Ο υπολογιστής είναι ένα ευέλικτο εργαλείο. Ίσως το πιο ευέλικτο εργαλείο που κατασκεύασε μέχρι τώρα ο άνθρωπος. Οι χρήσεις του και οι εφαρμογές του θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι απεριόριστες. Από το γεγονός αυτό ξεκινά και η δυσκολία της αντιμετώπισής του. Έχουμε μάθει σε εργαλεία που έχουν, συνήθως, έναν πολύ συγκεκριμένο στόχο. Το μολύβι είναι για να γράφουμε, το αυτοκίνητο για να μεταφέρουμε ανθρώπους κι εμπορεύματα, ο διαβήτης για να σχεδιάζουμε κύκλους, το τηλέφωνο για να μεταφέρουμε τον προφορικό λόγο… Ο υπολογιστής τι στόχο έχει;

Σε μια ακόμα πιο γενική θεώρηση, ο υπολογιστής είναι ένα από τα εργαλεία της Πληροφορικής (το πιο σημαντικό, ίσως, αλλά όχι το μόνο). Τα πράγματα έχουν γίνει αρκετά πολύπλοκα. Οι νέες τεχνολογίες δεν ταξινομούνται με τους παραδοσιακούς τρόπους. Περνά με σε ένα υψηλότερο, πιο σύνθετο επίπεδο. Η σκέψη της βιομηχανικής εποχής δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις καταστάσεις της μεταβιομηχανικής περιόδου.

Και η εκπαίδευση; Λέμε, συνήθως, πως πρέπει να προετοιμάζει τα παιδιά για το μέλλον. Για ποιο μέλλον και με ποιόν τρόπο; Με τη διδασκαλία κάποιων γλωσσών προγραμματισμού; Με την περιγραφή της εσωτερικής λειτουργίας του υπολογιστή; Με την εξάσκηση στο δυαδικό σύστημα αρίθμησης ή με την εκμάθηση (αποστήθιση) της ιστορικής εξέλιξης των υπολογιστών;