπτωση ανάγκης.
Σε περίπτωση επιληπτικής κρίσης
1.Δεν ανοίγουμε ποτέ το στόμα.
2. Τοποθετούμε στο πλάι πάντα το άτομο.
3.Καλούμε ασθενοφόρο.
4. Αν είναι στο σπίτι του, του κάνουμε χλιαρό ντουζ και του χορηγούμε φάρμακα.
5. Δεν βάζουμε ποτέ τα δάχτυλά μας μέσα στο στόμα του θύματος.
Σε περίπτωση αλλεργίας – Αλλεργικού σοκ
Συμπτώματα: δύσπνοια, κνησμός (φαγούρα), ζάλη, χαμηλή πίεση, δυσκολία αναπνοής, αδύναμος σφυγμός.
SOS: έχουμε στη διάθεσή μας 5 με 30 λεπτά για να σώσουμε το άτομο. Χορηγούμε φάρμακο: αδρεναλίνη ή κορτιζόνη. Χορηγείται σε ενέσιμη μορφή στην έξω πλευρά του μηριαίου.
Σε περίπτωση σοβαρού αιμορραγικού τραύματος:
1.Προσεγγίζουμε το τραύμα με ασφάλεια.
2.Καλούμε το 166 ή το 112.
3.Ελέγχουμε την αιμορραγία.
4.Δεν μετακινούμε τον τραυματία, παρά μόνο αν είναι στη μέση του δρόμου και κινδυνεύει.
5.Ασκούμε άμεση πίεση στο σημείο που αιμορραγεί.
6. Σκεπάζουμε με κουβέρτα, νάιλον, ζακέτα.
